Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-1.4012.586.2017.1.DG
z 21 grudnia 2017 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 23 października 2017 r. (data wpływu 31 października 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z podatku VAT dostawy nieruchomości zabudowanej budynkiem użytkowym – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE


W dniu 31 października 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z podatku VAT dostawy nieruchomości zabudowanej budynkiem użytkowym.


We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest przedsiębiorcą oraz zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym. Wnioskodawca jest właścicielem zabudowanej nieruchomości (Nieruchomość), którą nabył dnia 13 lipca 2006 r. od osób fizycznych, niebędących podatnikami podatku VAT. Cena zakupu Nieruchomości przez Wnioskodawcę nie obejmowała podatku od towarów i usług.


Nieruchomość nie została przyjęta na środki trwałe, ponieważ wymagała przystosowania do użytkowania i rozbudowy na potrzeby Wnioskodawcy.


Wnioskodawca uzyskał pozwolenie na rozbudowę znajdującego się na Nieruchomości budynku, a dnia 16 kwietnia 2008 r. pozwolenie na użytkowanie jego rozbudowanej części. Wartość nakładów poniesionych na Nieruchomość jako środek trwały w budowie od daty jej nabycia wyniosła 33,6 % ceny jej nabycia.

Do ewidencji środków trwałych Nieruchomość (i odrębnie grunt, na którym nieruchomość jest usytuowana) zostały przyjęte na dzień 30 czerwca 2008 r.


Wnioskodawca wykorzystywał budynek znajdujący się na nieruchomości początkowo w części do prowadzenia własnego punktu handlowego (punktu sprzedaży stolarki, jako że Wnioskodawca jest przedsiębiorcą prowadzącym działalność gospodarczą głównie w sektorze produkcji i sprzedaży oraz montażu stolarki) i w części do prowadzenia najmu na rzecz osób trzecich (opodatkowany podatkiem VAT), później zaś - tj. począwszy od miesiąca kwietnia 2013 roku Wnioskodawca wynajmował Nieruchomość w całości na rzecz osób trzecich – uzyskując z tego tytułu czynsz najmu opodatkowany podatkiem VAT.


W latach 2010-2015 zostały poniesione nakłady łącznie na modernizacje / ulepszenie nieruchomości w wysokości 14,3% wartości początkowej tej nieruchomości. Wnioskodawca odliczał VAT od poniesionych nakładów na modernizację.


Wnioskodawca wyjaśnia również, że Nieruchomość nie była wyodrębniona organizacyjnie ani finansowo w ramach jego przedsiębiorstwa, obsługiwana była przez służby administracyjno-biurowe Wnioskodawcy łącznie z innymi elementami jego przedsiębiorstwa. Przychody i koszty związane z Nieruchomością nie były rozliczane odrębnie (w tym znaczeniu, że Wnioskodawca nie traktował ich jako pochodzących/związanych z funkcjonalnie wyodrębnioną całością, lecz ujmował je jako część "ogólnych" przychodów/kosztów swojej działalności).


W chwili obecnej Wnioskodawca rozważa możliwość dokonania zbycia Nieruchomości, za wynagrodzeniem, w ramach transakcji sprzedaży na rzecz jednostki samorządu terytorialnego.


W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy dokonana w ramach planowanej przez Wnioskodawcę transakcji sprzedaży odpłatna dostawa Nieruchomości (budynek + grunt) będzie zwolniona od opodatkowania podatkiem od towarów i usług z art. 43 ust. 1 pkt 10, z której strony transakcji mogą zrezygnować na podstawie oświadczenia na warunkach określonych art. 43 ust. 11 Ustawy o VAT?


Zdaniem Wnioskodawcy:


W ocenie Wnioskodawcy, dokonana w ramach planowanej przez Wnioskodawcę transakcji odpłatna dostawa Nieruchomości będzie zwolniona od opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43, ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.


Uzasadniając Wnioskodawca wyjaśnia, że zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym również podatkiem VAT, podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.


Wszelako, stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

  1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
  2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Z kolei w art. 2 pkt 14 ustawy o VAT ustawodawca określił, co należy rozumieć pod pojęciem "pierwszego zasiedlenia". Zgodnie z tym przepisem, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

  1. wybudowaniu lub
  2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Z treści powyższego przepisu wynika, że aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynków (budowli) do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Co przy tym istotne, pojęcie "oddania do użytkowania" obejmuje wszelkie przypadki oddania obiektu innemu podmiotowi do korzystania i władania jak właściciel lub jak posiadacz. Pierwsze zasiedlenie będzie więc miało miejsce zarówno wówczas, gdy wybudowany lub ulepszony obiekt zostanie sprzedany ("oddanie do użytkowania [...] pierwszemu nabywcy"), jak też wtedy, gdy będzie on oddany w dzierżawę lub najem ("oddanie do użytkowania [...] pierwszemu użytkownikowi") - a to z tego względu, iż zarówno sprzedaż, dzierżawa, jak i najem są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu VAT (tak też w piśmiennictwie np. A. Bartosiewicz, VAT. Komentarz, Warszawa 2017, uwaga 42 komentarza do art. 2; podobnie J. Matarewicz, A. Piątkowska-Chmiel, Ustawa o podatku od towarów i usług. Komentarz, Warszawa 2014, uwaga 11 komentarza do art. 2).


Jak z kolei wskazał Naczelny Sąd Administracyjny (NSA) w uzasadnieniu wyroku z dnia 3 czerwca 2014 r. (I FSK 956/13):

„Istotą pierwszego zasiedlenia jest oddanie do użytkowania, które następuje w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie ma miejsce wówczas, gdy wybudowana lub zmodernizowana budowla zostanie sprzedana lub np. oddana w najem lub dzierżawę. Sprzedaż, najem, jak i dzierżawa są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu.”

Stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie zostało również potwierdzone przez organy podatkowe, m.in. w interpretacji wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 20 czerwca 2016 r., IPPP3/4512-223/16-2/KP, Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 29 maja 2012 r., ITPP2/443-270/12/AD, czy też w interpretacji wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 15 lipca 2010 r. IPPP1-443-536/10-2/PR.

Ponadto NSA w wyroku z 30 października 2014 r. (I FSK 1545/13) opowiedział się za szerokim rozumieniem określenia „oddanie do użytkowania”, które zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego PWN oznacza „korzystanie z czegoś, np. z budynku", „korzystanie z czegoś w sposób racjonalny”. Tym samym NSA potwierdził m.in., że: „Nie ma (...) żadnych podstaw aby różnicować, pod względem skutków podatkowych w podatku VAT, sytuację podmiotu, który przez okres dłuższy niż dwa lata wynajmie parking w całości lub w części na podstawie umowy najmu od sytuacji podmiotu, który udostępnia taki parking na podstawie abonamentu czy jednorazowego wydruku z kasy rejestrującej, jeżeli w jednym i drugim przypadku następuje to w ramach czynności opodatkowanych. W jednym i drugim przypadku następuje bowiem wydanie nieruchomości w wykonywaniu czynności opodatkowanej”. A zatem, każda forma korzystania z budynków, budowli lub ich części, jeżeli następuje w wykonaniu czynności opodatkowanej, spełnia warunki pierwszego zasiedlenia, o którym mowa w art. 2 pkt 14 ustawy o VAT.


Uzupełniająco należy wskazać, że nawet wówczas gdy dostawa budynku lub budowli nie jest objęta zwolnieniem z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, czyli jest dokonana przed pierwszym zasiedleniem, w ramach pierwszego zasiedlenia lub w ciągu 2 lat od pierwszego zasiedlenia, wówczas możliwe jest zastosowanie zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT. Aby zastosować zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, dostawa budynków, budowli lub ich części nie może być objęta zwolnieniem przewidzianym w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, a ponadto spełnione muszą być łącznie następujące warunki:

  1. dokonującemu dostawy budynków (budowli) nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego w stosunku do tych obiektów;
  2. łączna wartość ulepszeń dokonanych przez dokonującego dostawy, w stosunku do których przysługiwało mu prawo do odliczenia VAT, nie przekroczyła 30% wartości początkowej budynku lub budowli.

Jednakże, w każdym przypadku zwolnienie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT ma zastosowanie do takich dostaw, które nie mogą być objęte zwolnieniem na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. A zatem, zauważyć należy, iż zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, będzie mogło mieć zastosowanie w przypadku, gdy budynki lub budowle (ich części) są sprzedawane w ramach pierwszego zasiedlenia bądź w okresie 2 lat od pierwszego zasiedlenia.


Wreszcie, zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.


W ocenie Wnioskodawcy powyższe okoliczności prowadzą do wniosku, że w niniejszej sprawie znajdować będzie zastosowanie zwolnienie od podatku VAT z art. 43 ust. 1 pkt 10 , jako że pierwsze zasiedlenie nastąpiło w wyniku zakupu na potrzeby działalności nieruchomości przez Wnioskodawcę jak również oddania w najem osobom trzecim (pierwszemu użytkownikowi w wykonaniu czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT) ponad 2 lata przed planowaną transakcją, której dotyczy niniejszy wniosek.


Jednocześnie strony transakcji mogą zrezygnować ze zwolnienia po wypełnieniu warunków zawartych w art. 43 ust. 11 ustawy o VAT i opodatkować transakcję.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.


Przez towary, w świetle art. 2 pkt 6 cyt. ustawy o VAT rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.


W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, (…).


Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.


Jednocześnie należy zaznaczyć, że na podstawie art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.


Przy czym zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.


Zakres i zasady zwolnienia dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.


Jak stanowi art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.


Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

  1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
  2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Definicja pierwszego zasiedlenia, o której mowa powyżej została zawarta w art. 2 pkt 14 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

  1. wybudowaniu lub
  2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

W myśl art. 43 ust. 10 ustawy podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

  1. są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
  2. złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Według art. 43 ust. 11 ustawy oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

  1. imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
  2. planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;
  3. adres budynku, budowli lub ich części.

Tak więc ustawodawca daje podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – możliwość zrezygnowania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych.


Zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.


W praktyce oznacza to, że dostawa gruntu będzie opodatkowana stawką właściwą dla dostawy budynków/budowli, a gdy ich dostawa będzie zwolniona od podatku VAT, wówczas zwolnienie ma zastosowanie do pełnej wartości transakcji. Wskazany przepis obejmuje swoim zakresem także grunty będące w użytkowaniu wieczystym.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca jako czynny podatnik VAT planuje sprzedaż Nieruchomości zabudowanej budynkiem, którą nabył dnia 13 lipca 2006 r. od osób fizycznych, niebędących podatnikami podatku VAT. Cena zakupu Nieruchomości przez Wnioskodawcę nie obejmowała podatku od towarów i usług.

Nieruchomość wymagała przystosowania do użytkowania i rozbudowy na potrzeby Wnioskodawcy. Wnioskodawca poniósł nakłady na rozbudowę Nieruchomości od daty jej nabycia, które wyniosły 33,6 % ceny jej nabycia. Wnioskodawca uzyskał pozwolenie od dnia 16 kwietnia 2008 r. na użytkowanie rozbudowanej części budynku.


Do ewidencji środków trwałych Nieruchomość (i odrębnie grunt, na którym nieruchomość jest usytuowana) zostały przyjęte na dzień 30 czerwca 2008 r.


Wnioskodawca wykorzystywał budynek znajdujący się na nieruchomości początkowo w części do prowadzenia własnego punktu handlowego (sprzedaży stolarki) i w części do prowadzenia najmu na rzecz osób trzecich opodatkowanego podatkiem VAT, później zaś - tj. począwszy od kwietnia 2013 roku Wnioskodawca wynajmował Nieruchomość w całości na rzecz osób trzecich – uzyskując z tego tytułu czynsz najmu opodatkowany podatkiem VAT.


W latach 2010-2015 zostały poniesione nakłady łącznie na modernizacje / ulepszenie nieruchomości w wysokości 14,3% wartości początkowej tej nieruchomości. Wnioskodawca odliczał VAT od poniesionych nakładów na modernizację.


Wnioskodawca wskazał również, że Nieruchomość nie była wyodrębniona organizacyjnie ani finansowo w ramach Jego przedsiębiorstwa, obsługiwana była przez służby administracyjno-biurowe Wnioskodawcy łącznie z innymi elementami jego przedsiębiorstwa. Przychody i koszty związane z Nieruchomością nie były rozliczane odrębnie (w tym znaczeniu, że Wnioskodawca nie traktował ich jako pochodzących/związanych z funkcjonalnie wyodrębnioną całością, lecz ujmował je jako część "ogólnych" przychodów/kosztów swojej działalności).


Obecnie Wnioskodawca rozważa sprzedaż Nieruchomości za wynagrodzeniem na rzecz jednostki samorządu terytorialnego.


Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą opodatkowania podatkiem VAT dostawy opisanej Nieruchomości.


Z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części będzie korzystać ze zwolnienia z podatku VAT albo będzie opodatkowana w zależności od daty pierwszego zasiedlenia.


Zarówno zgodnie z przepisami Dyrektywy 2006/112/WE Rady oraz w świetle utrwalonego orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej pierwsze zasiedlenie należy rozumieć szeroko jako „pierwsze zajęcie budynku, używanie”. W efekcie, aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do zajęcia budynku, jego używania, w tym również na potrzeby własnej działalności gospodarczej.

Należy zauważyć, że w kwestii rozumienia definicji pierwszego zasiedlenia wypowiedział się również NSA w wyroku z dnia 14 maja 2015 r. o sygn. I FSK 382/14. Sąd w wyroku tym stwierdził, że (…) „definicja pierwszego zasiedlenia (zajęcia)” zawarta w dyrektywie 112 ma charakter autonomiczny. Zatem nie było konieczne jej definiowanie w ustawie o VAT, poza przypadkami wskazanymi w treści art. 12 ust. 2 zdanie drugie dyrektywy 112 czyli przebudowy budynku. Z powyższego wynika, że polski ustawodawca nie miał uprawnienia do precyzowania warunków zastosowania kryterium pierwszego zasiedlenia w odniesieniu do sytuacji zaistniałych po wybudowaniu budynku. Polski ustawodawca zdecydował się na doprecyzowanie ww. pojęcia celem wyjaśnienia zakresu zwolnienia z VAT. Porównując zakresy definicji „pierwszego zasiedlenia” wynikające z ustawy o VAT i dyrektywy 112 należy stwierdzić, że ustawodawca polski dokonał zawężenia ww. definicji w porównaniu do definicji unijnej. Wykładnia językowa, systematyczna i celowościowa dyrektywy 112 wskazuje wyraźnie, że ww. pojęcie należy rozumieć szeroko jako „pierwsze zajęcie budynku, używanie”. Zatem w taki sposób powinna być odczytywana definicja przewidziana w treści art. 2 pkt 14 ustawy o VAT.

Sąd krajowy celem zapewnienia skuteczności normom dyrektywy 112 stwierdził zatem częściową niezgodność art. 2 pkt 14 lit. a) ustawy o VAT z art. 12 ust. 1 lit. a) i 2 dyrektywy 112, jak też art. 135 ust. 1 lit. j) dyrektywy 112. Mowa tu o części dotyczącej użytego w treści art. 2 pkt 14 lit. a) ustawy o VAT warunku „w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu”. Warunek ten w istocie doprowadza do sztucznego różnicowania sytuacji podmiotu gospodarczego, który po wybudowaniu budynku część oddał w najem a część budynku wykorzystywał na potrzeby własnej działalności gospodarczej albowiem w obydwóch przypadkach doszło do korzystania z budynku.

W pozostałym zaś zakresie należy dokonać wykładni prounijnej art. 2 pkt 14 lit. a) ustawy o VAT i skorygować treść w następujący sposób: pod pojęciem pierwszego zasiedlenia - rozumie się przez to użytkowanie przez pierwszego nabywcę lub użytkownika budynków, budowli lub ich części, po ich wybudowaniu” (...).

W świetle powyższego należy więc przyjąć, że jeżeli podatnik użytkował dany budynek, budowlę lub ich części i spełnia warunek korzystania z budynku, budowli lub ich części przez wymagany czas, to do zbycia tego budynku, budowli lub ich części zastosowanie znajdzie zwolnienie przewidziane w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług.

Zatem „pierwsze zasiedlenie” budynku (budowli lub ich części) – w myśl art. 2 pkt 14 po jego wybudowaniu – należy rozumieć szeroko jako pierwsze zajęcie budynku (budowli lub ich części), używanie, w tym również na potrzeby własnej działalności gospodarczej a także oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich wybudowaniu lub ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Analizując informacje zawarte w opisie sprawy w kontekście definicji pierwszego zasiedlenia – w rozumieniu nadanym przepisami Dyrektywy 2006/112/WE Rady oraz orzecznictwem TSUE – należy stwierdzić, że w rozpatrywanej sprawie w odniesieniu do opisanego przez Wnioskodawcę budynku doszło już do pierwszego zasiedlenia i od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży upłynie okres przekraczający dwa lata.

Zatem w rozpatrywanej sprawie należy stwierdzić, że planowana dostawa budynku posadowionego na działce gruntu może korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. Dostawa ta nie będzie odbywać się w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim (budynek po dokonanych ulepszeniach od kwietnia 2013 r. został oddany w całości w najem). Jak wyżej wskazano, od momentu pierwszego zasiedlenia do daty planowanej transakcji minie okres dłuższy niż dwa lata. W konsekwencji zostaną spełnione przesłanki wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, warunkujące możliwość zwolnienia z opodatkowania dostawy opisanej Nieruchomości.


Zatem również dostawa gruntu, na którym znajduje się ww. budynek użytkowy będzie korzystać z tego zwolnienia, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 w związku z cyt. wcześniej art. 29a ust. 8 ustawy o VAT.


Tut. Organ zauważa, że poniesione w latach 2010-2015 nakłady łącznie na modernizacje/ ulepszenie nieruchomości wyniosły 14,3% wartości początkowej Nieruchomości, tym samym fakt ich poniesienia nie ma wpływu na opodatkowanie sprzedaży przedmiotowego budynku.


Należy zauważyć, że w przypadku zaistnienia przesłanek umożliwiających podatnikowi zastosowanie zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca zezwala na zrezygnowanie z tego zwolnienia i zastosowanie opodatkowania transakcji po spełnieniu warunków wynikających z art. 43 ust. 10 i ust. 11 ustawy o podatku od towarów i usług.

Z uwagi na to, że do dostawy ww. budynku ma zastosowanie zwolnienie wskazane w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 10, analiza zwolnienia dostawy Nieruchomości na podstawie przepisów art. 43 ust. 1 pkt 10a i art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy jest bezprzedmiotowa.


Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie należało uznać za prawidłowe.


Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.


Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj