Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT3.4011.330.2018.4.WM
z 4 października 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 16 lipca 2018 r. (data wpływu 20 lipca 2018 r.) uzupełnionym pismami z dnia 20 września 2018 r. (data wpływu 28 września 2018 r.) i 1 października 2018 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych likwidacji działalności gospodarczej oraz późniejszej sprzedaży składników majątkowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 lipca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych likwidacji działalności gospodarczej oraz późniejszej sprzedaży składników majątkowych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca zamierza zlikwidować prowadzoną działalność gospodarczą opodatkowaną na zasadach ogólnych. Wnioskodawca ewidencjonuje zdarzenia gospodarcze na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

Na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca wybudował budynek usługowy (halę). Budynek ten powstał na gruncie stanowiącym współwłasność małżeńską.

Budynek ten został oddany do użytku w 2003 r. i wprowadzony do ewidencji środków trwałych, od 2016 r jest wynajmowany. Po likwidacji działalności Wnioskodawca zamierza budynek ten przejąć na potrzeby własne.

W roku 2014 Wnioskodawca kupił w ramach działalności gospodarczej samochód osobowy Opel Meriva. Po likwidacji działalności gospodarczej, Wnioskodawca zamierza przejąć ten samochód również na potrzeby własne.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że budynek ten może zostać wycofany z działalności gospodarczej przed jej likwidacją, o ile znajdzie się na niego nabywca.

W przypadku braku nabywcy przed likwidacją działalności gospodarczej, zostanie on wycofany z działalności gospodarczej z dniem likwidacji działalności. Wnioskodawca wskazał również, że w 2018 r. opodatkowany jest na zasadach ogólnych według skali podatkowej, w 2019 r. działalność ta będzie opodatkowana podatkiem liniowym.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

1. Jaki należy zapłacić podatek PIT w momencie likwidacji działalności gospodarczej, a jaki później przy sprzedaży budynku usługowego przed upływem 6 lat i po upływie 6 lat od likwidacji działalności gospodarczej? Czy przy sprzedaży budynku przed upływem 6 lat od likwidacji działalności, może opodatkować sprzedaż podatkiem liniowym?
2. Jaki należy zapłacić podatek PIT w momencie likwidacji działalności gospodarczej, a jaki przy późniejszej sprzedaży samochodu?

Zdaniem Wnioskodawcy, na dzień likwidacji działalności gospodarczej nie wystąpi podatek dochodowy zarówno z tytułu przejęcia budynku hali, jak i samochodu.

W przypadku sprzedaży budynku przed upływem 6 lat od likwidacji działalności gospodarczej, wystąpi podatek dochodowy od dochodu ustalonego w ten sposób, że przychód ze sprzedaży należy pomniejszyć o niezamortyzowaną wartość budynku na dzień likwidacji i wartość zakupu gruntu. Dochód ten Wnioskodawca będzie mógł opodatkować podatkiem liniowym, pomimo tego, że nie będzie już prowadził działalności gospodarczej.

Sprzedaż budynku po upływie 6 lat od likwidacji działalności gospodarczej nie powoduje powstania obowiązku podatkowego w podatku dochodowym.

W przypadku sprzedaży samochodu przed upływem 6 lat od likwidacji działalności gospodarczej, wystąpi podatek dochodowy od dochodu ustalonego w umowie sprzedaży. Dochód ten Wnioskodawca będzie mógł opodatkować podatkiem liniowym, pomimo tego, że nie będzie już prowadził działalności gospodarczej.

Sprzedaż samochodu po upływie 6 lat od likwidacji działalności gospodarczej nie powoduje powstania obowiązku podatkowego w podatku dochodowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1059 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 3 i 8 powołanej ustawy, źródłami przychodów są:

• pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3),
  
• odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
  
  
  
  
  1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
     
  2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
     
  3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
     
  4. innych rzeczy,

• jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany (pkt 8).

Zgodnie z art. 10 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy, przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Jednakże przepisy ust. 1 pkt 8 mają zastosowanie do odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie (art. 10 ust. 3 ww. ustawy).

Przepis art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Stosownie zaś do treści art. 14 ust. 2 pkt 1 powołanej ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:

1. środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
   
2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1500 zł,
   
3. składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,
   
4. składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych

• wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Do przychodów, o których mowa w ust. 2 pkt 1, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie. Przepis art. 30e stosuje się odpowiednio (art. 14 ust. 2c).

Z treści przytoczonych przepisów wynika, że przychodami z działalności gospodarczej są zarówno przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących środkami trwałymi w prowadzonej działalności gospodarczej (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych wymienionych w art. 14 ust. 2c ww. ustawy), używanych aktualnie w działalności, jak i przychody uzyskane ze sprzedaży tych składników majątku, które zostały z działalności gospodarczej z różnych względów wycofane, w tym z powodu jej likwidacji. Jeżeli jednak między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia upłynęło 6 lat, to przychód ze sprzedaży tych składników majątku nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej.

Jednocześnie zauważyć należy, że zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 17 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku:

1. pozostałych na dzień likwidacji działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej, prowadzonych samodzielnie,
2. otrzymanych w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną lub wystąpieniem wspólnika z takiej spółki.

Do przychodów, o których mowa w ust. 1 i 2, nie zalicza się zgodnie z art. 14 ust. 3 pkt 12 ustawy przychodów z odpłatnego zbycia składników majątku:

1. pozostałych na dzień likwidacji prowadzonej samodzielnie działalności gospodarczej lub prowadzonych samodzielnie działów specjalnych produkcji rolnej,
2. otrzymanych w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną lub wystąpieniem wspólnika z takiej spółki

• jeżeli od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła likwidacja: prowadzonej samodzielnie działalności gospodarczej, prowadzonych samodzielnie działów specjalnych produkcji rolnej, spółki niebędącej osobą prawną lub nastąpiło wystąpienie wspólnika z takiej spółki, do dnia ich odpłatnego zbycia upłynęło sześć lat i odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej.

Z powołanych wyżej przepisów art. 14 ust. 2 pkt 17 lit. a) oraz art. 14 ust. 3 pkt 12 lit. a) ww. ustawy wynika, że przychody z odpłatnego zbycia wszystkich składników majątku, a więc również składników majątku trwałego, pozostałych na dzień likwidacji działalności gospodarczej, jeżeli zbycie to następuje przed upływem sześciu lat licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła likwidacja działalności gospodarczej prowadzonej samodzielnie do dnia ich odpłatnego zbycia stanowią przychód z tej działalności.

Zatem, przy ustaleniu źródła przychodu ze sprzedaży składników majątkowych wykorzystywanych w prowadzonej działalności gospodarczej, istotny jest okres jaki upłynął pomiędzy datą wycofania tych składników majątkowych z prowadzonej działalności gospodarczej, bądź datą likwidacji tej działalności, a datą jego sprzedaży. Jeżeli okres ten nie przekracza sześcioletniego okresu, o którym mowa w ww. przepisach, to przychód uzyskany ze sprzedaży tych składników majątkowych stanowi przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej. Natomiast gdy okres ten przekracza sześcioletni okres, o którym mowa w ww. przepisach, to przychód uzyskany ze sprzedaży tych składników majątkowych nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych jako przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca wykorzystuje na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składniki majątku wchodzące w skład nieruchomości niemieszkalnej, tj. środki trwałe w postaci budynku usługowego (hali) wraz z gruntem oraz samochód osobowy Opel Meriva. Wnioskodawca planuje zlikwidować działalność gospodarczą a składniki majątku pozostałe na dzień likwidacji działalności gospodarczej zamierza w przyszłości sprzedać.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, że w sytuacji, gdy do odpłatnego zbycia wskazanych we wniosku składników majątkowych dojdzie przed upływem 6 lat licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym działalność ta zostanie zlikwidowana, powstanie przychód z działalności gospodarczej, wskazany w art. 14 ust. 2 pkt 17 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 24 ust. 3b ww. ustawy, dochodem z odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 17 lit. a, jest różnica między przychodem z odpłatnego zbycia a wydatkami na nabycie zbywanych składników, niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów w jakiejkolwiek formie.

W przypadku sprzedaży wskazanych we wniosku składników: budynku usługowego (hali) wraz z gruntem na którym został ten budynek posadowiony oraz samochodu osobowego przed upływem 6 lat licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym działalność ta zostanie zlikwidowana, dochód z odpłatnego zbycia należy więc ustalić poprzez pomniejszenie przychodu z tego tytułu o takie wydatki na nabycie zbywanych składników (część wydatków), które nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w jakiejkolwiek formie.

Wobec powyższego, dochód ze sprzedaży budynku usługowego stanowiącego środek trwały należy ustalić jako różnicę między przychodem z odpłatnego zbycia, a niezamortyzowaną wartością początkową budynku.

Dochód ze sprzedaży gruntu, będącego (odrębnym od budynku) środkiem trwałym nie podlegającym amortyzacji - należy ustalić jako różnicę między przychodem z odpłatnego zbycia, a ceną nabycia gruntu.

Z kolei dochód ze sprzedaży samochodu osobowego, jeżeli stanowił on środek trwały w prowadzonej działalności gospodarczej, należy ustalić jako różnicę między przychodem z odpłatnego zbycia, a niezamortyzowaną wartością początkową samochodu. Jeżeli samochód ten został całkowicie zamortyzowany, bądź też cena jego nabycia została zaliczona bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów, to dochodem z odpłatnego zbycia, będzie kwota przychodu uzyskanego ze sprzedaży.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie regulują tego, w jakiej formie należy opodatkować dochód ze źródła, o którym mowa w art. 14 ust. 2 pkt 17 lit. a ustawy, dlatego przyjmuje się, że w przypadku likwidacji działalności gospodarczej, dochód z tytułu odpłatnego zbycia podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym na zasadach stosowanych dla tej działalności gospodarczej w ostatnim roku jej prowadzenia.

Z treści wniosku wynika, że dochody uzyskiwane w działalności gospodarczej opodatkowane będą w 2019 r. wg stawki 19%, na zasadach określonych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Oznacza to, że uzyskane przez Wnioskodawcę dochody ze sprzedaży składników majątkowych pozostałych na dzień likwidacji działalności gospodarczej przed upływem sześciu lat od pierwszego miesiąca po likwidacji tej działalności będą podlegały opodatkowaniu na zasadach stosowanych dla tej działalności w ostatnim roku jej prowadzenia, tj. na zasadach na zasadach określonych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast jeżeli odpłatne zbycie wskazanych we wniosku składników majątkowych nastąpi po upływie 6 lat licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym działalność ta zostanie zlikwidowana, to nie powstanie przychód z działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 14 ust. 2 pkt 17 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem w takiej sytuacji kwoty uzyskane ze sprzedaży składników majątku nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Odnosząc się do skutków podatkowych samej likwidacji działalności gospodarczej, wskazać należy, że w myśl art. 24 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w razie likwidacji działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej, w tym także prowadzonych w formie spółki niebędącej osobą prawną, lub wystąpienia wspólnika z takiej spółki sporządza się wykaz składników majątku na dzień likwidacji działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej lub na dzień wystąpienia wspólnika z takiej spółki. Wykaz powinien zawierać co najmniej następujące dane: liczbę porządkową, określenie (nazwę) składnika majątku, datę nabycia składnika majątku, kwotę wydatków poniesionych na nabycie składnika majątku oraz kwotę wydatków poniesionych na nabycie składnika majątku zaliczoną do kosztów uzyskania przychodów, wartość początkową, metodę amortyzacji, sumę odpisów amortyzacyjnych oraz wysokość wypłaconych środków pieniężnych należnych wspólnikom z tytułu udziału w spółce niebędącej osobą prawną na dzień wystąpienia lub likwidacji.

Zatem Wnioskodawca w związku z likwidacją działalności gospodarczej będzie miał jedynie obowiązek sporządzenia wykazu składników majątku na dzień likwidacji działalności gospodarczej, zgodnie z cyt. art. 24 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca nie będzie miał natomiast obowiązku zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych w związku z likwidacją działalności gospodarczej.

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytania dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych. Natomiast wniosek w zakresie podatku od towarów i usług zostanie rozpatrzony odrębnie.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie ul. Emilii Plater 1, 11-041 Olsztyn, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.