Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-3.4012.624.2018.3.PR
z 30 listopada 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 24 września 2018 r. (data wpływu 2 października 2018 r.) uzupełnionym pismem z dnia 7 listopada 2018 r. (data wpływu 7 listopada 2018 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług jest:

1. prawidłowe – w zakresie możliwości wystawiania zbiorczych faktur korygujących;
2. prawidłowe – w zakresie możliwości wystawiania zbiorczych faktur korygujących w odniesieniu do wszystkich dostaw towarów za dany okres rozliczeniowy – zgodnie z art. 106j ust. 3 ustawy,
3. nieprawidłowe – w zakresie braku możliwości wystawiania zbiorczych faktur korygujących w odniesieniu do nie wszystkich dostaw towarów za dany okres rozliczeniowy – zgodnie z art. 106j ust. 3 ustawy;
4. prawidłowe – w zakresie momentu ustalenia właściwego kursu do przeliczania waluty obcej na złote w związku z wystawianiem zbiorczych faktur korygujących dotyczących udzielonych skont.
   
   

UZASADNIENIE

W dniu 2 października 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości wystawiania zbiorczych faktur korygujących, w zakresie możliwości wystawiania zbiorczych faktur korygujących w odniesieniu do wszystkich dostaw towarów za dany okres rozliczeniowy – zgodnie z art. 106j ust. 3 ustawy, w zakresie braku możliwości wystawiania zbiorczych faktur korygujących w odniesieniu do nie wszystkich dostaw towarów za dany okres rozliczeniowy – zgodnie z art. 106j ust. 3 ustawy oraz w zakresie momentu ustalenia właściwego kursu do przeliczania waluty obcej na złote z wystawianiem zbiorczych faktur korygujących dotyczących udzielonych skont. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 7 listopada 2018 r. o dowód uiszczenia brakującej opłaty oraz o wskazanie właściwego adresu pełnomocnika do doręczeń.

We wniosku przedstawiono następujące stany faktyczne.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT i zajmuje się produkcją i sprzedażą legowisk dla zwierząt domowych.

Z uwagi na wysoką jakość i konkurencyjną cenę swoich wyrobów oraz dążenie do wzrostu rozpoznawalności marki na rynku europejskim, firma zakontraktowała z końcem 2015 r. współpracę z koncernem A. Na podstawie zawartych umów sprzedaż dokonywana jest zasadniczo do oddziału w Niemczech (sprzedaż w procedurze WDT). Niewielka część towarów jest sprzedawana i wysyłana do oddziałów w Wielkiej Brytanii i Czechach (sprzedaż w procedurze WDT) oraz w Polsce (sprzedaż krajowa). Przy rozliczaniu powyższych transakcji stosuje się odpowiedni dla danego kraju NIP koncernu A.

Z zawartych pomiędzy stronami umów wynika również, że koncern uprawniony jest do skonta w wysokości 2% jeżeli dokona płatności za fakturę w terminie 60 dni od daty jej wystawienia. W praktyce okazało się, że A zasadniczo w każdym przypadku (zwłaszcza jeśli chodzi o oddział w Niemczech) dokonuje płatności za dostarczone towary w terminie krótszym niż 60 dni, co umożliwia zastosowanie 2% skonta.

W skali miesiąca Wnioskodawca wystawia obecnie około 60 faktur sprzedaży dla A za dostarczone towary, co generuje obrót w przeliczeniu na PLN na poziomie 60-100 tys. zł w skali każdego miesiąca (obrót miesięczny uzależniony jest od pory roku). Aby ograniczyć ilość wystawianych dokumentów, czas pracy pracowników własnych i obcych (szczególnie biura rachunkowego) oraz koszty dodatkowe (duże koncerny wzbraniają się od przyjmowania dokumentów zewnętrznych ze względu na szeroko zautomatyzowane procedury finansowo -księgowe, żądając wysokich opłat za przyjęcie dokumentu spoza systemu – tak proceduje również A), Wnioskodawca chciałby skorzystać z możliwości wystawiania zbiorczych faktur korygujących.

Biorąc pod uwagę opisany wyżej stan faktyczny, Wnioskodawca powziął wątpliwość co do sposobu rozliczenia na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług zbiorczego korygowania obrotu ze sprzedaży o skonto przysługujące kontrahentowi tytułem wcześniejszego uregulowania należności za dostarczone towary.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy istnieje możliwość wystawienia zbiorczych faktur korygujących np. za okresy miesięczne, tytułem obniżenia przychodów ze sprzedaży o skonto należne kontrahentowi za wcześniejsze uregulowanie należności za dostarczone towary?
2. Czy w razie gdy kontrahent w odniesieniu do wszystkich dostaw za dany okres rozliczeniowy np. miesiąc, dokona każdorazowo płatności w terminie uprawniającym do skorzystania ze skonta, faktura korygująca może nie zawierać nazw (rodzaju) towaru, a tym samym poszczególnych dat ich dostawy, a jedynie okres objęty zbiorczą korektą, np. obejmujący jeden miesiąc? Dokument zawierałby ponadto: oznaczenie „korekta” lub „faktura korygująca”; numer kolejny oraz datę jej wystawienia; nazwy sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy; numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy; łączną kwotę skonta oraz kwotę korekty podstawy opodatkowania lub kwotę korekty podatku należnego z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku i sprzedaży zwolnionej; przyczynę korekty.
3. W przypadku, gdy zaistnieje okoliczność polegająca na incydentalnym opóźnieniu w płatności, np. w stosunku do jednej lub dwóch faktur w skali miesiąca, co będzie wiązało się automatycznie z brakiem możliwości skorzystania ze skonta przy regulowaniu płatności za przedmiotowe faktury, czy zbiorcza faktura korygująca może zostać wystawiona na zasadach opisanych w pytaniu nr 2, dodatkowo natomiast Wnioskodawca sporządzi załącznik, z którego wynikać będzie, których faktur z danego miesiąca nie obejmuje zbiorcza faktura korygująca?
4. Czy Podatnik może sporządzać zbiorczą fakturę korygującą na bieżąco i zastosować kurs waluty do przeliczenia na PLN z dnia poprzedzającego dzień jej wystawienia na potrzeby rozliczeń w podatku VAT?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1. Może on wystawiać zbiorcze faktury korygujące tytułem obniżenia przychodów ze sprzedaży o skonto należne kontrahentowi za wcześniejsze uregulowanie należności za dostarczone towary.

Ad. 2. W przypadku gdy kontrahent w stosunku do wszystkich dostaw w danym okresie np. w skali miesiąca, dokona płatności uprawniającej do skorzystania ze skonta, Wnioskodawca może wystawić zbiorczą fakturę korygującą (odrębnie dla każdego oddziału jeżeli wystąpi taka okoliczność) bez wskazywania nazw (rodzaju) towaru, a tym samym poszczególnych dat ich dostawy, zamieszczając okres objęty zbiorczą korektą. Dodatkowo zbiorcza faktura korygująca zawierać będzie: oznaczenie „korekta” lub „faktura korygująca”; numer kolejny oraz datę jej wystawienia; nazwy sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy; numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy; łączną kwotę skonta oraz kwotę korekty podstawy opodatkowania lub kwotę korekty podatku należnego z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku i sprzedaży zwolnionej; przyczynę korekty.

Ad. 3. W przypadku, gdy zaistnieje okoliczność polegająca na incydentalnym opóźnieniu w płatności, np. w stosunku do jednej lub dwóch faktur w skali miesiąca, co będzie wiązało się automatycznie z brakiem możliwości skorzystania ze skonta przy regulowaniu płatności za niniejsze faktury, zbiorcza faktura korygująca zostanie wystawiona na zasadach opisanych w punkcie powyżej, dodatkowo natomiast Wnioskodawca sporządzi załącznik, z którego wynikać będzie, których faktur nie obejmuje zbiorcza faktura korygująca.

Ad. 4. Zbiorcze faktury korygujące mogą być wystawiane na bieżąco i przeliczane wg kursu średniego NBP z dnia poprzedzającego dzień ich wystawienia na potrzeby rozliczenia w podatku VAT.

Uzasadnienie

Zgodnie z art. 106j ust. 3 pkt 1 i 2 u.p.t.u., w przypadku gdy podatnik udziela obniżki ceny w odniesieniu do wszystkich dostaw towarów lub usług dokonywanych lub świadczonych na rzecz jednego odbiorcy w danym okresie, faktura korygująca może nie zawierać nazwy (rodzaju) towaru lub usługi objętych korektą oraz powinna zawierać wskazanie okresu, do którego odnosi się udzielany opust lub obniżka.

W przypadku, gdy zaistnieje okoliczność polegająca na incydentalnym opóźnieniu w płatności, np. w stosunku do jednej lub dwóch faktur w skali miesiąca, co będzie wiązało się automatycznie z brakiem możliwości skorzystania ze skonta przy regulowaniu płatności za niniejsze faktury, do zbiorczej faktury korygującej zostanie sporządzony załącznik, z którego wynikać będzie, których faktur z danego okresu np. miesiąca, nie obejmuje zbiorcza faktura korygująca. Załącznik będzie stanowić integralną część zbiorczej faktury korygującej, który jednocześnie pozwoli na jednoznaczne wskazanie faktur pierwotnych z danego okresu, których dotyczy korekta. Przychylne stanowisko w zakresie sporządzania załącznika do zbiorczej faktury korygującej zajął m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 30 lipca 2014 r. sygn. IPPP1/443-586/14-3/ISZ. Zdaniem Wnioskodawcy, instytucja zbiorczych faktur korygujących ma na celu wprowadzenie uproszczeń w zakresie korygowania przychodów ze sprzedaży, co tym samym umożliwia dokumentowanie obrotów w sposób najbardziej zbliżony do rzeczywistego i jednocześnie stanowi narzędzie do możliwie najbardziej sprawiedliwego i precyzyjnego obliczenia podatku. Z kolei sporządzanie załącznika do zbiorczej faktury korygującej pozwoli zarówno stronom transakcji jak i organom podatkowym na jednoznaczne i proste ustalenie, do których faktur pierwotnych należy przypisać daną zbiorczą fakturę korygującą.

Udzielenie skonta kontrahentowi możliwe jest po spełnieniu określonego warunku w przyszłości, tj. po uregulowaniu w terminie 60 dni należności wynikającej z faktury. Fakt ten nie jest zatem znany w momencie wystawienia faktury pierwotnej, stąd też zbiorcza faktura korygująca winna zostać wystawiona i rozliczona w kolejnych okresach, a kurs waluty jaki powinien zostać zastosowany do jej przeliczenia na PLN, to kurs średni NBP z dnia poprzedzającego dzień jej wystawienia. Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 7 lutego 2017 r. sygn. 2461-IBPP4.4512.145.2016.2.LG, gdzie organ uznał, że „stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym przeliczenia na złote kwoty wykazanej na zbiorczej fakturze korygującej wystawionej w oparciu o regulacje art. 106j ust. 1 pkt 1 i art. 106j ust. 3 pkt 1 ustawy należy dokonać według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień wystawienia tej faktury, należało uznać za prawidłowe”.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych stanów faktycznych jest:

1. prawidłowe – w zakresie możliwości wystawiania zbiorczych faktur korygujących;
2. prawidłowe – w zakresie możliwości wystawiania zbiorczych faktur korygujących w odniesieniu do wszystkich dostaw towarów za dany okres rozliczeniowy – zgodnie z art. 106j ust. 3 ustawy,
3. nieprawidłowe – w zakresie braku możliwości wystawiania zbiorczych faktur korygujących w odniesieniu do nie wszystkich dostaw towarów za dany okres rozliczeniowy – zgodnie z art. 106j ust. 3 ustawy;
4. prawidłowe – w zakresie momentu ustalenia właściwego kursu do przeliczania waluty obcej na złote w związku z wystawianiem zbiorczych faktur korygujących dotyczących udzielonych skont.
   
   

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174) – zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…) – art. 7 ust. 1 ustawy.

Art. 2 pkt 6 ustawy stanowi, że przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez sprzedaż – zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy – rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Według art. 13 ust. 1 ustawy – przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Stosownie do treści art. 29a ust. 1 ustawy – podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

W myśl art. 29a ust. 6 ustawy – podstawa opodatkowania obejmuje:

1. podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
2. koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.
   
   

Zgodnie z art. 29a ust. 7 ustawy – podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:

1. stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;
2. udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych w momencie sprzedaży;
3. otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.
   
   

Stosownie do art. 106a pkt 1 ustawy – przepisy niniejszego rozdziału stosuje się do sprzedaży, z wyjątkiem przypadków, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 i 5 oraz ust. 1a, w których usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego i faktura dokumentująca te transakcje nie jest wystawiana przez usługobiorcę lub nabywcę towarów w imieniu i na rzecz usługodawcy lub dokonującego dostawy towarów.

Ponadto jak wynika z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy – podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Jak stanowi art. 106e ust. 1 pkt 1-15 ustawy – faktura powinna zawierać:

1. datę wystawienia;
2. kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;
3. imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;
4. numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a;
5. numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b;
6. datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury;
7. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
8. miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;
9. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
10. kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;
11. wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
12. stawkę podatku;
13. sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;
14. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
15. kwotę należności ogółem (…).
    
    

Zgodnie z art. 106j ust. 1 ustawy – w przypadku gdy po wystawieniu faktury:

1. udzielono obniżki ceny w formie rabatu, o której mowa w art. 29a ust. 7 pkt 1,
2. udzielono opustów i obniżek cen, o których mowa w art. 29a ust. 10 pkt 1,
3. dokonano zwrotu podatnikowi towarów i opakowań,
4. dokonano zwrotu nabywcy całości lub części zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4,
5. podwyższono cenę lub stwierdzono pomyłkę w cenie, stawce, kwocie podatku lub w jakiejkolwiek innej pozycji faktury

− podatnik wystawia fakturę korygującą.

W myśl art. 106j ust. 2 ustawy – faktura korygująca powinna zawierać:

1. wyrazy „FAKTURA KORYGUJĄCA” albo wyraz „KOREKTA”;
2. numer kolejny oraz datę jej wystawienia;
3. dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca:
   1. określone w art. 106e ust. 1 pkt 1-6,
   2. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi objętych korektą;
4. przyczynę korekty;
5. jeżeli korekta wpływa na zmianę podstawy opodatkowania lub kwoty podatku należnego – odpowiednio kwotę korekty podstawy opodatkowania lub kwotę korekty podatku należnego z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku i sprzedaży zwolnionej;
6. w przypadkach innych niż wskazane w pkt 5 – prawidłową treść korygowanych pozycji.
   
   

W przypadku gdy podatnik udziela opustu lub obniżki ceny w odniesieniu do wszystkich dostaw towarów lub usług dokonanych lub świadczonych na rzecz jednego odbiorcy w danym okresie, faktura korygująca, o której mowa w ust. 2:

1. powinna zawierać dodatkowo wskazanie okresu, do którego odnosi się udzielany opust lub obniżka;
2. może nie zawierać danych określonych w art. 106e ust. 1 pkt 5 i 6 oraz nazwy (rodzaju) towaru lub usługi objętych korektą (art. 106j ust. 3 ustawy).
   
   

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT i zajmuje się produkcją i sprzedażą legowisk dla zwierząt domowych. Wnioskodawca zakontraktował z końcem 2015 r. współpracę z koncernem A i na podstawie zawartych umów sprzedaż dokonywana jest zasadniczo do oddziału w Niemczech (sprzedaż w procedurze WDT). Niewielka część towarów jest sprzedawana i wysyłana do oddziałów w Wielkiej Brytanii i Czechach (sprzedaż w procedurze WDT) oraz w Polsce (sprzedaż krajowa). Przy rozliczaniu powyższych transakcji stosuje się odpowiedni dla danego kraju NIP koncernu A. Z zawartych pomiędzy stronami umów wynika również, że koncern uprawniony jest do skonta w wysokości 2% jeżeli dokona płatności za fakturę w terminie 60 dni od daty jej wystawienia. W praktyce okazało się, że A zasadniczo w każdym przypadku (zwłaszcza jeśli chodzi o oddział w Niemczech) dokonuje płatności za dostarczone towary w terminie krótszym niż 60 dni, co umożliwia zastosowanie 2% skonta. W skali miesiąca Wnioskodawca wystawia obecnie około 60 faktur sprzedaży dla A za dostarczone towary i chciałby skorzystać z możliwości wystawiania zbiorczych faktur korygujących.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia „skonto”, w związku z powyższym pojęcie to należy interpretować stosując przede wszystkim wykładnię językową. Skonto to procentowe zmniejszenie sumy należności, przyznane nabywcy towaru na warunkach kredytowych, w razie zapłaty należności gotówką przed umówionym terminem („Mały słownik języka polskiego”, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1999, str. 849). Natomiast przez rabat, w myśl Słownika języka polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN SA, strona internetowa – www.sjp.pwn.pl), należy rozumieć obniżenie ceny jakiegoś towaru o pewną kwotę.

Wskazać należy, że rabat z tytułu wcześniejszej zapłaty (skonto) ma charakter warunkowy. Jest on przyznawany pod warunkiem zawieszającym – dopiero z chwilą ziszczenia się warunku – w razie wcześniejszej zapłaty udzielany jest rabat. Jeśli zaś warunek ziszcza się już po dostawie, to wówczas rabat jest przyznawany po dokonaniu transakcji. Tym samym trzeba uznać, że nie może być uwzględniany w cenie jednostkowej już w momencie wystawienia faktury pierwotnej, a zatem również w podstawie opodatkowania. Na tym etapie nie wiadomo bowiem czy rabat ten faktycznie zostanie przyznany, czy też nie.

Rabat taki bowiem byłby, tzw. rabatem transakcyjnym, a więc takim którego nie ma obowiązku wykazywać w wystawionej fakturze, ponieważ kwota należna od nabywcy już go uwzględnia – dane dotyczące rabatu znajdują swoje odzwierciedlenie w wystawionej fakturze stwierdzającej dokonanie sprzedaży. Powyższe znajduje potwierdzenie w treści art. 106j ust. 1 pkt 1 ustawy, który stanowi, że gdy po wystawieniu faktury udzielono obniżki ceny w formie rabatu (o którym mowa w art. 29 ust. 7 pkt 1 ustawy, czyli skonta) podatnik jest zobowiązany wystawić fakturę korygującą.

Zatem w przypadku udzielenia skonta z tytułu zapłaty za dostarczony towar w terminie 60 dni od daty wystawienia faktury Wnioskodawca jest zobowiązany do wystawienia faktury korygującej dokumentującej obniżkę cen, zgodnie z art. 106j ust. 1 pkt 1 ustawy.

Faktury korygujące są specyficznym rodzajem faktur, a celem ich wystawienia jest doprowadzenie faktury pierwotnej do stanu odpowiadającego rzeczywistości. Przepisy nie ograniczają możliwości wystawiania faktur zbiorczych jedynie do przypadków, kiedy zmiana ceny (jej zmniejszenie) dotyczy wszystkich dostaw towarów lub usług dokonanych dla jednego odbiorcy w danym okresie. Jednak tylko w takiej sytuacji zbiorcza faktura korygująca nie musi zawierać wszystkich informacji o fakturach pierwotnych. W tym przypadku faktura, o której mowa w art. 106j ust. 2 ustawy stosownie do art. 106j ust. 3 ustawy powinna zawierać dodatkowo wskazanie okresu, do którego odnosi się udzielany opust lub obniżka, przy czym może ona nie zawierać danych określonych w art. 106e ust. 1 pkt 5 i 6 (numeru, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b; daty dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury) oraz nazwy (rodzaju) towaru lub usługi objętych korektą. W pozostałych przypadkach (np. gdy skonto udzielane jest w odniesieniu nie do wszystkich dostaw towarów dla jednego odbiorcy w danym okresie) również można wystawiać zbiorcze korekty, ale muszą one zawierać wszystkie elementy wskazane w art. 106j ust. 2 ustawy.

Wobec powyższego odpowiadając na pytania nr 1-3:

1. Wnioskodawca ma możliwość wystawienia zbiorczych faktur korygujących, np. za okresy miesięczne, tytułem obniżenia podstawy opodatkowania sprzedaży o skonto należne kontrahentowi za wcześniejsze uregulowanie należności za dostarczone towary.
2. W sytuacji gdy kontrahent w odniesieniu do wszystkich dostaw za dany okres rozliczeniowy, np. miesiąc, dokona każdorazowo płatności w terminie uprawniającym do skorzystania ze skonta, zbiorcza faktura korygująca (zawierająca oznaczenie „korekta” lub „faktura korygująca”; numer kolejny oraz datę jej wystawienia; nazwy sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy; numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy; łączną kwotę skonta oraz kwotę korekty podstawy opodatkowania lub kwotę korekty podatku należnego z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku i sprzedaży zwolnionej; przyczynę korekty) może nie zawierać nazw (rodzaju) towaru oraz poszczególnych dat ich dostawy, a jedynie okres objęty zbiorczą korektą, np. obejmujący jeden miesiąc.
3. W przypadku, gdy zaistnieje okoliczność polegająca na incydentalnym opóźnieniu w płatności, np. w stosunku do jednej lub dwóch faktur w skali miesiąca, co będzie wiązało się automatycznie z brakiem możliwości skorzystania ze skonta przy regulowaniu płatności za przedmiotowe faktury, zbiorcza faktura korygująca nie może zostać wystawiona na zasadach opisanych w pytaniu nr 2 i powinna zawierać wszystkie elementy wskazane w art. 106j ust. 2 ustawy.
   
   

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 i 2 jest prawidłowe, natomiast w zakresie pytania nr 3 jest nieprawidłowe.

Stosownie do art. 31a ust. 1 ustawy – w przypadku gdy kwoty stosowane do określenia podstawy opodatkowania są określone w walucie obcej, przeliczenia na złote dokonuje się według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego. Podatnik może wybrać sposób przeliczania tych kwot na złote według ostatniego kursu wymiany opublikowanego przez Europejski Bank Centralny na ostatni dzień poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego; w takim przypadku waluty inne niż euro przelicza się z zastosowaniem kursu wymiany każdej z nich względem euro.

Przepis art. 31a ustawy znajduje zastosowanie kiedy podstawa opodatkowania jest wyrażona w walucie obcej. Wówczas kwoty wyrażone w walucie obcej przelicza się na złote według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego. Alternatywnie podatnik kwoty wyrażone w walucie obcej może przeliczać na złote według ostatniego kursu wymiany opublikowanego przez Europejski Bank Centralny na ostatni dzień poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego.

Wskazać należy, że faktura korygująca w związku z udzieleniem skonta wystawiana jest z przyczyn o charakterze wtórnym, które nie istniały w momencie wystawienia faktury pierwotnej, a obowiązek podatkowy z tytułu wystawienia takiej faktury korygującej powstaje w rozliczeniu za okres, w którym powstała przyczyna korekty. W takiej sytuacji podatnik nie rozlicza faktury korygującej w miesiącu, w którym wykazał pierwotny obowiązek podatkowy. Jest on zobowiązany rozliczyć wystawioną fakturę korygującą w deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym powstała przyczyna korekty (poznana została ostateczna podstawa opodatkowania – cena sprzedaży towarów).

Zatem w przypadku wystawiania zbiorczych faktur korygujących w związku z udzieleniem skont, dla celów rozliczenia podatku VAT należy zastosować do przeliczenia walut obcych na złotówki średni kurs waluty obcej ogłoszony przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień wystawienia zbiorczej faktury korygującej (bądź ostatni kurs wymiany opublikowany przez Europejski Bank Centralny na ostatni dzień poprzedzający dzień wystawienia zbiorczej faktury korygującej).

Odpowiadając na pytanie nr 4 należy stwierdzić, że na potrzeby rozliczeń w podatku VAT Wnioskodawca może sporządzać zbiorczą fakturę korygującą na bieżąco i zastosować do przeliczenia walut obcych na złotówki średni kurs waluty obcej ogłoszony przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy (bądź ostatni kurs wymiany opublikowany przez Europejski Bank Centralny na ostatni dzień) poprzedzający dzień jej wystawienia.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 4 jest prawidłowe.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, tutejszy organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego, czy też zdarzenia przyszłego.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanów faktycznych podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Tutejszy organ informuje, że w niniejszej interpretacji rozpatrzono wniosek w części dotyczącej stanów faktycznych w podatku od towarów i usług. Natomiast wniosek dotyczący stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych został rozstrzygnięty odrębnym pismem.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałych stanów faktycznych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.