Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT1-2.4012.938.2017.1.RS
z 15 lutego 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 grudnia 2017 r. (data wpływu 19 grudnia 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku zajęć sportowych prowadzonych przez zatrudnionych instruktorów, trenerów i nauczycieli oraz organizowania przyjęć urodzinowych połączonych z lekcjami gimnastyki – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 grudnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku zajęć sportowych prowadzonych przez zatrudnionych instruktorów, trenerów i nauczycieli oraz organizowania przyjęć urodzinowych połączonych z lekcjami gimnastyki.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca rozpoczął prowadzenie indywidualnej działalności gospodarczej w zakresie nauczania dzieci i młodzieży. Aktualnie przygotowuje się do rozpoczęcia świadczenia usług w ramach założonej działalności gospodarczej. Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym i zarejestrowany jest jako czynny podatnik VAT. Wnioskodawca sklasyfikował swoje usługi pod następujące kody PKD: 85.51.Z, 47.11.Z 85.59.B 93.29.Z oraz 96.04.Z. Przeważającą działalnością gospodarczą, według PKD, są pozaszkolne formy edukacji sportowej oraz zajęć sportowych i rekreacyjnych (PKD 85.51.Z). W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca będzie wykonywał usługi poprzez osoby zatrudnione w formie umowy o pracę lub na podstawie umowy cywilnoprawnej (może być to umowa zlecenia, umowa o wzajemnej współpracy). Umowy takie będą zawierane z osobami/trenerami/nauczycielami posiadającymi odpowiednie kwalifikacje m. in. ukończone studia pedagogiczne, certyfikaty do przeprowadzania zajęć m. in. matematycznych, sportowo-edukacyjnych. Osoby nauczające posiadać będą certyfikaty pedagogiczne lub sportowe. Usługi wykonywane będą dla uczniów szkoły podstawowej, gimnazjum oraz szkół ponadgimnazjalnych. Za udzielone dzieciom i młodzieży zajęcia płacą rodzice. Usługi wykonywane będą w wynajętym pomieszczeniu.

Wnioskodawca osobiście nie będzie zajmował się prowadzeniem pozaszkolnych form edukacji sportowych (np. zajęć sportowych i rekreacyjnych). Wnioskodawca będzie organizował pomieszczenia do realizacji usługi, np. sale lekcyjne/gimnastyczne, utrzymywał kontakt z rodzicami, zajmował się reklamowaniem zajęć oraz innymi czynnościami zmierzającymi do sprzedaży i obsługi swojego przedsięwzięcia.

W ramach ww. działalności gospodarczej Wnioskodawca będzie dokonywał sprzedaży następujących usług:

1. Sprzedaż zajęć sportowych w postaci lekcji gimnastyki - 85.51.Z.
2. Organizowanie przyjęć urodzinowych połączonych z lekcjami gimnastyki - 93.29.Z

Wszelkiego rodzaju dodatkowe usługi m. in. usługi transportu, wyżywienie u Wnioskodawcy, będą świadczyły firmy zewnętrzne. Natomiast opieka nad dziećmi, zajęcia edukacyjne, profilaktyczne będą realizowane przez Wnioskodawcę.

Ad. 1

Usługa sprzedaży zajęć sportowych w postaci lekcji gimnastyki polega na wykupieniu przez rodziców pakietu (kursu), w skład którego wchodzi np. 20 godzin zajęć sportowych w postaci gimnastyki, które odbywać się będą w okresie od września do stycznia oraz od lutego do czerwca. Wybór kursu będzie uzależniony od umiejętności osoby, która ma przystąpić i mogą być one podstawowe, średnio-zawansowane i zaawansowane. U Wnioskodawcy nie będzie można nabyć pojedynczych zajęć sportowych w postaci lekcji gimnastyki. Zajęcia prowadzone będą przez zatrudnionych (różne formy zatrudnienia, także cywilnoprawnej) instruktorów/ trenerów/nauczycieli posiadających odpowiednie kwalifikacje pedagogiczne/certyfikaty do prowadzenia takowych zajęć.

Ad. 2

Usługa organizowania przyjęć urodzinowych połączona będzie z zajęciami sportowo- rekreacyjnymi, np. lekcją gimnastyki. Rodzice będą mogli wybrać pakiet urodzinowy, w skład którego wchodzą zajęcia sportowo-rekreacyjne z instruktorem. Po zakończonych zajęciach osoby uczestniczące będą miały do dyspozycji sale. Rodzice za dodatkową opłatą będą mogli nabyć napoje czy zamówić catering.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy w zakresie sprzedaży usługi w postaci zajęć sportowo-rekreacyjnych, tj. lekcji gimnastyki Wnioskodawca ma prawo do zastosowania „stawki zwolnionej” z art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy o podatku od towarów i usług? Jeśli nie, to jaką stawką Wnioskodawca powinien opodatkować świadczoną usługę - stawką 8% czy 23%?
2. Czy w zakresie usługi polegającej na organizacji przyjęć urodzinowych połączonych z zajęciami, np. sportowo-rekreacyjnych, tj. lekcji gimnastyki, Wnioskodawca ma prawo do zastosowania „stawki zwolnionej” z art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy o podatku od towarów i usług? Jeśli nie, to jaką stawką Wnioskodawca powinien opodatkować świadczoną usługę - stawką 8% czy 23%?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT lub świadczenie usług, w rozumieniu art. 8 ustawy o VAT, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Stosownie do treści przepisu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza - na mocy art. 15 ust. 2 ustawy o VAT - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 146a pkt 1 ww. ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

Ad.1

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy o podatku od towarów i usług, zwolnieniu od opodatkowania podatkiem od towarów i usług podlegają usługi prywatnego nauczania na poziomie przedszkolnym, podstawowym, gimnazjalnym, ponadgimnazjalnym i wyższym, świadczone przez nauczycieli. W związku z powyższym świadczone usługi są zwolnione od opodatkowania na podstawie ww. przepisu z uwagi na fakt że są świadczone przez instruktorów posiadających odpowiednie kwalifikacje pedagogiczne.

Powyższe zostało potwierdzone między innymi w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 2 stycznia 2017 r. o sygn. 0461-ITPP2.4512.888.2016.1.AW.

Ad. 2.

W ocenie Wnioskodawcy, do usługi organizowania przyjęć urodzinowych połączonych z zajęciami sportowo-rekreacyjnymi, np. lekcją gimnastyki powinno znaleźć zastosowanie zwolnienie z art. art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy o podatku od towarów i usług. Powyższe uzasadnione jest tym, że zajęcia będą główną usługą sprzedawaną przez Wnioskodawcę, która będzie połączona z urodzinami któregoś z uczestników. Natomiast wszelkiego rodzaju dodatkowe usługi takie jak: przygotowanie pomieszczenia (wystroju pomieszczenia) są ściśle związane z usługa główną i należy potraktować jako usługę dodatkową. Nie ma możliwości nabycia usługi dodatkowej odrębnie od usługi głównej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłe jest nieprawidłowe.

Stosownie do dyspozycji art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…)

Stawka podatku, na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do treści art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział także stawki preferencyjne, przy czym wszelkie preferencje dotyczące wysokości opodatkowania stanowią wyjątek od ogólnej zasady i dlatego zastosowanie niższej niż podstawowa stawka podatku, może być zrealizowane wyłącznie w granicach określonych przepisami ustawy o podatku od towarów i usług i wydanych na podstawie delegacji ustawowej aktów wykonawczych do tej ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku usługi prywatnego nauczania na poziomie przedszkolnym, podstawowym, ponadpodstawowym i wyższym, świadczone przez nauczycieli.

Ww. przepis jest odzwierciedleniem w polskich przepisach regulacji art. 132 ust. 1 lit. j) Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347, str. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym państwa członkowskie zwalniają nauczanie prywatne przez nauczycieli, obejmujące kształcenie powszechne lub wyższe.

Przywołany przepis umożliwia nauczycielom zwolnienie od podatku od towarów i usług świadczonych przez nich usług nauczania prywatnego na poziomie przedszkolnym, podstawowym, ponadpodstawowym i wyższym. Zwolnienie to odnosi się zatem do usług nauczania, które obejmują materiał dydaktyczny realizowany przez te przedszkola, szkoły lub uczelnie wyższe. Musi istnieć tu zatem zgodność realizowanego w ramach prywatnego nauczania materiału z materiałem przewidzianym w programie nauczania w wymienionych placówkach oświatowych.

Analizując przywołane regulacje należy zauważyć, że warunkiem zastosowania zwolnienia od podatku jest nie tylko spełnienie przesłanki o charakterze przedmiotowym, dotyczącej rodzaju świadczonych usług, tj. usług prywatnego nauczania na odpowiednim poziomie edukacji, ale także przesłanki podmiotowej odnoszącej się do usługodawcy, który musi być nauczycielem. Niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że zwolnienie nie ma zastosowania. Zwolnione od podatku jest nauczanie prywatne przez nauczycieli, obejmujące kształcenie powszechne lub wyższe. Prywatne nauczanie obejmuje czynności wykonywane przez nauczycieli na ich własny rachunek i odpowiedzialność (tj. nauczyciel działa we własnym imieniu). Prywatny charakter nauczania nie zależy od istnienia bezpośredniej relacji umownej między uczącym a uczniem (bądź uczniami), może to być bowiem umowa zawarta przez nauczającego np. z rodzicami uczniów. Przykładem takiej usługi jest udzielanie korepetycji. Bez znaczenia w tej sytuacji pozostaje, czy odbiorcą usługi jest indywidualny uczeń, czy też jednocześnie większa liczba osób. W przypadku jednak, gdy nauczyciele świadczący usługi nauczania są zatrudnieni przez inny podmiot, to nie łączy ich bezpośrednia relacja umowna z uczniami, lecz z podmiotem zatrudniającym.

Należy zaznaczyć, że zgodnie ze stanowiskiem Trybunału Sprawiedliwości UE, zajętym w wyroku C-445/05 z dnia 14 czerwca 2007 r. w sprawie Werner Haderer, nauczanie prywatne obejmuje czynności wykonywane przez nauczycieli na ich własny rachunek i odpowiedzialność. Nie ma przy tym znaczenia okoliczność, czy usługa jest świadczona indywidualnemu uczniowi/słuchaczowi, czy też jednocześnie większej liczbie osób. Z kolei, w wyroku C-473/08 z dnia 28 stycznia 2010 r. w sprawie Eulitz Trybunał stwierdził, że nauczyciele świadczący usługi w ramach kursów organizowanych przez podmiot trzeci nie mogą zostać uznani za osoby nauczające „prywatnie” w rozumieniu art. 13 część A ust. 1 lit. j Szóstej Dyrektywy (obecnie art. 132 ust. 1 lit. j Dyrektywy 2006/112/WE).

W orzeczeniu C-445/05 Trybunał również wskazał, że pojęcie edukacja szkolna i uniwersytecka nie obejmuje jedynie nauczania, które kończy się egzaminem w celu uzyskania danych kwalifikacji lub które umożliwia uzyskanie określonego wykształcenia, lecz obejmuje także inną działalność, w ramach której prowadzi się nauczanie w celu poszerzania wiedzy i umiejętności uczniów lub studentów, pod warunkiem, że działalność ta nie będzie miała charakteru wyłącznie rekreacyjnego. Jednocześnie, zdaniem Trybunału, przyjęcie szczególnie ścisłej wykładni pojęcia „edukacji szkolnej i uniwersyteckiej” groziłoby powstaniem rozbieżności w stosowaniu systemu VAT w państwach członkowskich, z tego powodu, że systemy nauczania w każdym państwie członkowskim są zorganizowane w różny sposób.

Trybunał w powyższym orzeczeniu wyznaczył szeroki zakres interpretacyjny pojęcia edukacja szkolna i uniwersytecka, z uwagi na różny sposób organizacji systemu nauczania w państwach członkowskich. Polski ustawodawca zwolnił od podatku od towarów i usług nauczanie prywatne przez nauczycieli, obejmujące wyłącznie kształcenie na poziomie przedszkolnym, podstawowym, ponadpodstawowym i wyższym.

Na podstawie art. 41 ust. 2 ww. ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

W pozycji 186 załącznika nr 3 ustawy, zostały wymienione „Pozostałe usługi związane z rekreacją – wyłącznie w zakresie wstępu” – bez względu na symbol PKWiU.

W tym miejscu należy wyjaśnić, że pozycja 186 załącznika nr 3 do ustawy stanowi uzupełnienie regulacji zawartych w pozycjach 182-185 tego załącznika, które wyznaczają zakres stosowania obniżonej stawki podatku dla niektórych usług związanych m. in. z rekreacją.

Powyższe pozycje dotyczą:

• poz. 179 – usług związanych z działalnością obiektów sportowych – PKWiU 93.11.10.0;
  
• poz. 182 – usług kulturalnych i rozrywkowych – wyłącznie w zakresie wstępu (bez względu na symbol PKWiU):
  
  
  
  1. na widowiska artystyczne, włączając przedstawienia cyrkowe;
     
  2. do obiektów kulturalnych;
     
     
     
• poz. 183 – usług związanych z rozrywką i rekreacją – wyłącznie w zakresie wstępu do wesołych miasteczek, parków rozrywki, na dyskoteki, sale taneczne – bez względu na symbol PKWiU;
  
• poz. 184 – usług bibliotek, archiwów, muzeów oraz pozostałych usług w zakresie kultury – wyłącznie w zakresie wstępu – bez względu na symbol PKWiU;
  
• poz. 185 – wstępu na imprezy sportowe – bez względu na symbol PKWiU.
  

Należy wskazać, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji pojęcia „rekreacja”, aby zatem poznać jego znaczenie należy sięgnąć do wykładni językowej. Słownik Języka Polskiego (www.sjp.pwn.pl) definiuje „rekreację” jako „aktywny wypoczynek na świeżym powietrzu”, z kolei Wielki Słownik Języka Polskiego (http://www.wsjp.pl/) za „rekreację” uznaje „ruchową aktywność w czasie wolnym od pracy, mającą służyć zdrowiu i dobremu samopoczuciu”.

Ustawodawca nie określił również ani form, ani kategorii „wstępu”, do których ma zastosowanie obniżona stawka podatku w wysokości 8%. Słownik Języka Polskiego (www.sjp.pwn.pl) definiuje pojęcie „wstępu” wskazując m. in., że jest to „możliwość wejścia gdzieś, prawo uczestniczenia w czymś”.

Zatem pod pojęciem „wstępu” należy rozumieć możliwość wejścia gdzieś, prawo uczestniczenia w czymś, przy czym nie ma znaczenia forma biletu (lub opłaty), tzn. czy jest to jednorazowy bilet, czy też karnet upoważniający do kilku wejść. Dodatkowo należy zauważyć, że wejścia (wstępu) nie można kojarzyć tylko z możliwością wejścia, np. do określonego miejsca (pomieszczenia). Ze wstępem w rozumieniu tych przepisów związane jest określone świadczenie (typowe dla danego obiektu). I tak, np. z nabyciem biletu wstępu do teatru związana jest możliwość obejrzenia przedstawienia, w przypadku parku rozrywki – możliwość korzystania z określonych urządzeń, sali tanecznej – możliwość tańczenia, na imprezę sportową – możliwość obejrzenia rozgrywanych na danym obiekcie zawodów, „na siłownię” – możliwość wykonywania ćwiczeń siłowych przy wykorzystaniu znajdujących się na jej terenie przyrządów, do parku narodowego – możliwość oglądania obiektów przyrodniczych znajdujących się na jego terenie.

Tym samym, nie ma uzasadnienia dla zawężania stosowania stawki obniżonej związanej ze wstępem do biernego uczestnictwa w danym przedsięwzięciu, a więc wyłącznie do wejścia do danego obiektu bez możliwości korzystania z urządzeń tam się znajdujących, jeżeli korzystanie z tych urządzeń wiąże się z typowym użytkowaniem danego obiektu w ramach wstępu do tego obiektu (tak jak np. wstęp „na siłownię”, czy do parku rozrywki).

Należy zauważyć, że, co do zasady, każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, jednak w sytuacji gdy jedna usługa obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia kilka świadczeń, usługa ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych. Zatem, z ekonomicznego punktu widzenia usługi nie powinny być dzielone dla celów podatkowych wówczas, gdy tworzyć będą jedną usługę kompleksową, obejmującą kilka świadczeń pomocniczych. Jeżeli jednak w skład świadczonej usługi wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu usługi kompleksowej.

Analiza przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, powołanych regulacji prawnych oraz orzecznictwa TSUE prowadzi do stwierdzenia, że zwolnieniem od podatku przewidzianym w art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy o podatku od towarów i usług nie są/nie będą objęte zajęcia sportowe prowadzone przez zatrudnionych przez Wnioskodawcę pracowników, niezależnie od tego czy osoby te są/będą nauczycielami czy osobami posiadającymi przygotowanie pedagogiczne. W tej sytuacji pracowników nie łączy/nie będzie łączyć bezpośrednia relacja umowna z uczestnikami zajęć, tj. z nabywcami tych usług, lecz z Wnioskodawcą, jako zatrudniającym, gdyż pracownicy ci działają/będą działać w charakterze podwykonawców świadczonych przez Wnioskodawcę usług, a więc nie wykonują/nie będą wykonywać tych czynności bezpośrednio na rzecz osób będących ich adresatami. W przypadku, gdy pobierana opłata dotyczy/będzie dotyczyła wstępu na zajęcia, w ramach których odbywają się/będą odbywać się lekcje gimnastyki prowadzone przez instruktorów/trenerów/nauczycieli, świadczenie tych usług podlega/będzie podlegać opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 8%, na podstawie art. 41 ust. 2 w związku z art. 146 pkt 2 ustawy i w powiązaniu z poz. 183 załącznika nr 3 do ustawy.

Odnosząc się do kwestii zastosowania ww. zwolnienia od podatku do usług polegających na organizacji przyjęć urodzinowych należy wskazać, że podstawowym elementem świadczonych przez Wnioskodawcę usług jest/będzie organizacja urodzin, w ramach których są/będą wykonywane zajęcia sportowo-rekreacyjne. Zatem w tym przypadku wystąpi/będzie występować świadczenie złożone, w którym to zajęcia sportowo-rekreacyjne, np. gimnastyka nie stanowią/nie będą stanowiły dla nabywcy celu samego w sobie, lecz zorganizowanie przyjęcia urodzinowego. W związku z powyższym nie znajdzie zastosowanie zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy. W sytuacji, gdy za poniesioną opłatę za pakiet urodzinowy usługobiorca nabywa/nabędzie „prawo wstępu” na imprezę urodzinową, gdzie ma/będzie miał możliwość skorzystania z zajęć sportowo-rekreacyjnych z instruktorem, świadczenie tych usług podlega/będzie podlegać opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 8%, na podstawie art. 41 ust. 2 w związku z art. 146 pkt 2 ustawy i w powiązaniu z poz. 183 załącznika nr 3 do ustawy.

Z uwagi na powyższe, dokonując oceny stanowiska Wnioskodawcy należało je uznać za nieprawidłowe.

Jednocześnie informuje się, że niniejszą interpretację udzielono na podstawie przedstawionego opisu, z którego wynika, że w ramach przedmiotowych zajęć i przyjęć urodzinowych nie będą świadczone inne usługi poza zajęciami sportowo-rekreacyjnymi. Oznacza to, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia, a w przypadku zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.