Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-2.4010.526.2018.1.DP
z 20 grudnia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 800 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 22 października 2018 r. (data wpływu 24 października 2018 r.), uzupełnionym 17 grudnia 2018 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia:

• czy odsetki od Umowy pożyczki należy uznać za koszty inne niż bezpośrednio związane z przychodami Wnioskodawcy (część pytania oznaczonego we wniosku nr 2) – jest prawidłowe;
• czy koszty te należy przypisać do odpowiedniego źródła przychodów na podstawie art. 15 ust. 2b Ustawy CIT (pozostała część pytania oznaczonego we wniosku nr 2) – jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 24 października 2018 r. wpłynął do Organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia:

• czy odsetki od Umowy pożyczki należy uznać za koszty inne niż bezpośrednio związane z przychodami Wnioskodawcy;
• czy koszty te należy przypisać do odpowiedniego źródła przychodów na podstawie art. 15 ust. 2b Ustawy CIT.
  
  

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych dlatego też pismem z 3 grudnia 2018 r. znak: 0111-KDIB1-2.4010.441.2018.1.DP wezwano do jego uzupełnienia. Wnioskodawca dokonał uzupełnienia 17 grudnia 2018 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest spółką akcyjną z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegającą opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania (dalej: „Wnioskodawca”).

Wnioskodawca planuje przeprowadzenie transakcji nabycia 100% udziałów dwóch spółek z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej niepowiązanych z Wnioskodawcą (dalej: „Spółki”), należących do grupy kapitałowej prowadzącej działalność w branży produkcji opakowań z tworzyw sztucznych. Z uwagi na zbliżony przedmiot działalności Wnioskodawcy oraz Spółek, w związku z transakcją spodziewane jest osiągnięcie przez Wnioskodawcę szeregu korzyści ekonomicznych, w szczególności związanych z osiągnięciem efektu synergii kosztowej, poprawą pozycji rynkowej Wnioskodawcy oraz polepszeniem efektywności wykorzystywania posiadanych zasobów, co przekładać będzie się na uzyskiwanie przez Wnioskodawcę przychodów podlegających opodatkowaniu. Dodatkowo, nabycie udziałów Spółek może skutkować uzyskiwaniem przez Wnioskodawcę przychodów z tytułu dywidend wypłacanych przez Spółki. Nabycie udziałów nie będzie miało charakteru inwestycyjnego, ponieważ zasadniczym celem nabycia udziałów Spółek nie jest uzyskiwanie przychodów z tytułu dywidend lub zbycie udziałów Spółek z zyskiem w niedalekiej przyszłości. Celem Wnioskodawcy jest osiągnięcie korzyści wynikających ze zbliżonego przedmiotu działalności oraz uzyskania efektu koncentracji w ramach rynku produkcji opakowań z tworzyw sztucznych.

Zgodnie z założeniami, zaangażowanie kapitałowe Wnioskodawcy w Spółki ma charakter długoterminowy (Wnioskodawca będzie posiadał przynajmniej 10% udziałów Spółek nieprzerwanie przez okres dłuższy niż dwa lata), dlatego, przy spełnieniu pozostałych warunków przewidzianych w Ustawie CIT, w przypadku wypłaty przez którąkolwiek ze Spółek dywidendy, przychody Wnioskodawcy z tego tytułu będą korzystać ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 22 ust. 4 Ustawy CIT. Zakup udziałów zostanie sfinansowany przez Wnioskodawcę z zaciągniętej pożyczki czy też kredytu bankowego (dalej: „Umowa pożyczki”).

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy odsetki od Umowy pożyczki należy uznać za koszty inne niż bezpośrednio związane z przychodami Wnioskodawcy, a w konsekwencji koszty te należy przypisać do odpowiedniego źródła przychodów na podstawie art. 15 ust. 2b Ustawy CIT, tj. proporcjonalnie do udziału przychodów z poszczególnych źródeł w łącznej wartości przychodów? (pytanie oznaczone we wniosku nr 2)

Zdaniem Wnioskodawcy, koszty związane z odsetkami od pożyczki (kredytu) na zakup udziałów Spółek jako koszty inne niż koszty bezpośrednio związane z uzyskanymi przychodami powinny zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w ramach odpowiedniego źródła przy zastosowaniu klucza przychodowego, tj. proporcjonalnie w stosunku do wartości przychodu z każdego ze źródeł przychodów.

Powyższa konkluzja znajduje uzasadnienie w treści zmian do Ustawy CIT wprowadzonych z dniem 1 stycznia 2018 r., w szczególności w treści art. 15 ust. 2b Ustawy CIT. Przepis ten stanowi, że w przypadku, gdy podatnik uzyskuje przychody z zysków kapitałowych oraz przychody z innych źródeł przychodów, przepisy ust. 2 i 2a stosuje się także do przypisywania do każdego z tych źródeł kosztów innych niż bezpośrednio związane z przychodami.

W tym kontekście należy podkreślić, że w związku z nabyciem udziałów Spółek, Wnioskodawca spodziewa się uzyskania szeregu korzyści ekonomicznych, w szczególności związanych z osiągnięciem efektu synergii kosztowej, poprawą pozycji rynkowej oraz polepszeniem efektywności wykorzystywania posiadanych zasobów, co przekładać będzie się na uzyskiwanie przez Wnioskodawcę przychodów podlegających opodatkowaniu w ramach źródła przychodów z działalności operacyjnej. Ponadto, Wnioskodawca nie wyklucza uzyskiwania przychodów z tytułu dywidend wypłacanych przez Spółki, które należy zaliczyć do przychodów ze źródła zyski kapitałowe. Należy także wskazać, że nabycie udziałów nie będzie miało charakteru inwestycyjnego, ponieważ zasadniczym celem nabycia udziałów Spółek nie jest uzyskiwanie przychodów z tytułu dywidend lub zbycie udziałów Spółek z zyskiem w niedalekiej przyszłości. Celem Wnioskodawcy jest uzyskanie efektu koncentracji w ramach rynku produkcji opakowań z tworzyw sztucznych.

W ocenie Wnioskodawcy należy zatem przyjąć, że w odniesieniu do kosztów odsetkowych, wynikających z Umowy pożyczki nie jest możliwe przypisanie ich do konkretnego źródła przychodów.

W świetle powyższego, w sytuacji osiągania przez Wnioskodawcę przychodów z tzw. zysków kapitałowych oraz pozostałych źródeł (tj. działalność operacyjna), odpowiednie stosowanie art. 15 ust. 2 w zw. z art. 15 ust. 2b Ustawy CIT stanowi jedyną możliwą podstawę do zaliczenia kosztów pośrednich do kosztów uzyskania przychodów w ramach poszczególnych źródeł przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe.

W ramach nowelizacji ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, prawodawca ustawą z dnia 27 października 2017 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz.U. z 2017 r., poz. 2175) wprowadził szereg zmian. Jedną z nich jest wyodrębnienie nowego źródła przychodów – przychodów z zysków kapitałowych.

Jak wynika z uzasadnienia ustawy nowelizującej, podział źródeł przychodów podatników podatku dochodowego od osób prawnych miał na celu ograniczenie optymalizacji podatkowych. Jednym z częstych mechanizmów optymalizacyjnych jest sztuczne kreowanie straty w operacjach gospodarczych dokonywanych z użyciem posiadanego majątku i obniżanie o wysokość takiej straty dochodów wygenerowanych w następstwie podstawowej działalności (działalności operacyjnej). Ograniczenie optymalizacji polega na uniemożliwieniu pomniejszania dochodu z jednego źródła przychodów o stratę z drugiego źródła przychodów (art. 7 ust. 5 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1036 z późn. zm., dalej: „updop”)).

Obowiązkowi wyodrębniania źródeł przychodów nie podlegają banki i inne instytucje finansowe. Zgodnie z art. 7b ust. 2 updop, w przypadku ubezpieczycieli, banków, podmiotów, o których mowa w art. 15c ust. 16 pkt 3, oraz innych instytucji finansowych w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe przychody wymienione w ust. 1, z wyłączeniem przychodów, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a i f, zalicza się do przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

Wydzielając odrębne źródło przychodów, ustawodawca zamieścił w ustawie katalog, w którym określił listę przychodów alokowanych do takiego źródła (art. 7b updop).

Zgodnie z art. 7b ust. 1 updop, za przychody z zysków kapitałowych uważa się:

1. przychody z udziału w zyskach osób prawnych, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 1 pkt 4b, stanowiące przychody faktycznie uzyskane z tego udziału, w tym:

1. dywidendy, nadwyżki bilansowe w spółdzielniach oraz otrzymane przez uczestników funduszy inwestycyjnych lub instytucji wspólnego inwestowania dochody tego funduszu lub tej instytucji, w przypadku gdy statut przewiduje wypłacanie tych dochodów bez odkupywania jednostek uczestnictwa albo wykupywania certyfikatów inwestycyjnych,
   
2. przychody z umorzenia udziału (akcji) lub ze zmniejszenia ich wartości,
   
3. przychody z wystąpienia wspólnika ze spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3, które następuje w inny sposób niż określony w lit. b,
   
4. przychody ze zmniejszenia udziału kapitałowego wspólnika w spółce, o której mowa w art. 1 ust. 3, które następuje w inny
   
5. wartość majątku otrzymanego w związku z likwidacją osoby prawnej lub spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3,
   
6. równowartość zysku osoby prawnej oraz spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3, przeznaczonego na podwyższenie jej kapitału zakładowego, równowartość nadwyżki bilansowej spółdzielni przeznaczonej na podwyższenie funduszu udziałowego oraz równowartość kwot przekazanych na ten kapitał (fundusz) z innych kapitałów (funduszy) takiej osoby prawnej lub spółki,
   
7. dopłaty otrzymane w przypadku połączenia lub podziału spółek przez wspólników spółki przejmowanej, spółek łączonych lub dzielonych,
   
8. przychody wspólnika spółki dzielonej, jeżeli majątek przejmowany na skutek podziału, a przy podziale przez wydzielenie - majątek przejmowany na skutek podziału lub majątek pozostający w spółce, nie stanowią zorganizowanej części przedsiębiorstwa,
   
9. zapłata, o której mowa w art. 12 ust. 4d,
   
10. wartość niepodzielonych zysków w spółce oraz wartość zysku przekazanego na inne kapitały niż kapitał zakładowy w spółce przekształcanej - w przypadku przekształcenia spółki w spółkę niebędącą osobą prawną, z tym że przychód określa się na dzień przekształcenia,
    
11. odsetki od udziału kapitałowego, wypłacane na rzecz wspólnika przez spółkę, o której mowa w art. 1 ust. 3,
    
12. odsetki od pożyczki udzielonej osobie prawnej lub spółce, o której mowa w art. 1 ust. 3, jeżeli wypłata odsetek od takiej pożyczki lub ich wysokość uzależnione są od osiągnięcia zysku przez tę osobę prawną lub spółkę lub od wysokości tego zysku (pożyczka partycypacyjna),
    
13. przychody uzyskane w następstwie przekształceń, łączenia lub podziałów podmiotów, w tym:
    
    • przychody osoby prawnej lub spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3, przejmującej w następstwie łączenia lub podziału majątek lub część majątku innej osoby prawnej lub spółki,
    • przychody wspólnika spółki łączonej lub dzielonej,
    • przychody spółki dzielonej;
      

2. przychody z tytułu wniesienia do osoby prawnej lub spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3, wkładu niepieniężnego;

3. inne, niż określone w pkt 1 i 2, przychody z udziału (akcji) w osobie prawnej lub spółce, o której mowa w art. 1 ust. 3, w tym:

1. przychody ze zbycia udziału (akcji), w tym ze zbycia dokonanego celem ich umorzenia,
2. przychody uzyskane w wyniku wymiany udziałów;

4. przychody ze zbycia ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną;

5. przychody ze zbycia wierzytelności uprzednio nabytych przez podatnika oraz wierzytelności wynikających z przychodów zaliczanych do zysków kapitałowych;

6. przychody:

1. z praw majątkowych, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4-7, z wyłączeniem przychodów z licencji bezpośrednio związanych z uzyskaniem przychodów niezaliczanych do zysków kapitałowych,
2. z papierów wartościowych i pochodnych instrumentów finansowych, z wyłączeniem pochodnych instrumentów finansowych służących zabezpieczeniu przychodów albo kosztów, niezaliczanych do zysków kapitałowych,
3. z tytułu uczestnictwa w funduszach inwestycyjnych lub instytucjach wspólnego inwestowania,
4. z najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnych charakterze dotyczącej praw, o których mowa w lit. a-c,
5. ze zbycia praw, o których mowa w lit. a-c.
   
   

Zgodnie z art. 7 ust. 2 updop, dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11, art. 24a i art. 24b, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określają przepisy art. 15 i 16 updop.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 updop, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami ze źródła przychodów.

Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Zatem do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały one prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, musi spełnić następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
  
  

Kosztami będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu osiągnięcia przychodów, nawet wówczas, gdy z obiektywnych powodów przychód nie zostanie osiągnięty.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest spółką akcyjną z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, która planuje przeprowadzenie transakcji nabycia 100% udziałów dwóch spółek z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej niepowiązanych z Wnioskodawcą. Z uwagi na zbliżony przedmiot działalności Wnioskodawcy oraz Spółek, w związku z transakcją spodziewane jest osiągnięcie przez Wnioskodawcę szeregu korzyści ekonomicznych, w szczególności związanych z osiągnięciem efektu synergii kosztowej, poprawą pozycji rynkowej Wnioskodawcy oraz polepszeniem efektywności wykorzystywania posiadanych zasobów, co przekładać będzie się na uzyskiwanie przez Wnioskodawcę przychodów podlegających opodatkowaniu. Jak zaznaczył Wnioskodawca, nabycie udziałów Spółek może skutkować uzyskiwaniem przez Wnioskodawcę przychodów z tytułu dywidend wypłacanych przez Spółki. Zakup udziałów zostanie sfinansowany przez Wnioskodawcę z zaciągniętej pożyczki czy też kredytu bankowego.

Wątpliwość Wnioskodawcy dotyczy ustalenia, czy odsetki od Umowy pożyczki należy uznać za koszty inne niż bezpośrednio związane z przychodami Wnioskodawcy, a w konsekwencji koszty te należy przypisać do odpowiedniego źródła przychodów na podstawie art. 15 ust. 2b Ustawy CIT, tj. proporcjonalnie do udziału przychodów z poszczególnych źródeł w łącznej wartości przychodów.

Biorąc pod uwagę przedstawione zdarzenie przyszłe oraz powołane regulacje prawne należy stwierdzić, że wydatki na odsetki od pożyczek zaciągnięte na zakup akcji zalicza się do kosztów „pośrednich”, ponieważ nie mają one bezpośredniego związku z uzyskaniem przez Spółkę konkretnych przychodów.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym koszty związane z odsetkami od pożyczki (kredytu) na zakup udziałów Spółek są to koszty inne niż koszty bezpośrednio związane z uzyskanymi przychodami należało uznać za prawidłowe.

Nie można natomiast zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy zgodnie z którym, koszty związane z odsetkami od pożyczki (kredytu) na zakup udziałów Spółek jako koszty inne niż koszty bezpośrednio związane z uzyskanymi przychodami powinny zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w ramach odpowiedniego źródła przy zastosowaniu klucza przychodowego, tj. proporcjonalnie w stosunku do wartości przychodu z każdego ze źródeł przychodów.

Zdaniem organu podatkowego koszty pośrednie, które dotyczą przychodów z zysków kapitałowych określonych w art. 7b ust. 1 updop, winny być kwalifikowane do źródła, do którego kwalifikowane są przychody. W sprawie będącej przedmiotem wniosku, odsetki od pożyczek powinny być zaliczane jako koszty uzyskania przychodu z zysków kapitałowych. Za taką kwalifikacją przemawia wykładnia powołanego wcześniej art. 7b updop. W art. 7b ust. 1 updop ustawodawca wymienia zdarzenia w związku z zaistnieniem których podatnik osiąga przychody będące następstwem uzyskania przychodów z obrotu udziałami/akcjami. Nie są to wyłącznie przychody ze zbycia udziałów (akcji), ale także np. przychody z umorzenia udziałów (akcji) lub ze zmniejszenia ich wartości, przychody uzyskane w następstwie przekształceń, łączenia lub podziału podmiotów, czy też przychody uzyskane w wyniku wymiany udziałów.

Zauważyć więc należy, że ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie uzależnia kwalifikacji do źródła przychodów związanych z udziałami (akcjami), w zależności od celu nabycia przedmiotowych udziałów (akcji).

W każdej sytuacji koszty pośrednie związane z nabyciem udziałów (akcji) powinny być odnoszone do kosztów związanych z zyskami kapitałowymi.

Przychody z udziałów/akcji zaliczane są do przychodów z zysków kapitałowych, a zatem wszystkie wydatki (bezpośrednie i pośrednie) związane z nabyciem udziałów/akcji powinny być przypisane do źródła przychodów jakim są zyski kapitałowe.

Odnosząc powyższe do przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wskazać należy, że odsetki od pożyczek zaciągniętych na nabycie udziałów mają związek z przychodami, kwalifikowanymi od 1 stycznia 2018 r. jako przychody z zysków kapitałowych gdyż, np. w przypadku zbycia udziałów powstanie przychód, o którym mowa w art. 7b ust. 1 pkt 3 lit. a updop. Zgodnie z tym przepisem za przychody z zysków kapitałowych uważa się przychody ze zbycia udziałów (akcji), w tym ze zbycia dokonanego celem ich umorzenia.

Tym samym koszty związane z odsetkami od pożyczki (kredytu) na zakup udziałów Spółek powinny być rozpoznawane wyłącznie jako koszty pośrednie poniesione ze źródła jakim są zyski kapitałowe i Spółka nie ma podstaw do alokowania wg klucza przychodowego kosztów pośrednich do kosztów uzyskania przychodów w ramach poszczególnych źródeł przychodów.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia:

• czy odsetki od Umowy pożyczki należy uznać za koszty inne niż bezpośrednio związane z przychodami Wnioskodawcy – jest prawidłowe;
• czy koszty te należy przypisać do odpowiedniego źródła przychodów na podstawie art. 15 ust. 2b Ustawy CIT – jest nieprawidłowe.
  
  

Tutejszy Organ zwraca uwagę, że w zakresie pozostałej części wniosku wydane zostały/zostaną odrębne rozstrzygnięcia.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 1302 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.