Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-3.4011.501.2018.2.RR
z 4 grudnia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 14 września 2018 r. (data wpływu 20 września 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 19 listopada 2018 r., (data wpływu 26 listopada 2018 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie uznania prowadzonej działalności za działalność badawczo-rozwojową oraz możliwości odliczenia od podstawy opodatkowania kosztów uzyskania przychodów poniesionych na działalność badawczo-rozwojową – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 września 2018 r. do tutejszego Organu wpłynął wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie uznania prowadzonej działalności za działalność badawczo-rozwojową oraz możliwości odliczenia od podstawy opodatkowania kosztów uzyskania przychodów poniesionych na działalność badawczo-rozwojową.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 i art. 14f § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), w związku z czym Organ podatkowy pismem z dnia 6 listopada 2018 r., nr 0113-KDIPT2 -3.4011.501.2018.1.RR (doręczonym w dniu 13 listopada 2018 r.) wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

W odpowiedzi na ww. wezwanie w dniu 26 listopada 2018 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku (nadane w dniu 20 listopada 2018 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (po uzupełnieniu wniosku):

Wnioskodawca jest (…) spółki (…). Spółka jest spółką prawa handlowego, prowadzącą działalność gospodarczą jako czynny zarejestrowany podatnik VAT.

Głównym profilem działalności Spółki jest obróbka metali (cięcie, gięcie, spawanie, śrutowanie, cynkowanie, malowanie proszkowe) oraz produkcja i sprzedaż stelaży krzeseł i stołów szkolnych, elementów urządzeń wyposażenia placów zabaw, siłowni zewnętrznych, zestawów streetworkout, linarnych urządzeń wspinaczkowych, a także innych wyrobów małej architektury typu altany, pergole, ogrodzenia, balustrady, mostki itp.

Od początku działalności Spółka stawia na rozwój poprzez doskonalenie parku maszynowego i kształcenie ludzi, czego rezultatem jest wprowadzanie nowych produktów zawierających rozwiązania będące odpowiedzią na zapotrzebowanie rynku. Firma inwestuje w rozwój technologii oraz badania. Spółka w swoich strukturach posiada: Dział Rozwoju Produktów (B+R), tj. biuro konstrukcyjno-projektowe. Dział Rozwoju Produktów zatrudnia w oparciu o umowę o pracę wysokiej klasy specjalistów w dziedzinie technologii materiałowej i projektantów-konstruktorów. Wspomniany personel realizuje projekty badawczo-rozwojowe mające na celu dostarczenie innowacyjnych rozwiązań w obszarach działalności Spółki. W oparciu o efekty tej pracy Spółka proponuje swoim odbiorcom rozwiązania, które wybiegają poza obecnie obowiązujące standardy.

Wiele metalowych podzespołów produkowanych przez Spółkę jest elementem urządzeń wyposażenia placów zabaw dla dzieci (np. huśtawki, drabinki, trampoliny, karuzele, zjeżdżalnie, pomosty, sprężynowce itp.) oraz urządzeń fitness (siłowni zewnętrznych) montowanych na placach zabaw w parkach i ogrodach na całym świecie. Warto wspomnieć, że wyżej wymienione produkty wykonuje się tak, aby posiadały dużą odporność na wandalizm i zmienne, często surowe, warunki atmosferyczne. Ponadto urządzenia muszą spełniać wszelkie wymogi bezpieczeństwa określone normami europejskimi, takimi jak np. normy z grupy PN-EN 1176. Choć urządzenia są eksploatowane prawie codziennie, przez okrągły rok objęte są wyjątkowo długą gwarancją – nawet do 10 lat.

Mając na uwadze powyższe wymogi Dział Rozwoju Produktów zajmuje się między innymi badaniami nad udoskonaleniem właściwości produkowanych przez Spółkę podzespołów będących elementem opisywanych powyżej urządzeń.

W celach większego objaśnienia sprawy Wnioskodawca opisuje poniżej kilka rodzajów badań przeprowadzonych przez personel działu w ostatnim czasie:

Dział Rozwoju Produktów przeprowadził badania nad poprawieniem sposobu zabezpieczania powierzchni metalowej cynkiem dla zwiększenia odporności na korozję stali czarnej i wyeliminowania problemu z brakiem przyczepności powłoki lakierniczej do warstwy nałożonego cynku. Początkowo Spółka zlecała zabezpieczanie stali czarnej przed korozją firmie zewnętrznej, która przeprowadzała proces cynkowania ogniowego. Sposób ten, choć dobrze chronił stal przed korodowaniem, powodował ogromny problem z przyczepnością farb poliestrowych używanych przez Spółkę do nadawania elementom metalowym kolorowych powłok. Ogromna ilość produkowanych przez Spółkę detali wracająca do ponownego malowania proszkowego, ze względu na brak przyczepności powłoki lakierniczej, a także bezsilność doradców wysyłanych do Spółki z ramienia producentów farb proszkowych, czy specjalistów od cynkowania ogniowego, zmusiły Zarząd Spółki do podjęcia działań badawczych we własnym zakresie. W ramach badań pracownicy Działu Rozwoju Produktów dokonali najpierw pomiarów grubości warstwy cynku ogniowego nałożonej na liczne elementy metalowe wykonane z różnego rodzaju materiału (profile, rury, blachy). Za pomocą miernika grubości powłok zmierzono grubość powłoki cynkowej, w wyniku czego okazało się, że nałożona przez zewnętrznego podwykonawcę warstwa cynku jest nierównomierna i cechuje się grubością w przedziale od 60 do 120 µm. Następnie zespół badawczy poddał wybrane elementy badaniom wytrzymałościowym. Próbki zostały zanurzone w roztworach solnych w celu odzwierciedlenia warunków atmosferycznych, jakie działałyby na stal w ciągu kilku lat eksploatacji na świeżym powietrzu, w klimacie umiarkowanym, w regionie nadmorskim, gdzie zasolenie powietrza jest większe niż w rejonie śródlądowym. Kilkutygodniowe testy prowadzone na produktach pokazały, że wyroby nie korodują, co potwierdziło skuteczność ocynku ogniowego jako dobrego zabezpieczenia przed korozją mimo nierównomiernego nałożenia warstwy cynku. Kolejne testy dotyczyły przyczepności nakładanej na ocynkowaną powierzchnię farby poliestrowej w różnych kolorach z palety RAL. Przyczepność farb badano za pomocą testu „siatki nacięć”, polegającego na nacięciu utwardzonej uprzednio powłoki lakierniczej nożem tapicerskim 11 razy pod kątem 90°, a następnie naklejeniu taśmy o szerokości 25 mm i usunięciu jej płynnym ruchem przy użyciu siły prostopadłej do powierzchni badanego detalu. Mimo wielu prób specjalnego przygotowywania powierzchni cynkowej do malowania poprzez mycie jej środkami chemicznymi, czyszczenie mechaniczne, „leżakowanie”- w celu odgazowania, delikatne szkiełkowanie, wygrzewanie, dodawanie do farb sztucznych odgazowywaczy itp., testy wciąż nie przynosiły zadowalających rezultatów. Po wielomiesięcznych, nieudanych próbach opracowania idealnej metody trwałego połączenia warstwy farby poliestrowej z warstwą nałożonego na powierzchnię metalową cynku dział badawczy stwierdził, że jedynym wyjściem jest cofnięcie badań do pierwszego etapu, tj. zmiana zabezpieczenia antykorozyjnego. W związku z tym, personel działu zgłębiał dalej sposoby nakładania cynku i natknął się na mało popularną metodę „metalizacji” wyrobów metalowych. Metoda ta charakteryzuje się nakładaniem roztopionego cynku natryskowo przy użyciu wirującego strumienia powietrza rozpylanego za pomocą specjalnego urządzenia gazowego lub elektrycznego. Metoda ta wymaga uprzedniego oczyszczenia materiału metalowego poprzez proces śrutowania, który tworzy na jego powierzchni tzw. „wżery”. Innymi słowy, proces ten zmienia strukturę metalu i czyni ją bardziej chropowatą. Tym samym nałożona natryskowo gorąca warstwa cynku przylega dobrze do zabezpieczanego nią materiału, utrzymując swoistą chropowatość, której nie można było uzyskać podczas procesu cynkowania ogniowego. Po zastosowaniu nowego sposobu aplikacji cynku przeprowadzono ponowne testy pomiarów grubości, a także odporności na korozję w komorach z roztworem solnym, które nie wykazały zastrzeżeń, stawiając metodę metalizacji na równi z cynkowaniem ogniowym. Rozpoczęto fazę testów przyczepności powłok poliestrowych. Badana wielokrotnie i na różne sposoby przyczepność wykazywała za każdym razem znakomite właściwości. Mimo licznych zacięć, otarć, a nawet miażdżenia malowanego proszkowo materiału farba poliestrowa zachowywała dużą przyczepność do powierzchni nałożonego na metalowy detal cynku. Badania zakończone pozytywnym wynikiem wskazały, po pierwsze wysoką skuteczność zabezpieczenia stali przed korozją poprzez jej metalizowanie, po drugie znakomitą przyczepność farb poliestrowych do metalizowanego detalu, po trzecie brak jakiegokolwiek wymogu przygotowania stali do malowania proszkowego po procesie metalizacji. Nowa metoda została wdrożona na stałe do procesu produkcji Spółki, w efekcie czego Jej produkty zyskały zadowalającą odporność na korozję, bez uszczerbku na przyczepność farby.

Innym przykładem pracy Działu Rozwoju Produktów była modyfikacja i unowocześnienie stelaża będącego głównym elementem przy produkcji urządzenia o nazwie (…). Prototyp takiego stelaża trafił do Działu Rozwoju Produktów i został poddany testom wytrzymałościowym, polegającym na obciążeniu siłą określoną w Załączniku A normy PN-EN 1176-1:2008 zgodnie z tablicą A.1: „całkowite pionowe obciążenie użytkownikami placów zabaw przeznaczonych dla dzieci w każdym wieku”, tj. siłą 1391N, która została pomnożona dodatkowo przez współczynnik bezpieczeństwa 1.35 i wyniosła ostatecznie 1878N. Oprócz obciążenia pracownicy działu symulowali również maksymalne wychylenia, czy przegięcia masztu i deski, występujące pod wpływem sił bocznych, aby bardziej szczegółowo zweryfikować potencjalne niebezpieczeństwo czyhające na użytkowników.

Zakres obowiązujących w tym przypadku norm, którymi poparte były testy to:

• PN-EN 1176-1:2008 Wyposażenie placów zabaw – Ogólne wymagania bezpieczeństwa i metody badań,
  

• PN-EN 1176-6:2008 Wyposażenie placów zabaw – Dodatkowe wymagania bezpieczeństwa i metody badań urządzeń kołyszących.
  
  

Podczas testów pierwszy stelaż został zniszczony, nie przechodząc pozytywnie badań wytrzymałościowych. Zniszczeniu uległo połączenie żagla z platformą nośną deski. Zespół Działu Rozwoju Produktów rozpoczął więc pracę nad zwiększeniem wytrzymałości konstrukcji oraz poprawą mocowania żagla. W wyniku tych działań zwiększono ilość sprężyn utrzymujących deskę na podłożu (z dwóch na trzy), co znacząco poprawiło stabilność oraz wyeliminowało odkryte podczas testów, niebezpieczne dla użytkowników zakleszczenia (wyszczególnione w Załączniku D normy PN-EN 1176-1:2008). Zmieniono również konstrukcję posadowienia żagla i masztu poprzez zaprojektowanie dodatkowych wzmocnień w miejscu ich połączenia. Zbudowano nowy prototyp i poddano go ponownym testom obciążeniowym, a przy pomocy próbników do badania zakleszczeń wskazanych w normach PN-EN 1176 sprawdzono ewentualne, niebezpieczne zakleszczenia głowy, tułowia, palca, czy stopy. Po pozytywnej weryfikacji wszystkich badanych punktów i określeniu odpowiedniego poziomu bezpieczeństwa urządzenia, zakończono badania podsumowując je odpowiednim raportem. Wynik końcowy badań zezwalał na dopuszczenie urządzenia do stałej produkcji.

Ponadto należy wspomnieć, że Dział Rozwoju Produktów Spółki przyjmuje zlecenia od firmy zajmującej się realizacją całościowego zagospodarowania terenu poprzez budowę placów zabaw, stref aktywności fizycznej, czy gruntownej rewitalizacji parków. Na zlecenie tej firmy Spółka w Dziale Rozwoju Produktów opracowuje dokumentację techniczną urządzeń będących przedmiotem takiej realizacji. W specyfikacjach poszczególnych elementów wyposażenia placów zabaw są urządzenia jednostkowe, niebędące urządzeniami seryjnymi. Są one specyficzne i niepowtarzalne. Na zlecenie firmy realizującej takie zamówienie Dział Rozwoju Produktów przygotowuje całościową dokumentację nowych urządzeń, po czym budowany jest prototyp, który poddawany jest testom wytrzymałościowym i testom bezpieczeństwa. Zdarza się, że Zlecający potrzebuje urządzenia wykonanego z różnorodnych materiałów przy użyciu niestandardowych połączeń, np. elementów metalowych i drewnianych wraz z linami polipropylenowymi i aluminium, czy też tkaniną lub elementami z tworzyw sztucznych. Konstrukcja takiego urządzenia wymaga opracowania nowatorskich technik łączenia danych elementów oraz przeprowadzenia badań pod kątem ich sztywności i żywotności w oparciu o obowiązujące normy. Po dokonaniu tego typu badań Dział Rozwoju Produktów sporządza dokumentację techniczną, projektową i wykonawczą potwierdzoną obliczeniami, którą następnie sprzedaje Zleceniodawcy jako produkt powstały w wyniku prac B+R.

Projekty prowadzone przez Dział Rozwoju Produktów podlegają szczegółowej walidacji. Tworzona jest pełna dokumentacja, która określa cel badania i jego przebieg. Zebrane wyniki są dogłębnie analizowane w celu wyciągnięcia najbardziej trafnych wniosków dotyczących bezpieczeństwa i ergonomii zabawy przy zachowaniu walorów edukacyjno-rozwojowych (w przypadku, gdy badaniu podlega urządzenie, które będzie elementem wyposażenia placu zabaw). Ponadto komórka prowadzi badania nad udoskonalaniem jakości własnych wyrobów Spółki poprzez zwiększenie ich wytrzymałości na obciążenia, odporności na agresywne warunki atmosferyczne, czy uszkodzenia możliwe w wyniku aktów wandalizmu lub bardzo intensywnego użytkowania. Dział ten na zlecenia firm zewnętrznych prowadzi również badania nad opracowaniem dokumentacji technicznej prototypów, która podlega analizie pod względem bezpieczeństwa użytkowników produktu, a następnie zostaje sprzedana Zleceniodawcy z rekomendacją wykonawczą, czy odpowiednimi wskazówkami. Zwiększenie jakości i dążenie do doskonałości w kwestiach projektowo-wykonawczych są głównym celem członków działu od momentu jego powołania.

Inną częścią zadań Działu Rozwoju Produktów Spółki są projekty umożliwiające wdrożenie nowych rozwiązań technologii produkcyjnej. Przykładem przeprowadzonego na tym polu projektu badawczo-rozwojowego może być budowa urządzenia do produkcji siedzisk do huśtawek typu (…), który wymagał opracowania nowego, bardzo sprawnego i wydajnego urządzenia do owijania ronda siedziska liną polipropylenową o przekroju poprzecznym 18 mm z rdzeniem stalowym. Stworzone, przetestowane i wprowadzone rozwiązania techniczne pozwoliły zmniejszyć czas wytworzenia produktu o ponad połowę i zmniejszyć ilość zajmujących się tą czynnością osób z dwóch do jednej. Efektem opracowania i stworzenia przez dział nowego urządzenia nazwanego wewnętrznie „zwijarką” jest zaoferowanie tańszego, polskiego produktu, stanowiącego substytut dla importowanego, a zatem dużo droższego zawiesia huśtawki typu (…).

Kolejnym przykładem wprowadzonej przez dział wewnętrznej modernizacji może być ulepszenie maszyny do termicznej obróbki stali, która pozwoliła zoptymalizować znacząco proces produkcyjny termo-wiercenia otworów zwiększając produktywność i precyzję całego procesu. Wymyślone i wdrożone przez dział rozwiązanie w postaci stołu montażowego z uchwytem i obrotnikiem do rur o różnych średnicach, pozwalającym ustawić dowolny i dokładny kąt w pełnym zakresie obrotu (od 0° do 360°) jest obecnie przedmiotem dyskusji między Spółką a Dostawcą wiertarko-gwinciarki, który nie oferuje takiego wyposażenia podczas sprzedaży maszyny, a jest zainteresowany zakupem opracowanego i wdrożonego przez Dział Rozwoju Spółki produktu.

Zadanie stworzenia systemu transportu materiału malowanego w dziale malarni proszkowej.

Na początku roku dział stanął przed zadaniem stworzenia systemu transportu materiału malowanego w dziale malarni proszkowej Spółki. Wydajność działu malarni zależy głównie od sposobu przemieszczania materiału na specjalnie zaprojektowanych trawersach z ruchomymi wózkami, które pozwalają na łatwe przesuwanie detali między kabinami malarskimi, gdzie nakłada się powłokę proszkową a piecem grzewczym, w którym przetopiony w odpowiedniej temperaturze proszek poliestrowy tworzy estetyczną i kolorową powłokę. Projektanci, po zgłębieniu literatury i innych dostępnych źródeł, zaprojektowali najpierw plan obiegu między dwoma piecami a trzema kabinami malarskimi w połączeniu z łatwym wjazdem materiału na dział malarni z innego gniazda roboczego, piaskowania i metalizacji detali, a następnie zaczęli testować przyjęte założenia. Na chwilę obecną system działa i jest poddawany testom niezawodności. Każda zgłoszona uwaga jest weryfikowana i nanoszone są poprawki, aby udoskonalić cały system transportowy.

W piśmie z dnia 19 listopada 2018 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku Wnioskodawca wskazał, że jest polskim rezydentem podatkowym. Z tytułu uczestnictwa w spółce komandytowej wybrał sposób opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Spółka (…) nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego, o którym mowa w art. 17 ustawy z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (Dz. U. z 2018 r., poz. 141, z późn. zm.).

Praca pracowników zatrudnionych w Dziale Rozwoju Produktów ma charakter twórczy, gdyż zaproponowane finalnie przez dział rozwiązania zostały wymyślone i opracowane na potrzeby rozwiązania postawionych przed działem zadań. Prace nad poszczególnymi zadaniami są przeprowadzane przez pracowników systematycznie, aby doprowadzić projekt do końca i osiągnąć założone cele. Zasoby wiedzy pracowników są wykorzystywane do tworzenia nowych rozwiązań technicznych. Jednocześnie zasoby wiedzy pracowników są pogłębiane na potrzeby realizacji danego zadania. Efektem pracy działu jest projektowanie nowych lub ulepszonych produktów i procesów technologicznych.

Pracownicy Działu Rozwoju Produktów w sposób ciągły udoskonalają swoją wiedzę i wiedza ta jest wykorzystywana do tworzenia nowych produktów, procesów i usług w zależności od wymogów postawionego przed działem zadania. Prace nad „poprawieniem sposobu zabezpieczenia powierzchni metalowej cynkiem”, czy też prace nad „systemem transportu materiału malowanego w dziale malarni proszkowej Spółki” i ich wyniki są przykładem wprowadzenia znaczących ulepszeń do istniejących procesów. Prace nad „stelażem będącym głównym elementem przy produkcji urządzenia o nazwie deska surfingowa”, czy też prace nad „opracowaniem dokumentacji technicznej prototypów urządzeń i poddawaniu ich testom” i ich wyniki są przykładami wprowadzania znaczących ulepszeń do istniejących produktów. Tworzenie elementów składowych, a także budowa i testowanie prototypów w odpowiednio do tego przygotowanym środowisku pozwalało pracownikom działu na wyciągnięcie odpowiednich wniosków dotyczących założeń ukierunkowanych na udoskonalenie procesów lub produktów.

Praca pracowników Działu Rozwoju Produktów nie ma charakteru rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do produktów. Praca pracowników zatrudnionych w Dziale Rozwoju Produktów wymaga opracowywania nowatorskich technik powstających dzięki kształtowaniu i wykorzystaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej. Przykład „budowy urządzenia do produkcji siedzisk do huśtawek typu (…) jest zadaniem twórczym, którego efekt końcowy, tj. skonstruowane urządzenie, pozwala na bardzo wydajne produkowanie siedzisk typu (…).

Spółka ponosiła na realizację działalności badawczo-rozwojowej należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych.

Pracownicy Spółki realizujący badania przedstawione we wniosku w ramach obowiązków pracowniczych wykonywali również inne czynności, niezwiązane bezpośrednio z działalnością badawczo-rozwojową. W Dziale Rozwoju Produktów jest prowadzona ewidencja czasu pracy, z której wynika jaka część pracy pracowników poświęcona była na wykonywanie obowiązków związanych z uczestniczeniem w pracach badawczo-rozwojowych.

Spółka nie prowadzi działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

Dział Rozwoju Produktów nie posiada wyodrębnionych środków trwałych. Do sporządzania prototypów wykorzystywane są maszyny i urządzenia stanowiące wyposażenie hali produkcyjnej. Czas pracy danej maszyny i urządzenia dla Działu Rozwoju Produktów jest ewidencjonowany.

Wydatki z tytułu wynagrodzeń oraz składek w związku z zatrudnieniem pracowników w Dziale Rozwoju Produktów oraz wydatki na nabycie środków trwałych wykorzystywane w działalności badawczo-rozwojowej nie zostały zwrócone Spółce w jakiejkolwiek formie i nie zostały odliczone od podstawy obliczenia podatku.

Spółka nie ponosiła wydatków na nabycie wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w działalności badawczo-rozwojowej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku):

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy (komandytariusza Spółki), że działalność Działu Rozwoju Produktów Spółki opisana w sześciu zaistniałych stanach faktycznych, jest działalnością badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 5a pkt 38 do 40 ustawy o podatku od osób fizycznych a co za tym idzie, Wnioskodawca może odliczyć na podstawie art. 26e ust. 1 ww. ustawy od podstawy opodatkowania koszty uzyskania przychodów poniesione przez Spółkę na działalność badawczo-rozwojową?

Zdaniem Wnioskodawcy (przedstawionym w uzupełnieniu wniosku), wymienione przykłady prac wykonywane w Dziale Rozwoju Produktów Spółki, opisane w stanie faktycznym zapytania, są działalnością badawczo-rozwojową i spełniają kryteria tej działalności wymienione w art. 5a pkt 38 do 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 26e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnik uzyskujący ze źródła określonego w art. 10 ust 1 pkt 3, odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 26 ust. 1 lub art. 30c ust. 2, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej „kosztami kwalifikowanymi”. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3.

Rodzaje działalności, które uprawniają podatników do odliczenia kosztów kwalifikowanych w zeznaniu podatkowym zostały zdefiniowane w art. 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym, ilekroć w ustawie jest mowa o:

• działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań (pkt 38);
  

• badaniach naukowych – oznacza to:
  1. badania podstawowe – oryginalne prace badawcze, eksperymentalne lub teoretyczne podejmowane przede wszystkim w celu zdobywania nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne,
  2. badania stosowane – prace badawcze podejmowane w celu zdobycia nowej wiedzy, zorientowane przede wszystkim na zastosowanie w praktyce,
  3. badania przemysłowe – badania mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności w celu opracowywania nowych produktów, procesów i usług lub wprowadzania znaczących ulepszeń do istniejących produktów, procesów i usług; badania te uwzględniają tworzenie elementów składowych systemów złożonych, budowę prototypów w środowisku laboratoryjnym lub w środowisku symulującym istniejące systemy, szczególnie do oceny przydatności danych rodzajów technologii generycznych (pkt 39)

• pracach rozwojowych – oznacza to: nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do planowania produkcji oraz tworzenia i projektowania nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów, procesów i usług, z wyłączeniem prac obejmujących rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych, istniejących usług oraz innych operacji w toku, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń, w szczególności:
  1. opracowywanie prototypów i projektów pilotażowych oraz demonstracje, testowanie i walidację nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług w otoczeniu stanowiącym model warunków rzeczywistego funkcjonowania, których głównym celem jest dalsze udoskonalenie techniczne produktów, procesów lub usług, których ostateczny kształt nie został określony,
  2. opracowywanie prototypów i projektów pilotażowych, które można wykorzystać do celów komercyjnych, w przypadku gdy prototyp lub projekt pilotażowy stanowi produkt końcowy gotowy do wykorzystania komercyjnego, a jego produkcja wyłącznie do celów demonstracyjnych i walidacyjnych jest zbyt kosztowna (pkt 40).
  
  
  

Jak stanowią powoływane przepisy, działalnością badawczo-rozwojową jest działalność twórcza, obejmująca m.in. badania przemysłowe i prace rozwojowe, podejmowane systematycznie i w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Działalność badawczo-rozwojowa obejmuje zatem m.in. nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności z dziedziny technologii oraz innej wiedzy i umiejętności do planowania produkcji oraz tworzenia i projektowania nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów, procesów i usług, pod warunkiem, że nie stanowią one prac rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do tych już istniejących produktów, procesów lub usług. Głównym celem realizowanych przez Spółkę prac badawczo-rozwojowych jest projektowanie nowych, jak i wprowadzanie znaczących ulepszeń do istniejących produktów. Prace te stanowią istotny obszar działalności Spółki, co ma odzwierciedlenie w wyodrębnieniu specjalnego Działu Rozwoju Produktów w strukturze organizacyjnej Spółki. Podstawowym celem jego działalności jest prowadzenie działalności badawczo-rozwojowej Spółki.

Wnioskodawca podkreśla, że prace, które mają miejsce w realizowanych przez Spółkę projektach badawczo-rozwojowych nie stanowią prac rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do produktów. Są to innowacyjne rozwiązania, których powstanie proponują, tworzą oraz testują pracownicy Działu Rozwoju Produktów oraz innych jednostek organizacyjnych Spółki na podstawie przeglądu otoczenia rynkowego i zidentyfikowanych potrzeb konsumentów oraz przedstawionych wymagań Klientów co do poszczególnych projektów.

Opisana w stanie faktycznym działalność prowadzona przez Spółkę wpisuje się w przedstawioną wyżej definicję działalności badawczo-rozwojowej, obejmującą zdobywanie nowej wiedzy oraz umiejętności w celu opracowywania nowych produktów, procesów i usług lub wprowadzania znaczących ulepszeń do istniejących produktów, procesów i usług. Prace prowadzone przez Spółkę polegają bowiem i mają na celu gromadzenie wiedzy oraz umiejętności dla m.in. tworzenia rozwiązań prototypowych, stanowiących części składowe złożonych systemów i ich testowanie w ramach opracowanej metodyki. W ramach tych projektów często budowane są prototypy, które nie znajdują później zastosowania komercyjnego, a służą jedynie testowaniu i walidacji rozwiązań.

Pracownicy Działu Rozwoju Produktów, w których prowadzona jest działalność badawczo -rozwojowa, to doświadczeni inżynierowie i projektanci o szerokich kompetencjach i wysokich kwalifikacjach.

Działalność Spółki prowadzona w Dziale Rozwoju Produktów spełnia przesłankę systematyczności, Spółka realizuje prace badawczo-rozwojowe systematycznie, w ramach kilkudziesięciu projektów rocznie, dbając o nieustanny rozwój swojej oferty produktowej poprzez opracowywanie nowoczesnych rozwiązań technologicznych oraz nowych produktów. Wypracowywane przez Spółkę rozwiązania i technologie walnie przyczyniają się do rozwoju gałęzi przemysłu metalowego. Inżynierowie i projektanci prowadzący prace badawczo -rozwojowe korzystają ze swojej wiedzy naukowej, budują prototypy i prowadzą badania. Wyniki ich prac nie są z góry przewidywalne i Spółka ponosi istotne ryzyko powodzenia prowadzonych prac, co jest cechą charakterystyczną prac rozwojowych i badań naukowych.

Biorąc powyższe argumenty pod uwagę, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że opisywane w stanie faktycznym działania Spółki prowadzone w Dziale Rozwoju Produktów stanowią działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a Wnioskodawca może odliczyć na podstawie art. 26e ust. 1 ww. ustawy od podstawy opodatkowania koszty uzyskania przychodów poniesione przez Spółkę na działalność badawczo-rozwojową.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509, z późn. zm.), działalność badawczo-rozwojowa oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Natomiast w myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, (w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 września 2018 r.), ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych – oznacza to:

1. badania podstawowe – oryginalne prace badawcze, eksperymentalne lub teoretyczne podejmowane przede wszystkim w celu zdobywania nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne,
2. badania stosowane – prace badawcze podejmowane w celu zdobycia nowej wiedzy, zorientowane przede wszystkim na zastosowanie w praktyce,
3. badania przemysłowe – badania mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności w celu opracowywania nowych produktów, procesów i usług lub wprowadzania znaczących ulepszeń do istniejących produktów, procesów i usług; badania te uwzględniają tworzenie elementów składowych systemów złożonych, budowę prototypów w środowisku laboratoryjnym lub w środowisku symulującym istniejące systemy, szczególnie do oceny przydatności danych rodzajów technologii, a także budowę niezbędnych w tych badaniach linii pilotażowych, w tym do uzyskania dowodu w przypadku technologii generycznych.
   
   

Stosownie do art. 5a pkt 39 ww. ustawy (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 października 2018 r.), ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych – oznacza to:

1. badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. poz. 1668),
2. badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
   
   

Zgodnie z art. 4 ust. 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, badania naukowe są działalnością obejmującą:

1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.
   
   

Z kolei zgodnie z art. 5a pkt 40 ww. ustawy, (w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 września 2018 r.) ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych – oznacza to nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do planowania produkcji oraz tworzenia i projektowania nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów, procesów i usług, z wyłączeniem prac obejmujących rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych, istniejących usług oraz innych operacji w toku, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń, w szczególności:

1. opracowywanie prototypów i projektów pilotażowych oraz demonstracje, testowanie i walidację nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług w otoczeniu stanowiącym model warunków rzeczywistego funkcjonowania, których głównym celem jest dalsze udoskonalenie techniczne produktów, procesów lub usług, których ostateczny kształt nie został określony,
2. opracowywanie prototypów i projektów pilotażowych, które można wykorzystać do celów komercyjnych, w przypadku gdy prototyp lub projekt pilotażowy stanowi produkt końcowy gotowy do wykorzystania komercyjnego, a jego produkcja wyłącznie do celów demonstracyjnych i walidacyjnych jest zbyt kosztowna.
   
   

Stosownie do art. 5a pkt 40 ww. ustawy (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 października 2018 r.), ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych – oznacza to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Zgodnie z art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Stosownie do ust. 2 ww. przepisu, zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do:

1. rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat;
2. ulg podatkowych związanych z prowadzoną działalnością w formie spółki niebędącej osobą prawną.
   
   

Zgodnie z art. 26e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnik uzyskujący przychody ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 odlicza od podstawy obliczenia podatku, ustalonej zgodnie z art. 26 ust. 1 lub art. 30c ust. 2, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej „kosztami kwalifikowanymi”. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekroczyć kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3.

Co uznaje się za koszty kwalifikowane, zasady oraz warunki dokonywania odliczeń kosztów kwalifikowanych zostały określone w art. 26e ust. 2-9.

W tym miejscu wskazać należy, że w ramach prac rozwojowych następuje połączenie wyników prac badawczych z wiedzą techniczną w celu wprowadzenia do produkcji nowego lub zmodernizowanego wyrobu, nowej technologii czy nowego systemu organizacji. Innymi słowy, prowadzone systematyczne prace opierają na istniejącej wiedzy, uzyskanej w wyniku działalności badawczej oraz/lub doświadczeń praktycznych i mają na celu wytworzenie nowych materiałów, produktów lub urządzeń, inicjowanie nowych i znaczące udoskonalenie już istniejących procesów, systemów i usług. Podmioty gospodarcze zajmujące się działalnością badawczo-rozwojową realizują ją obok swojej działalności podstawowej (np. przedsiębiorstwa przemysłowe dysponujące własnym zapleczem badawczo-rozwojowym, laboratoria, zakłady i ośrodki badawczo-rozwojowe, działy badawczo-technologiczne, biura konstrukcyjne i technologiczne, zakłady rozwoju technik, biura studiów i projektów itp.).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest (…) spółki (…) (dalej: „Spółka”). Spółka w swoich strukturach posiada: Dział Rozwoju Produktów (B+R), tj. biuro konstrukcyjno-projektowe. Dział Rozwoju Produktów zatrudnia w oparciu o umowę o pracę wysokiej klasy specjalistów w dziedzinie technologii materiałowej i projektantów-konstruktorów. Personel realizuje projekty badawczo-rozwojowe mające na celu dostarczenie innowacyjnych rozwiązań w obszarach działalności Spółki. Praca pracowników zatrudnionych w Dziale Rozwoju Produktów ma charakter twórczy, gdyż zaproponowane finalnie przez dział rozwiązania zostały wymyślone i opracowane na potrzeby rozwiązania postawionych przed działem zadań. Prace nad poszczególnymi zadaniami są przeprowadzane przez pracowników systematycznie, aby doprowadzić projekt do końca i osiągnąć założone cele. Zasoby wiedzy pracowników są wykorzystywane do tworzenia nowych rozwiązań technicznych. Jednocześnie zasoby wiedzy pracowników są pogłębiane na potrzeby realizacji danego zadania. Efektem pracy działu jest projektowanie nowych lub ulepszonych produktów i procesów technologicznych. Pracownicy Działu Rozwoju Produktów w sposób ciągły udoskonalają swoją wiedzę i wiedza ta jest wykorzystywana do tworzenia nowych produktów, procesów i usług w zależności od wymogów postawionego przed działem zadania. Prace nad „poprawieniem sposobu zabezpieczenia powierzchni metalowej cynkiem”, czy też prace nad „systemem transportu materiału malowanego w dziale malarni proszkowej Spółki” i ich wyniki są przykładem wprowadzenia znaczących ulepszeń do istniejących procesów. Prace nad „stelażem będącym głównym elementem przy produkcji urządzenia o nazwie (…)”, czy też prace nad „opracowaniem dokumentacji technicznej prototypów urządzeń i poddawaniu ich testom” i ich wyniki są przykładami wprowadzania znaczących ulepszeń do istniejących produktów. Tworzenie elementów składowych, a także budowa i testowanie prototypów w odpowiednio do tego przygotowanym środowisku pozwalało pracownikom działu na wyciągnięcie odpowiednich wniosków dotyczących założeń ukierunkowanych na udoskonalenie procesów lub produktów. Praca pracowników Działu Rozwoju Produktów nie ma charakteru rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do produktów. Praca pracowników zatrudnionych w Dziale Rozwoju Produktów wymaga opracowywania nowatorskich technik powstających dzięki kształtowaniu i wykorzystaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz cytowane wyżej przepisy prawa podatkowego, stwierdzić należy, że przedstawione we wniosku prace Działu Rozwoju Produktów Spółki, spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej, w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż były podejmowane w sposób systematyczny, miały twórczy charakter, z wykorzystaniem dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej, a ich celem oraz wynikiem jest powstanie nowych produktów lub ulepszenie produktów bądź procesów technologicznych Spółki. Przy czym działania te nie miały charakteru prac obejmujących rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów.

W konsekwencji, Wnioskodawca może odliczyć od podstawy obliczenia podatku koszty uzyskania przychodów poniesione przez Spółkę na działalność badawczo-rozwojową, stosownie do art. 8 w zw. art. 26e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, proporcjonalnie do Jego prawa do udziału w zysku Spółki.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.