Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-3.4012.617.2018.1.KP
z 11 grudnia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 15 października 2018 r. (data wpływu 19 października 2018 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku świadczonych usług – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 października 2018 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku świadczonych usług.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Sp. z o.o. prowadzi działalność gospodarczą w zakresie dzierżawy sprzętu medycznego (mobilnego rezonansu magnetycznego, mobilnego tomografu komputerowego), świadczenia usług medycznych polegających na wykonaniu badań: rezonansu magnetycznego, tomografii komputerowej oraz wykonaniu opisów badań w systemie teleradiologii. Podatnik jest zarejestrowany jako czynny podatnik VAT. Sp. z o.o. usługi opisów badań w systemie teleradiologii świadczy na rzecz Szpitali Publicznych oraz prywatnych jednostek zdrowia. Wnioskodawca ma zawarte umowy na wykonanie opisów badań w systemie teleradiologii z podmiotami, które wykonują działalność leczniczą. Do tych usług Spółka stosuje zwolnioną stawkę VAT (na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o VAT) i rozlicza się z kontrahentami na podstawie cennika, w którym jest wskazany: tryb, rodzaj oraz ilość badań.

Na przełomie lipca i sierpnia 2018 roku spółka aneksowała umowy na wykonanie usług medycznych opisów badań w systemie teleradiologii z wyżej wskazanymi podmiotami, na podstawie aneksów wprowadziła zapis do umowy brzmiący: „poza dotychczasowym wynagrodzeniem wyliczonym w oparciu o ilość wykonanych opisów badań, Przyjmującemu Zamówienie przyznane zostanie dodatkowe wynagrodzenie za zapewnienie wykonania opisów badań w czasie Dyżuru (Wynagrodzenie za dyżur); Wynagrodzenie za dyżur wyliczone jest jako iloczyn stawki godzinowej określonej w Cenniku oraz ilości godzin Dyżuru przypadających w danym miesiącu kalendarzowym: wynagrodzenie za dyżur uwzględniane jest na miesięcznej fakturze wystawionej przez Przyjmującego zlecenie i płatne na dotychczasowych zasadach”.

Wynagrodzenie za dyżur obejmuje czas, w którym lekarze dyżurujący współpracujący z Wnioskodawcą na podstawie umów cywilnoprawnych oraz umów o współpracy są w gotowości do świadczenia usług medycznych (wykonanie opisu badania tomografii komputerowej, rezonansu magnetycznego, rtg w systemie teleradiologii). Osoby pełniące dyżur posiadają odpowiednie uprawnienia wymagane ustawą o wykonywaniu zawodu lekarza i dentysty z 1996 roku. Lekarz dyżurujący (18:00 do 7:00 lub 15:00 do 7:00 - godziny dyżuru) musi być nieustannie dostępny pod ustalonym numerem telefonu i w razie otrzymania zgłoszenia na opis badania wykonać go w ciągu 120 - 180 minut na rzecz Zamawiającego usługę medyczną.

Spółka do tej części rozliczenia z kontrahentami - dyżuru - zastosowała 23% stawkę VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Sp. z o.o. do wyżej wskazanego „Wynagrodzenia za dyżur”, stanowiący element kalkulacyjny usługi świadczenia medycznego może zastosować zwolnienie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 18 zwalnia się z podatku od towarów i usług, usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, wykonywane w ramach działalności leczniczej przez podmioty lecznicze;

Na podstawie tego zapisu wykazać należy, iż Wnioskodawca w PKD ma wpisane świadczenie usług medycznych, oraz jest zarejestrowane jako podmiot leczniczy. Wykonanie usługi opisu badania w systemie teleradiologii będzie służyć profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia pacjenta. Świadczenie usługi dyżuru na rzecz Kontrahentów polegającego na dyżurze lekarza dyżurującego w godzinach 18:00 do 7 :00 lub 15:00 do 7:00 jest ściśle związane z w wykonaniem opisu badania, którego celem jest ochrona zdrowia. Cechy, charakter oraz okoliczności dodatkowego wynagrodzenia za zapewnienie wykonania opisów badania w czasie dyżuru jest ściśle związana z wykonaniem opisu badania.

Otrzymanie powyższej interpretacji jest niezbędne celem zastosowania prawidłowej stawki VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Należy zaznaczyć, że w myśl art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Jak wynika z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110 wynosi 23%.

Przepisy ustawy w art. 43 ustawy przewidują zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczonych usług.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy – zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, wykonywane w ramach działalności leczniczej przez podmioty lecznicze.

Na mocy art. 43 ust. 1 pkt 18a ustawy – zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, świadczone na rzecz podmiotów leczniczych na terenie ich przedsiębiorstw, w których wykonywana jest działalność lecznicza.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy, zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, świadczone w ramach wykonywania zawodów:

1. lekarza i lekarza dentysty;
2. pielęgniarki i położnej;
3. medycznych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. z 2015 r., poz. 618 z późn. zm.);
4. psychologa.
   
   

Przepis art. 43 ust. 1 pkt 19a ustawy stanowi, że zwalnia się od podatku świadczenie usług, o których mowa w pkt 18 i 19, jeżeli usługi te zostały nabyte przez podatnika we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej od podmiotów, o których mowa w pkt 18 i 19.

Jak wynika z art. 43 ust. 17 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

1. nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub
2. ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.
   
   

Zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18a, 23, 26, 28, 29 i 33 lit. a, mają zastosowanie do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe (art. 43 ust. 17a).

Należy zauważyć, że powyższe zwolnienie odnosi się do usług w zakresie opieki medycznej, które spełniają określone warunki – służą profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia oraz dostawy towarów i usług ściśle z tymi usługami związanych wykonywanych w ramach działalności leczniczej przez podmioty lecznicze (pkt 18), świadczonych na rzecz podmiotów leczniczych na terenie ich przedsiębiorstw, w których wykonywana jest działalność lecznicza (pkt 18a) oraz usług świadczonych przez lekarzy, lekarzy dentystów, pielęgniarki, położne, psychologa oraz usług świadczonych w ramach wykonywania zawodów medycznych (pkt 19). Zatem powyższe zwolnienie ma charakter podmiotowo-przedmiotowy.

W tym miejscu należy wskazać art. 132 ust. 1 lit. b) Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347, str. 1 ze zm.), zgodnie z którym zwolnieniu podlegają opieka szpitalna i medyczna oraz ściśle z nimi związane czynności podejmowane przez podmioty prawa publicznego, lub na warunkach socjalnych porównywalnych do stosowanych w odniesieniu do instytucji prawa publicznego, przez szpitale, ośrodki medyczne i diagnostyczne oraz inne odpowiednio uznane placówki o podobnym charakterze, a także świadczenie opieki medycznej w ramach zawodów medycznych i paramedycznych, określonych przez zainteresowane państwo członkowskie.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie dzierżawy sprzętu medycznego (mobilnego rezonansu magnetycznego, mobilnego tomografu komputerowego), świadczenia usług medycznych polegających na wykonaniu badań: rezonansu magnetycznego, tomografii komputerowej oraz wykonaniu opisów badań w systemie teleradiologii. Podatnik jest zarejestrowany jako czynny podatnik VAT. Wnioskodawca usługi opisów badań w systemie teleradiologii świadczy na rzecz Szpitali Publicznych oraz prywatnych jednostek zdrowia. Spółka ma zawarte umowy na wykonanie opisów badań w systemie teleradiologii z podmiotami, które wykonują działalność leczniczą. Do tych usług Spółka stosuje zwolnioną stawkę VAT (na podstawie art. 43 ust. 18 ustawy o VAT) i rozlicza się z kontrahentami na podstawie cennika, w którym jest wskazany: tryb, rodzaj oraz ilość badań. Na przełomie lipca i sierpnia 2018 roku spółka aneksowała umowy na wykonanie usług medycznych opisów badań w systemie teleradiologii z wyżej wskazanymi podmiotami, na podstawie aneksów wprowadziła zapis do umowy brzmiący: „poza dotychczasowym wynagrodzeniem wyliczonym w oparciu o ilość wykonanych opisów badań, Przyjmującemu Zamówienie przyznane zostanie dodatkowe wynagrodzenie za zapewnienie wykonania opisów badań w czasie Dyżuru (Wynagrodzenie za dyżur); Wynagrodzenie za dyżur wyliczone jest jako iloczyn stawki godzinowej określonej w Cenniku oraz ilości godzin Dyżuru przypadających w danym miesiącu kalendarzowym: wynagrodzenie za dyżur uwzględniane jest na miesięcznej fakturze wystawionej przez Przyjmującego zlecenie i płatne na dotychczasowych zasadach”. Wynagrodzenie za dyżur obejmuje czas, w którym lekarze dyżurujący współpracujący z Wnioskodawcą na podstawie umów cywilnoprawnych oraz umów o współpracy są w gotowości do świadczenia usług medycznych (wykonanie opisu badania tomografii komputerowej, rezonansu magnetycznego, rtg w systemie teleradiologii). Osoby pełniące dyżur posiadają odpowiednie uprawnienia wymagane ustawą o wykonywaniu zawodu lekarza i dentysty z 1996 roku. Lekarz dyżurujący (18:00 do 7:00 lub 15:00 do 7:00 - godziny dyżuru) musi być nieustannie dostępny pod ustalonym numerem telefonu i w razie otrzymania zgłoszenia na opis badania wykonać go w ciągu 120 - 180 minut na rzecz Zamawiającego usługę medyczną. Spółka do tej części rozliczenia z kontrahentami - dyżuru - zastosowała 23% stawkę VAT.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy Wnioskodawca ma wątpliwości czy „wynagrodzenia za dyżur”, stanowiący element kalkulacyjny usługi świadczenia medycznego może zastosować zwolnienie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy.

Na wstępie należy wskazać, że co do zasady, każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem VAT powinno być traktowane jak odrębne i niezależne, jednak w sytuacji, gdy kilka świadczeń obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia jedno świadczenie, to nie powinno ono być sztucznie dzielone dla celów podatkowych. Z ekonomicznego punktu widzenia usługi nie powinny być dzielone dla celów podatkowych wówczas, gdy tworzyć będą jedną usługę kompleksową, obejmującą kilka świadczeń pomocniczych. Jeżeli jednak w skład świadczonej usługi wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu usługi złożonej. Świadczenie złożone ma miejsce wówczas, gdy relacja poszczególnych czynności (świadczeń) wykonywanych na rzecz jednego nabywcy dzieli je na świadczenie podstawowe i świadczenia pomocnicze – tzn. takie, które umożliwiają skorzystanie ze świadczenia podstawowego (lub są niezbędne dla możliwości skorzystania ze świadczenia podstawowego). Jeżeli jednak świadczenia te można rozdzielić tak, że nie zmieni to ich charakteru, ani wartości z punktu widzenia nabywcy – wówczas świadczenia takie powinny być traktowane jako dwa (lub więcej) niezależnie opodatkowane świadczenia.

Świadczenie należy uznać za pomocnicze, jeśli nie stanowi ono celu samego w sobie, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania świadczenia zasadniczego. Pojedyncze świadczenie traktowane jest zatem jako element świadczenia kompleksowego wówczas, jeżeli cel świadczenia pomocniczego jest zdeterminowany przez świadczenie główne oraz nie można wykonać lub wykorzystać bez świadczenia pomocniczego czynności głównej. W sytuacji, gdy jedno świadczenie obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia kilka świadczeń, to nie powinno być ono sztucznie dzielone dla celów podatkowych. Zatem, w przypadku, gdy z ekonomicznego punktu widzenia wykonywana czynność stanowi dla klienta całość, nie należy jej rozbijać na poszczególne elementy składowe, lecz traktować jako jedno świadczenie, zgodnie z elementem, który nadaje całemu świadczeniu charakter dominujący. Jeśli więc wykonywanych jest więcej czynności, a są one ze sobą ściśle powiązane oraz stanowią całość pod względem ekonomicznym i gospodarczym, to wówczas dla potrzeb VAT należy potraktować je jako jedną czynność opodatkowaną i opodatkować tą samą stawką podatku VAT, jak świadczenie główne.

Z wniosku wynika, że głównym celem świadczonych przez Wnioskodawcę usług jest wykonywanie badań: rezonansu magnetycznego, tomografii komputerowej oraz wykonanie opisów badań w systemie teleradiologii. W stosunku do powyższej usługi Wnioskodawca zastosował na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy zwolnienie od podatku.

Odnosząc się natomiast do wątpliwości Wnioskodawcy należy dokonać oceny, czy powyższe usługi tj. gotowość pełnienia dyżuru („wynagrodzenia za dyżur”) mogą być objęte zwolnieniem od podatku VAT jako działalność „ściśle związana” z „opieką szpitalną i medyczną” w rozumieniu wskazanych powyżej przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, jak i orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości UE.

Z orzecznictwa Trybunału wynika, iż pojęcia „opieka medyczna” i „działalność ściśle związana z opieką szpitalną i medyczną (leczeniem szpitalnym i medycznym)”, należy interpretować w ten sam sposób w obu przypadkach, ponieważ oba te przepisy mają na celu uregulowanie ogółu zwolnień z opodatkowania świadczeń medycznych w ścisłym znaczeniu: które służą diagnozie, opiece oraz, w miarę możliwości, leczeniu chorób lub zaburzeń zdrowia.

Usługi są ściśle związane z opieką szpitalną i medyczną (leczeniem szpitalnym i medycznym) jedynie wówczas, gdy są rzeczywiście świadczone jako usługi pomocnicze względem stanowiącej świadczenie główne opieki szpitalnej nad odbiorcami lub opieki medycznej świadczonej na rzecz odbiorców.

Jeśli chodzi o pojęcie działalności „ściśle związanej” z „opieką szpitalną i medyczną” to, jak już wskazano powyżej, nie obejmuje ono świadczeń, które nie przedstawiają ścisłego związku z opieką szpitalną nad odbiorcami tych świadczeń bądź z opieką medyczną świadczoną ewentualnie na ich rzecz. Świadczenia wchodzą w zakres pojęcia „działalności ściśle związanej” z opieką szpitalną i medyczną tylko wówczas, gdy są rzeczywiście świadczone jako usługi pomocnicze względem stanowiącej świadczenie główne opieki szpitalnej nad odbiorcami lub opieki medycznej świadczonej na rzecz odbiorców. Świadczenie może być uznane za pomocnicze względem świadczenia głównego, jeżeli nie stanowi celu samego w sobie, lecz środek służący jak najlepszemu skorzystaniu ze świadczenia głównego usługodawcy. Jedynie świadczenie usług, które logicznie wpisują się w ramy dostarczania usług opieki szpitalnej i medycznej i które w procesie świadczenia tych usług stanowią etap niezbędny, aby osiągnąć cele terapeutyczne, którym te ostatnie służą, mogą stanowić „działalność ściśle związaną” w rozumieniu przepisu art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy.

W tym miejscu należy wskazać wyrok TSUE z dnia 21 marca 2002 r. w prawie C-174/00 Kenner Golf Country Club, gdzie Trybunał wskazał, że nie tylko skonkretyzowane świadczenie jest usługą w rozumieniu przepisów o VAT, ale również gotowość do realizacji tego świadczenia. Omawiany wyrok dotyczył opłaty rocznej pobieranej przez klub sportowy od swoich członków. Opłata ta była niezależna od tego, czy członkowie korzystali z obiektów klubu lub innych oferowanych przez niego świadczeń. W uzasadnieniu przedmiotowego wyroku Trybunał wskazał, że „opłata roczna pobierana od członków stowarzyszenia sportowego może stanowić opłatę za usługi świadczone przez to stowarzyszenie nawet w przypadku, gdy członkowie, którzy nie korzystają lub korzystają nieregularnie z urządzeń oferowanych przez stowarzyszenie są obowiązani do wpłacenia składki rocznej”.

Ze złożonego wniosku wynika, że Spółka ma zawarte umowy na wykonanie opisów badań w systemie teleradiologii z podmiotami, które wykonują działalność leczniczą. Spółka na podstawie aneksów wprowadziła zapis do powyższej umowy brzmiący: „poza dotychczasowym wynagrodzeniem wyliczonym w oparciu o ilość wykonanych opisów badań, Przyjmującemu Zamówienie przyznane zostanie dodatkowe wynagrodzenie za zapewnienie wykonania opisów badań w czasie Dyżuru (Wynagrodzenie za dyżur). Wynagrodzenie za dyżur obejmuje czas, w którym lekarze dyżurujący są w gotowości do świadczenia usług medycznych (wykonanie opisu badania tomografii komputerowej, rezonansu magnetycznego, rtg w systemie teleradiologii). Lekarz dyżurujący (18:00 do 7:00 lub 15:00 do 7:00 - godziny dyżuru) musi być nieustannie dostępny pod ustalonym numerem telefonu i w razie otrzymania zgłoszenia na opis badania wykonać go powinien w ciągu 120 - 180 minut na rzecz Zamawiającego usługę medyczną.

Wobec powyższego, odnosząc się do usług polegających na gotowości do pełnienia dyżuru przez lekarza nieustannie dostępnego pod ustalonym numerem telefonu, stwierdzić należy, że skoro - zgodnie ze wskazaniem Wnioskodawcy – powyższa usługa będzie niezbędna do wykonania usługi podstawowej (tj. usługi polegającej na wykonywaniu badań), wówczas należy uznać, że otrzymanie dodatkowego wynagrodzenia za zapewnienie wykonywania opisów badania w czasie dyżuru przez lekarza korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o VAT jako świadczenie usług ściśle związanych z usługą podstawową (tj. wykonywanie badań) wymienioną w tym przepisie.

Zatem analizując przedstawiony stan faktyczny oraz powołane orzecznictwo TSUE wskazać należy, że opłatę za gotowość do wykonywania usług z zakresu ochrony zdrowia (o których mowa we wniosku) przez podmioty lecznicze korzystają ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy. Tym samym usługi polegające na otrzymaniu dodatkowego wynagrodzenia za zapewnienie wykonywania opisów badania w czasie dyżuru przez lekarza korzystać będą ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Końcowo zaznaczyć należy, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniami, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone. Dotyczy to w szczególności kwestii zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy usług polegających na wykonywaniu badań: rezonansu magnetycznego, tomografii komputerowej w systemie teleradiologii. Tut. organ wydając niniejsze rozstrzygnięcie nie analizował powyższej kwestii i oparł się na opisie sprawy, w którym wskazano, że ww. usługi podlegają zwolnieniu od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy.

Jednocześnie tut. Organ podnosi, że Wnioskodawca przedstawiając stan faktyczny wskazał, że: „(…) Do tych usług Spółka stosuje zwolnioną stawkę VAT (na podstawie art. 43 ust. 18 ustawy o VAT)”. Przedstawiając stanowisko wskazał, że „Zgodnie z art. 43 ust. 18 zwalnia się z podatku od towarów i usług, usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, wykonywane w ramach działalności leczniczej przez podmioty lecznicze;(…)”. Natomiast zadając pytanie w niniejszej sprawie wskazał, że: „Czy Wnioskodawca do wyżej wskazanego „Wynagrodzenia za dyżur”, stanowiący element kalkulacyjny usługi świadczenia medycznego może zastosować zwolnienie na podstawie art. 43 ust. 18?” potraktowano jako oczywistą omyłkę i uznano, że niniejsze zdania powinny brzmieć: „(…) Do tych usług Spółka stosuje zwolnioną stawkę VAT (na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o VAT)”, „Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 18 zwalnia się z podatku od towarów i usług, usługi w zakresie opieki medycznej (…)” oraz „Czy Wnioskodawca do wyżej wskazanego „Wynagrodzenia za dyżur”, stanowiący element kalkulacyjny usługi świadczenia medycznego może zastosować zwolnienie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18?”.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4 0/0, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.