Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-1.4010.180.2017.2.BS
z 6 lutego 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 201 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 27 listopada 2017 r. (data wpływu 4 grudnia 2017 r.), uzupełnionym 25 stycznia 2018 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia czy kwoty należne Wnioskodawcy na podstawie protokołów zaawansowania robót stanowić będą dla niego przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym w miesiącu za który są należne – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 grudnia 2017 r. do Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia czy kwoty należne Wnioskodawcy na podstawie protokołów zaawansowania robót stanowić będą dla niego przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym w miesiącu za który są należne. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 16 stycznia 2018 r., Znak: 0111-KDIB1-1.4010.180.2017.1.BS, wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 25 stycznia 2018 r.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca będący Spółką, jako podwykonawca planuje podpisać, z inną spółką, umowę na wykonanie robót budowlanych polegających na wykonaniu elewacji aluminiowo-szklanej na obiekcie budowlanym będącym budynkiem biurowo-usługowym. Wynagrodzenie za przedmiot umowy określone będzie ryczałtowo w jednej kwocie. Wykonanie powyższych robót polega na zaprojektowaniu elewacji, przygotowaniu projektów wykonawczych oraz montażowych przedmiotowej elewacji, zakupie niezbędnych materiałów oraz wyprodukowaniu elewacji w fabryce Wnioskodawcy, a następnie przewiezieniu elewacji na miejsce budowy i zainstalowaniu jej na budynku. Zgodnie z projektem umowy, wynagrodzenie za wykonanie przedmiotu umowy ma być płacone w ratach w wysokości określonej w Raportach Finansowych w wysokości nieprzekraczającej 90% całkowitego wynagrodzenia określonego w umowie. Pozostała część wynagrodzenia należnego Wnioskodawcy ma być zafakturowana po podpisaniu Końcowego Raportu Finansowego, który ma być sporządzony po podpisaniu protokołu odbioru prac. Raporty Finansowe określać mają tzw. przerobowe zaawansowanie robót. Na podstawie tego przerobowego zaawansowania robót w okresach 2-miesięcznych na koniec każdego miesiąca wystawiany ma być „Raport Finansowy”. Tak przygotowany Raport Finansowy po jego podpisaniu przez obie strony stanowić ma podstawę do wystawienia faktury VAT za zrealizowane prace przez Wnioskodawcę na rzecz Zamawiającego w danym okresie. Do czasu odbioru końcowego prac nie będzie mieć miejsca częściowe odbieranie prac przez zamawiającego. Dla potrzeb podatku VAT powyższe świadczenie traktowane jest jako dostawa towarów z montażem, a faktury są wystawiane na podstawie protokołów zaawansowania robót traktowane są jako faktury na zaliczki (przedpłaty).

W uzupełnieniu wniosku, ujętym w piśmie z dnia 19 stycznia 2018 r. Wnioskodawca wskazał, że:

1. zawiera jedną umowę na wykonanie całości świadczenia opisanego we wniosku,
2. ogólne warunki umowy są następujące:
   „Podstawę do wystawienia faktury będzie stanowił podpisany przez obie strony Raport Finansowy przygotowany przez Zamawiającego. W Raporcie Finansowym nie będą ujęte roboty zawierające wady ani usterki, chyba że Zamawiający zgodzi się inaczej. Raport Finansowy będzie sporządzany z częstotliwością określoną w Warunkach Szczegółowych, po dokonaniu sprawdzenia zaawansowania robót w sposób opisany w punkcie 5 Warunków Ogólnych, oraz będzie wskazywał uzgodnioną przez Strony wysokość wynagrodzenia należną za dany etap robót według przerobowego zaawansowania robót. Wykonawca zobligowany jest do wystawiania faktur odrębnie dla każdego Raportu Finansowego.
   4.3 Ostateczne ustalenie wartości faktury końcowej wystawionej przez Wykonawcę nastąpi na podstawie Końcowego Raportu Finansowego po podpisaniu Protokołu Odbioru Końcowego Przedmiotu Umowy przez Zamawiającego” oraz
   „Protokół Zaawansowania Robót lub odpowiednio Protokół Końcowy Robót oraz rozliczenie ostateczne muszą być pod rygorem zwrotu faktury, dołączone do faktury w oryginale. Ustala się, że do dnia 22 (dwudziestego drugiego) każdego miesiąca realizacji Robót, Podwykonawca przedłoży Zamawiającemu do uzgodnienia projekt Protokołu Zaawansowania Robót wraz z ww. załącznikami określający kwoty, które zdaniem Podwykonawcy są mu należne i płatne z tytułu wykonanych Robót w danym miesiącu. Zamawiający uzgodni Protokół Zaawansowania Robót w ciągu 7 dni. Po zatwierdzeniu, Protokół Zaawansowania Robót będzie stanowił podstawę do wystawienia faktury.
   Natomiast w warunkach szczególnych określono iż:
   Wynagrodzenie będzie płatne w ratach, w wysokości określonej w Raportach Finansowych, w maksymalnej łącznej wysokości nieprzekraczającej 90 % wynagrodzenia netto. Pozostała część zostanie uwzględniona w Końcowym Raporcie Finansowym. Raporty Finansowe będą sporządzane z częstotliwością co drugi miesiąc na koniec co drugiego miesiąca.
   Z powyższego zdaniem Wnioskodawcy wynika, iż wykonane roboty są rozliczane w okresach rozliczeniowych, a okresem rozliczeniowym są dwa miesiące.
   
3. z umowy nie wynika aby kwoty należne Wnioskodawcy na podstawie Raportów Finansowych podlegały zwrotowi. Mają więc one charakter definitywny. Na uwadze należy mieć jednak fakt, iż Raporty Finansowe nie stanowią akceptacji odbioru tej części robót, gdyż zgodnie z umową wykonane przez Wnioskodawcę roboty mogą być odebrane jedynie na podstawie Końcowego Raportu Finansowego.
4. na wystawianych przez Wnioskodawcę fakturach będą określane okresy rozliczeniowe, będą to okresy dwu-miesięczne (miesiące kalendarzowe) wartości wynagrodzenia za te okresy określane będą na podstawie Raportów finansowych.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy kwoty należne Spółce na podstawie protokołów zaawansowania robót stanowić będą przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym w miesiącu za który są należne?

Zdaniem Wnioskodawcy, przychód w rozumieniu artykułu 12 ustawy o podatku dochodowym powstanie dopiero po zakończeniu robót i przekazaniu przedmiotu umowy zamawiającemu. A kwoty należne na podstawie Raportów Finansowych stanowić będą na podstawie art. 12 ust. 4 pkt 1 ww. ustawy zarachowane należności na poczet dostaw, które zostaną wykonane w następnych okresach. W związku z czym kwoty te nie będą zaliczane do przychodów w miesiącu za który są należne.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 2343 z późn. zm.), przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i ust. 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Przepis ten wskazuje, że przychód podatkowy u podatnika rozpoznawany jest wg zasady kasowej, tj. w momencie faktycznego otrzymania.

Wyjątek od tej zasady wprowadza art. 12 ust. 3 ww. ustawy, który stanowi, że za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, a także za przychody uzyskane z zysków kapitałowych, z wyłączeniem przychodów, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Aby dany przychód można było przyporządkować do źródła przychodów, jakim jest działalność gospodarcza, musi być on związany z taką działalnością. Chodzi tu o wszystkie te przychody, które nie powstałyby, gdyby podatnik nie prowadził działalności gospodarczej. Ustawodawca wyraźnie bowiem wskazał w art. 12 ust. 3 ustawy, że dla zakwalifikowania danych przychodów do źródła przychodów, jakim jest działalność gospodarcza, wystarczy, że będą one związane z taką działalnością, a więc pomiędzy jej wykonywaniem a powstaniem takiego przychodu powinien istnieć związek przyczynowo-skutkowy, tzn. wszelkie przychody, których przyczyną powstania jest prowadzenie przez podatnika działalności gospodarczej są przychodami związanymi z działalnością gospodarczą.

Jednocześnie przepisem art. 12 ust. 4 pkt 1 tej ustawy, ustawodawca wyłączył z przychodów pobrane wpłaty lub zarachowane należności na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych, a także otrzymane lub zwrócone pożyczki (kredyty), w tym również uregulowanych w naturze, z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów).

Moment zaliczenia uzyskanych z działalności gospodarczej przysporzeń do przychodów określają przepisy art. 12 ust. 3a, ust. 3c, ust. 3d i ust. 3e ww. ustawy.

Zgodnie z art. 12 ust. 3a ww. ustawy, za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c-3g oraz 3j-3m, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

• wystawienia faktury albo
• uregulowania należności.
  
  

Tak więc, regułą jest, że przychód powstaje w dacie następujących zdarzeń: wydanie rzeczy, zbycie prawa majątkowego lub wykonanie usługi albo częściowe wykonanie usługi, nie później niż w dniu wystawienia faktury albo uregulowania należności. A zatem zasadą jest, że opodatkowany jest przychód należny, co oznacza, że należy zadeklarować przychód dla celów podatkowych niezależnie od faktycznego otrzymania środków pieniężnych.

Ustawodawca przewidział także szczególną sytuację, gdy strony ustalą, że usługa jest rozliczana w okresach rozliczeniowych. Zastosowanie ma wówczas art. 12 ust. 3c ww. ustawy, zgodnie z którym za datę powstania przychodu uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze, nie rzadziej niż raz w roku. Przepis ten ma zastosowanie w przypadku usług o charakterze ciągłym, gdy strony uzgodnią, że regulowanie wzajemnych należności i zobowiązań między stronami będzie obejmować kolejne wyodrębnione umownie okresy świadczenia tych usług w czasie trwania umowy.

Analizując przepis art. 12 ust. 3c ww. ustawy, należy zauważyć, że:

• dotyczy on wszystkich usług, które strony rozliczają cyklicznie, ustawodawca w żaden sposób nie zawęził katalogu tych usług,
• strony ustaliły, że będą one rozliczane cyklicznie,
• wspomniana regulacja dotyczy tylko usług, nie obejmuje natomiast dostawy towarów, nawet jeżeli ma ona charakter ciągły,
• okres rozliczeniowy może wynikać zarówno z umowy, jak i z wystawionej faktury VAT,
• okres rozliczeniowy nie może być dłuższy niż 1 rok,
• w przypadku usług rozliczanych w okresach cyklicznych, datą powstania przychodu jest zawsze koniec okresu rozliczeniowego, nie ma natomiast wówczas znaczenia, ani data wystawienia faktury, ani data otrzymania należności.
  
  

W odniesieniu do kwestii powstania przychodów należnych w zakresie tzw. usług ciągłych należy sprecyzować zakres tego pojęcia.

Zgodnie z definicją słownikową (Słownik Języka Polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN):

1. „okres” to m.in. czas, w którym ma miejsce jakieś zjawisko cykliczne i po jego upływie powtarza się jego przebieg;
2. „rozliczeniowy” to m.in. dotyczący rozliczenia – uregulowania wzajemnych należności;
3. „rozliczenie” to uregulowanie wzajemnych należności, zobowiązań między przedsiębiorstwem i dostawcami, dłużnikami i wierzycielami, pracodawcami i pracownikami itp.
   
   

Tym samym pojęcie „okres rozliczeniowy” oznacza umownie zdefiniowany, powtarzalny przedział czasowy, którego upłynięcie pociąga za sobą obowiązek uregulowania przez dane podmioty wzajemnych zobowiązań finansowych, np. miesiąc, kwartał, rok. Skutkiem tego, o usługach ciągłych nie można mówić w przypadku stosunków umownych, które co prawda dotyczą oznaczonego przedziału czasowego, jednakże finansowe rozliczenie całości usługi następuje jednorazowo – nie dochodzi bowiem do periodycznych rozliczeń będących istotą stosowania regulacji art. 12 ust. 3c omawianej ustawy.

Usługi o charakterze ciągłym obejmują czynności polegające na stałym i powtarzalnym (trwałym) zachowaniu strony zobowiązanej do ich świadczenia. Wynikają one ze zobowiązania o charakterze ciągłym, które wytwarza trwały stosunek prawny i z którego wypływają obowiązki ciągłe bądź okresowe. Istotą usług o charakterze ciągłym jest stałe i powtarzalne zachowanie się osoby zobowiązanej do ich świadczenia zgodnie z treścią umowy i w okresie, na jaki została ona zawarta.

Dokonując analizy tego przepisu, należy wskazać, że ustawodawca, w przypadku usługi rozliczanej w okresach rozliczeniowych, wskazał następujące możliwe daty powstania przychodu:

• ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie, lub
• ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego na wystawionej fakturze.
  
  

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego i jego uzupełnienia wynika, że Wnioskodawca będący Spółką, jako podwykonawca planuje podpisać, z inną spółką, umowę na wykonanie robót budowlanych polegających na wykonaniu elewacji aluminiowo-szklanej na obiekcie budowlanym będącym budynkiem biurowo-usługowym. Wynagrodzenie za przedmiot umowy określone będzie ryczałtowo w jednej kwocie. Wykonanie powyższych robót polega na zaprojektowaniu elewacji, przygotowaniu projektów wykonawczych oraz montażowych przedmiotowej elewacji, zakupie niezbędnych materiałów oraz wyprodukowaniu elewacji w fabryce Wnioskodawcy, a następnie przewiezieniu elewacji na miejsce budowy i zainstalowaniu jej na budynku. Zgodnie z projektem umowy, wynagrodzenie za wykonanie przedmiotu umowy ma być płacone w ratach w wysokości określonej w Raportach Finansowych w wysokości nieprzekraczającej 90% całkowitego wynagrodzenia określonego w umowie. Pozostała część wynagrodzenia należnego Wnioskodawcy ma być zafakturowana po podpisaniu Końcowego Raportu Finansowego, który ma być sporządzony po podpisaniu protokołu odbioru prac. Raporty Finansowe określać mają tzw. przerobowe zaawansowanie robót. Na podstawie tego przerobowego zaawansowania robót w okresach 2-miesięcznych na koniec każdego miesiąca wystawiany ma być „Raport Finansowy”. Tak przygotowany Raport Finansowy po jego podpisaniu przez obie strony stanowić ma podstawę do wystawienia faktury VAT za zrealizowane prace przez Wnioskodawcę na rzecz Zamawiającego w danym okresie. Do czasu odbioru końcowego prac nie będzie mieć miejsca częściowe odbieranie prac przez zamawiającego. Dla potrzeb podatku VAT powyższe świadczenie traktowane jest jako dostawa towarów z montażem, a faktury są wystawiane faktury na podstawie protokołów zaawansowania robót traktowane są jako faktury na zaliczki (przedpłaty). Wnioskodawca, zawiera jedną umowę na wykonanie całości świadczenia opisanego we wniosku. Ogólne warunki umowy są następujące:

„Podstawę do wystawienia faktury będzie stanowił podpisany przez obie strony Raport Finansowy przygotowany przez Zamawiającego. W Raporcie Finansowym nie będą ujęte roboty zawierające wady ani usterki, chyba że Zamawiający zgodzi się inaczej. Raport Finansowy będzie sporządzany z częstotliwością określoną w Warunkach Szczegółowych, po dokonaniu sprawdzenia zaawansowania robót w sposób opisany w punkcie 5 Warunków Ogólnych, oraz będzie wskazywał uzgodnioną przez Strony wysokość wynagrodzenia należną za dany etap robót według przerobowego zaawansowania robót. Wykonawca zobligowany jest do wystawiania faktur odrębnie dla każdego Raportu Finansowego. 4.3 Ostateczne ustalenie wartości faktury końcowej wystawionej przez Wykonawcę nastąpi na podstawie Końcowego Raportu Finansowego po podpisaniu Protokołu Odbioru Końcowego Przedmiotu Umowy przez Zamawiającego” (…) „Protokół Zaawansowania Robót lub odpowiednio Protokół Końcowy Robót oraz rozliczenie ostateczne muszą być pod rygorem zwrotu faktury, dołączone do faktury w oryginale. Ustala się, że do dnia 22 (dwudziestego drugiego) każdego miesiąca realizacji Robót, Podwykonawca przedłoży Zamawiającemu do uzgodnienia projekt Protokołu Zaawansowania Robót wraz z ww. załącznikami określający kwoty, które zdaniem Podwykonawcy są mu należne i płatne z tytułu wykonanych Robót w danym miesiącu. Zamawiający uzgodni Protokół Zaawansowania Robót w ciągu 7 dni. Po zatwierdzeniu, Protokół Zaawansowania Robót będzie stanowił podstawę do wystawienia faktury. Natomiast w warunkach szczególnych określono iż wynagrodzenie będzie płatne w ratach, w wysokości określonej w Raportach Finansowych, w maksymalnej łącznej wysokości nieprzekraczającej 90 % wynagrodzenia netto. Pozostała część zostanie uwzględniona w Końcowym Raporcie Finansowym. Raporty Finansowe będą sporządzane z częstotliwością co drugi miesiąc na koniec co drugiego miesiąca. Zdaniem Wnioskodawcy, wykonane roboty są rozliczane w okresach rozliczeniowych, a okresem rozliczeniowym są dwa miesiące.

Z umowy nie wynika aby kwoty należne Wnioskodawcy na podstawie Raportów Finansowych podlegały zwrotowi. Mają więc one charakter definitywny. Na uwadze należy mieć jednak fakt, iż Raporty Finansowe nie stanowią akceptacji odbioru tej części robót, gdyż zgodnie z umową wykonane przez Wnioskodawcę roboty mogą być odebrane jedynie na podstawie Końcowego Raportu Finansowego. Na wystawianych przez Wnioskodawcę fakturach będą określane okresy rozliczeniowe, będą to okresy dwumiesięczne (miesiące kalendarzowe) wartości wynagrodzenia za te okresy określane będą na podstawie Raportów finansowych.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, że skoro jak wynika z wniosku i jego uzupełnienia, wykonane przez Wnioskodawcę roboty budowlane są rozliczane w dwumiesięcznych okresach rozliczeniowych, to przychód podatkowy powstanie zgodnie z art. 12 ust. 3c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, czyli na koniec każdego okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze.

Nie można zatem zgodzić się z Wnioskodawcą, że kwoty należne na podstawie Raportów Finansowych (Protokołów zaawansowania robót) stanowić będą dla niego na podstawie art. 12 ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zarachowane należności na poczet dostaw, które zostaną wykonane w następnych okresach, gdyż należności te stanowić będą dla Wnioskodawcy kwoty, które są mu należne i płatne z tytułu wynagrodzenia za wykonane już w danym okresie rozliczeniowym prace, za które Wnioskodawca wystawił fakturę w oparciu o zatwierdzony przez Zamawiającego Protokół zaawansowania robót w danym miesiącu. Ponadto jak wskazał Wnioskodawca, ww. kwoty maja charakter definitywny i nie podlegają zwrotowi.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będący przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a,
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.