INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2, § 5 i § 10 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 15 lutego 2011r. (data wpływu 21 lutego 2011r.), uzupełnionym pismem z dnia 19 maja 2011r. (data wpływu 19 maja 2011r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT na wykonywanie kompleksowej usługi montażu wyrobów kamieniarskich w obiektach objętych społecznym programem mieszkaniowym – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 lutego 2011r. został złożony ww. wniosek, uzupełnionym pismem z dnia 19 maja 2011r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT na wykonywanie kompleksowej usługi montażu wyrobów kamieniarskich w obiektach objętych społecznym programem mieszkaniowym.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi zakład branży kamieniarskiej. Kupuje płyty kamienne (granit, marmur, piaskowiec, konglomerat), z których wykonuje parapety, schody, posadzki, blaty, kominki, elewacje. Swoje wyroby montuje na zewnątrz i wewnątrz obiektów spełniających definicję budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, zgodnie z zawartą z klientem umową. Umowa obejmuje wykonanie kompleksowej usługi polegającej na montażu elementów kamiennych (posadzki, parapety, schody itp.) przy użyciu kupionych przez niego materiałów pomocniczych (kleje, cementy, silikony, kotwy mocujące itp.) i narzędzi własnych. Dzięki temu produkty te stają się integralną częścią budynku.

W piśmie z dnia 19 maja 2011r. Wnioskodawca wskazał, że:

1. opisane we wniosku wyroby są trwale montowane w bryle budynku (symbol PKOB 111 budynki mieszkalne jednorodzinne, PKOB 112 budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe),
2. usługi, o których mowa we wniosku są wykonywane w ramach budowy, remontu lub modernizacji budynków mieszkalnych o powierzchni do 300m² bądź w lokalach mieszkalnych do 150m²,
3. montaż blatów i płyt kamiennych w łazienkach wykonywany jest na stałe przez spojenie tych elementów bezpośrednio ze ścianą bądź za pomocą wykonanych podmurowań,
4. odnośnie montaży kominków jest to obłożenie na trwałe płytami kamiennymi istniejącego wsadu kominkowego lub pieca,
5. wykonanie elewacji budynku to przymocowanie trwale płyt kamiennych najczęściej do wysokości 1m od podłoża zamiast tynku,
6. montaż parapetów oraz schodów kamiennych wewnętrznych jak i zewnętrznych również jest wykonywane na stałe.
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wykonując kompleksową usługę montażu własnych wyrobów w budownictwie mieszkalnym Wnioskodawca może zastosować stawkę 8% podatku VAT na całość wykonanej usługi łącznie ze zużytym na jej wykonanie materiałem...

Zdaniem Wnioskodawcy, wykonując kompleksową usługę montażu własnych wyrobów w budownictwie spełniającym definicję społecznego programu mieszkaniowego powinno się stosować stawkę 8% podatku VAT. Mają tu zastosowanie przepisy art. 41 ust. 12-12c ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej również ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ww. ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel /…/.

Natomiast stosownie do art. 2 pkt 6 ww. ustawy o VAT przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z kolei przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się, zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy o VAT, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 /…/.

W myśl art. 5a ustawy o VAT, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Klasyfikacją statystyczną dotyczącą towarów i usług, która ma zastosowanie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług, od dnia 1 stycznia 2011r. jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z 29 października 2008r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) – (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 ze zm.).

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do przepisu art. 41 ust. 2 wskazanej ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Jednakże w myśl art. 146a pkt 1 i 2 ww. ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f:

• stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%,
• stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy wynosi 8%.
  
  

Stawkę podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, stosuje się – w myśl art. 41 ust. 12 ww. ustawy o VAT – do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się, w myśl art. 41 ust. 12a ww. ustawy, obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Natomiast w myśl ust. 12b ww. art. 41, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, określonego w ust. 12a, nie zalicza się:

1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²,
2. lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².
   
   

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej ww. limity, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej (art. 41 ust. 12c ustawy).

Należy zwrócić uwagę na brzmienie art. 2 pkt 12 ustawy o VAT, zgodnie z którym przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Ponadto zgodnie z § 7 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392), stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 8% dla:

1. towarów i usług wymienionych w załączniku nr 1 do rozporządzenia;
2. robót konserwacyjnych dotyczących budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym;
3. robót konserwacyjnych dotyczących:
   • obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych,
   • lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12

– w zakresie, w jakim wymienione roboty nie są objęte tą stawką na podstawie pkt 2.

Natomiast w myśl § 7 ust. 2 ww. rozporządzenia, przez roboty konserwacyjne, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 3, rozumie się roboty mające na celu utrzymanie sprawności technicznej elementów budynku lub jego części inne niż remont.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęć budowa, remont modernizacja, termomodernizacja, przebudowa oraz roboty budowlane, dlatego też w tym zakresie należy odwołać się do przepisów prawa budowlanego.

Zgodnie z art. 3 pkt 6 ustawy z dnia 7 lipca 1994 roku Prawo budowlane (t.j. Dz. U. z 2010r. Nr 243, poz. 1623 ze zm.) przez budowę należy rozumieć wykonywanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a także odbudowę, rozbudowę, nadbudowę obiektu budowlanego.

Natomiast przez roboty budowlane należy rozumieć budowę, a także prace polegające na przebudowie, montażu, remoncie lub rozbiórce obiektu budowlanego (pkt 7 ww. artykułu).

Z kolei zgodnie z pkt 7a tego artykuł przez przebudowę należy rozumieć wykonywanie robót budowlanych, w wyniku których następuje zmiana parametrów użytkowych lub technicznych istniejącego obiektu budowlanego, z wyjątkiem charakterystycznych parametrów, jak: kubatura, powierzchnia zabudowy, wysokość, długość, szerokość bądź liczba kondygnacji; w przypadku dróg są dopuszczalne zmiany charakterystycznych parametrów w zakresie niewymagającym zmiany granic pasa drogowego.

Natomiast definicję remontu zawarto w pkt 8 tego artykułu. Zgodnie z jego brzmieniem przez remont należy rozumieć wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego a nie stanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym.

Modernizacja oznacza unowocześnienie, uwspółcześnienie produktu, trwałe ulepszenie np. istniejącego obiektu budowlanego prowadzące do zwiększenia jego wartości użytkowej (źródło: Wikipedia, wolna encyklopedia).

Jak wynika z wniosku, Wnioskodawca prowadzi zakład branży kamieniarskiej. Kupuje płyty kamienne (granit, marmur, piaskowiec, konglomerat), z których wykonuje parapety, schody, posadzki, blaty, kominki, elewacje. Swoje wyroby montuje na zewnątrz i wewnątrz obiektów spełniających definicję budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, zgodnie z zawartą z klientem umową. Umowa obejmuje wykonanie kompleksowej usługi polegającej na montażu elementów kamiennych (posadzki, parapety, schody itp.) przy użyciu kupionych przez niego materiałów pomocniczych (kleje, cementy, silikony, kotwy mocujące itp.) i narzędzi własnych. Dzięki temu produkty te stają się integralną częścią budynku. Ponadto:

1. opisane we wniosku wyroby są trwale montowane w bryle budynku (symbol PKOB 111 budynki mieszkalne jednorodzinne, PKOB 112 budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe),
2. usługi, o których mowa we wniosku są wykonywane w ramach budowy, remontu lub modernizacji budynków mieszkalnych o powierzchni do 300m² bądź w lokalach mieszkalnych do 150m²,
3. montaż blatów i płyt kamiennych w łazienkach wykonywany jest na stałe przez spojenie tych elementów bezpośrednio ze ścianą bądź za pomocą wykonanych podmurowań,
4. odnośnie montaży kominków jest to obłożenie na trwałe płytami kamiennymi istniejącego wsadu kominkowego lub pieca,
5. wykonanie elewacji budynku to przymocowanie trwale płyt kamiennych najczęściej do wysokości 1m od podłoża zamiast tynku,
6. montaż parapetów oraz schodów kamiennych wewnętrznych jak i zewnętrznych również jest wykonywane na stałe.
   
   

Mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe należy stwierdzić, że do czynności o których mowa we wniosku, w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011r., nie należy odwoływać się do klasyfikacji statystycznych, gdyż dla tych czynności ani przepisy ustawy ani przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie nie powołują symboli statystycznych.

Zauważa się, iż przy ustaleniu właściwej stawki podatku VAT decydujące znaczenie ma ustalenie co jest przedmiotem sprzedaży, czy podatnik dokonuje dostawy towarów czy świadczy usługę oraz czy czynność wykonywana przez podatnika mieści się w zakresie czynności wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy o VAT (dostawa, budowa, remont, modernizacja, przebudowa obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym).

Strony w umowach cywilnoprawnych określają co jest przedmiotem sprzedaży

Należy zauważyć, iż jak wynika z przedmiotowego wniosku Wnioskodawca będzie wykonywał usługi w budynkach mieszkalnych zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

W wyniku montażu w budynku elementów kamiennych parapetów, schodów, posadzek, blatów, kominków, elewacji) powstaną nowe elementy budynku trwale z nim związane i niezbędne do prawidłowego użytkowania tego budynku.

W konsekwencji powyższego, biorąc pod uwagę przedstawiony wyżej stan prawny należy stwierdzić, że jeżeli faktycznie prace, o których mowa we wniosku Wnioskodawca wykonuje w obiektach budowlanych zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym i są one wykonywane w ramach budowy, remontu i modernizacji budynku lub lokalu, to do tych usług zastosowanie będzie miała 8% stawka podatku od towarów i usług.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.