Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL3-3.4011.211.2017.5.MC
z 23 stycznia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 10 listopada 2017 r. (data wpływu 22 listopada 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania przedsiębiorstwa w formie darowizny:

• jest nieprawidłowe – co do pytania nr 1 w części dot. wartości towarów handlowych i materiałów, wg której wprowadza się je do ksiąg spółki cywilnej, oraz co do pytania nr 2,
• jest prawidłowe – w pozostałej części.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 22 listopada 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek – uzupełniony pismami z: 15 grudnia 2017 r. (data wpływu 21 grudnia 2017 r.) oraz 15 stycznia 2018 r. (data wpływu 19 stycznia 2018 r.) – o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania przedsiębiorstwa w formie darowizny.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Ojciec Wnioskodawcy prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą. W skład przedsiębiorstwa, które prowadzi, oprócz innych elementów składających się funkcjonalnie na przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 551 Kodeksu cywilnego wchodzą środki trwałe i prawa majątkowe, w tym m.in. przynależne rodzicom Wnioskodawcy prawo użytkowania wieczystego gruntów zabudowanych budynkami będącymi przedmiotem majątkowej wspólności ustawowej rodziców Wnioskodawcy. Z uwagi jednak na to, że matka Wnioskodawcy nie prowadzi działalności gospodarczej, składniki majątku wykorzystywane w działalności ojca (w tym prawo użytkowania wieczystego gruntów oraz budynki), z podatkowego punktu widzenia, stanowią w całości majątek przedsiębiorstwa ojca.

Wkrótce rodzice Wnioskodawcy zamierzają przekazać prawa w stosunku do nieruchomości wchodzących w skład przedsiębiorstwa prowadzonego przez ojca Wnioskodawcy, a ojciec całe przedsiębiorstwo, Wnioskodawcy i jego bratu w darowiźnie, która zostanie dokonana w formie aktu notarialnego. W tym celu Wnioskodawca ze swoim bratem utworzą wcześniej dwuosobową spółkę cywilną, a następnie przyjmie od rodziców darowiznę przedsiębiorstwa wraz z wchodzącymi w jego skład prawami do nieruchomości, które przyjmie z bratem do spółki cywilnej, w ramach której, na zasadzie współwłasności łącznej, Wnioskodawca będzie z bratem działać i dalej prowadzić opisane przedsiębiorstwo.

Pismem uzupełniającym z 15 grudnia 2017 r. Wnioskodawca poinformował, że zakłada, iż faktycznej zapłaty za towary oraz materiały wchodzące w skład darowanego przedsiębiorstwa dokonał lub dokona do dnia przekazania jego ojciec. Wnioskodawca nie może jednak wykluczyć, a jest to prawdopodobne, że płatności za część towarów i materiałów, szczególnie tych zafakturowanych tuż przed datą darowizny, których termin płatności jeszcze nie upłynie, dokona już po darowiźnie spółka cywilna, w której Wnioskodawca będzie wspólnikiem. Należy więc przyjąć, dla kompletności opisu przedstawionego zdarzenia przyszłego, że część towarów i materiałów wchodzących w skład darowanego przedsiębiorstwa będzie opłacona przez ojca, część zaś płatności dokonana zostanie już po darowiźnie przez spółkę cywilną, w której Wnioskodawca będzie wspólnikiem.

Natomiast pismem uzupełniającym z 15 stycznia 2018 r. Wnioskodawca poinformował, że do dnia datowania niniejszego pisma darowizna przedsiębiorstwa, o której mowa we wniosku, nie została jeszcze dokonana. Jeżeli więc dojdzie do skutku, to będzie dokonana po 31 grudnia 2017 r. Ponadto Wnioskodawca zakłada, że opisana darowizna będzie korzystać ze zwolnienia od podatku od spadków i darowizn, na podstawie art. 4a ust. 4 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t. j. Dz. U. z 2017 r., poz. 833 ze zm.).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Jakie wartości, w okolicznościach opisanych we wniosku, winny przyjąć wartość początkowa i umorzenie środków trwałych, wartość wyposażenia oraz wartość towarów i materiałów w księgach spółki cywilnej, w której Wnioskodawca z bratem będzie prowadzić darowane im przedsiębiorstwo?
2. Czy w spółce cywilnej, w której Wnioskodawca z bratem będzie prowadzić darowane im przedsiębiorstwo, będzie obowiązywała kontynuacja metod amortyzacji przyjętych w przedsiębiorstwie ich ojca oraz dokonywanie odpisów amortyzacyjnych z uwzględnieniem dotychczasowej wysokości odpisów?
3. Czy w spółce cywilnej, w której Wnioskodawca z bratem będzie prowadzić darowane im przedsiębiorstwo, kosztem uzyskania przychodów będą odpisy amortyzacyjne od darowanych im środków trwałych oraz wartość towarów i materiałów wchodzących w skład darowanego przedsiębiorstwa?
   
   

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1.

W ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, w art. 22g ust. 1 pkt 3 ustawodawca wskazał, że za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się w razie nabycia w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób – wartość rynkową z dnia nabycia, chyba że umowa darowizny albo umowa o nieodpłatnym przekazaniu określa tę wartość w niższej wysokości. Z art. 22g ust. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika natomiast, że w razie nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w drodze spadku lub darowizny, łączną wartość początkową nabytych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowi suma ich wartości rynkowej nie wyższa jednak od różnicy pomiędzy wartością tego przedsiębiorstwa albo jego zorganizowaną częścią a wartością składników mienia, niebędących środkami trwałymi ani wartościami niematerialnymi i prawnymi, określoną dla celów podatku od spadków i darowizn.

W konsekwencji, w warunkach przedstawionych we wniosku właściwym będzie:

1. ujęcie w księgach spółki cywilnej wartości nabytych w formie darowizny poszczególnych środków trwałych, wchodzących w skład darowanego przedsiębiorstwa, w wysokości wartości rynkowej z dnia dokonania darowizny, chyba że umowa darowizny określi te wartości w niższej wysokości,
2. ujęcie w księgach spółki cywilnej wartości nabytego w formie darowizny wyposażenia wchodzącego w skład darowanego przedsiębiorstwa, wg wartości rynkowej z dnia dokonania darowizny,
3. ujęcie w księgach spółki cywilnej wartości nabytych w formie darowizny towarów i materiałów, wchodzących w skład darowanego przedsiębiorstwa, wg cen zakupu widniejących w księgach przedsiębiorstwa ojca.
   
   

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2.

Z przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dla stanu faktycznego opisanego we wniosku, nie wynika obowiązek kontynuacji zasad amortyzacji środków trwałych przyjętych w księgach ojca Wnioskodawcy ani też uwzględnienia dotychczasowej wysokości odpisów. W związku z powyższym ustalenie zasad amortyzacji w spółce cywilnej winno się odbyć wg norm przepisanych, bez powiązania z zasadami amortyzacji środków trwałych obowiązujących dla poszczególnych środków trwałych w firmie ojca Wnioskodawcy, tak jakby każdy ze środków trwałych był oddawany do użytkowania w przedsiębiorstwie pierwszy raz.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 3.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie wyłączają z kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od środków trwałych nabytych, jak w stanie niniejszego wniosku, w drodze darowizny. W tym stanie rzeczy odpisy amortyzacyjne od nabytych w drodze darowizny środków trwałych, wchodzących w skład darowanego przedsiębiorstwa, będą podlegały zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów w spółce cywilnej.

Kosztem uzyskania przychodów w spółce cywilnej nie będzie natomiast wartość towarów i materiałów, jakie wejdą w skład darowanego Wnioskodawcy i jego bratu przedsiębiorstwa. Art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi bowiem, że kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Brak poniesienia kosztu, a tak też będzie w zdarzeniu przyszłym opisanym we wniosku, uniemożliwia zaliczenie wartości towarów i materiałów, jakie wejdą w skład darowanego Wnioskodawcy i jego bratu przedsiębiorstwa do kosztów uzyskania przychodów w spółce cywilnej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest:

• nieprawidłowe – co do pytania nr 1 w części dot. wartości towarów handlowych i materiałów, wg której wprowadza się je do ksiąg spółki cywilnej, oraz co do pytania nr 2,
• prawidłowe – w pozostałej części.
  
  

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.): kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Stosownie do art. 22 ust. 8 tej ustawy: kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że: amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty

– o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Zatem, aby składnik majątku podatnika można było uznać za środek trwały podlegający amortyzacji, musi spełniać on następujące warunki:

1. stanowić własność lub współwłasność podatnika,
2. w dniu przyjęcia do używania być kompletny i zdatny do użytku,
3. być przewidywany do używania przez okres dłuższy niż rok,
4. być wykorzystywany przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą.
   
   

Przy czym, w myśl art. 22c pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: amortyzacji nie podlegają grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów.

Odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 22k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji (wykazu), z zastrzeżeniem art. 22e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których, zgodnie z art. 23 ust. 1, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów (art. 22h ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Stosownie do art. 22f ust. 1 cyt. ustawy: podatnicy, z wyjątkiem tych, którzy ze względu na ogłoszoną upadłość obejmującą likwidację majątku nie prowadzą działalności gospodarczej, dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 22a ust. 1 i ust. 2 pkt 1-3 oraz w art. 22b.

Z powyższych regulacji wynika, że podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych stanowi wartość początkowa środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, ustalona zgodnie z zasadami określonymi w art. 22g ww. ustawy. Sposób ustalenia wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych jest zróżnicowany m.in. z uwagi na sposób ich nabycia.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że ojciec Wnioskodawcy zamierza przekazać Wnioskodawcy i jego bratu w darowiźnie, która zostanie dokonana w formie aktu notarialnego, przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 551 Kodeksu cywilnego. W tym celu Wnioskodawca ze swoim bratem utworzą dwuosobową spółkę cywilną, a następnie przyjmą od ojca darowiznę przedsiębiorstwa (wraz z wchodzącymi w jego skład prawami do nieruchomości, tj. przynależne rodzicom Wnioskodawcy prawo użytkowania wieczystego gruntów zabudowanych budynkami będącymi przedmiotem majątkowej wspólności ustawowej rodziców Wnioskodawcy), które przyjmie z bratem do spółki cywilnej, w ramach której, na zasadzie współwłasności łącznej, Wnioskodawca będzie z bratem działać i dalej prowadzić opisane przedsiębiorstwo.

Zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych uważa się w razie nabycia w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób – wartość rynkową z dnia nabycia, chyba że umowa darowizny albo umowa o nieodpłatnym przekazaniu określa tę wartość w niższej wysokości.

Natomiast w myśl art. 22g ust. 15 tej ustawy: w razie nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w drodze spadku lub darowizny, łączną wartość początkową nabytych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowi suma ich wartości rynkowej, nie wyższa jednak od różnicy pomiędzy wartością tego przedsiębiorstwa albo jego zorganizowaną częścią a wartością składników mienia, niebędących środkami trwałymi ani wartościami niematerialnymi i prawnymi, określoną dla celów podatku od spadków i darowizn.

Biorąc pod uwagę powyższe regulacje, należy przyjąć, że w ramach opisanego zdarzenia przyszłego, po darowiźnie przedsiębiorstwa na rzecz wspólników spółki cywilnej (w tym Wnioskodawcy), dla celów amortyzacji, wartość początkowa środków trwałych wchodzących w skład przedsiębiorstwa powinna zostać ustalona zgodnie z art. 22g ust. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tzn. według ich wartości rynkowej, przy czym łączną wartość początkową nabytych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wchodzących w skład przedsiębiorstwa stanowić będzie suma ich wartości rynkowej, nie wyższa jednak od różnicy między wartością tego przedsiębiorstwa a wartością składników mienia niebędących środkami trwałymi ani wartościami niematerialnymi i prawnymi, określoną dla celów podatku od spadków i darowizn.

Odnosząc się natomiast do ujęcia w księgach spółki cywilnej wartości nabytych w formie darowizny składników majątkowych niebędących środkami trwałymi (wyposażenie oraz towary i materiały) wchodzących w skład darowanego przedsiębiorstwa, biorąc pod uwagę brzmienie wskazanego wyżej art. 22g ust. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przy ustalaniu wartości tych składników zastosowanie znaleźć powinny przepisy ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t. j. Dz. U. z 2017 r., poz. 833 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 8 ust. 1 tej ustawy: wartość nabytych rzeczy i praw majątkowych przyjmuje się w wysokości określonej przez nabywcę, jeżeli odpowiada ona wartości rynkowej tych rzeczy i praw, a wartość praw do wkładów oszczędnościowych – w wysokości tych wkładów. Wartość rynkową rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie przeciętnych cen stosowanych w obrocie rzeczami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem ich miejsca położenia, stanu i stopnia zużycia, oraz w obrocie prawami majątkowymi tego samego rodzaju, z dnia powstania obowiązku podatkowego (ust. 2 art. 8).

Wobec powyższego Wnioskodawca powinien ująć w księgach spółki cywilnej wartość nabytego w formie darowizny wyposażenia oraz towarów i materiałów, wchodzących w skład darowanego przedsiębiorstwa wg wartości rynkowej z dnia dokonania darowizny. Przy czym należy zauważyć, że wartości te nie stanowią kosztów podatkowych.

Reasumując – wartość początkowa środków trwałych, wyposażenia, towarów handlowych i materiałów powinna zostać przyjęta w księgach spółki cywilnej, w której Wnioskodawca z bratem będzie prowadzić darowane im przedsiębiorstwo, w wysokości wartości rynkowej z dnia dokonania darowizny.

Odnosząc się do pytania nr 2 dotyczącego amortyzacji darowanych środków trwałych oraz części pytania nr 3 dotyczącego zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od darowanych środków trwałych, należy wskazać na art. 23 ust. 1 pkt 45a lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym: nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych nieodpłatnie, jeżeli:

• nabycie to nie stanowi przychodu z tytułu nieodpłatnego otrzymania rzeczy lub praw lub
• dochód z tego tytułu jest zwolniony od podatku dochodowego, lub
• nabycie to korzysta ze zwolnienia od podatku od spadków i darowizn, lub
• nabycie to stanowi dochód, od którego na podstawie odrębnych przepisów zaniechano poboru podatku.
  
  

Z powyższego przepisu (obowiązującego od 1 stycznia 2018 r.) wynika m.in., że odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane od składników majątku nabytych w drodze spadku lub darowizny (czyli nieodpłatnie) nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów, jeżeli nabycie to korzysta ze zwolnienia od podatku od spadków i darowizn.

Wnioskodawca wskazał, że darowizna przedsiębiorstwa, o której mowa we wniosku, będzie dokonana po 31 grudnia 2017 r. i będzie korzystać ze zwolnienia od podatku od spadków i darowizn, na podstawie art. 4a ust. 4 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Zatem należy stwierdzić, że odpisy amortyzacyjne dokonywane od środków trwałych wchodzących w skład nabytego w drodze darowizny przedsiębiorstwa nie będą mogły stanowić kosztów uzyskania przychodów Wnioskodawcy.

Reasumując – odpisy amortyzacyjne od ustalonej, zgodnie z art. 22g ust. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wartości początkowej środków trwałych wchodzących w skład przedsiębiorstwa nie będą stanowiły kosztów uzyskania przychodu Wnioskodawcy, jako wspólnika spółki cywilnej, na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 45a lit. a tiret trzecie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Odnosząc się do pytania nr 3 w części dot. zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wartości towarów i materiałów, jakie wejdą w skład darowanego Wnioskodawcy i jego bratu przedsiębiorstwa, należy wskazać, że zgodnie z powołanym art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Z ww. przepisu wnioskować można, że możliwość zaliczenia wydatku do kosztów uzyskania przychodów uzależniona jest od tego, czy został on poniesiony przez podatnika. Nie jest możliwe uznanie za koszt uzyskania przychodów podatnika wydatków poniesionych przez innego podatnika. Wymaga podkreślenia, że przez poniesienie kosztu należy rozumieć obarczenie podatnika ciężarem ekonomicznym kosztu.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika założenie Wnioskodawcy, że faktycznej zapłaty za towary oraz materiały wchodzące w skład darowanego przedsiębiorstwa dokonał lub dokona do dnia przekazania jego ojciec. Wnioskodawca nie może jednak wykluczyć, a jest to prawdopodobne, że płatności za część towarów i materiałów, szczególnie tych zafakturowanych tuż przed datą darowizny, których termin płatności jeszcze nie upłynie, dokona już po darowiźnie spółka cywilna, w której Wnioskodawca będzie wspólnikiem.

Zatem w sytuacji, gdy faktycznej zapłaty za towary i materiały wchodzące w skład darowanego Wnioskodawcy i jego bratu przedsiębiorstwa dokonał lub dokona do dnia przekazania przedsiębiorstwa jego ojciec, Wnioskodawca nie będzie mógł zaliczyć wartości tych towarów i materiałów do kosztów uzyskania przychodów w spółce cywilnej. Nie zostanie wówczas spełniony podstawowy warunek wynikający z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a mianowicie wydatek na nabycie tych towarów i materiałów nie został przez Wnioskodawcę poniesiony.

Natomiast w sytuacji, gdy faktycznej zapłaty za towary i materiały wchodzące w skład darowanego Wnioskodawcy i jego bratu przedsiębiorstwa dokona od dnia przekazania przedsiębiorstwa spółka cywilna, wartości tych towarów i materiałów powinien zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów Wnioskodawca jako wspólnik spółki cywilnej. Zostanie wówczas spełniony podstawowy warunek wynikający z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a mianowicie wydatek na nabycie tych towarów i materiałów zostanie poniesiony przez spółkę cywilną. Wartość tych wydatków będzie kosztem uzyskania przychodów Wnioskodawcy, zgodnie z przysługującym mu udziałem w zysku tej spółki.

Reasumując – kosztem uzyskania przychodów nie będzie wartość towarów i materiałów wchodzących w skład darowanego przedsiębiorstwa w sytuacji, gdy faktycznej zapłaty za towary i materiały wchodzące w skład darowanego Wnioskodawcy i jego bratu przedsiębiorstwa dokonał lub dokona do dnia przekazania przedsiębiorstwa ich ojciec. Natomiast w sytuacji, gdy faktycznej zapłaty za towary i materiały wchodzące w skład darowanego Wnioskodawcy i jego bratu przedsiębiorstwa dokona od dnia przekazania przedsiębiorstwa spółka cywilna, wartości tych towarów i materiałów będą stanowić koszty uzyskania przychodów Wnioskodawcy jako wspólnika spółki cywilnej, proporcjonalnie do jego udziału w zysku spółki cywilnej.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.