Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-3.4012.16.2018.1.JS
z 14 lutego 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 3 stycznia 2018 r. (data wpływu 18 stycznia 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie prawa do zwolnienia podmiotowego z podatku od towarów i usług – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 stycznia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie w zakresie prawa do zwolnienia podmiotowego z podatku od towarów i usług.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą od dnia 03.08.2015. Głównym rodzajem działalności, którą prowadzi jest opracowywanie i autoryzacja dokumentacji projektowej zarówno budynków mieszkalnych jak i niemieszkalnych. W związku z prowadzoną działalnością ma wpisane wg PKD rodzaje działalności: 71.11.Z (działalność w zakresie architektury), 71.12.Z (działalność w zakresie inżynierii i związane z nią doradztwo techniczne), 74.10.Z (działalność w zakresie specjalistycznego projektowania). Jest również podatnikiem VAT czynnym od 03.08.2015.

W związku z dużą konkurencją na rynku i świadczeniem usług również dla osób fizycznych Wnioskodawca chciałby zrezygnować z podatku VAT. Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekracza łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Dodatkowo zgodnie zapisami art. 113 ust. 11 ustawy o VAT podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

Zgodnie z zapisami art. 113 ust. 13 ustawy o VAT zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników świadczących usługi:

1. prawnicze;
2. w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,
3. jubilerskie:
   
   

Sprzedaż Wnioskodawcy w latach 2015 i 2016 nie przekroczyła kwoty 150 000 zł, a w 2017 roku nie przekraczała kwoty 200 000 zł i prognozując na najbliższe lata nie będzie taka kwota przekraczana. Podatnikiem VAT czynnym Wnioskodawca jest od 03.08.2015, zatem minął już ponad rok. Usługi które świadczy dotyczą jedynie opracowania projektów budowlanych oraz ich autoryzacji. Nie świadczy usług związanych z doradztwem technicznym (które jest wpisane pod tym samym numerem PKD co działalność w zakresie inżynierii - 71.12.Z).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w związku z zapisami w ustawie o VAT Wnioskodawca ma prawo skorzystać ze zwolnienia z podatku VAT?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zgodnie z zapisami art. 113 ustawy o VAT Wnioskodawca ma prawo zrezygnować z VAT, gdyż obrót w 2017 roku nie przekracza 200 000 zł oraz jest już zarejestrowany jako podatnik VAT czynny ponad rok oraz nie świadczy usług doradczych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 1221 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Jak wynika z art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Zgodnie z art. 113 ust. 2 powołanej ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

1. wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju;
   
2. odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:
   
   1. transakcji związanych z nieruchomościami,
      
   2. usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
      
   3. usług ubezpieczeniowych
   - jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;
   
3. odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji

Z przepisu art. 113 ust. 5 ww. ustawy wynika, że jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Natomiast stosownie do art. 113 ust. 9 tej ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5 ustawy, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej art. 113 ust. 1 ustawy.

Ponadto, na mocy art. 113 ust. 10 ustawy, jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9 tego artykułu, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1 tego artykułu, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

W myśl art. 113 ust. 11 ustawy podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

Na podstawie art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9 tego artykułu, nie stosuje się do podatników świadczących usługi:

1. prawnicze,
2. w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,
3. jubilerskie.
   
   

W świetle powyższego, z podmiotowego zwolnienia z podatku od towarów i usług może skorzystać podatnik, u którego wartość dokonywanej sprzedaży nie przekroczy kwoty określonej w przepisach, a jeśli stracił wcześniej prawo do tego zwolnienia bądź z niego zrezygnował, to od momentu utraty prawa do zwolnienia lub rezygnacji z tego zwolnienia upłynął co najmniej rok licząc od końca roku, w którym to nastąpiło, przy czym podatnik ma prawo do powrotu do zwolnienia od początku dowolnego miesiąca w trakcie roku podatkowego. Możliwość skorzystania ze zwolnienia nie dotyczy jednak określonych rodzajów usług, w tym usług w zakresie doradztwa, o których mowa w art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy.

Podkreślić należy, iż ani ustawa o podatku od towarów i usług ani przepisy wykonawcze do tej ustawy nie definiują pojęcia doradztwa. Skoro jednak ustawa o podatku od towarów i usług w art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy o VAT zastrzega, że do osób świadczących usługi doradztwa nie stosuje się zwolnienia podmiotowego, określonego w ust. 1 i 9 należy – wobec braku w ustawie definicji doradztwa – posłużyć się znaczeniem językowym.

Termin „doradztwo” obejmować może szereg usług doradczych, np.: podatkowe, prawne, finansowe i inne. Odwołując się do wykładni językowej, zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN. Warszawa 1996), pod pojęciem „doradcy” należy rozumieć tego, „kto doradza”. Natomiast „doradzić”, w myśl powołanego wyżej Słownika Języka Polskiego, oznacza „udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie”. Zatem użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin „usługi w zakresie doradztwa” należy rozumieć szeroko.

Z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą od dnia 3 sierpnia 2015 r. jednoosobową działalność gospodarczą, a także czynnym podatnikiem VAT od tego dnia. Głównym rodzajem wykonywanej działalności jest autoryzacja i opracowywanie dokumentacji projektowej budynków mieszkalnych i niemieszkalnych. Działalność Wnioskodawcy wg Polskiej Klasyfikacji Działalności zaklasyfikowana jest do kategorii 71.11.Z (działalność w zakresie architektury), 71.12.Z (działalność w zakresie inżynierii i związane z nią doradztwo techniczne) oraz 74.10.Z (działalność w zakresie specjalistycznego projektowania).

Jak podkreśla Wnioskodawca, w rzeczywistości wykonywane przez niego usługi dotyczą jedynie opracowywania projektów budowlanych, natomiast nie świadczy on usług związanych z doradztwem technicznym (wymienionym w klasyfikacji PKD razem z działalnością w zakresie inżynierii – 71.12.Z).

Sprzedaż Wnioskodawcy w poprzednim roku podatkowym, tj. 2017 r., nie przekroczyła kwoty 200 000zł i Wnioskodawca nie planuje przekroczyć tej kwoty w bieżącym roku podatkowym.

Skoro zatem minął rok od końca roku, w którym Wnioskodawca został podatnikiem VAT czynnym (którym jest od 03.08.2015 r.), Wnioskodawca wykonuje w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wyłącznie czynności w zakresie opisanym we wniosku i czynności te nie mają w jakimkolwiek zakresie charakteru czynności doradczych, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług, a wartość sprzedaży nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł – to Wnioskodawca zgodnie z art. 113 ust. 11 ustawy o VAT ma prawo do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego z podatku od towarów i usług, przewidzianego w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzeń przyszłych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego zdarzenia przyszłego, zmiany stanu prawnego, jak również w przypadku ustalenia w toku prowadzonego postępowania podatkowego odmiennego stanu sprawy niż przedstawiony we wniosku, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.