Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-2.4012.603.2018.2.WH
z 30 listopada 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 18 września 2018 r. (data wpływu 21 września 2018 r.) uzupełnionym w dniu 23 listopada 2018 r. (data wpływu 26 listopada 2018 r.) na wezwanie Organu z dnia 15 listopada 2018 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z podatku dostawy nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 września 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z podatku dostawy nieruchomości.

Wniosek uzupełniony został w dniu 23 listopada 2018 r. (data wpływu 26 listopada 2018 r.) na wezwanie Organu z dnia 15 listopada 2018 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (zwany także Spółką) jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca jest właścicielem nieruchomości gruntowej, stanowiącej działkę ewidencyjną nr 85 o powierzchni 2215 m², zabudowaną dwoma budynkami o łącznej powierzchni 790 m², dla której Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą (dalej jako „Nieruchomość”).

Wnioskodawca nabył Nieruchomość na podstawie umowy przeniesienia własności nieruchomości zawartej 14 października 2015 r. w związku z wniesieniem Nieruchomości do Spółki jako wkładu niepieniężnego na pokrycie podwyższonego kapitału zakładowego Spółki, stosownie do uchwały Nadzwyczajnego Zgromadzenia Wspólników Spółki z 14 października 2015 r.

21 października 2015 r. Wnioskodawca zawarł umowę najmu, na podstawie której oddał Nieruchomość w najem spółce pod firmą M. sp. z o.o. Przedmiot najmu został określony jako nieruchomość o powierzchni 2215 m² zabudowana m.in. dwoma budynkami o łącznej powierzchni 790 m² w których znajdują się m.in. magazyn (z regałami, koszami i pojemnikami na towar), kotłownia, salon sprzedaży, 2 pokoje biurowe wyposażone w meble biurowe, 2 łazienki, umeblowana kuchnia i pomieszczenie gospodarcze. Nieruchomość będąca przedmiotem najmu obejmuje także utwardzony kostką brukową plac manewrowy oraz miejsca postojowe. Znajdujący się tymczasowo na Nieruchomości, niebędący budynkiem, kontener morski został wyraźnie wyłączony z przedmiotu najmu. Miesięczny czynsz najmu został uzgodniony jako kwota netto, powiększona o podatek od towarów i usług. Umowa najmu została zawarta na czas nieokreślony. Umowa weszła w życie 1 listopada 2015 r. Wnioskodawca dokumentował czynsz najmu wystawiając faktury sprzedaży. Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie Nieruchomości, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiących co najmniej 30% wartości początkowej. Wnioskodawca planuje sprzedaż Nieruchomości.

W odpowiedzi na wezwanie Organu Wnioskodawca wskazał, że nie ponosił oraz nie będzie ponosił wydatków, które stanowiłyby co najmniej 30% wartości początkowej, na ulepszenie w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych pierwszego budynku mającego być przedmiotem transakcji. Wnioskodawca nie ponosił oraz nie będzie ponosił wydatków, które stanowiłyby co najmniej 30% wartości początkowej budynku, na ulepszenie w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych drugiego budynku mającego być przedmiotem transakcji. Utwardzony kostką brukową plac manewrowy stanowi część składową nieruchomości i będzie także przedmiotem transakcji. Utwardzony kostką brukową plac manewrowy stanowi grunt zajęty pod urządzenia budowlane. Miejsca postojowe stanowią część składową nieruchomości i w związku z tym także będą przedmiotem transakcji. Miejsca postojowe znajdujące się na nieruchomości stanowią grunt zajęty pod urządzenia budowlane. Kontener morski jest ruchomością i nie stanowi części składowej nieruchomości. W związku z tym nie będzie przedmiotem sprzedaży. Kontener morski zostanie usunięty z nieruchomości przez Wnioskodawcę przed datą transakcji i zostanie posadowiony na innej nieruchomości.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż Nieruchomości będzie stanowiła dostawę towarów opodatkowaną podatkiem od towarów i usług?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Sprzedaż Nieruchomości będzie stanowiła dostawę towarów zwolnioną z podatku od towarów i usług.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1. przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;
2. wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;
3. wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;
4. wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;
5. ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;
6. oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
7. zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.
   
   

Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Zgodnie z ust. 2 tego artykułu, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy o VAT podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5 ustawy, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika. Przy czym, stosownie do ust. 8 tego artykułu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT stanowi, że zwalnia się od podatku od towarów i usług dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Przez pierwsze zasiedlenie, zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy o VAT rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

Zgodnie z art. 16g ust. 13 zd. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych środki trwałe uważa się za ulepszone, gdy suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza 10 000 zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji.

Przenosząc powyższe na stan faktyczny opisany w przedmiotowym zapytaniu, należy stwierdzić, że sprzedaż budynków stanowi przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o którym mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT. Tym samym sprzedaż budynków stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT. Przy czym w przypadku takiej dostawy, zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy o VAT z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Dostawa nieruchomości zabudowanej podlega zatem opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, z zastrzeżeniem zwolnień na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy o VAT.

W przedmiotowym przypadku sprzedaż Nieruchomości będzie zwolniona z podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. Wnioskodawcy nie jest znany los budynków wchodzących w skład Nieruchomości za czasów poprzednich właścicieli Nieruchomości. Jednakże w związku z umową najmu z 21 października 2015 r., dnia 1 listopada 2015 r. doszło do oddania do użytkowania całości budynków wchodzących w skład Nieruchomości jej użytkownikowi, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Jednocześnie Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie Nieruchomości, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiących co najmniej 30% wartości początkowej. Tym samym nie może być wątpliwości, że do pierwszego zasiedlenia Nieruchomości w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT doszło nie później niż 1 listopada 2015 r. Powyższe oznacza, że do sprzedaży Nieruchomości zastosowanie znajdzie zwolnienie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, albowiem pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą Nieruchomości upłynie okres nie krótszy niż 2 lata.

Zwolnienie to znajdzie zastosowanie, pod warunkiem że Wnioskodawca do dnia sprzedaży Nieruchomości nie będzie ponosił wydatków na jej ulepszenie, w stosunku do których będzie miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o wartości większej lub równej 30% wartości początkowej Nieruchomości. W razie poniesienia takich wydatków wskazane zwolnienie znajdzie zastosowanie tylko o ile sprzedaż Nieruchomości w stanie ulepszonym nastąpiłaby po upływie co najmniej dwu lat od jej ponownego pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, ze zm.), zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na mocy art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy przedmiotem dostawy są towary w rozumieniu powołanego wyżej przepisu i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z dostawą w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy.

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca jest właścicielem nieruchomości gruntowej, stanowiącej działkę ewidencyjną o powierzchni 2215 m2, zabudowaną dwoma budynkami oraz utwardzonym kostką brukową placem manewrowym oraz miejscami postojowymi. Utwardzony kostką brukową plac manewrowy oraz miejsca postojowe stanowią urządzenia budowlane. Wnioskodawca nabył Nieruchomość na podstawie umowy przeniesienia własności nieruchomości zawartej 14 października 2015 r. w związku z wniesieniem Nieruchomości do Spółki jako wkładu niepieniężnego na pokrycie podwyższonego kapitału zakładowego Spółki. 21 października 2015 r. Wnioskodawca zawarł umowę najmu, na podstawie której oddał Nieruchomość w najem. Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie budynków w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiących co najmniej 30% ich wartości początkowej.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii ustalenia, czy sprzedaż Nieruchomości będzie stanowiła dostawę towarów zwolnioną z podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział obniżone stawki podatku oraz zwolnienia od podatku dla dostaw niektórych towarów lub świadczenia niektórych usług, a także określił warunki stosowania tych obniżonych stawek i zwolnień.

I tak zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Definicja pierwszego zasiedlenia, o której mowa powyżej została zawarta w art. 2 pkt 14 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

Zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Zatem dostawa gruntu jest opodatkowana stawką właściwą dla dostawy budynków/budowli albo ich części, a gdy dostawa budynków/budowli albo ich części jest zwolniona od podatku VAT, wówczas zwolnienie ma zastosowanie do dostawy gruntu.

Decydujące dla ustalenia, czy w analizowanej sprawie zastosowanie znajdzie zwolnienie z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy jest rozstrzygnięcie kwestii, czy względem przedmiotowych budynków nastąpiło pierwsze zasiedlenie.

Należy wskazać, że zgodnie z przepisami Dyrektywy 2006/112/WE Rady oraz w świetle orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej pierwsze zasiedlenie należy rozumieć szeroko jako „pierwsze zajęcie budynku, używanie”. W efekcie, aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do zajęcia budynku, jego używania, w tym również na potrzeby własnej działalności gospodarczej.

Zatem „pierwsze zasiedlenie” budynku (budowli lub ich części) – w myśl art. 2 pkt 14 ustawy, po jego wybudowaniu – należy rozumieć szeroko jako pierwsze zajęcie budynku (budowli lub ich części), używanie, w tym również na potrzeby własnej działalności gospodarczej a także oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich wybudowaniu lub ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Należy zauważyć, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia „urządzenia budowlanego”. W tym zakresie należy odnieść się do przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2017 r. poz. 1332, z późn. zm.).

W myśl art. 3 pkt 9 ustawy Prawo budowlane przez urządzenia budowlane należy rozumieć urządzenia techniczne związane z obiektem budowlanym, zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, jak przyłącza i urządzenia instalacyjne, w tym służące oczyszczaniu lub gromadzeniu ścieków, a także przejazdy, ogrodzenia, place postojowe i place pod śmietniki.

Urządzenia budowlane stanowią urządzenia techniczne związane z obiektem budowlanym zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, nie są to samodzielne budowle zdefiniowane w art. 3 pkt 3 ustawy Prawo budowlane, które uznaje się za towar na gruncie podatku od towarów i usług. Jednakże urządzenia te należy traktować, jako elementy przynależne do budynku/budowli i opodatkować łącznie z tym budynkiem/budowlą, z którym/którą są powiązane, a tym samym należy przypisać stawkę właściwą dla sprzedawanego obiektu budowlanego znajdującego się na tej samej działce, co urządzenie techniczne.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że nieruchomość zabudowana dwoma budynkami co najmniej od października 2015 r. jest użytkowana. Ponadto, nie były ponoszone wydatki na ulepszenie budynków w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które stanowiłby co najmniej 30% wartości początkowej danego budynku. Zatem, należy stwierdzić, że w odniesieniu do przedmiotowych budynków doszło do pierwszego zasiedlenia i od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży miną co najmniej 2 lata.

W konsekwencji, z uwagi na to, że dostawa budynków nie zostanie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia, ani w okresie krótszym niż 2 lata od pierwszego zasiedlenia przy sprzedaży zastosowanie znajdzie zwolnienie z podatku VAT zdefiniowane w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Ponadto z okoliczności sprawy wynika, że przedmiotem dostawy będą również, jak wskazał Wnioskodawca urządzenia budowlane, tj. utwardzony kostką brukową plac manewrowy oraz miejsca postojowe. Zgodnie z ustawą Prawo budowlane urządzenia budowlane stanowią urządzenia techniczne związane z obiektem budowlanym zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem. Tym samym utwardzony kostką brukową plac manewrowy oraz miejsca postojowe będące urządzeniami budowlanymi powinny być traktowane jako element przynależny do budynków i opodatkowane według stawek właściwych dla tych budynków. Zatem z uwagi na to, że dostawa budynków korzysta ze zwolnienia od podatku o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy to również dostawa urządzeń budowlanych, tj. utwardzonego kostką brukową placu manewrowego oraz miejsc postojowych będzie objęta powyższym zwolnieniem.

Zwolnienie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, będzie miało więc zastosowanie również dla dostawy gruntu, na którym budynki te są posadowione, ponieważ zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy, w przypadku dostawy budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Zatem sprzedaż nieruchomości gruntowej, na której znajdują się budynki jak również utwardzony kostką brukową plac manewrowy oraz miejsca postojowe stanowiące urządzenia budowlane korzysta ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT w zw. z art. 29a ust. 8 ustawy o VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym sprzedaż nieruchomości będzie stanowiła dostawę towarów korzystającą ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.