INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Towarzystwa przedstawione we wniosku z dnia 10.01.2012 r. (data wpływu 12.01.2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku dla usług szkolenia zawodowego dla konserwatorów zabytków, finansowanych w całości przez podmioty publiczne – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12.01.012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku dla usług szkolenia zawodowego dla konserwatorów zabytków, finansowanych w całości przez podmioty publiczne.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Towarzystwo jest oddziałem Towarzystwa z siedzibą w W., zarejestrowanego w KRS - Rejestr Stowarzyszeń i działa na podstawie statutu zatwierdzonego przez Sąd Rejonowy - Sąd Gospodarczy KRS. Oddział sam finansuje swoją działalność. Działalność Towarzystwa jest rodzajem działalności „non-profit” tzn. nie jest nastawiona na zysk. Celem towarzystwa jest rozwijanie i upowszechnianie nauk o organizacji i zarządzaniu oraz popularyzacja ich zasad, metod i osiągnięć w życiu społeczno-gospodarczym.

Towarzystwo realizuje swoje cele między innymi poprzez: szkolenie i doskonalenie kadr, prowadzenie działalności naukowej i oświatowej na rzecz młodzieży i dorosłych, kształcenie ustawiczne, prowadzenie i wdrażanie prac naukowo-badawczych na zlecenie lub z własnej inicjatywy, inicjowanie i organizowanie konferencji, narad i sympozjów, seminariów naukowych, zebrań dyskusyjnych, odczytów, wykładów, warsztatów naukowych, upowszechnianie programów nauczania, szkolenia i doskonalenia w zakresie organizacji i kierowania, wydawanie czasopism, materiałów szkoleniowych oraz innych wydawnictwa o charakterze naukowym i technicznym, współpracę z instytucjami, przedsiębiorstwami, szkołami wyższymi, jednostkami badawczo-rozwojowymi, szkołami średnimi, organizacjami społecznymi (zakładanie i prowadzenie szkół policealnych, szkół wyższych oraz studiów podyplomowych).Ponadto Towarzystwo posiada zaświadczenie wydane przez Wojewódzki Urząd Pracy, iż jest wpisany do rejestru instytucji szkoleniowych, corocznie potwierdzonym przez WUP. Ustawa o podatku od towarów i usług obowiązująca od 1 stycznia 2011 roku wprowadziła znaczące zmiany w stosowaniu stawki podatku VAT w zakresie świadczenia usług edukacyjnych. Powyższe spowodowało wątpliwości co do prawidłowości opodatkowania podatkiem VAT czynności wykonywanych przez Towarzystwo.

Towarzystwo organizuje także 3-dniowe szkolenia zawodowe, przeznaczone ściśle dla konserwatorów zabytków z cyklu „Forum konserwatorów”. Są one przeznaczone wyłącznie dla konserwatorów zabytków, zatrudnionych w jednostkach budżetowych miejskich, wojewódzkich. Wykłady na tym szkoleniu prowadzą przedstawiciele nauki, profesorowie konserwacji zabytków oraz praktycy z tej dziedziny.

Są to szkolenia bardzo specjalistyczne, dotyczące tylko i wyłącznie tematyki konserwatorstwa zabytków np. cykle pt.:

1. „Nowe technologie - nowe wyzwania w konserwacji zabytków”,
2. „Gdzie jest granica oryginału”
3. „Problematyka konserwatorska walki z wilgocią i stosowane technologie”
   
   

Po zakończeniu szkolenia uczestnicy, pracownicy urzędów konserwatorskich otrzymują potwierdzenie udziału w szkoleniu zawodowym i zaliczenie określonej tematyki specjalistyczno-zawodowej. Opłatę za tego typu szkolenia wnoszą urzędy konserwatorskie, miejskie, wojewódzkie, czyli opłata pochodzi od pracodawców i jest w 100% pokrywana ze środków publicznych. Urzędy konserwatorskie są finansowane w całości ze środków publicznych (budżet państwa).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Towarzystwo może zastosować do tych szkoleń zwolnienie od podatku VAT w świetle nowych przepisów obowiązujących od 1 stycznia 2011 r. ...

Zdaniem Wnioskodawcy, mając na uwadze treść art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku od towarów i usług obowiązującej od 1 stycznia 2011 r., usługi te, jako usługi kształcenia zawodowego prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach /Ustawa Kodeks Pracy/ oraz finansowanych w 100 % ze środków publicznych, zdaniem jednostki korzystają ze zwolnienia w podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług (t. jedn. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zgodnie z brzmieniem art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem art. 41 ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy. Jednakże, w myśl art. 146a pkt 1 ww. ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 znowelizowanej ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

1. jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania,
2. uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo – rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym

- oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Zgodnie natomiast z art. 43 ust. 1 pkt 29 ww. ustawy zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

1. prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub
2. świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty – wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub
3. finansowane w całości ze środków publicznych

- oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Ponadto zgodnie z treścią § 13 ust. 1 pkt 19 i 20 obowiązującego od dnia 6 kwietnia 2011r. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 ze zm.), zwalnia się od podatku:

• usługi w zakresie kształcenia, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, świadczone przez uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz instytuty badawcze oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane,
• usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.
  
  

Krajowe przepisy z zakresu podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia „kształcenia zawodowego” i „przekwalifikowania zawodowego”, wobec tego należy wskazać, iż zgodnie z art. 44 obowiązującego od dnia 1 lipca 2011 r. rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do Dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L z 2011 r. nr 77/1) usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania świadczone na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i) Dyrektywy 2006/112/WE obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240 ze zm.), środkami publicznymi są dochody publiczne, środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz niepodlegające zwrotowi środki z pomocy udzielanej przez państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA), środki pochodzące ze źródeł zagranicznych niepodlegające zwrotowi, inne niż wymienione w pkt 2, przychody budżetu państwa i budżetów jednostek samorządu terytorialnego oraz innych jednostek sektora finansów publicznych pochodzące ze sprzedaży papierów wartościowych, z prywatyzacji majątku Skarbu Państwa oraz majątku jednostek samorządu terytorialnego, ze spłat pożyczek i kredytów udzielonych ze środków publicznych, z otrzymanych pożyczek i kredytów, z innych operacji finansowych oraz przychody jednostek sektora finansów publicznych pochodzące z prowadzonej przez nie działalności oraz pochodzące z innych źródeł.

Zgodnie z art. 9 w/w ustawy, sektor finansów publicznych tworzą:

1. organy władzy publicznej, w tym organy administracji rządowej, organy kontroli państwowej i ochrony prawa oraz sądy i trybunały;
2. jednostki samorządu terytorialnego oraz ich związki;
3. jednostki budżetowe;
4. samorządowe zakłady budżetowe;
5. agencje wykonawcze;
6. instytucje gospodarki budżetowej;
7. państwowe fundusze celowe;
8. Zakład Ubezpieczeń Społecznych i zarządzane przez niego fundusze oraz Kasa Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego i fundusze zarządzane przez Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego;
9. Narodowy Fundusz Zdrowia;
10. samodzielne publiczne zakłady opieki zdrowotnej;
11. uczelnie publiczne;
12. Polska Akademia Nauk i tworzone przez nią jednostki organizacyjne;
13. państwowe i samorządowe instytucje kultury oraz państwowe instytucje filmowe;
14. inne państwowe lub samorządowe osoby prawne utworzone na podstawie odrębnych ustaw w celu wykonywania zadań publicznych, z wyłączeniem przedsiębiorstw, instytutów badawczych, banków i spółek prawa handlowego.
    
    

Powołane przepisy przewidują zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzonych w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją lub finansowane w całości ze środków publicznych. Co więcej przepisy przewidują zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych, oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane. Dla zastosowania przedmiotowych zwolnień istotne jest uznanie danej usługi za usługę kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania, a następnie spełnienie dodatkowych warunków wynikających z niniejszego przepisu, tj. prowadzenie danego szkolenia w formie i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub uzyskanie akredytacji na dany rodzaj szkolenia lub finansowanie danego szkolenia w całości ze środków publicznych lub też finansowanie danego szkolenia w co najmniej 70% ze środków publicznych.

Z przedstawionego stanu faktycznego sprawy wynika, iż Wnioskodawca organizuje trwające 3 dni szkolenia zawodowe, przeznaczone ściśle dla konserwatorów zabytków z cyklu „Forum konserwatorów”. Są one przeznaczone wyłącznie dla konserwatorów zabytków, zatrudnionych w jednostkach budżetowych miejskich, wojewódzkich. Wykłady na tym szkoleniu prowadzą przedstawiciele nauki, profesorowie konserwacji zabytków oraz praktycy z tej dziedziny. Są to szkolenia bardzo specjalistyczne, dotyczące tylko i wyłącznie tematyki konserwatorstwa zabytków. Po zakończeniu szkolenia uczestnicy, pracownicy urzędów konserwatorskich otrzymują potwierdzenie udziału w szkoleniu zawodowym i zaliczenie określonej tematyki specjalistyczno-zawodowej. Opłatę za tego typu szkolenia wnoszą urzędy konserwatorskie, miejskie, wojewódzkie, czyli jak zaznacza to Wnioskodawca opłata w 100% pokrywana jest ze środków publicznych, bowiem urzędy konserwatorskie są finansowane w całości ze środków publicznych (budżet państwa).

Przedstawione okoliczności sprawy w odniesieniu do obowiązujących przepisów prawa podatkowego wskazują, iż Wnioskodawca realizując przedmiotowe usługi w zakresie szkoleń z tematyki konserwatorstwa zabytków, adresowanych do konserwatorów zabytków, świadczy usługi nauczania pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem lub też nauczania mającego na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych, wypełniając definicję szkoleń zawodowych wyrażoną w art. 44 cyt. wyżej rozporządzenia wykonawczego Rady (UE).

Mając na uwadze powyższe okoliczności sprawy oraz powołane powyżej przepisy prawa podatkowego należy uznać, iż organizowane przez Wnioskodawcę szkolenia zawodowe z tematyki konserwacji zabytków, kierowane do konserwatorów zabytków, których udział jest finansowany w 100% ze środków publicznych, pochodzących od podmiotów, których działalność jest finansowana z budżetu państwa, będą korzystały ze zwolnienia od VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) ustawy o VAT.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.