Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-1.4011.434.2018.2.KU
z 9 października 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 26 lipca 2018 r. (data wpływu 3 sierpnia 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 4 września 2018 r. (data wpływu 11 września 2018 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie źródła przychodów (pyt. Nr 1) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 sierpnia 2018 r. do tutejszego Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) w związku z czym pismem z dnia 29 sierpnia 2018 r., Nr 0113-KDIPT2-1.4011.434.2018.1.KU, na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 w związku z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 29 sierpnia 2018 r. (data doręczenia 30 sierpnia 2018 r., identyfikator poświadczenia ePUAP – ….). Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek pismem z dnia 4 września 2018 r. (data wpływu 11 września 2018 r.), nadanym za pośrednictwem Poczty …w dniu 6 września 2018 r.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą od 2006 r. jednoosobową działalność gospodarczą, której głównym przedmiotem jest działalność w zakresie architektury, zakwalifikowana w klasyfikacji PKD pod numerem 71.11.Z. W 2015 r. Wnioskodawca zawarł umowę o przeniesienie autorskich praw majątkowych do projektu architektonicznego jako osoba fizyczna (poza prowadzoną działalnością gospodarczą). Przedmiotem umowy jest przeniesienie całości majątkowych praw autorskich do projektu domu jednorodzinnego na inny podmiot (zwany dalej: Podmiot X). Wnioskodawca jest twórcą tego projektu, w związku z tym na dzień podpisania umowy przysługiwały Mu wyłączne i nieograniczone autorskie prawa majątkowe do przedmiotowego projektu. Wnioskodawca oświadczył w zawartej umowie, że ww. wyłączne i nieograniczone autorskie prawa majątkowe nie są obciążone żadnymi prawami osób trzecich, a także osoby trzecie nie mają żadnych roszczeń, których przedmiotem mogłyby być majątkowe prawa autorskie do projektu. Strony w umowie ustaliły, że wynagrodzenie za przeniesienie całości majątkowych praw autorskich do projektu na Podmiot X będzie składało się z wynagrodzenia:

1. zasadniczego - w wysokości Y zł, którego zapłata nastąpi na podstawie rachunku do umowy o dzieło, w terminie 14 dni od podpisania umowy;
2. dodatkowego - w postaci prowizji w wysokości Y zł od każdorazowej sprzedaży projektu na rzecz osoby trzeciej.
   
   

Podmiot X zgodnie zapisami umowy przedstawia Wnioskodawcy w okresach kwartalnych zestawienia obejmujące ilość sprzedanych projektów oraz cenę ich sprzedaży wraz z wyliczeniem prowizji za dany kwartał. Zapłata wynagrodzenia następuje na podstawie rachunku do umowy o dzieło w terminie 7 dni od daty jego doręczenia Podmiotowi X przez Wnioskodawcę. Umowa przewiduje, że zgodnie z art. 922 Kodeksu cywilnego w związku z art. 41 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, prawo do prowizji przechodzi na spadkobierców Wnioskodawcy. Zgodnie z umową przeniesienie majątkowych praw autorskich do projektu obejmuje wszystkie pola eksploatacji znane stronom w chwili zawarcia umowy, a w szczególności:

1. w zakresie utrwalania i powielania projektu - wytwarzanie oraz powielanie określoną techniką egzemplarzy projektu, w tym: techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką elektroniczną;
2. w zakresie obrotu oryginałem albo egzemplarzami, na których projekt utrwalono – wprowadzenie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy, rozporządzanie na rzecz osób trzecich pod jakimkolwiek tytułem;
3. w zakresie rozpowszechnienia projektu w sposób inny niż określony powyżej – publiczne wykonanie, wystawianie, wyświetlanie, odtwarzanie oraz nadawanie i reemitowanie, a także publiczne udostępnianie projektu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niej dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym, w szczególności za pośrednictwem Internetu oraz telewizji, a także wystawiania jej na wystawach, pokazach, konferencjach, spotkaniach.
   
   

Podmiot X w ramach przeniesionych na niego majątkowych praw autorskich, może także korzystać z projektu w całości lub z jego fragmentów (według swojego uznania), w szczególności:

1. w związku z tworzeniem dokumentacji projektowej dla inwestycji budowlanej, która ma powstać na nieruchomości budowlanej;
2. w celach reklamy lub marketingu;
3. dokonywać opracowań projektu, a w szczególności tłumaczeń, zmian, przeróbek i adaptacji.
   
   

Prawa do projektu, o którym mowa w niniejszym wniosku, przeszły na Podmiot X z chwilą podpisania umowy przez strony.

W piśmie z dnia 4 września 2018 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wskazał, że jako formę opodatkowania przychodów z prowadzonej działalności gospodarczej wybrał podatek dochodowy wynikający z treści art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w wysokości 19%, tj. podatek liniowy. Na potrzeby ww. działalności prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów.

Ponadto Wnioskodawca dodał, że w myśl art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

W świetle art. 1 ust. 2 ww. ustawy, w szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory:

1. wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe);
2. plastyczne;
3. fotograficzne;
4. lutnicze;
5. wzornictwa przemysłowego;
6. architektoniczne, architektoniczno-urbanistyczne i urbanistyczne;
7. muzyczne i słowno-muzyczne;
8. sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne;
9. audiowizualne (w tym filmowe).
   
   

Stworzony przez Wnioskodawcę projekt jest przedmiotem praw autorskich i stanowi utwór w rozumieniu art. 1 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Przedmiotowy projekt zaliczany jest do grupy: utwory architektoniczne, architektoniczno-urbanistyczne i urbanistyczne.

Wnioskodawca wskazał ponadto, że w skład Jego wynagrodzenia wchodzi:

1. wynagrodzenie zasadnicze - w wysokości Y zł, którego zapłata nastąpiła na podstawie rachunku do umowy o dzieło, w terminie 14 dni od podpisania umowy, tj. w lutym 2015 r.;
2. wynagrodzenie dodatkowe - w postaci prowizji w wysokości Y zł od każdorazowej sprzedaży projektu na rzecz osoby trzeciej.
   
   

Wynagrodzenie dodatkowe wypłacane jest kwartalnie, od dnia podpisania umowy, tj. od 3 lutego 2015 r., początkiem każdego kolejnego kwartału, w kwocie stanowiącej iloczyn sprzedanych przez Podmiot X projektów i kwoty należnego wynagrodzenia dodatkowego (za każdy sprzedany projekt).

Wnioskodawca dodał także, że przychody z wynagrodzenia zasadniczego i dodatkowego otrzymane do tej pory zostały zaliczone do źródła przychodów wynikającego z art. 10 ust. 1 pkt 7 w związku z art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. do przychodów z praw majątkowych, w tym odpłatnego zbycia praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a)-c). Wnioskodawca do uzyskanych przychodów zastosował 50% koszty uzyskania przychodów, które zostały określone w art. 22 ust. 9 pkt 3 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku):

1. Czy Wnioskodawca przychody uzyskane z wynagrodzenia zasadniczego i wynagrodzenia dodatkowego, wynikające z zawartej umowy z Podmiotem X, której przedmiotem jest przeniesienie majątkowych praw autorskich do projektu architektonicznego, powinien zakwalifikować do przychodów wynikających z art. 10 ust. 1 pkt 7 w związku z art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. do przychodów z praw majątkowych, w tym odpłatnego zbycia praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a)-c)?
2. Czy Wnioskodawca do przychodów uzyskanych z wynagrodzenia zasadniczego i wynagrodzenia dodatkowego, wynikających z zawartej umowy z Podmiotem X może zastosować 50% koszty uzyskania przychodów, określone w art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawcy w odniesieniu do pytania oznaczonego Nr 1, dotyczącego kwalifikacji przychodu uzyskanego z wynagrodzenia zasadniczego i wynagrodzenia dodatkowego do właściwego źródła przychodów. Natomiast, w odniesieniu do pytania oznaczonego Nr 2, dotyczącego zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodów do przychodu uzyskanego z wynagrodzenia zasadniczego i wynagrodzenia dodatkowego, wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy (przedstawionym we wniosku oraz jego uzupełnieniu), zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 200, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Przepis art. 10 ust. 1 ww. ustawy określa źródła przychodów, gdzie między innymi ustawodawca wymienia:

• w pkt 3 - pozarolniczą działalność gospodarczą,
  

• w pkt 7 - kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a)-c).
  
  

W myśl art. 5a ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;
2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności;
3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Przychodem z działalności gospodarczej, zgodnie z treścią art. 14 ust. 1 ww. ustawy, są kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Z kolei przychód z praw majątkowych zdefiniowany został w art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym za przychód z praw majątkowych uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw.

Jednocześnie należy zauważyć, że kwalifikacja uzyskanych przychodów do odpowiedniego źródła przychodów determinuje sposób ustalania kosztów uzyskania tych przychodów. Koszty uzyskania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej i z praw majątkowych ustalane są według różnych zasad.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęć użytych we wskazanej regulacji, takich jak np. „twórca”, „korzystanie przez twórców z praw autorskich” lub pojęć z nimi związanych, jak np. „utwór”, natomiast ustawodawca odsyła w tym względzie do odrębnych przepisów, przez które należy rozumieć ww. ustawę o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

W myśl art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

W świetle art. 1 ust. 2 ww. ustawy, w szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory:

1. wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe);
2. plastyczne;
3. fotograficzne;
4. lutnicze;
5. wzornictwa przemysłowego;
6. architektoniczne, architektoniczno-urbanistyczne i urbanistyczne;
7. muzyczne i słowno-muzyczne;
8. sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne;
9. audiowizualne (w tym filmowe).
   
   

Ochroną objęty może być wyłącznie sposób wyrażenia, nie są objęte ochroną odkrycia, idee, procedury, metody i zasady działania oraz koncepcje matematyczne (art. 1 ust. 21 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych).

Utwór jest przedmiotem prawa autorskiego od chwili ustalenia, chociażby miał postać nieukończoną, a ochrona przysługuje twórcy niezależnie od spełnienia jakichkolwiek formalności (art. 1 ust. 3 i ust. 4 cytowanej ustawy).

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy, prawo autorskie przysługuje twórcy, o ile ustawa nie stanowi inaczej.

Natomiast z przepisu art. 8 ust. 2 ww. ustawy wynika, że twórcą jest osoba, której nazwisko w tym charakterze uwidoczniono na egzemplarzach utworu lub której autorstwo podano do publicznej wiadomości w jakikolwiek inny sposób w związku z rozpowszechnianiem utworu.

Ponadto, w rozumieniu prawa autorskiego, jako twórczy traktowany jest taki rezultat działalności, który na tyle związany jest z osobą twórcy, by było mało prawdopodobne, aby inna osoba podejmująca identycznie skierowany wysiłek twórczy uzyskała analogiczny lub zasadniczo zbliżony rezultat.

Przychody z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich lub artystów wykonawców z praw pokrewnych albo rozporządzania tymi prawami występują wówczas, gdy spełnione są dwie przesłanki. Po pierwsze, konieczne jest wystąpienie przedmiotu praw majątkowych (autorskich) w postaci utworu lub artystycznego wykonania. Po drugie, osiągnięty przychód musi być bezpośrednio związany z korzystaniem z określonych praw autorskich lub pokrewnych albo rozporządzaniem nimi, stanowić skutek takiego korzystania lub rozporządzenia w postaci odpowiedniego wynagrodzenia autorskiego lub wykonawczego. W umowach, które towarzyszą zamawianiu utworów, strony powinny wyraźnie postanowić, że przedmiotem zamówienia jest właśnie dobro niematerialne, podlegające ochronie na mocy ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, umowa zawarta z Podmiotem X, której przedmiotem jest przeniesienie majątkowych praw autorskich do projektu architektonicznego spełnia przesłanki pozwalające na zakwalifikowanie uzyskanych przychodów wynikających z wynagrodzenia zasadniczego oraz wynagrodzenia dodatkowego do źródeł przychodów wynikających z art. 10 ust. 1 pkt 7 w związku z art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. do przychodów z praw majątkowych, a tym samym rozliczenie ich poza prowadzoną działalnością gospodarczą.

Z treści art. 5a pkt 6 ww. ustawy wynika, że jeśli dane przychody mogą być zaliczone do źródeł przychodów wymienionych w art. 10 ust. 1, 2 i 4-9 cyt. ustawy, to nie są one zaliczane do przychodów z działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Końcowo należy zaznaczyć, że przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Tym samym, jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie się różnić od zdarzenia, które wystąpi w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego zdarzenia. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k - 14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.