Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL3-1.4011.347.2017.2.GM
z 25 stycznia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 listopada 2017 r. (data wpływu 1 grudnia 2017 r.) uzupełnionym w dniu 22 grudnia 2017 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie określenia źródła przychodów – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 grudnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie określenia źródła przychodów oraz dotyczącej założenia działalności gospodarczej i określenia prawidłowości kodu PKD.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3, art. 14f § 1 oraz § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 8 grudnia 2017 r. nr 0112-KDIL3-1.4011.347.2017.1.GM, na podstawie art. 169 § 1 i § 2 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Wezwanie wysłano w dniu 8 grudnia 2017 r., skutecznie doręczono w dniu 15 grudnia 2017 r., natomiast w dniu 22 grudnia 2017 r. do tut. Organu wpłynęło pismo stanowiące odpowiedź na ww. wezwanie (nadane w polskiej placówce pocztowej w dniu 20 grudnia 2017 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe.

Wnioskodawca chciałby inwestować swoje oszczędności na platformie „X” – należącej do: S. C. z siedzibą w x dostępnej pod adresem: www, (schemat działania portalu w załącznikach). Podatnik nie prowadzi działalności gospodarczej. Wnioskodawca chciałby inwestować swoje oszczędności przy pomocy platformy „X” przez długi okres czasu – powyżej 2 lat.

W przyjętym modelu biznesowym firma S.C. na podstawie umowy przeniesienia prawa majątkowego, przenosi na Inwestorów wszystkie prawa przysługujące dotychczas firmie w stosunku do pożyczkobiorcy, i to Inwestor jako właściciel praw majątkowych, może swobodnie rozporządzać swoim uprawnieniem.

Proces biznesowy Systemu Sprzedaży Pożyczek.

1. Organizator wystawia na sprzedaż przysługujące mu jako wierzycielowi prawa majątkowe wynikające z tytułu udzielonych umów pożyczki.

2. Organizator składa ofertę zakupu pożyczek Użytkownikowi.

Użytkownik korzysta z Systemu Sprzedaży Pożyczek. Otrzymuje login i unikalne hasło, za pomocą których może się zalogować.

3. System Sprzedaży Pożyczek przydziela oferty Użytkownikom.

Każda wystawiona na sprzedaż pożyczka jest ofertą przedstawianą wybranemu Użytkownikowi. Jedna pożyczka może być w tym samym czasie oferowana tylko jednemu Użytkownikowi.

4. System Sprzedaży Pożyczek powiadamia Użytkownika o ofercie. Są dwa sposoby powiadomienia Użytkownika o ofercie kupna pożyczki:

• wiadomością SMS wysłaną na jego telefon,
• na adres e-mail.
  
  

W celu zapoznania się z ofertą, Użytkownik musi zalogować się do Systemu Sprzedaży Pożyczek.

5. Użytkownik loguje się do Systemu Sprzedaży Pożyczek i analizuje ofertę.

Oferta zawiera podstawowe informacje o Pożyczkobiorcy (imię i nazwisko), cenę zakupu pożyczki, wysokość odsetek od kapitału pożyczki naliczonych do końca trwania pożyczki zgodnie z harmonogramem spłat, wartość pożyczki oraz harmonogram spłaty pożyczki. Oferta ważna jest przez dwa dni robocze.

6. Użytkownik kupuje wybrane pożyczki.

Użytkownik wybiera z przedstawionej oferty pożyczki, które chce kupić. Może on również przedstawioną ofertę zakupu pożyczek odrzucić. Gdy Użytkownik zdecyduje się na kupno wybranej lub wybranych pożyczek zaznacza je (rezerwuje). System automatycznie podsumowuje cenę zakupu pożyczek.

Na podstawie powyższego podsumowania Użytkownik wykonuje przelew na rachunek bankowy Organizatora w terminie dwóch dni roboczych, dokonując zapłaty ceny zakupu pożyczek.

W razie niedokonania przelewu w ustalonym terminie oferta zostaje uznana za nieprzyjętą i pożyczki zaoferowane Użytkownikowi wracają do dyspozycji Organizatora oraz mogą być zaoferowane innemu Użytkownikowi. W przypadku dokonania przelewu po terminie ważności oferty, środki zostaną zwrócone Użytkownikowi na rachunek bankowy nie dochodzi do zawarcia umowy przeniesienia prawa majątkowego.

Rabat dla Użytkownika jest przyznawany od razu po zatwierdzeniu przez niego oferty.

W Systemie Sprzedaży Pożyczek oferowane są następujące przykładowe pożyczki:

Dane pożyczkobiorcy, wartość pożyczki, cena zakupu, rabat, odsetki planowane

• X Jan 3020,00 2856,00 164,00 166,12
  
• X Piotr 3260,00 2958,00 302,00 264,22
  
• X Joanna 3540,00 3109,00 431,00 380,40
  
• X Ewa 5250,00 4580,00 670,00 564,24
  

Zamieszczone w tabeli dane są przykładowe, a nazwiska osób fikcyjne.

Powyższe zestawienie pokazuje przykładowe pożyczki, które mogą być wystawione na sprzedaż. Wysokość rabatu przeliczana jest automatycznie dla każdej pożyczki i zależy od wielu czynników, m.in. od daty udzielenia pożyczki, terminu spłaty rat, tego w jakiej wysokości pożyczka jest już spłacona oraz w którym dniu zaoferowano ją do sprzedaży.

Pożyczki spłacane są w ratach miesięcznych odsetkowo-kapitałowych. Odsetki kapitałowe od pożyczki są w wysokości dwukrotności wysokości odsetek ustawowych uregulowanych w art. 359 § 2 Kodeksu cywilnego w stosunku rocznym (od dnia 1 stycznia 2016 roku, jest to 10% w skali roku). Oferta wysłana Użytkownikowi może zawierać różne kwoty nominalne pożyczek, ponieważ dana pożyczka może mieć już spłaconą ratę (lub raty). W takiej sytuacji także okres trwania pożyczki będzie krótszy. Kwota rabatu będzie przyznawana proporcjonalnie do pozostałego okresu spłaty danej pożyczki.

7. Zawarcie umowy przeniesienia prawa majątkowego.

Gdy Użytkownik złoży dyspozycję zakupu oferty, dochodzi do zawarcia Umowy przeniesienia prawa majątkowego przysługującego Organizatorowi z tytułu pożyczki na Użytkownika. Po otrzymaniu przez Organizatora należności za zakupione prawa majątkowe Użytkownik ma możliwość wydrukowania tej umowy.

8. Pożyczkobiorca spłaca Pożyczkę.

Spłacone przez Pożyczkobiorcę należności wobec Użytkownika (kapitał + odsetki) są przekazywane niezwłocznie na rachunek bankowy Użytkownika.

9. W przypadku, gdy Pożyczkobiorca nie spłaca pożyczki.

W razie wystąpienia opóźnień w spłacie dwóch kolejnych, w pełnej wysokości rat pożyczki, Organizator w dniu roboczym poprzedzającym termin płatności kolejnej trzeciej raty pożyczki przedstawia ofertę zawarcia Umowy zwrotnego przeniesienia prawa majątkowego, na podstawie której odkupuje od Użytkownika prawa majątkowe przysługujące mu wobec Pożyczkobiorcy z tytułu umowy pożyczki. Po zatwierdzeniu oferty Organizator w ciągu 2 dni roboczych płaci cenę na rachunek bankowy Użytkownika cały kapitał pożyczki, który nie został spłacony plus należne odsetki do dnia umowy zwrotnego przeniesienia praw majątkowych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy czerpanie zysków finansowych przez Wnioskodawcę poprzez platformę „X” obliguje go do założenia działalności gospodarczej? Jeśli tak - jaki kod PKD jest odpowiedni?
2. Czy uzyskiwane w takiej formie dochody należy kwalifikować do źródeł przychodów z praw majątkowych? Czy złożenie formularza PIT-38 do dnia 30 kwietnia roku następnego po roku, w którym uzyskano przychód jest właściwym sposobem rozliczenia podatku? Jeśli nie, w jaki sposób należy rozliczać przychód z wyżej opisanej inwestycji?
   
   

Przedmiotem interpretacji jest odpowiedź na pytanie nr 2, w zakresie określenia źródła przychodów natomiast, wniosek objętym pytaniem nr 1, tj. dotyczącym założenia działalności gospodarczej i określenia prawidłowości kodu PKD w dniu 25 stycznia 2018 r. rozstrzygnięto postanowieniem o odmowie wszczęcia postępowania nr 0112-KDIL3-1.4011.347.2017.3.GM.

Zdaniem Wnioskodawcy, w obecnie obowiązującym porządku prawnym definicja działalności gospodarczej uregulowana jest w kilku ustawach (m.in. w art. 2 Ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, art. 3 pkt 9 Ordynacji podatkowej czy też art. 5a pkt 6 Ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). W każdej z przywołanych wyżej ustaw, definiujących pojęcie działalności gospodarczej, akcentuje się wymóg jej prowadzenia w sposób zorganizowany oraz ciągły, jako istotnych i koniecznych cech tej działalności.

W ocenie Wnioskodawcy, nabywanie przez Uczestników systemu „X” praw majątkowych do udzielonych uprzednio pożyczek gotówkowych nie spełnia przesłanek wskazanych powyżej, bowiem Wnioskodawca nie zajmuje się osobiście działalnością związaną z udzielaniem pożyczek, windykowania dłużników i innych wszelakich czynnościach związanych z działalnością pożyczkową. Przychód Wnioskodawcy osiągany z systemu „X” ze względu na specyfikę funkcjonowania systemu sprzedaży pożyczek „X” może zostać rozłożony w czasie. Wnioskodawca nie jest w stanie przewidzieć ile ofert pożyczkowych zostanie mu zaoferowanych przez organizatora systemu „X”. Udział w systemie „X” nie jest głównym źródłem dochodów Wnioskodawcy. Zainteresowany prywatnie prowadzi gospodarstwo rolne i pracuje w firmie trzeciej na podstawie umowy o pracę.

Co więcej, nawet gdyby przyjąć, co w ocenie Wnioskodawcy jest wątpliwe, że dokonywanie zakupu oferowanych praw majątkowych wynikających z pożyczek gotówkowych może zostać potraktowane przez Urząd Skarbowy jako prowadzenie działalności gospodarczej, odnieść się należy do definicji działalności gospodarczej zawartej w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, z której wynika zasada, że działalnością gospodarczą jest taka aktywność, z której przychody nie są zaliczane do innych źródeł przychodów. W tym znaczeniu wskazać należy, iż nawet działalność gospodarcza charakteryzująca się pewnym stopniem zorganizowania i stałości, nie musi być uznawana za działalność gospodarczą. Osiągany przez Uczestników systemu przychód zaliczany powinien być do innych przychodów ze źródeł, wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy. Przychód ten zaliczany powinien być w ocenie Wnioskodawcy do przychodów z kapitałów pieniężnych i praw majątkowych, co skłania do stwierdzenia, że osiągany w ten sposób przychód nie stanowi przychodu związanego z działalnością gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W przyszłości Wnioskodawca planuje kupować prawa majątkowe do pożyczek gotówkowych za kwotę 10.000 zł.

Zgodnie z ustawą o PCC podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają umowy praw majątkowych. Wnioskodawca zobowiązuje się do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych, który powstanie z chwilą zawarcia umowy przeniesienia praw majątkowych.

Wnioskodawca będzie wpłacał podatek w wysokości 1% wartości zakupionej pożyczki do właściwego, wg swojego miejsca zamieszkani Urzędu Skarbowego na podstawie deklaracji PCC-3 złożonej w terminie 14 dni od dnia zawarcia umowy.

W ocenie Wnioskodawcy, nie powinien on zakładać działalności gospodarczej z powodu korzystania z usług systemu „X”.

Wnioskodawca uważa, że uzyskiwane dochody z systemu „X” należy kwalifikować do źródeł przychodów z praw majątkowych. Z tego względu złożenie formularza PIT-38 do dnia 30 kwietnia roku następnego po roku, w którym uzyskano przychód, jest w ocenie Wnioskodawcy właściwym sposobem rozliczania podatku.

Opis zdarzenia przyszłego oraz własne stanowisko wynika z uzupełnienia wniosku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do przepisów ww. ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1 pkt 3 i 7:

• pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3),
• kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c (pkt 7).
  
  

Pojęcie działalności gospodarczej zostało zdefiniowane w art. 5a pkt 6 ww. ustawy.

Zgodnie z tym przepisem za pozarolniczą działalność gospodarczą uważa się działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlowa, usługową,
2. polegająca na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegająca na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

– prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1, 2 i 4-9.

Pojęcie pozarolniczej działalności gospodarczej użyte w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych opiera się na trzech przesłankach:

1. zarobkowym celu działalności,
2. wykonywaniu działalności w sposób zorganizowany i ciągły,
3. prowadzeniu działalności we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek.
   
   

Literalna wykładnia tego przepisu wskazuje, że jest to działalność zarobkowa, czyli służąca osiąganiu zysków, wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły, co oznacza, że jest to działalność przygotowana i uporządkowana oraz ma charakter powtarzalny.

Działalność jest wtedy zarobkowa, gdy jest zdolna do potencjalnego generowania zysku, a jej celem jest zapewnienie określonego dochodu. Działalność musi być tak prowadzona i ukierunkowana, aby z jej tytułu było możliwe faktyczne osiąganie zysków. Jednakże brak zysku z podjętych działań noszących znamiona działalności gospodarczej nie oznacza, że działalność taka nie była faktycznie prowadzona. Prowadzenie bowiem działalności gospodarczej zawsze wiąże się z ryzykiem nieosiągnięcia dochodów. Zarobkowego charakteru nie mają natomiast działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymagają również, aby czynności wykonywane były w sposób zorganizowany i ciągły, przy czym możliwe jest osiąganie dochodów z tego rodzaju działalności bez spełnienia niektórych formalnych elementów organizacji (np. rejestracji urzędowej), gdyż prowadzenie działalności gospodarczej jest kategorią obiektywną, niezależnie od tego, jak działalność ocenia sam prowadzący ją podmiot i jak ją nazywa oraz czy dopełnia ciążących na nim obowiązków z działalnością tą związanych.

Co do kryterium ciągłości w wykonywaniu działalności gospodarczej, to jego wprowadzenie przez ustawodawcę miało na celu wyeliminowanie z pojęcia działalności gospodarczej przedsięwzięć o charakterze incydentalnym i sporadycznym. Ciągłość w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza względnie stały zamiar jej wykonywania. Nie wyklucza ono jednak możliwości prowadzenia działalności gospodarczej tylko sezonowo lub do czasu osiągnięcia postawionego przez dany podmiot celu i to bez względu na okres, w którym cel ten miałby być realizowany. Do zachowania ciągłości wystarczające jest, aby z całokształtu okoliczności sprawy wynikał zamiar powtarzania określonego zespołu konkretnych działań w celu osiągnięcia efektu w postaci zarobku.

Przez powtarzalność rozumie się cały szereg wielokrotnie powtarzanych czynności podejmowanych w konkretnym celu. Taki zespół wielokrotnie powtarzanych czynności (nie zaś czynności sporadyczne, oderwane od siebie, niepowiązane ze sobą) w dziedzinie wytwórczej, usługowej lub handlowej podejmowanych w celach zarobkowych i na własny rachunek, można uznać za prowadzenie działalności gospodarczej. Wobec powyższego, w celu zakwalifikowania działań podjętych przez Wnioskodawcę do działalności gospodarczej należało ocenić zamiar, okoliczności i cel działań związanych z udzielaniem pożyczek, o których mowa we wniosku.

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym czynności związane z inwestycją oszczędności na platformie „X”, noszą znamiona pozarolniczej działalności gospodarczej w świetle przytoczonej powyżej definicji. Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca chciałby inwestować swoje oszczędności przy pomocy platformy przez długi okres czasu – powyżej 2 lat. Wnioskodawca planuje kupować prawa majątkowe do pożyczek gotówkowych za kwotę 10.000 zł.

Organizator składa ofertę zakupu pożyczek Użytkownikowi. Użytkownik korzysta z Systemu Sprzedaży Pożyczek. Otrzymuje login i unikalne hasło, za pomocą których może się zalogować.

System Sprzedaży Pożyczek powiadamia Użytkownika o ofercie kupna pożyczki wiadomością SMS wysłaną na jego telefon lub na adres e-mail.

Opisane czynności podejmowane są w celu zarobkowym we własnym imieniu i na własny rachunek. Wnioskodawca chciałby inwestować swoje oszczędności przez długi okres czasu, dostaje unikalny login i hasło do systemu, w związku z powyższym pożyczki te udzielane będą w sposób zorganizowany. Wnioskodawca, aby móc inwestować w pożyczki musiał się podporządkować regułom wyznaczonym przez platformę, w ramach której inwestuje w pożyczki, podpisać stosowne umowy, etc. Jest to więc przygotowane i zorganizowane przedsięwzięcie. Natomiast o ciągłym wykonywaniu działalności świadczy fakt, że jak wskazano we wniosku Wnioskodawca chciałby inwestować kwotę 10.000 zł., przez długi okres czasu, co w sposób jednoznaczny wskazuje na to, że nie ma w tym przypadku mowy o sporadycznym, czy jednorazowym wydarzeniu.

Tak więc, inwestując swoje oszczędności na platformie, Wnioskodawca wykonywał będzie działania, które (podjęte w sposób zorganizowany i ciągły, na własny rachunek) będą miały na celu osiągnięcie zysku przez długi okres czasu – powyżej 2 lat, co jest charakterystyczne dla przedsięwzięć realizowanych w ramach działalności gospodarczej. W konsekwencji dochód uzyskany przez Wnioskodawcę z tytułu przychodów, których źródłem jest działanie polegające na stałym, wielokrotnym inwestowaniu w pożyczki na platformie, należy traktować, jako dochód, którego źródłem jest pozarolnicza działalność gospodarcza (art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

W sytuacji gdy określone działania spełniają warunki uznania za podjęte w ramach działalności gospodarczej (spełniają definicję określoną w art. 5a pkt 6 ww. ustawy), to winny one zostać zaliczone do tego źródła przychodów, a nie przychodów z kapitałów pieniężnych i praw majątkowych. Mając zatem na względzie, że Wnioskodawca inwestować będzie w pożyczki w sposób zarobkowy, zorganizowany i ciągły, przychód z ww. tytułu, winien zostać ustalony i rozliczony według zasad właściwych dla źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zgodnie z art. 9 ust. 2 ww. ustawy, dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

W myśl art. 9a ust. 1 ww. ustawy, dochody osiągnięte przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, są opodatkowane na zasadach określonych w art. 27, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemny wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym. Wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym podatnicy mogą złożyć na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 9a ust. 2 ww. ustawy, podatnicy, mogą wybrać sposób opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c. W tym przypadku są obowiązani do złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego do dnia 20 stycznia roku podatkowego pisemnego oświadczenia o wyborze tego sposobu opodatkowania. Jeżeli podatnik rozpoczyna prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej w trakcie roku podatkowego, pisemne oświadczenie składa właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego, nie później niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu. Oświadczenie o wyborze opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c podatnicy mogą złożyć na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej.

W myśl art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 1aa, 7 i 8.

W terminie określonym w ust. 1 podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym odrębne zeznania, według ustalonych wzorów, o wysokości osiągniętego w roku podatkowym dochodu (poniesionej straty) z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej, opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c (art. 45 ust. 1a pkt 2).

Stąd zatem, dla osób fizycznych osiągających przychody ze źródła pozarolnicza działalność gospodarcza właściwym drukiem rozliczenia rocznego nie jest PIT-38 (przewidziany dla rozliczeń rocznych kapitałów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30b – art. 45 ust. 1a pkt 1), lecz PIT-36 lub PIT-36L.

Istnieje również możliwość opodatkowania przychodów osiąganych z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych przepisami ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. 2017 r., poz. 2157, z późn. zm.). W takim przypadku, na mocy art. 21 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy, podatnicy opłacający podatek w tej formie są obowiązani złożyć w urzędzie skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru o wysokości uzyskanego przychodu, wysokości dokonanych odliczeń i należnego ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych w terminie do dnia 31 stycznia następnego roku (druk PIT-28). Jednakże zaznacza się, że możliwość zastosowania opodatkowania na mocy przepisów tej ustawy ograniczona została do podatników, u których nie wystąpią przesłanki wyłączające podatnika z możliwości opodatkowania w tej formie.

Reasumując, przychody osiągane z tytułu opisanych we wniosku inwestycji w pożyczki należy zaliczyć do źródła „pozarolnicza działalności gospodarcza”, co w konsekwencji powoduje, że PIT-38 nie jest właściwym drukiem do rozliczenia rocznego tych przychodów. Uzyskane z tego tytułu przychody należy rozliczać – w zależności od wybranej i dopuszczalnej przepisami formy opodatkowania – na druku PIT-36, PIT-36L lub PIT-28.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Do wniosku dołączono plik dokumentów. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej nie przeprowadza się postępowania dowodowego w związku z czym tut. Organ nie jest obowiązany, ani uprawniony do ich oceny; jest związany wyłącznie opisem zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i jego stanowiskiem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.