Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-2.4014.92.2018.4.BF
z 10 października 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 800 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Zainteresowanych przedstawione we wniosku wspólnym z 21 czerwca 2018 r. (data wpływu 26 czerwca 2018 r.), uzupełnionym 4 września 2018 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy sprzedaży lokali wraz z udziałami w częściach wspólnych nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 czerwca 2018 r. do tut. Organu wpłynął ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy sprzedaży lokali wraz z udziałami w częściach wspólnych nieruchomości.

W związku z brakami formalnymi stwierdzonymi we wniosku, pismem z 20 sierpnia 2018 r., Znak: 0111-KDIB3-1.4012.524.2018.2.AB, 0111-KDIB2-2.4014.92.2018.3.BF wezwano do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono 4 września 2018 r.

We wniosku złożonym przez:

• Zainteresowanego będącego stroną postępowania: M.E. S.A.
• Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania: G. Sp. z o.o.

przedstawiono następujący stan faktyczny:

Spółki G. Sp. z o.o. – Zainteresowany niebędący stroną postępowania (dalej: „Sprzedający”) oraz M.E. S.A. – Zainteresowany będący stroną postępowania (dalej: „Kupujący”) posiadają siedzibę działalności gospodarczej w Polsce i są zarejestrowane jako czynni podatnicy dla celów podatku od towarów i usług (dalej: „VAT”). Sprzedający i Kupujący będą dalej łącznie zwani „Wnioskodawcami”.

W dniu 23 stycznia 2018 r. Sprzedający nabył od spółki X Sp. z o.o. 12 odrębnych lokali („Lokale”) znajdujących się w trzech budynkach („Budynki”) położonych przy ul. D. 13B („Budynek 1”), ul. D. 13A („Budynek 2”) oraz ul. D. 13 („Budynek 3”) wraz z miejscami postojowymi i udziałami w częściach wspólnych (m.in. w działkach gruntu, budynku portierni, wjazdami i wyjazdami z posesji, infrastrukturze technicznej) – dalej łącznie jako „Nieruchomość”. W każdym z Budynków mieszczą się po 4 Lokale. Nieruchomość położona jest na trzech działkach mieszczących się na terenie dla którego obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, zgodnie z którym teren ten przeznaczony jest pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną na działkach leśnych w strefie koncentracji usług. Jedna z działek stanowiąca część wspólną Lokali jest działką niezabudowaną.

Nabycie Lokali wraz udziałami w częściach wspólnych zostało udokumentowane fakturą VAT, a Sprzedający dokonał odliczenia VAT naliczonego od dostawy Nieruchomości.

Inwestycja polegająca na budowie Budynków wraz z garażami podziemnymi (w których wyznaczono łącznie 42 miejsca postojowe), budynkiem gospodarczym (portiernią), niezbędną infrastrukturą techniczną, wjazdami, wyjazdami, przyłączami mediów oraz terenami zielonymi i obiektami małej architektury („Inwestycja”) powstawała w latach 2008-2011. Oddanie Nieruchomości do użytkowania miało miejsce w 2011 r. Przeprowadzenie Inwestycji wiązało się z poniesieniem wydatków udokumentowanych fakturami VAT upoważniającymi inwestora do odliczenia VAT naliczonego. Od czasu oddania do użytkowania Nieruchomość nie była ulepszana, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym. Przy czym w ocenie Sprzedającego i Kupującego zarówno Lokale jak i części wspólne Nieruchomości wymagają kapitalnego remontu i rewitalizacji, ze względu na długi okres braku ich użytkowania, co wskazano w Umowie sprzedaży.

Po zakończeniu Inwestycji, 20 kwietnia 2012 r., dla wszystkich Lokali zostały wydane zaświadczenia o samodzielności lokali. Następnie 1 grudnia 2017 r. X Sp. z o.o. złożyła, jednocześnie dla wszystkich Lokali, oświadczenie w formie aktu notarialnego o ustanowieniu odrębnej własności Lokali. W konsekwencji, od momentu wpisu Lokale (wraz z częściami wspólnymi) stanowią odrębne nieruchomości i jako takie były przedmiotem umowy sprzedaży między X Sp. z o.o. a Sprzedającym z wyodrębnioną ceną dla każdego z nich.

W latach 2011-2016 część Lokali była przedmiotem najmu na cele niemieszkalne. Były to w szczególności:

1. dwa Lokale w Budynku 1 – dla celów najmu długoterminowego od lipca 2014 r. do kwietnia 2016 r.,
2. dwa Lokale w Budynku 2 – dla celów wielokrotnego najmu krótkoterminowego w latach 2011-2016,
3. Lokale mieszczące się w Budynku 3 – dla celów najmu długoterminowego w latach 2011-2012, oraz dla celów wielokrotnego najmu krótkoterminowego w latach 2013, 2014, 2016.
   
   

Przedmiotowe umowy najmu zawierane były pomiędzy ówczesnym właścicielem, spółką X Sp. z o.o., a poszczególnymi podmiotami niebędącymi osobami fizycznymi. W dniu sprzedaży Nieruchomości przez X Sp. z o.o. na rzecz Sprzedającego, oraz odprzedaży Nieruchomości Kupującemu, nie obowiązywała żadna umowa najmu na którykolwiek z Lokali.

W dniu 24 stycznia 2018 r. Sprzedający i Kupujący zawarli umowę sprzedaży (dalej: „Umowa Sprzedaży”) na mocy której Kupujący nabył od Sprzedającego przedmiotowe Lokale wraz z udziałami w częściach wspólnych Nieruchomości (tj. udziałami w działkach gruntu oraz portierni, wjazdach i wyjazdach, itp.). Ponadto, w ramach zapłaconej ceny na Kupującego przeniesione zostały autorskie prawa majątkowe do dokumentacji projektowej na podstawie której zrealizowana została Inwestycja. Prawa te są ściśle związane z przedmiotową Nieruchomością.

Jak wskazano wyżej każdy z Lokali stanowił odrębną nieruchomość i jako takie były przedmiotem Umowy Sprzedaży z wyodrębnioną ceną dla każdego z nich.

Przed dniem zawarcia Umowy Sprzedaży w odniesieniu do Nieruchomości zawarte zostały umowy na dostawę wody, paliwa gazowego i energii elektrycznej, umowa o świadczenie dozoru technicznego oraz umowa dotycząca odbioru i zagospodarowania odpadów. Zgodnie z treścią Umowy Sprzedaży, ww. umowy mogą zostać rozwiązane przez Sprzedającego na pisemny wniosek Kupującego, z zachowaniem odpowiednich terminów wypowiedzenia, w taki sposób, że Kupujący nie będzie zobowiązany do dokonywania jakichkolwiek płatności. Kupujący nie rozwiązał obowiązujących umów na dostawę mediów.

Poza powyższymi prawami do dokumentacji projektowej oraz umowami na dostawę mediów, Sprzedający nie przeniósł na Kupującego żadnych aktywów, zobowiązań bądź umów, a także praw i obowiązków, które nie są związane z Nieruchomością w tym zwłaszcza:

• zobowiązań handlowych;
• należności, rachunków bankowych czy środków pieniężnych zdeponowanych na rachunkach bankowych;
• umów związanych z funkcjonowaniem przedsiębiorstwa Sprzedającego, w tym umowy o usługi księgowe;
• ksiąg handlowych;
• tajemnicy przedsiębiorstwa Sprzedającego oraz know-how związanego z jego prowadzeniem;
• nazwy przedsiębiorstwa Sprzedającego.
  
  

Sprzedający prowadzi działalność w branży okołobudowlanej. W dniu zawarcia Umowy Sprzedaży jak i obecnie Sprzedający zatrudnia wielu pracowników. W ramach Umowy Sprzedaży nie doszło jednak do przejścia pracowników od Sprzedającego do Kupującego.

Nieruchomość nie była jedynym składnikiem jego majątku. Ponadto, Nieruchomość nie była także wyodrębniona jako dział, oddział czy wydział przedsiębiorstwa Sprzedającego. Zapisy umowy spółki, regulaminu, zarządzenia lub innego aktu korporacyjnego o podobnym charakterze również nie wskazywały na wyodrębnienie działalności związanej ze zbywanymi Nieruchomościami.

Warunki transakcji sprzedaży Lokali przez X Sp. z o.o. na rzecz Sprzedającego były w tym zakresie tożsame, tj. nie obejmowały żadnych aktywów, zobowiązań bądź umów, a także praw i obowiązków, które nie są związane z przedmiotową Nieruchomością wymienionych powyżej.

Intencją Kupującego nie jest kontynuacja działalności X Sp. z o.o. polegającej na najmie Nieruchomości. Kupujący planuje dokonać kapitalnego remontu Nieruchomości, a następnie przeznaczyć poszczególne Lokale wraz z udziałem w częściach wspólnych na sprzedaż. W ocenie Kupującego zaplanowana sprzedaż poszczególnych Lokali będzie opodatkowana VAT. Zaplanowana działalność Kupującego będzie prowadzona przez niego przy wykorzystaniu Nieruchomości i własnych zasobów oraz w oparciu o własny know-how wypracowany w tym zakresie, względnie przy pomocy profesjonalnych usługodawców.

Mając na względzie przepisy art. 43 ust. 1 pkt 10 i ust. 10a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 1221 ze zm., dalej: „Ustawa o VAT”) 8 grudnia 2017 r., tj. przed zawarciem Umowy Sprzedaży, Sprzedający i Kupujący złożyli Naczelnikowi Urzędu Skarbowego (właściwemu dla Kupującego) zgodne oświadczenie o rezygnacji ze zwolnienia od VAT dostawy Nieruchomości i wyborze opodatkowania VAT tej dostawy.

Oświadczenie to zawierało nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej Sprzedającego oraz Kupującego, planowaną datę zawarcia Umowy Sprzedaży oraz adres pod którym położona jest Nieruchomość, a tym samym spełniało wymogi określone w art. 43 ust. 11 Ustawy o VAT.

W piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku wskazano, że:

Spółka zakupiła przedmiotową nieruchomość tj. 12 odrębnych lokali znajdujących się w trzech budynkach wraz z miejscami postojowymi i udziałami w częściach wspólnych w celu wykorzystywania ich wyłącznie do czynności opodatkowanych.

Każdy z Lokali objęty jest odrębną księgą wieczystą. W księgach wieczystych poszczególnych Lokali wskazane jest, że z własnością Lokalu związany został udział w nieruchomości wspólnej (objętej inną, wspólną księgą wieczystą, z której zostały wydzielone Lokale, każdy do odrębnej księgi wieczystej), w podanej tam wysokości. Ponieważ miejsca postojowe wchodzą w skład części wspólnych to księga wieczysta dla nieruchomości wspólnej obejmuje również miejsca postojowe. Powyższe zgodne jest z art. 3 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali, w myśl którego w razie wyodrębnienia własności lokali właścicielowi lokalu przysługuje udział w nieruchomości wspólnej jako prawo związane z własnością lokali. Ustawowe uznanie udziału w nieruchomości wspólnej za prawo związane z własnością lokali oznacza, że nie można ustanowić odrębnej własności lokalu bez jednoczesnego ustanowienia i przeniesienia na nabywcę lokalu udziału we współwłasności nieruchomości wspólnej.

Sprzedającemu przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia Nieruchomości.

Sprzedający nie dokonywał ulepszeń nabytej nieruchomości w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które przekroczyły 30% wartości początkowej nieruchomości.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie:

Czy w świetle opisanego stanu faktycznego, dostawa Nieruchomości (w tym przedmiotowych Lokali) dokonana przez Sprzedającego na rzecz Kupującego nie będzie podlegać podatkowi od czynności cywilnoprawnych?

Zdaniem Zainteresowanych, w świetle opisanego stanu faktycznego, dostawa Nieruchomości (w tym przedmiotowych Lokali) dokonana przez Sprzedającego na rzecz Kupującego nie będzie podlegać podatkowi od czynności cywilnoprawnych.

W art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 1150, dalej: „Ustawa o PCC”) wymieniono jako czynność opodatkowaną umowę sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych. Zgodnie z art. 4 pkt 1 Ustawy o PCC, obowiązek podatkowy ciąży w takim przypadku na kupującym. Jednakże w myśl art. 2 pkt 4 lit. a) Ustawy o PCC, nie podlegają podatkowi od czynności cywilnoprawnych czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany w zakresie, w jakim są opodatkowane podatkiem od towarów i usług. Mając na uwadze treść przywołanego wyżej przepisu Ustawy o PCC w ocenie Sprzedającego i Kupującego, ponieważ dostawa Nieruchomości była, zdaniem Zainteresowanych, opodatkowana VAT, powyższa czynność podlega wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 lit. a) Ustawy o PCC.

Podsumowując, w świetle opisanego stanu faktycznego, dostawa Nieruchomości dokonana przez Sprzedającego na rzecz Kupującego nie będzie podlegać podatkowi od czynności cywilnoprawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Zainteresowanych w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na wstępie zaznacza się, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Zainteresowanych wyłącznie w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych. W pozostałym zakresie wniosku, dotyczącym podatku od towarów i usług, zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie – interpretacja z 10 października 2018 r., Znak: 0111-KDIB3-1.4012.524.2018.3.AB.

Przepis art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 1150) zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ww. ustawy – podatkowi temu podlegają umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych.

O powstaniu obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych decyduje – w myśl art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych – moment dokonania czynności cywilnoprawnej.

Na podstawie art. 4 pkt 1 ww. ustawy – obowiązek podatkowy ciąży przy umowie sprzedaży – na kupującym.

W związku z powyższymi regulacjami należy stwierdzić, że umowa sprzedaży podlega generalnie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych i obowiązek uiszczenia tego podatku ciąży na kupującym.

W ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano jednak sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych – nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany:

1. w zakresie, w jakim są opodatkowane podatkiem od towarów i usług,
   
2. jeżeli przynajmniej jedna ze stron jest zwolniona od podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej czynności, z wyjątkiem:
   
   • umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,
   • umów sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.
   
   
   

Z treści powyższego artykułu wynika, że o wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają generalnie status podatnika podatku od towarów i usług, lecz wyłącznie fakt, że dana czynność (ta konkretna) jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub przynajmniej jedna ze stron tej czynności jest z tego podatku zwolniona. Przy czym, mimo zwolnienia z podatku od towarów i usług, wyłączenie z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie będzie miało miejsca wówczas, gdy czynność będzie dotyczyć m.in. umowy sprzedaży a jej przedmiotem będzie m.in. nieruchomość. Jednocześnie podkreślić należy, że z treści cytowanego przepisu (lit. a) wynika, że wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych jest czynność tylko w takim zakresie, w jakim jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

W świetle art. 1a pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych – użyte w ustawie określenie podatek od towarów i usług oznacza podatek od towarów i usług w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.) lub podatek od wartości dodanej pobierany na podstawie przepisów obowiązujących w państwach członkowskich.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że 24 stycznia 2018 r. Zainteresowany niebędący stroną postępowania zbył na podstawie umowy sprzedaży na rzecz Zainteresowanego będącego stroną postępowania prawo własności Lokali wraz z udziałami w częściach wspólnych Nieruchomości (tj. udziałami w działkach gruntu oraz portierni, wjazdach i wyjazdach, itp.). Sprzedający oraz Kupujący są czynnymi podatnikami podatku od towarów i usług.

W związku z tym należy podkreślić, że jakkolwiek zapytanie Zainteresowanych dotyczy opodatkowania umowy sprzedaży podatkiem od czynności cywilnoprawnych, to jednak w pierwszej kolejności rozstrzygnięcia wymaga kwestia czy powyższa transakcja – dokonana pomiędzy wskazanymi we wniosku stronami – podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w świetle przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, bowiem ocena ta ma zasadnicze znaczenie dla ewentualnego objęcia umowy sprzedaży podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Opodatkowanie tej czynności podatkiem od towarów i usług może bowiem skutkować wyłączeniem obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Opisana we wniosku transakcja sprzedaży lokali wraz z udziałami w częściach wspólnych i miejscami postojowymi, podlega faktycznemu opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług – co zostało potwierdzone w interpretacji indywidualnej z 10 października 2018 r., Znak: 0111-KDIB3-1.4012.524.2018.3.AB.

Co prawda część elementów transakcji mogłaby korzystać ze zwolnienia z opodatkowania VAT, jednak Zainteresowani złożyli zgodne oświadczenie o wyborze opcji opodatkowania VAT.

A zatem, skoro omawiana transakcja sprzedaży nieruchomości, tj. prawa własności Lokali wraz z udziałami w częściach wspólnych Nieruchomości (tj. udziałami w działkach gruntu oraz portierni, wjazdach i wyjazdach, itp.) w całości podlegała faktycznemu opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (i nie jest z tego podatku zwolniona z uwagi na rezygnację przez Strony Transakcji ze zwolnienia w związku ze złożeniem oświadczenia o rezygnacji ze zwolnienia od VAT), to w powyższej sprawie znajdzie zastosowanie wyłączenie zawarte w art. 2 pkt 4 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

W takim przypadku na Kupującym nie ciąży obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych z tytułu zawarcia ww. umowy.

Wobec powyższego, stanowisko Zainteresowanych należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Zainteresowanych i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Zainteresowanych w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Gen. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.