Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-1.4010.179.2017.2.MG
z 6 lutego 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 201 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 22 listopada 2017 r. (data wpływu 4 grudnia 2017 r.), uzupełnionym 25 stycznia 2018 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia czy kwoty należne Wnioskodawcy na podstawie protokołów zaawansowania robót stanowić będą przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym w miesiącu, za który są należne – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 grudnia 2017 r. do Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia czy kwoty należne Wnioskodawcy na podstawie protokołów zaawansowania robót stanowić będą przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym w miesiącu, za który są należne. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 16 stycznia 2018 r., Znak: 0111-KDIB1-1.4010.179.2017.1.MG, wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 25 stycznia 2018 r.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka (dalej jako: Wnioskodawca), jako podwykonawca planuje podpisać, z innym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, umowę polegającą na Kompleksowym i kompletnym wykonaniu fasad aluminiowo-szklanych na budowie wskazanej w umowie. Wynagrodzenie za przedmiot umowy określone będzie ryczałtowo w jednej kwocie. Wykonanie powyższych robót polega na zaprojektowaniu fasad, przygotowaniu projektów wykonawczych oraz montażowych przedmiotowych fasad, zakupie niezbędnych materiałów oraz wyprodukowaniu fasad w naszej fabryce Wnioskodawcy, a następnie przewiezieniu fasad na miejsce budowy i zainstalowaniu ich na budynku. Zgodnie z projektem umowy wynagrodzenie za wykonanie przedmiotu umowy ma być płacone w miesięcznych okresach rozliczeniowych na podstawie Protokołów Zaawansowania Robót. W dalszej części umowy jest mowa, iż roboty będące przedmiotem umowy zostaną wykonane zgodnie ze sztuką budowlaną i przeznaczeniem Przedsięwzięcia Inwestycyjnego.

Do przeprowadzenia prac określonych w umowie niezbędne jest pozwolenie na budowę gdyż są to prace budowlane w rozumieniu prawa budowlanego. Wynagrodzenie za ostatni etap prac zostanie wypłacone na podstawie Protokołu Końcowego Robót. Zgodnie z Ogólnymi Warunkami Umowy (OWU), stanowiącymi załącznik do umowy, podpisanie przez Zamawiającego któregokolwiek z Protokołów Zaawansowania Robót nie może być traktowane jako akceptacja tej części robót, albowiem Roboty mogą być przyjęte jedynie w całości i jedynie na podstawie Protokołu Końcowego Robót. Zgodnie z OWU podstawą do wystawienia faktury za okresy rozliczeniowe przez Wnioskodawcę ma być Protokół Zaawansowania Robót, a podstawą wystawienia faktury ostatecznej ma być Protokół Końcowy Robót. Protokołu Zaawansowania Robót sporządzane będą co miesiąc na koniec miesiąca. Faktury za wykonaną (ale defacto nie odebraną przez klienta) część robót wystawiane mają być co miesiąc na podstawie procentowego wykonania robót. OWU zawiera następujące definicje: Protokół Zaawansowania Robót - „dokument podpisany przez Zamawiającego będący podstawą do wystawienia faktury przez Podwykonawcę, stwierdzający stopień zaawansowania wykonanych przez Podwykonawcę Robót. Protokół Zaawansowania Robót nie stanowi częściowego lub całości Robót” Protokół Końcowy Robót - „dokument potwierdzający zakończenie Robót Podwykonawcy”. Dla potrzeb podatku VAT powyższe świadczenie traktowane jest jako dostawa towarów z montażem, a faktury są wystawiane faktury na podstawie protokołów zaawansowania robót traktowane są jako faktury na zaliczki (przedpłaty).

W uzupełnieniu wniosku, ujętym w piśmie z dnia 19 stycznia 2018 r. Wnioskodawca wskazał, że:

1. zawiera jedną umowę na wykonanie całości świadczenia opisanego we wniosku,
   
2. zgodnie z umową: „Podstawą do wystawienia przez Podwykonawcę faktury obejmującej wynagrodzenie należne Podwykonawcy z tytułu Umowy za częściowe wykonanie Robót i zapłaty będzie podpisany przez Zamawiającego Protokół Zaawansowania Robót lub w przypadku faktury końcowej Protokół Końcowy Robót oraz Rozliczenie Ostateczne wg wzoru stanowiącego załącznik nr 4 do Umowy, podpisane wspólnie przez Zamawiającego i Podwykonawcę. Protokół Zaawansowania Robót lub odpowiednio Protokół Końcowy Robót oraz Rozliczenie Ostateczne muszą być pod rygorem zwrotu faktury, dołączone do faktury w oryginale. Powyższe postanowienia umowne obowiązują pod warunkiem, że powyższe protokoły zostaną sporządzone w terminie umożliwiającym Podwykonawcy wystawienie faktury zgodnie z prawem, tj. w terminie 30 dni od dnia zgłoszenia zakończenia części robót, procentowego zakresu Robót, zakończenia całości Robót”,
   oraz „Podwykonawca, w oparciu o Protokół Zaawansowania Robót, a w przypadku faktury końcowej (ostatniej części wynagrodzenia Podwykonawcy) Protokół Końcowy Robót i Rozliczenie Ostateczne (wg Załącznika nr 4), wystawi na koniec miesiąca kalendarzowego i złoży w siedzibie Zamawiającego fakturę za wykonaną część Robót. Fakturowanie częściowe odbywać się będzie 1 raz w miesiącu, zgodnie z zaawansowaniem procentowym wykonanych Robót. W treści faktur Podwykonawca zobowiązany jest wskazać Umowę oraz budowę w związku z którą wystawia fakturę.
   Z powyższego zdaniem Wnioskodawcy wynika, iż wykonane roboty są rozliczane w okresach rozliczeniowych, a okresem rozliczeniowym jest miesiąc.
   
3. Zapisy umowy są następujące: „Podpisanie przez Zamawiającego któregokolwiek z Protokołów Zaawansowania Robót i zapłata jakichkolwiek kwot wynagrodzenia za wykonanie części Robót nie może być traktowana jako akceptacja tejże części Robót, albowiem Roboty mogą zostać przyjęte jedynie w całości i jedynie w formie podpisania bezwarunkowego i ostatecznego Protokołu Końcowego Robót wraz z Rozliczeniem Ostatecznym. Do czasu wydania przez Inwestora Protokołu Odbioru Końcowego Inwestycji lub innego równoważnego dokumentu poświadczającego zakończenie jej realizacji, podpisany przez Strony Protokół Końcowy Robót będzie uznany za warunkowy i nieostateczny. Jeżeli Zamawiający, w ciągu 14 dni od wydania przez Inwestora Protokołu Odbioru Końcowego Inwestycji lub innego równoważnego dokumentu poświadczającego zakończenie jej realizacji, nie powiadomi Podwykonawcy o zgłoszonych w tym protokole wadach i zastrzeżeniach do Robót, podpisany uprzednio przez strony Protokół Końcowy Robót uznaje się z upływem powyższego terminu za ostateczny. Powyższy skutek nie nastąpi jeżeli wskazane w Protokole Końcowym Robót wady nie zostały usunięte lub nie wykonano wskazanych tam innych zaleceń, przed wydaniem przez Inwestora Protokołu Odbioru Końcowego Inwestycji”.
   Z umowy nie wynika, aby kwoty należne Wnioskodawcy na podstawie protokołów zaawansowania podlegały zwrotowi. Mają więc one charakter definitywny. Na uwadze należy mieć jednak fakt, iż Protokoły Zaawansowania Robót nie stanowią akceptacji odbioru tej części robót, gdyż zgodnie z umową wykonane przez nas roboty mogą być odebrane jedynie na podstawie Protokołu Odbioru Końcowego.
   
4. Na wystawianych przez Wnioskodawcę fakturach będą określane okresy rozliczeniowe, będą to okresy miesięczne (miesiące kalendarzowe) wartości wynagrodzenie za te okresy określane będą na podstawie protokołów zaawansowania robót.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy kwoty należne Wnioskodawcy na podstawie protokołów zaawansowania robót stanowić będą przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym w miesiącu, za który są należne?

Zdaniem Wnioskodawcy, przychód w rozumieniu artykułu 12 ustawy o podatku dochodowym powstanie dopiero po zakończeniu robót i przekazaniu przedmiotu umowy zamawiającemu. A kwoty należne na podstawie Protokołów Zaawansowania Robót stanowić będą na podstawie art. 12 ust. 4 pkt 1 ww. ustawy zarachowane należności na poczet dostaw które zostaną wykonane w następnych okresach. W związku z czym kwoty te nie będą zaliczane do przychodów w miesiącu za który są należne.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 2343 z późn. zm.), przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i ust. 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Przepis ten wskazuje, że przychód podatkowy u podatnika rozpoznawany jest wg zasady kasowej, tj. w momencie faktycznego otrzymania.

Jako zasadę ustawodawca przyjął, że stosownie do treści art. 12 ust. 1 pkt 1, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i ust. 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Przepis ten wskazuje, że przychód podatkowy u podatnika rozpoznawany jest wg zasady kasowej, tj. w momencie faktycznego otrzymania.

Wyjątek od tej zasady wprowadza art. 12 ust. 3 ww. ustawy, który stanowi, że za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, a także za przychody uzyskane z zysków kapitałowych, z wyłączeniem przychodów, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Aby dany przychód można było przyporządkować do źródła przychodów, jakim jest działalność gospodarcza, musi być on związany z taką działalnością. Chodzi tu o wszystkie te przychody, które nie powstałyby, gdyby podatnik nie prowadził działalności gospodarczej. Ustawodawca wyraźnie bowiem wskazał w art. 12 ust. 3 ustawy, że dla zakwalifikowania danych przychodów do źródła przychodów, jakim jest działalność gospodarcza, wystarczy, że będą one związane z taką działalnością, a więc pomiędzy jej wykonywaniem a powstaniem takiego przychodu powinien istnieć związek przyczynowo-skutkowy, tzn. wszelkie przychody, których przyczyną powstania jest prowadzenie przez podatnika działalności gospodarczej są przychodami związanymi z działalnością gospodarczą.

Jednocześnie przepisem art. 12 ust. 4 pkt 1 tej ustawy, ustawodawca wyłączył z przychodów pobrane wpłaty lub zarachowane należności na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych, a także otrzymane lub zwrócone pożyczki (kredyty), w tym również uregulowanych w naturze, z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów).

Natomiast moment zaliczenia uzyskanych przychodów określają przepisy art. 12 ust. 3a i nast. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 12 ust. 3a ww. ustawy, za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c-3g oraz 3j-3m, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

• wystawienia faktury albo
• uregulowania należności.
  
  

Tak więc, regułą jest, że przychód powstaje w dacie następujących zdarzeń: wydanie rzeczy, zbycie prawa majątkowego lub wykonanie usługi albo częściowe wykonanie usługi, nie później niż w dniu wystawienia faktury albo uregulowania należności. A zatem zasadą jest, że opodatkowany jest przychód należny, co oznacza, że należy zadeklarować przychód dla celów podatkowych niezależnie od faktycznego otrzymania środków pieniężnych.

Ustawodawca przewidział także szczególną sytuację, gdy strony ustalą, że usługa jest rozliczana w okresach rozliczeniowych. Zastosowanie ma wówczas art. 12 ust. 3c ww. ustawy, zgodnie z którym za datę powstania przychodu uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze, nie rzadziej niż raz w roku. Przepis ten ma zastosowanie w przypadku usług o charakterze ciągłym, gdy strony uzgodnią, że regulowanie wzajemnych należności i zobowiązań między stronami będzie obejmować kolejne wyodrębnione umownie okresy świadczenia tych usług w czasie trwania umowy.

Analizując przepis art. 12 ust. 3c ww. ustawy, należy zauważyć, że:

• dotyczy on wszystkich usług, które strony rozliczają cyklicznie, ustawodawca w żaden sposób nie zawęził katalogu tych usług,
• strony ustaliły, że będą one rozliczane cyklicznie,
• wspomniana regulacja dotyczy tylko usług, nie obejmuje natomiast dostawy towarów, nawet jeżeli ma ona charakter ciągły,
• okres rozliczeniowy może wynikać zarówno z umowy, jak i z wystawionej faktury VAT,
• okres rozliczeniowy nie może być dłuższy niż 1 rok,
• w przypadku usług rozliczanych w okresach cyklicznych, datą powstania przychodu jest zawsze koniec okresu rozliczeniowego, nie ma natomiast wówczas znaczenia, ani data wystawienia faktury, ani data otrzymania należności.
  
  

W odniesieniu do kwestii powstania przychodów należnych w zakresie tzw. usług ciągłych należy sprecyzować zakres tego pojęcia.

Zgodnie z definicją słownikową (Słownik Języka Polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN):

1. „okres” to m.in. czas, w którym ma miejsce jakieś zjawisko cykliczne i po jego upływie powtarza się jego przebieg;
2. „rozliczeniowy” to m.in. dotyczący rozliczenia – uregulowania wzajemnych należności;
3. „rozliczenie” to uregulowanie wzajemnych należności, zobowiązań między przedsiębiorstwem i dostawcami, dłużnikami i wierzycielami, pracodawcami i pracownikami itp.
   
   

Tym samym pojęcie „okres rozliczeniowy” oznacza umownie zdefiniowany, powtarzalny przedział czasowy, którego upłynięcie pociąga za sobą obowiązek uregulowania przez dane podmioty wzajemnych zobowiązań finansowych, np. miesiąc, kwartał, rok. Skutkiem tego, o usługach ciągłych nie można mówić w przypadku stosunków umownych, które co prawda dotyczą oznaczonego przedziału czasowego, jednakże finansowe rozliczenie całości usługi następuje jednorazowo – nie dochodzi bowiem do periodycznych rozliczeń będących istotą stosowania regulacji art. 12 ust. 3c omawianej ustawy.

Usługi o charakterze ciągłym obejmują czynności polegające na stałym i powtarzalnym (trwałym) zachowaniu strony zobowiązanej do ich świadczenia. Wynikają one ze zobowiązania o charakterze ciągłym, które wytwarza trwały stosunek prawny i z którego wypływają obowiązki ciągłe bądź okresowe. Istotą usług o charakterze ciągłym jest stałe i powtarzalne zachowanie się osoby zobowiązanej do ich świadczenia zgodnie z treścią umowy i w okresie, na jaki została ona zawarta.

Dokonując analizy tego przepisu, należy wskazać, że ustawodawca, w przypadku usługi rozliczanej w okresach rozliczeniowych, wskazał następujące możliwe daty powstania przychodu:

• ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie, lub
• ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego na wystawionej fakturze.
  
  

W celu określenia momentu powstania przychodu w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, należy w pierwszej kolejności rozstrzygnąć, który z wymienionych przepisów znajdzie zastosowanie w odniesieniu do przedstawionej we wniosku sytuacji.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego i jego uzupełnienia wynika, że Wnioskodawca, jako podwykonawca planuje podpisać umowę polegającą na Kompleksowym i kompletnym wykonaniu fasad aluminiowo-szklanych na budowie wskazanej w umowie. Wynagrodzenie za przedmiot umowy określone będzie ryczałtowo w jednej kwocie. Wykonanie powyższych robót polega na zaprojektowaniu fasad, przygotowaniu projektów wykonawczych oraz montażowych przedmiotowych fasad, zakupie niezbędnych materiałów oraz wyprodukowaniu fasad w naszej fabryce, a następnie przewiezieniu fasad na miejsce budowy i zainstalowaniu ich na budynku. Wynagrodzenie za wykonanie przedmiotu umowy ma być płacone w miesięcznych okresach rozliczeniowych na podstawie Protokołów Zaawansowania Robót. Wynagrodzenie za ostatni etap prac zostanie wypłacone na podstawie Protokołu Końcowego Robót. Zgodnie z Ogólnymi Warunkami Umowy (OWU), stanowiącymi załącznik do umowy, podpisanie przez Zamawiającego któregokolwiek z Protokołów Zaawansowania Robót nie może być traktowane jako akceptacja tej części robót, albowiem Roboty mogą być przyjęte jedynie w całości i jedynie na podstawie Protokołu Końcowego Robót. Zgodnie z OWU podstawą do wystawienia faktury za okresy rozliczeniowe przez Wnioskodawcę ma być Protokół Zaawansowania Robót, a podstawą wystawienia faktury ostatecznej ma być Protokół Końcowy Robót. Protokołu Zaawansowania Robót sporządzane będą co miesiąc na koniec miesiąca. Faktury za wykonaną (ale defacto nie odebraną przez klienta) część robót wystawiane mają być co miesiąc na podstawie procentowego wykonania robót. OWU zawiera następujące definicje: Protokół Zaawansowania Robót - „dokument podpisany przez Zamawiającego będący podstawą do wystawienia faktury przez Podwykonawcę, stwierdzający stopień zaawansowania wykonanych przez Podwykonawcę Robót. Protokół Zaawansowania Robót nie stanowi częściowego lub całości Robót” Protokół Końcowy Robót - „dokument potwierdzający zakończenie Robót Podwykonawcy”. Dla potrzeb podatku VAT powyższe świadczenie traktowane jest jako dostawa towarów z montażem, a faktury są wystawiane faktury na podstawie protokołów zaawansowania robót traktowane są jako faktury na zaliczki (przedpłaty).

Wnioskodawca zawiera jedną umowę na wykonanie całości świadczenia opisanego we wniosku. Zgodnie z umową: „Podstawą do wystawienia przez Podwykonawcę faktury obejmującej wynagrodzenie należne Podwykonawcy z tytułu Umowy za częściowe wykonanie Robót i zapłaty będzie podpisany przez Zamawiającego Protokół Zaawansowania Robót lub w przypadku faktury końcowej Protokół Końcowy Robót oraz Rozliczenie Ostateczne wg wzoru stanowiącego załącznik do Umowy, podpisane wspólnie przez Zamawiającego i Podwykonawcę. Protokół Zaawansowania Robót lub odpowiednio Protokół Końcowy Robót oraz Rozliczenie Ostateczne muszą być pod rygorem zwrotu faktury, dołączone do faktury w oryginale. Postanowienia umowne obowiązują pod warunkiem, że powyższe protokoły zostaną sporządzone w terminie umożliwiającym Podwykonawcy wystawienie faktury zgodnie z prawem, tj. w terminie 30 dni od dnia zgłoszenia zakończenia części robót, procentowego zakresu Robót, zakończenia całości Robót”, oraz „Podwykonawca, w oparciu o Protokół Zaawansowania Robót, a w przypadku faktury końcowej (ostatniej części wynagrodzenia Podwykonawcy) Protokół Końcowy Robót i Rozliczenie Ostateczne, wystawi na koniec miesiąca kalendarzowego i złoży w siedzibie Zamawiającego fakturę za wykonaną część Robót. Fakturowanie częściowe odbywać się będzie 1 raz w miesiącu, zgodnie z zaawansowaniem procentowym wykonanych Robót. W treści faktur Podwykonawca zobowiązany jest wskazać Umowę oraz budowę w związku z którą wystawia fakturę. Zdaniem Wnioskodawcy, wykonane roboty są rozliczane w okresach rozliczeniowych, a okresem rozliczeniowym jest miesiąc. Z umowy nie wynika, aby kwoty należne Wnioskodawcy na podstawie Protokołów Zaawansowania podlegały zwrotowi. Mają więc one charakter definitywny. Protokoły Zaawansowania Robót nie stanowią akceptacji odbioru tej części robót, gdyż zgodnie z umową wykonane przez nas roboty mogą być odebrane jedynie na podstawie Protokołu Odbioru Końcowego. Na wystawianych przez Wnioskodawcę fakturach będą określane okresy rozliczeniowe, będą to okresy miesięczne (miesiące kalendarzowe) wartości wynagrodzenie za te okresy określane będą na podstawie protokołów zaawansowania robót.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, że skoro jak wynika z wniosku i jego uzupełnienia, wykonane przez Wnioskodawcę roboty budowlane są rozliczane w miesięcznych okresach rozliczeniowych to przychód podatkowy powstanie zgodnie z art. 12 ust. 3c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, czyli na koniec każdego okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze.

Nie można zatem zgodzić się z Wnioskodawcą, że kwoty należne na podstawie Protokołów Zaawansowania Robót stanowić będą dla niego na podstawie art. 12 ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zarachowane należności na poczet dostaw, które zostaną wykonane w następnych okresach, gdyż należności te stanowić będą dla Wnioskodawcy kwoty, które są mu należne i płatne z tytułu wynagrodzenia za wykonane już w danym okresie rozliczeniowym prace, za które Wnioskodawca wystawił fakturę w oparciu o podpisany przez Zamawiającego Protokół Zaawansowania Robót w danym miesiącu. Ponadto jak wskazał Wnioskodawca, ww. kwoty maja charakter definitywny i nie podlegają zwrotowi.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będący przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a,
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.