2018.02.13 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL4.4012.652.2017.2.EB
z 13 lutego 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 6 listopada 2017 r. (data wpływu 29 listopada 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 25 stycznia 2018 r. (data wpływu 31 stycznia 2018 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania za zorganizowaną część przedsiębiorstwa wydzielonego zespołu składników materialnych i niematerialnych oraz wyłączenia z opodatkowania sprzedaży ww. składników – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 listopada 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania za zorganizowaną część przedsiębiorstwa wydzielonego zespołu składników materialnych i niematerialnych oraz wyłączenia z opodatkowania sprzedaży ww. składników. Wniosek uzupełniono w dniu 31 stycznia 2018 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (dalej: „Spółka”) jest spółką handlową. Spółka jest zarejestrowana jako podatnik VAT czynny. Spółka prowadziła działalność w zakresie między innymi przetwórstwa herbaty i kawy, produkcji wyrobów pończoszniczych, sprzedaży hurtowej herbaty, kawy, kakao i przypraw oraz sprzedaży hurtowej wyrobów tekstylnych. Spółka ze względu na problemy finansowe przestała prowadzić swoją działalność i została postawiona w stan upadłości z możliwością zawarcia układu, która następnie została zmieniona na upadłość z likwidacją majątku. Spółka jest właścicielem nieruchomości, na której prowadzona była działalność, o charakterze przemysłowym zabudowanej następującymi budynkami:

garaż,
mieszalnia herbaty,
budynek gospodarczy,
magazyn herbaty, laboratorium,
budynek produkcyjno – biurowy, produkcja herbaty, administracja,
hala produkcji herbaty II,
kotłownia centralnego ogrzewania,
budynek gospodarczy – sprężarkownia,
łącznik,
magazyn wyrobów gotowych,
magazyn opakowań II (herbaty),
budynek produkcji rajstop,
budynek gospodarczy,
magazyn rajstop,
magazyn,
budynek szwalni – dziewiarnia,
budynek magazynowy,
magazyn opakowań herbaty,
garaż,
budynek warsztatu,
magazyn,
magazyn,
magazyn rajstop,
magazyn rajstop,
łącznik,
wiata stalowa.

Obecnie Spółka wydzierżawia część niniejszej nieruchomości na rzecz przyszłego nabywcy, który prowadzi tam działalność związaną z przeznaczeniem budynków. Zgodnie z zapisem z umowy dzierżawy „wydzierżawiający oddaje dzierżawcy do używania i pobierania pożytków w zakresie produkcji spożywczej stanowiące własność wydzierżawiającego hale produkcyjno-magazynowe w nieruchomości, dla której Sąd Rejonowy, Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę, a dzierżawca opisaną nieruchomość będzie używał zgodnie z postanowieniami niniejszej umowy”. Spółka zamierza sprzedać niniejszą nieruchomość na rzecz nabywcy, który będzie prowadził tam działalność związaną z przeznaczeniem budynków. Przedmiotem zapytania Spółki jest następujące zagadnienie, czy niniejsza nieruchomość stanowi zorganizowaną część mienia Spółki, tj. zespół składników, realizujących określone zadania gospodarcze, której sprzedaż jako zorganizowanej części przedsiębiorstwa nie będzie podlegała podatkowi VAT.

Jest to jedyna nieruchomość posiadana przez Spółkę.

Wniosek uzupełniono w dniu 31 stycznia 2018 r. o następujące informacje:

Ad. 1

W odpowiedzi na pytanie, czy majątek mający być przedmiotem sprzedaży (nieruchomość) na moment planowanej transakcji będzie spełniał wymogi wskazane w definicji zorganizowanej części przedsiębiorstwa sformułowanej w art. 2 pkt 27e ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, czy majątek ten będzie wyodrębniony:

na płaszczyźnie organizacyjnej, Zainteresowany wyjaśnia, że majątek mający być przedmiotem sprzedaży będzie stanowić zespół składników, obejmujący środki trwałe, czyli wszystkie budynki znajdujące się na terenie nieruchomości, oraz jednocześnie nowy nabywca będzie zobowiązany do przejęcia na siebie wszystkich umów z dostawcami mediów oraz innych zobowiązań związanych z utrzymaniem niniejszej nieruchomości od dnia sprzedaży. Niniejsza nieruchomość jako jedyna nieruchomość Spółki, służyła do prowadzenia na niej głównej działalności Spółki, czyli realizowania określonego zadania gospodarczego-przetwórstwo, magazynowanie i sprzedaż herbaty oraz produkcję, magazynowanie i sprzedaż wyrobów pończoszniczych. Zespół tych składników może więc stanowić niezależne przedsiębiorstwo realizujące te zadania,
na płaszczyźnie finansowej, Wnioskodawca wskazał, że sposób prowadzenia ewidencji rachunkowej przez Spółkę pozwala na przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań dla wskazanego zespołu składników, co pozwala na określenie wyniku finansowego,
na płaszczyźnie funkcjonalnej, Wnioskodawca wyjaśnił, że zespół składników zostanie włączony do prowadzonego przez Nabywcę przedsiębiorstwa. Nabywany zespół składników będzie służył do realizacji zadania gospodarczego – pakowania herbaty. Jednakże nabywany zespół składników może stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze.

Ad. 2

Zgodnie z warunkami przetargu ustalonymi w Postanowieniu Sądu Rejonowego sprzedaż nie obejmuje ruchomości (tj. mebli, komputerów, maszyn, zapasów), wierzytelności, należności roszczeń wobec osób trzecich, środków pieniężnych w kasie i na rachunkach bankowych upadłej Spółki, dokumentacji księgowej, pracowniczej, finansowej, handlowej i korporacyjnej niezbędnej do przeprowadzenia postępowania upadłościowego.

Ad. 3

Zespół składników zostanie włączony do prowadzonego przez Nabywcę przedsiębiorstwa, które posiada własne struktury/działy pracownicze (m.in. administracyjne, księgowe, techniczne, magazynowe), które pozwolą na samodzielne wykonywanie zadań na niniejszym zespole składników. Jednocześnie Spółka obecnie wydzierżawia przyszłemu Nabywcy hale magazynowo produkcyjne, będące częścią zespołu składników, na których Nabywca realizuje zadania gospodarcze w zakresie pakowania herbaty, które to zadania będzie kontynuował po nabyciu zespołu składników.

Ad. 4

Nabywca będzie kontynuował tam działalność związaną z pakowaniem herbaty, którą to działalność prowadzi również obecnie na części zespołu składników, które wydzierżawia od Spółki.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż nieruchomości zabudowanej o charakterze przemysłowym na rzecz Nabywcy, który będzie prowadził tam działalność związaną z przeznaczeniem budynków, będzie stanowiła sprzedaż zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług i tym samym nie podlega opodatkowaniu zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż nieruchomości zabudowanej o charakterze przemysłowym na rzecz Nabywcy, który będzie prowadził tam działalność związaną z przeznaczeniem budynków, będzie stanowiła sprzedaż zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług i tym samym nie podlega opodatkowaniu zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów usług.

Spółka zamierza sprzedać nieruchomość zabudowaną o charakterze przemysłowym, którą wykorzystywała do produkcji herbaty oraz wyrobów pończoszniczych, a obecnie część tej nieruchomości wydzierżawia podmiotowi zgodnie z zapisem z umowy dzierżawy „wydzierżawiający oddaje dzierżawcy do używania i pobierania pożytków w zakresie produkcji spożywczej stanowiące własność wydzierżawiającego hale produkcyjno-magazynowe w nieruchomości dla której Sąd Rejonowy, Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę, a dzierżawca opisaną nieruchomość będzie używał zgodnie z postanowieniami niniejszej umowy”. Jest to jedyna nieruchomość posiadana przez Spółkę.

W skład nieruchomości wchodzą:

garaż,
mieszalnia herbaty,
budynek gospodarczy,
magazyn herbaty, laboratorium,
budynek produkcyjno-biurowy, produkcja herbaty, administracja,
hala produkcji herbaty II,
kotłownia centralnego ogrzewania,
budynek gospodarczy sprężarkownia,
łącznik,
magazyn wyrobów gotowych,
magazyn opakowań II (herbaty),
budynek produkcji rajstop,
budynek gospodarczy,
magazyn rajstop,
magazyn,
budynek szwalni – dziewiarnia,
budynek magazynowy,
magazyn opakowań herbaty,
garaż,
budynek warsztatu,
magazyn,
magazyn,
magazyn rajstop,
magazyn rajstop,
łącznik,
wiata stalowa,

Opisana powyżej sprzedaż zorganizowanej części przedsiębiorstwa nie będzie obejmowała ruchomości, wierzytelności, należności i roszczeń wobec osób trzecich, środków pieniężnych w kasie i na rachunku bankowym upadłej Spółki, dokumentacji księgowej, pracowniczej, finansowej, handlowej i korporacyjnej niezbędnej do przeprowadzenia postępowania upadłościowego. Majątek pozostały w Spółce po sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa pozwoli na przeprowadzenie postępowania upadłościowego.

Zgodnie z ustawą z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221) i definicją zawartą w art. 2 pkt 27e, pod pojęciem „zorganizowanej części przedsiębiorstwa” rozumieć należy organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Z przytoczonej definicji wynika, że aby zespół składników majątkowych mógł zostać uznany za zorganizowaną część przedsiębiorstwa muszą zostać spełnione łącznie następujące przesłanki:

istnienie zespołu składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,
organizacyjne i finansowe wyodrębnienie tego zespołu składników w istniejącym przedsiębiorstwie,
przeznaczenie tych składników do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Odnośnie pierwszego wymagania niniejsza nieruchomość stanowi zespół składników materialnych (w tym m.in. budynek administracyjny, budynki produkcyjne, magazyny, garaż, wiata, grunt) i niematerialnych (prawa do dokumentacji związanej z nieruchomością, bieżące zobowiązania związane z ochroną nieruchomości, podatkiem od nieruchomości, zobowiązania wynikające z umów zawartych z dostawcami mediów). Wraz ze zbyciem nieruchomości na nowego Nabywcę przejdą wszelkie obowiązki związane z bieżącym utrzymaniem nieruchomości. W związku z powyższym przesłankę tę należy uznać za spełnioną.

Odnośnie wymagania drugiego, zdaniem Spółki, aby móc mówić o wyodrębnieniu organizacyjnym z przedsiębiorstwa danych składników majątku niezbędne jest, aby składniki te pozostawały we wzajemnych relacjach, pozwalających uznawać je za zespół składników, który może samodzielnie realizować określone zadania. Najistotniejszym elementem determinującym spełnienie tej przesłanki jest istnienie w obrębie przedsiębiorstwa zespołu składników, połączonych w jedną grupę ze względu na rolę jaką odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa. Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z dnia 6 czerwca 2013 r., sygn. IPTPP2/443-221/13-4/PR zaznaczył, że przy rozpatrywaniu tego kryterium istotniejsze jest faktyczne istnienie wyodrębnienia organizacyjnego zespołu składników, aniżeli jego formalne ujęcie w strukturze organizacyjnej, bowiem przez wyodrębnienie organizacyjne należy rozumieć nie tylko umieszczenie zorganizowanej części przedsiębiorstwa w strukturze organizacyjnej przedsiębiorcy przykładowo jako oddział, zakład lub dział spółki zajmujący się prowadzeniem określonego rodzaju działalności, ale także każdą inną formę wyodrębnienia organizacyjnego (nie musi ono mieć sformalizowanego charakteru)”.

W konsekwencji należy uznać, że wszystkie wymienione powyżej składniki stanowią wyodrębniony organizacyjnie zespół składników, gdyż zlokalizowane są w jednym miejscu, na terenie jednej nieruchomości, i służą realizacji wieloetapowego procesu produkcji herbaty.

Kolejnym elementem jest wyodrębnienie finansowe, jak wskazuje się zarówno w doktrynie i praktyce organów podatkowych, wyodrębnienie finansowe nie musi być realizowane poprzez całkowitą samodzielność finansową zespołu składników majątkowych. Nie oznacza ono bowiem w szczególności konieczności prowadzenia odrębnej księgowości czy też konieczności sporządzania odrębnego bilansu dla zorganizowanej części przedsiębiorstwa, co potwierdza Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi, w interpretacji indywidualnej z dnia 6 czerwca 2013 r., sygn. IPTPP2/443-221/13-4/PR „wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa”. Zatem, wystarczające dla uznania, że dane składniki majątku są wyodrębnione finansowo jest prowadzenie takiej ewidencji zdarzeń gospodarczych, dzięki której możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów, a także należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Spółka zaznacza, że prowadzona przez nią ewidencja księgowa pozwala na wyodrębnienie dla niniejszej nieruchomości jej majątku, przychodów, kosztów, należności i zobowiązań. Zatem również tą przesłankę należy uznać za spełnioną.

Odnośnie wymagania trzeciego, część niniejszej nieruchomości wykorzystywana była przez Spółkę do realizacji określonych zadań gospodarczych – produkcji herbaty oraz wyrobów pończoszniczych. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 10 kwietnia 2013 r., sygn. ILPP2/443-81/13-2/MR wskazał, iż „wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość – obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa”. Obecnie część nieruchomości wydzierżawiana jest podmiotowi, który także prowadzi tam działalność związaną z przeznaczeniem budynków. Zgodnie z zapisem z umowy dzierżawy „wydzierżawiający oddaje dzierżawcy do używania i pobierania pożytków w zakresie produkcji spożywczej stanowiące własność wydzierżawiającego hale produkcyjno-magazynowe w nieruchomości dla której Sąd Rejonowy, Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę, a dzierżawca opisaną nieruchomość będzie używał zgodnie z postanowieniami niniejszej umowy”. Zbycie nieruchomości będzie dokonane na rzecz obecnego dzierżawcy, który będzie, wykorzystując nabyty zespół składników, kontynuował niezależną i samodzielną realizację określonego zadania gospodarczego.

Reasumując Spółka uważa, że wymienione we wniosku składniki, związane z niniejszą nieruchomością, mające stanowić przedmiot transakcji odpłatnego zbycia, będą posiadały cechy wymienione w art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż opisany zespół składników posiada wyodrębnienie organizacyjne, funkcjonalne oraz finansowe, a także będzie zdolny do samodzielnego realizowania funkcji gospodarczych w zakresie przedmiotu prowadzonej przez Spółkę zbywającą działalności.

Planowane przez Spółkę zbycie ww. zespołu składników, można klasyfikować jako nabycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Transakcja zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa stanowi czynność niepodlegającą przepisom ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z art. 6 pkt 1 tej ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 powołanej ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, (…).

Przepisy art. 6 ustawy wskazują na wyłączenia określonych czynności spod zakresu stosowania przepisów ustawy. Są tutaj wskazane te czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszcząc się w zakresie odpłatnej dostawy towarów, czy też odpłatnego świadczenia usług. Z uwagi jednakże na stosowne wyłączenie, czynności te nie podlegają opodatkowaniu.

Na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Pojęcie „transakcji zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma on zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Zaznaczyć należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji „przedsiębiorstwa”. Dlatego też, dla potrzeb przepisów ustawy należy posłużyć się definicją sformułowaną w art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r., poz. 459, z późn. zm.). Zgodnie z tym przepisem, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa),
własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości,
prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych,
wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne,
koncesje, licencje i zezwolenia,
patenty i inne prawa własności przemysłowej,
majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne,
tajemnice przedsiębiorstwa,
księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Przedsiębiorstwo jako przedmiot zbycia, musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy zbywany majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu. W tym miejscu należy zaznaczyć, że zgodnie z art. 55² Kodeksu cywilnego, czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Według art. 2 pkt 27e ustawy, przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Zatem, zbywany majątek można uznać za zorganizowaną część przedsiębiorstwa tylko wówczas, gdy stanowi on zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze.

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto, wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym. Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach takich, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy więc do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są wszystkie następujące przesłanki:

istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,
zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,
zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Zaznaczenia wymaga, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy zaś zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca (dalej: „Spółka”) jest spółką handlową. Spółka jest zarejestrowana jako podatnik VAT czynny. Spółka prowadziła działalność w zakresie między innymi przetwórstwa herbaty i kawy, produkcji wyrobów pończoszniczych, sprzedaży hurtowej herbaty, kawy, kakao i przypraw oraz sprzedaży hurtowej wyrobów tekstylnych. Spółka ze względu na problemy finansowe przestała prowadzić swoją działalność i została postawiona w stan upadłości z możliwością zawarcia układu, która następnie została zmieniona na upadłość z likwidacją majątku. Spółka jest właścicielem nieruchomości, na której prowadzona była działalność, o charakterze przemysłowym zabudowanej następującymi budynkami:

garaż,
mieszalnia herbaty,
budynek gospodarczy,
magazyn herbaty, laboratorium,
budynek produkcyjno – biurowy, produkcja herbaty, administracja,
hala produkcji herbaty II,
kotłownia centralnego ogrzewania,
budynek gospodarczy – sprężarkownia,
łącznik,
magazyn wyrobów gotowych,
magazyn opakowań II (herbaty),
budynek produkcji rajstop,
budynek gospodarczy,
magazyn rajstop,
magazyn,
budynek szwalni – dziewiarnia,
budynek magazynowy,
magazyn opakowań herbaty,
garaż,
budynek warsztatu,
magazyn,
magazyn,
magazyn rajstop,
magazyn rajstop,
łącznik,
wiata stalowa.

Majątek ten będzie wyodrębniony:

na płaszczyźnie organizacyjnej, majątek mający być przedmiotem sprzedaży będzie stanowić zespół składników, obejmujący środki trwałe, czyli wszystkie budynki znajdujące się na terenie nieruchomości, oraz jednocześnie nowy nabywca będzie zobowiązany do przejęcia na siebie wszystkich umów z dostawcami mediów oraz innych zobowiązań związanych z utrzymaniem niniejszej nieruchomości od dnia sprzedaży. Niniejsza nieruchomość jako jedyna nieruchomość Spółki, służyła do prowadzenia na niej głównej działalności Spółki, czyli realizowania określonego zadania gospodarczego-przetwórstwo, magazynowanie i sprzedaż herbaty oraz produkcję, magazynowanie i sprzedaż wyrobów pończoszniczych. Zespół tych składników może więc stanowić niezależne przedsiębiorstwo realizujące te zadania,
na płaszczyźnie finansowej, sposób prowadzenia ewidencji rachunkowej przez Spółkę pozwala na przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań dla wskazanego zespołu składników, co pozwala na określenie wyniku finansowego,
na płaszczyźnie funkcjonalnej, zespół składników zostanie włączony do prowadzonego przez Nabywcę przedsiębiorstwa. Nabywany zespół składników będzie służył do realizacji zadania gospodarczego – pakowania herbaty. Jednakże nabywany zespół składników może stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy zbycie nieruchomości zabudowanej będzie stanowiło sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu przepisu art. 2 pkt 27e ustawy i tym samym nie będzie podlegało opodatkowaniu zgodnie z art. 6 pkt 1, ustawy.

Jak wskazał Wnioskodawca, przedmiotem transakcji jest wyłącznie Nieruchomość. Zgodnie z warunkami przetargu ustalonymi w Postanowieniu Sądu Rejonowego sprzedaż nie obejmuje ruchomości (tj. mebli, komputerów, maszyn, zapasów), wierzytelności, należności roszczeń wobec osób trzecich, środków pieniężnych w kasie i na rachunkach bankowych upadłej Spółki, dokumentacji księgowej, pracowniczej, finansowej, handlowej i korporacyjnej niezbędnej do przeprowadzenia postępowania upadłościowego. Zespół składników zostanie włączony do prowadzonego przez Nabywcę przedsiębiorstwa, które posiada własne struktury/działy pracownicze (m.in. administracyjne, księgowe, techniczne, magazynowe), które pozwolą na samodzielne wykonywanie zadań na niniejszym zespole składników. Jednocześnie Spółka obecnie wydzierżawia przyszłemu Nabywcy hale magazynowo produkcyjne, będące częścią zespołu składników, na których Nabywca realizuje zadania gospodarcze w zakresie pakowania herbaty, które to zadania będzie kontynuował po nabyciu zespołu składników.

Biorąc pod uwagę opis sprawy oraz powołane przepisy należy stwierdzić, że przedmiot planowanej transakcji sprzedaży nie będzie stanowić przedsiębiorstwa w rozumieniu powołanego art. 55¹ Kodeksu cywilnego, ponieważ zbyciu nie będzie towarzyszył transfer szeregu kluczowych składników, wchodzących w skład normatywnej definicji przedsiębiorstwa i determinujących funkcjonowanie przedsiębiorstwa Sprzedającego.

Jak wyjaśniono wyżej, podstawowym wymogiem do uznania dostawy majątku za zorganizowaną część przedsiębiorstwa jest to, aby stanowiła ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań), podlegający wydzieleniu w istniejącym przedsiębiorstwie na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych). Istotnym jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie.

Przy czym przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie.

Odnosząc się do przedstawionego opisu sprawy i obowiązujących w tym zakresie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, należy stwierdzić, że w analizowanym przypadku nie znajdzie zastosowania art. 6 pkt 1 ustawy – natomiast do planowanej transakcji zbycia nieruchomości zabudowanej o charakterze przemysłowym będą miały zastosowanie ogólne zasady dotyczące opodatkowania tej transakcji podatkiem od towarów i usług. W wyniku sprzedaży nieruchomości nie dojdzie bowiem do przejęcia wierzytelności, należności i roszczeń wobec osób trzecich, środków pieniężnych w kasie i na rachunkach bankowych upadłej Spółki, dokumentacji księgowej, pracowniczej, finansowej, handlowej i korporacyjnej oraz ruchomości (tj. mebli, komputerów, maszyn, zapasów). Ponadto, zespół składników zostanie włączony do prowadzonego przez Nabywcę przedsiębiorstwa, które posiada własne struktury/działy pracownicze (m.in. administracyjne, księgowe, techniczne, magazynowe), które pozwolą na samodzielne wykonywanie zadań na niniejszym zespole składników. W konsekwencji, opisana transakcja nie obejmuje istotnych składników majątkowych służących do prowadzenia działalności gospodarczej. Przedmiot transakcji nie spełnia ustawowych przesłanek zawartych w definicji zorganizowanej części przedsiębiorstwa, tj. na moment sprzedaży nie stanowi masy majątkowej (zespołu składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań) wydzielonej organizacyjnie i funkcjonalnie, która umożliwiłaby funkcjonowanie jako oddzielne przedsiębiorstwo. Zatem, zbywane składniki nie będą mogły zostać uznane za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.

Nie dojdzie więc do zastosowania wyłączenia spod przedmiotowego zakresu opodatkowania VAT przewidzianego w art. 6 pkt 1 ustawy.

Podsumowując, mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że zbycie nieruchomości zabudowanej o charakterze przemysłowym na rzecz Nabywcy, który będzie prowadził tam działalność związaną z przeznaczeniem budynków nie będzie stanowiło sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa i w konsekwencji nie będzie podlegać wyłączeniu spod opodatkowania podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (oraz z opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę we wniosku powołanych interpretacji tut. Organ wyjaśnia, że wskazane rozstrzygnięcia interpretacji zostały potraktowane jako element argumentacji Wnioskodawcy, są to jednak rozstrzygnięcia odnoszące się do indywidualnej sprawy i co do zasady wiążą one stronę postępowania w konkretnych, indywidualnych sprawach, nie rozciągając swojego oddziaływania na inne, choćby podobne lub zbieżne sprawy.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin