Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-3.4012.532.2017.1.WB
z 25 stycznia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20 listopada 2017 r. (data wpływu 29 listopada 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku korekty VAT naliczonego, który został odliczony w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności przed wniesieniem aportu zorganizowanej części przedsiębiorstwa – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 listopada 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku korekty VAT naliczonego, który został odliczony w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności przed wniesieniem aportu zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca, jako osoba fizyczna, prowadzi działalność gospodarczą na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT oraz prowadzi ewidencję rachunkową zgodnie z ustawą o rachunkowości.

Firma prowadzi wyłącznie działalność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług (brak działalności zwolnionej).

Głównym przedmiotem działalności jest:

• sprzedaż hurtowa wyrobów tekstylnych (tkanin meblowych),
• produkcja i obróbka wyrobów tekstylnych (tkanin meblowych).
  
  

Dodatkowym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest najem nieruchomości komercyjnych.

Wnioskodawca zamierza wnieść aportem zorganizowaną część przedsiębiorstwa do istniejącej już spółki komandytowej (w której jest komandytariuszem), zwana dalej SPK, w zamian za zwiększenie wkładów kapitałowych oraz zwiększenie udziału w zyskach spółki.

Zorganizowana część przedsiębiorstwa (dalej ZCP) będzie stanowiła wyodrębnioną część dotychczasowego przedsiębiorstwa osoby fizycznej zajmującą się handlem tkaninami, ich produkcją oraz obróbką.

W skład ZCP, wchodzą:

• nieruchomość wraz z przynależnymi działkami;
• towary handlowe;
• maszyny i urządzenia (skanery i drukarki wielkoformatowe do nadruku na tkaninach – drukarnia, maszyny do szycia i pikowania, sprzęt biurowy, meble, wyposażenie biur);
• pracownicy;
• środki transportu takie jak: samochody osobowe i ciężarowe, przyczepy;
• pozostałe środki trwałe oraz wyposażenie związane z ZCP;
• należności (wierzytelności) przysługujące Wnioskodawcy od odbiorców;
• wszelkie zobowiązania związane z ZCP (w szczególności zobowiązania w stosunku do dostawców);
• prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych, w części dotyczącej ZCP, a związane ze sprzedażą hurtową wyrobów tekstylnych, ich produkcją oraz obróbką);
• prawa własności przemysłowej;
• majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
• tajemnica przedsiębiorstwa;
• księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, w części dotyczącej ZCP;
• czynne rozliczenia międzyokresowe kosztów;
• baza klientów;
• środki pieniężne zgromadzone na rachunku bankowym związane bezpośrednio z głównym przedmiotem działalności Wnioskodawcy.
  
  

W dotychczasowym przedsiębiorstwie pozostaną nieruchomości i inne środki trwałe niezwiązane z prowadzoną główną działalnością gospodarczą w postaci handlu tkaninami, ich produkcją oraz obróbką, część środków pieniężnych przeznaczonych m.in. na zapłatę rozrachunków publiczno-prawnych oraz na bieżącą obsługę przedsiębiorstwa w części niezwiązanej z handlem, produkcją i obróbką tkanin.

Intencją Wnioskodawcy jest przeniesienie wraz ze składnikami majątku zobowiązań związanych z działalnością ZCP, w tym zobowiązań handlowych oraz zobowiązań wobec instytucji finansowych. Na dzień złożenia niniejszego wniosku Wnioskodawca nie ma pewności, czy wszyscy jego wierzyciele wyrażą zgodę na przeniesienie przysługujących im wierzytelności na SPK. Nawet jednak, gdyby wierzyciele nie wyrazili zgody na zmianę dłużnika, intencją Wnioskodawcy i SPK będzie spłata przez SPK wszelkich zobowiązań Wnioskodawcy związanych z działalnością gospodarczą prowadzoną w ramach przedsiębiorstwa (w tym ZCP, poza zobowiązaniami publicznoprawnymi), w tym również takich, które zostaną udokumentowane po dniu wniesienia Przedsiębiorstwa do SPK.

W ocenie Wnioskodawcy, ZCP jest zatem elementem spójnym i wydzielonym finansowo i organizacyjnie w taki sposób, że będzie samodzielnie wykonywać zadania gospodarcze, a zarazem stanowić niezależne przedsiębiorstwo, samodzielnie wykonujące te zadania.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy wniesienie zespołu składników, o którym mowa w opisie zdarzenia przyszłego ZCP w ramach aportu przedsiębiorstwa, wywoła konieczność dokonania korekty VAT naliczonego, który został odliczony w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności przed wniesieniem przedsiębiorstwa?

Zdaniem Wnioskodawcy, na mocy art. 91 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on zobowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10 z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub 10 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

Stosownie do art. 91 ust. 2 ustawy, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Ponadto, w świetle art. 91 ust. 4 ustawy, w przypadku, gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.

Zgodnie z art. 91 ust. 7 ustawy, przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

W myśl art. 91 ust. 9 ustawy, w przypadku transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa korekta określona w ust. 1-8 jest dokonywana przez nabywcę przedsiębiorstwa lub nabywcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa należy stwierdzić, że skoro przedmiotem aportu będzie zorganizowana część przedsiębiorstwa, to w związku z tą czynnością Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do dokonania korekty wcześniej odliczonego podatku, ponieważ zgodnie z art. 91 ust. 9 ustawy, obowiązek ewentualnego dokonania korekty będzie ciążyć na nabywcy przedsiębiorstwa, czyli w analizowanym przypadku na spółce komandytowej.

W świetle powyższego należy stwierdzić brak obowiązku dokonania przez podatnika korekty podatku naliczonego w związku z wniesieniem do spółki w ramach aportu aktywów składających się na ZCP. Jednocześnie należy wskazać, że obowiązek korekty nie wystąpi również po stronie spółki komandytowej, jeżeli spółka będzie wykonywać jedynie czynności opodatkowane z punktu widzenia ustawy o VAT, a przedsiębiorstwo będzie wykorzystywane do wykonywania takich czynności, natomiast po dokonaniu aportu nie zmieni się przeznaczenie wykorzystywania ZCP (por. m.in. Interpretacja indywidualna z 9 marca 2016 r., sygn. 1061-IPTPP2.4512.29.2016.1.JS – Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W świetle art. 8 ust. 1 przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

W ww. przepisach wyrażona została generalna zasada, zgodnie z którą każda odpłatna dostawa towarów i każde odpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Należy zauważyć, że regulacja zawarta w art. 6 pkt 1 ustawy, stanowi implementację art. 19 ust. 1 i ust. 2 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L Nr 347, z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą.

W myśl art. 19 ust. 1 i ust. 2 Dyrektywy, w przypadku przekazania, odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego. W przypadkach gdy odbiorca nie podlega w pełni opodatkowaniu, państwa członkowskie mogą przedsięwziąć środki niezbędne w celu uniknięcia zakłóceń konkurencji. Mogą także przyjąć wszelkie niezbędne środki, aby zapobiec uchylaniu się od opodatkowania lub unikaniu opodatkowania poprzez wykorzystanie przepisów niniejszego artykułu.

Ustawodawca w ww. przepisie nie zdefiniował, co należy rozumieć pod pojęciem „transakcji zbycia”. Uwzględniając zakres przedmiotowy ustawy o podatku od towarów i usług pojęcie to należy rozumieć w sposób zbliżony do pojęcia „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem tych czynności jak właściciel np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego (aport) itp.

Wyłączenie stosowania ustawy o podatku od towarów i usług przewidziane w przepisie art. 6 pkt 1 ustawy obejmuje jednakże tylko te czynności zrównane z pojęciem dostawy towarów, których przedmiotem jest przedsiębiorstwo lub zorganizowana część przedsiębiorstwa.

Zaznaczyć należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji „przedsiębiorstwa”. Dlatego też, dla potrzeb interpretacji przepisu art. 6 pkt 1 ustawy należy posłużyć się definicją sformułowaną w art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r., poz. 459, z późn. zm.). Zgodnie z tym przepisem – przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
5. koncesje, licencje i zezwolenia;
6. patenty i inne prawa własności przemysłowej;
7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
8. tajemnice przedsiębiorstwa;
9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.
   
   

Ponadto art. 55² Kodeksu cywilnego stanowi, że czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba, że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Natomiast przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa – zgodnie z art. 2 pkt 27e ustawy – rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Zorganizowana część przedsiębiorstwa, jako przedmiot zbycia, musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą zatem składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.

Jak wynika z literalnego brzmienia art. 6 ustawy, ustawodawca wyłączył spod zakresu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług określone czynności, tj. zbycie (rozumiane jako dostawa towarów) przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Są tutaj wskazane te czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszcząc się w zakresie odpłatnej dostawy towarów. Z uwagi jednakże na stosowne wyłączenie, czynności te – chociaż można je zakwalifikować jako odpłatną dostawę towarów – nie podlegają opodatkowaniu.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Wymienioną wyżej generalną zasadę uprawniającą do odliczenia podatku naliczonego, uzupełniają w sposób technicznoprawny regulacje zwarte w art. 90 i art. 91 ustawy.

W myśl art. 90 ust. 1 ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jak stanowi art. 90 ust. 2 ustawy, jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Na podstawie art. 90 ust. 3 ustawy, proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Kwota podatku naliczonego do odliczenia, ustalona na podstawie proporcji wyliczonej przy zastosowaniu powyższych zasad, nie jest jednak ostateczna.

Stosownie do treści art. 91 ust. 1 ustawy, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub 10 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

Przepis art. 91 ust. 2 ustawy stanowi, że w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

W świetle art. 91 ust. 4 ustawy, w przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.

W myśl art. 91 ust. 7 ustawy, przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Jak stanowi art. 91 ust. 9 ustawy, w przypadku transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa korekta określona w ust. 1-8 jest dokonywana przez nabywcę przedsiębiorstwa lub nabywcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca, jako osoba fizyczna, prowadzi działalność gospodarczą na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej. Zainteresowany jest czynnym podatnikiem podatku VAT oraz prowadzi ewidencję rachunkową zgodnie z ustawą o rachunkowości. Firma prowadzi wyłącznie działalność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług (brak działalności zwolnionej). Głównym przedmiotem działalności jest: sprzedaż hurtowa wyrobów tekstylnych (tkanin meblowych) oraz produkcja i obróbka wyrobów tekstylnych (tkanin meblowych). Dodatkowym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest najem nieruchomości komercyjnych. Wnioskodawca zamierza wnieść aportem zorganizowaną część przedsiębiorstwa do istniejącej już spółki komandytowej (w której jest komandytariuszem), w zamian za zwiększenie wkładów kapitałowych oraz zwiększenie udziału w zyskach spółki. Zorganizowana część przedsiębiorstwa będzie stanowiła wyodrębnioną część dotychczasowego przedsiębiorstwa osoby fizycznej zajmującą się handlem tkaninami, ich produkcją oraz obróbką. W skład ZCP, wchodzą:

• nieruchomość wraz z przynależnymi działkami;
• towary handlowe;
• maszyny i urządzenia (skanery i drukarki wielkoformatowe do nadruku na tkaninach – drukarnia, maszyny do szycia i pikowania, sprzęt biurowy, meble, wyposażenie biur);
• pracownicy;
• środki transportu takie jak: samochody osobowe i ciężarowe, przyczepy;
• pozostałe środki trwałe oraz wyposażenie związane z ZCP;
• należności (wierzytelności) przysługujące Wnioskodawcy od odbiorców;
• wszelkie zobowiązania związane z ZCP (w szczególności zobowiązania w stosunku do dostawców);
• prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych, w części dotyczącej ZCP, a związane ze sprzedażą hurtową wyrobów tekstylnych, ich produkcją oraz obróbką);
• prawa własności przemysłowej;
• majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
• tajemnica przedsiębiorstwa;
• księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, w części dotyczącej ZCP;
• czynne rozliczenia międzyokresowe kosztów;
• baza klientów;
• środki pieniężne zgromadzone na rachunku bankowym związane bezpośrednio z głównym przedmiotem działalności Wnioskodawcy.
  
  

W dotychczasowym przedsiębiorstwie pozostaną nieruchomości i inne środki trwale niezwiązane z prowadzoną główną działalnością gospodarczą w postaci handlu tkaninami, ich produkcją oraz obróbką, część środków pieniężnych przeznaczonych m.in. na zapłatę rozrachunków publiczno-prawnych oraz na bieżącą obsługę przedsiębiorstwa w części niezwiązanej z handlem, produkcją i obróbką tkanin. Intencją Zainteresowanego jest przeniesienie wraz ze składnikami majątku zobowiązań związanych z działalnością ZCP, w tym zobowiązań handlowych oraz zobowiązań wobec instytucji finansowych. Na dzień złożenia niniejszego wniosku Wnioskodawca nie ma pewności, czy wszyscy jego wierzyciele wyrażą zgodę na przeniesienie przysługujących im wierzytelności na SPK. Nawet jednak, gdyby wierzyciele nie wyrazili zgody na zmianę dłużnika, intencją Wnioskodawcy i SPK będzie spłata przez SPK wszelkich zobowiązań Wnioskodawcy związanych z działalnością gospodarczą prowadzoną w ramach przedsiębiorstwa (w tym ZCP, poza zobowiązaniami publicznoprawnymi), w tym również takich, które zostaną udokumentowane po dniu wniesienia Przedsiębiorstwa do SPK. W ocenie Wnioskodawcy, ZCP jest zatem elementem spójnym i wydzielonym finansowo i organizacyjnie w taki sposób, że będzie samodzielnie wykonywać zadania gospodarcze, a zarazem stanowić niezależne przedsiębiorstwo, samodzielnie wykonujące te zadania.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy wniesienie zespołu składników, o którym mowa we wniosku w ramach aportu przedsiębiorstwa, wywoła konieczność dokonania korekty VAT naliczonego, który został odliczony w ramach prowadzonej przez Zainteresowanego działalności przed wniesieniem zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Należy zaznaczyć, że do korekt, o których mowa w art. 91 ustawy, zobowiązany jest nabywca przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, w sytuacji, gdy nabyte przez niego składniki majątku nie będą wykorzystywane wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych, tj. będą wykorzystywane zarówno do czynności opodatkowanych, jak i zwolnionych lub niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, lub wyłącznie do czynności zwolnionych lub niepodlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Odnosząc zatem brzmienie cytowanych wyżej przepisów do opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że o ile przedmiotem przekazania przez Wnioskodawcę jest zorganizowana część przedsiębiorstwa, to czynność ta w świetle art. 6 pkt 1 ustawy, jest wyłączona spod opodatkowania. Oznacza to więc, że Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do dokonania korekty podatku naliczonego, gdyż ewentualny obowiązek korekty podatku naliczonego będzie ciążyć na nabywcy przedsiębiorstwa, o czym stanowi art. 91 ust. 9 ustawy.

Reasumując, skoro w przedmiotowej sprawie – jak wskazał Wnioskodawca – przedmiotem aportu będzie zorganizowana część przedsiębiorstwa, to nie będzie on zobowiązany – przed jej wniesieniem – do dokonania korekty podatku naliczonego, odliczonego w związku z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy oceniono jako prawidłowe.

Wyjaśnienia wymaga, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Ze wskazanej wyżej regulacji wynika, że z wnioskiem może wystąpić osoba, u której wystąpił lub może wystąpić określony stan faktyczny (zdarzenie przyszłe), który może rodzić określone konsekwencje w sferze prawa podatkowego. Zatem, interpretacja wydawana jest w indywidualnej sprawie Zainteresowanego, który złożył wniosek o jej wydanie i nie wywołuje skutków prawnych dla innych podmiotów.

Mając powyższe na uwadze, wyjaśnić należy, że niniejsza interpretacja nie wywołuje skutków prawnych dla innych podmiotów niż dla Wnioskowadcy, np. dla Spółki komandytowej. Spółka do której zostanie wniesiony przedmiotowy aport chcąc uzyskać interpretację indywidualną w odniesieniu do obowiązku dokonania korekty VAT, powinna wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej wydanie.

Ponadto, wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (pytania) Wnioskodawcy. Inne kwestie przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego, bądź we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone. Należy zaznaczyć, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii uznania zbywanego przez Wnioskodawcę zespołu składników za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy, gdyż nie sformułowano w tym zakresie pytania i nie przedstawiono stanowiska, a fakt ten przyjęto jako element przedstawionego zdarzenia przyszłego.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. Wobec powyższego, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.