2018.02.22 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-1.4012.848.2017.2.WN
z 22 lutego 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 18 grudnia 2017 r. (data wpływu 28 grudnia 2017 r.), uzupełnionym pismem z 14 lutego 2018 r. (data wpływu 20 lutego 2018 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług (VAT) usług w postaci wstępu na pole golfowe i gry na polu, realizowane jako wejścia jednorazowe oraz w formie rocznego abonamentu - karnetów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 grudnia 2017r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług (VAT) usług w postaci wstępu na pole golfowe i gry na polu, realizowane jako wejścia jednorazowe oraz w formie rocznego abonamentu - karnetów.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem 14 lutego 2018 r. (data wpływu 20 lutego 2018 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 8 lutego 2018 r. znak: 0111-KDIB3-1.4012.848.2017.l.WN.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (dalej również „Spółka”) prowadzi działalność gospodarczą w przedmiocie funkcjonowania obiektów sportowych, rekreacyjnych i rozrywkowych. Spółka jest polską spółką kapitałową, zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT.

Zgodnie zatem z klasyfikacją PKD spółka świadczy usługi m.in. w zakresie działalności obiektów sportowych, (PKD nr 93.11.Z.). W ramach swej działalności Spółka świadczy usługi związane ze sportem i rekreacją, m.in. w postaci udzielania odpłatnie zarówno jednorazowych wejść jak i okresowych karnetów wstępu na pole do gry w golfa oraz korzystania z dostępnej infrastruktury pola golfowego. Karnety te umożliwiają korzystania z pola golfowego i grę w golfa.

Usługi w postaci odpłatnego udostępniania miejsca do gry w golfa wykonywane są na rzecz osób fizycznych i osób prawnych, w tym stowarzyszenia, którego przedmiotem działalności jest wspieranie i rozwój aktywności fizycznej i rekreacyjnej w postaci gry w golfa. Wyżej wskazane usługi świadczone są na podstawie wystawianych faktur VAT.

Wedle brzmienia art. 146a pkt 2 w związku z poz. 179, 185, i 186 załącznika nr 3 Ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, stawką preferencyjną w wysokości 8% opodatkowuje się usługi związane z działalnością obiektów sportowych, wstępem na imprezy sportowe oraz pozostałe usługi związane z rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu. Wobec braku istnienia definicji ustawowych wyżej przedstawionych pojęć kwestią problematyczną jest dokonanie właściwej ich wykładni. W szczególności problematyczna jawi się kwestia jak traktować występujące czy to łącznie czy osobno kwestie świadczenia usług sportowych i rekreacyjnych oraz usług, które są świadczone ubocznie do działalności sportowej i rekreacyjnej i pozostają z nią w związku. Ta sytuacja motywuje zatem Wnioskodawcę do przedstawienia zapytania zawartego w niniejszym wniosku o interpretację.

Ww. pismem z 14 lutego 2018 r. Wnioskodawca uzupełnił opis sprawy informując, że dla usługi wstępu na pole golfowe i gry na polu realizowane jako wejście jednorazowe oraz w formie rocznego abonamentu stosować należy symbol PKWiU o numerze 93.11.10.0, odnoszący się do usług związanych z działalnością obiektów sportowych, o którym mowa w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. (Dz. U. nr 207, poz. 1293 ze zm.).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Wedle jakiej stawki (23% czy 8%) opodatkowania podatkiem od towarów i usług (VAT) powinny zostać rozliczane usługi w postaci wstępu na pole golfowe i gry na polu realizowane jako wejścia jednorazowe oraz w formie rocznego abonamentu - karnetów uprawniających do uprawiania sportu i rekreacji w oparciu o dostępną infrastrukturę, w sytuacji gdy tego typu usługi są świadczone jako wyłączne na rzecz osób fizycznych grających na polu golfowym jak i do osób prawnych np. kluby sportowe, przedsiębiorcy, którzy dla swoich członków lub pracowników wykupują prawo gry na polu golfowym?

Stanowisko Wnioskodawcy:

W opinii Wnioskodawcy, przedmiot jego działalności zgodny z klasyfikacją PKD, w szczególności działalność obiektów sportowych (PKD 93.11.Z), działalność rozrywkowa i rekreacyjna (PKD 93.2.) są zbieżne ze zdefiniowanymi w załączniku do ustawy o podatku od towarów i usług usługami związanymi z działalnością obiektów sportowych (pkt 179 Załącznika nr 3), wstępu na imprezy sportowe (pkt 185 Załącznika nr 3) oraz pozostałymi usługami związanymi z rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu (pkt 186 Załącznika nr 3). Zdaniem Wnioskodawcy, działalność zdefiniowana jako sprzedaż prawa wejścia i gry na polu golfowym zarówno jednorazowo jak i w formie rocznych karnetów na uprawianie sportu i rekreacji na polu golfowym powinna być opodatkowana podatkiem VAT według stawki 8%.

Zgodnie z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 30 stycznia 2013 r. sygn. akt: I SA/Bd 1045/12, definicja pojęcia „rekreacja” występującego w zał. 3 poz. 186 u.p.t.u., może być formą czynnego wypoczynku czy to na świeżym powietrzu, czy to na obiektach sportowych. Tego typu działalność w sposób oczywisty prowadzona jest przez Wnioskodawcę, bowiem oferuje on czynny wypoczynek na świeżym powietrzu, tj. na polu golfowym. Podobne stanowisko wyraził Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, stwierdzając w wyroku dnia 28 września 2012 r., sygn. akt: I SA/Kr 889/12, iż polski ustawodawca nie posłużył się określeniem „impreza rekreacyjna” czy też „wstęp na imprezę” co oznacza, że usługi rekreacyjne nie muszą dotyczyć wyłącznie „biernego” w nich uczestnictwa. Rekreacja może być formą czynnego wypoczynku czy to na świeżym powietrzu, czy to na obiektach sportowych. Do kwestii rozumienia rekreacji w zakresie wyłącznie wstępu na tego typu obiekty, odniósł się Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w wyroku z dnia 27 marca 2014 r. sygn. akt: I SA/Kr 1933/13, stwierdzając po pierwsze, że nie sposób wskazać usługi związanej z rekreacją, która polegałaby wyłącznie na samym wstępie, biernym uczestnictwie, bez aktywnego korzystania z urządzeń znajdujących się w obiekcie świadczącym tego typu usługi. Samo pojęcie rekreacji jest pojęciem bardzo szerokim i z definicji zakłada aktywne spędzanie wolnego czasu.

Zgodnie z tym orzeczeniem, wykładnia pojęcia „wstęp” oznaczająca wyłącznie prawo do wejścia do obiektu, bez możliwości korzystania z urządzeń tam się znajdujących, stanowi zawężenie tego pojęcia. Sformułowanie zaś „usługi związane z rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu” odnosi się do wstępu i korzystania z urządzeń i przyrządów tam się znajdujących. Co bardzo istotne, sformułowanie „wyłącznie w zakresie wstępu” należy rozumieć w ten sposób, że wszystkie usługi świadczone przez podatnika, które nie są związane z normalnym typowym jej użytkowaniem, nie są objęte stawką obniżoną. Opodatkowane są wówczas stawką podstawową. Zatem Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż może korzystać ze stawki obniżonej dopóty, dopóki świadczy usługi związane z typowym użytkowaniem pola golfowego. Podobne twierdzenia znalazły aprobatę w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 7 marca 2014 r., sygn. akt: I FSK 504/13. Zgodnie z tym orzeczeniem, nie można zakładać, że racjonalny ustawodawca tworzy normę prawną nieobejmującą żadnego stanu faktycznego. Nie sposób wskazać usługi związanej z rozrywką czy rekreacją, które polegałaby wyłącznie na samym wstępie, biernym uczestnictwie, bez aktywnego korzystania z urządzeń znajdujących się w tym obiekcie. Samo pojęcie rozrywki a zwłaszcza rekreacji zakłada aktywne spędzanie wolnego czasu. Zachodzi bowiem sprzeczność między pojęciem rozrywka, rekreacja a bierne uczestnictwo, brak aktywności. Należy również zwrócić uwagę na cele, które przyświecają ustawodawcy, wprowadzającego stawki obniżone na określone towary lub usługi. W ten sposób, obniżając koszt nabycia, można preferować określone zachowania konsumentów. Niewątpliwie wprowadzenie stawki obniżonej na usługi rekreacyjne służy rozpowszechnieniu zdrowego trybu życia poprzez udostępnienie tych usług i obniżenie kosztów. W tym kontekście nieracjonalne byłoby preferowanie poprzez stawki obniżone wyłącznie usług rekreacyjnych polegających na biernym korzystaniu z obiektów. Wykładnia pojęcia „wstęp” wyłącznie do wejścia do obiektu, bez możliwości korzystania z urządzeń tam się znajdujących, stanowiłaby zawężenie tego pojęcia. Na kwestię definicji usług rekreacyjnych zwrócił także uwagę Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 18 czerwca 2013 r., sygn. akt: III SA/Wa 126/13, precyzując, iż usługi rekreacyjne oznaczają możliwość korzystania z tych wszystkich urządzeń tego klubu, które służą rekreacji. Wedle interpretacji ogólnej nr PT1/033/32/354/LJU/14 Ministra Finansów, z dnia 2 grudnia 2014 r., przepisy ustawy o VAT nie zawierają definicji pojęcia rekreacja. Słownik Języka Polskiego (www.sjp.pwn.pl) definiuje rekreację jako „aktywny wypoczynek na świeżym powietrzu”, Wielki Słownik Języka Polskiego (http://www.wsjp.pl/) za rekreację uznaje „ruchową aktywność w czasie wolnym od pracy, mającą służyć zdrowiu i dobremu samopoczuciu”. Zdaniem Ministra Finansów, mając na uwadze powyższe definicje oraz brzmienie poz. 179, 182- 185 załącznika nr 3 do ustawy o VAT należy - na potrzeby stosowania art. 41 ust. 2 w związku z poz. 186 załącznika nr 3 do ustawy - uznać za rekreację różne formy aktywności mające służyć wypoczynkowi i zdrowiu. Wskazać dodatkowo należy, iż za zastosowaniem stawki 8% w analogicznej sytuacji wypowiedział się Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie 2 grudnia 2015 r. w interpretacji o nr IPPP2/4512-852/15-2/IŻ. Podkreślił on, iż co do zasady karnet na obiekt sportowy dotyczy prawa wstępu dla klienta, natomiast uczestnictwo lub jego brak zależą wyłącznie od woli uczestników. Dotyczy to zwłaszcza sytuacji, gdy stan faktyczny ma charakter ciągły i powtarzalny, co ma miejsce w sprawie Wnioskodawcy.

Odnosząc się do podniesionej wyżej kwestii definicji obiektu sportowego, którego prowadzenie uprawnia do skorzystania z preferencyjnej stawki podatku VAT, wskazać należy, iż poprzez obiekt sportowy, rozumie się samodzielny zwarty zespół urządzeń terenowych oraz budynków przeznaczonych do celów sportowych. Grupowanie to obejmuje usługi związane z działalnością obiektów sportowych na otwartym powietrzu lub halowych obiektów sportowych, takich jak stadiony i areny sportowe, lodowiska, baseny, boiska sportowe, pola golfowe, tory do gry w kręgle, korty tenisowe itp. Stanowisko takie zostało przytoczone m.in. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 10 czerwca 2015 r., sygn. akt: ITPP1/4512-419/15/BS. Wobec powyższego za oczywiste należy uznać to, że pole golfowe spełnia warunki kwalifikujące go do kategorii obiektów sportowych.

Podsumowując, wedle stanowiska Wnioskodawcy jego działalność polegająca na świadczeniu usług poprzez odpłatne udostępnianie infrastruktury pola golfowego powinna podlegać obowiązkowi podatkowemu podatku od towarów i usług wedle stawki w wysokości 8%. Udostępnianie odpłatnego karnetu bowiem zawiera w sobie w sposób oczywisty przede wszystkim usługi sportowe i rekreacyjne, a pozostałe jedynie jako ich sumplement i to ściśle z nimi związane - skorzystanie z szatni, prysznica, toalety. Tak samo związane z usługą podstawową byłyby pakiety startowe (banan, baton, woda) lub jednodaniowy posiłek po zakończeniu turnieju golfowego.

Preferencyjna stawka VAT dotyczyłaby sprzedaży prawa wejścia i gry na polu golfowym zarówno dla osób fizycznych jak i osób prawnych np. klub golfowy będący stowarzyszeniem - dla swoich członków czy pracodawca - dla swoich pracowników.

Jednocześnie Wnioskodawca w piśmie z 14 lutego 2018 r. doprecyzował, że przedstawione stanowisko zawęża się do kwestii stawki podatku VAT na usługę odpłatnego udostępnienia infrastruktury pola golfowego zawierającą w sobie usługi sportowe i rekreacyjne. Zapytanie nie dotyczy ewentualnego udostępniania pakietów startowych (np. banan, baton, woda) lub jednodaniowego posiłku po zakończeniu turnieju golfowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na wstępie należy zauważyć, że przy określaniu prawidłowej stawki podatku od towarów i usług dla danej czynności, której miejsce świadczenia lub dostawy znajduje się na terytorium kraju, istotne jest prawidłowe jej zaklasyfikowanie wg symbolu PKWiU. Tym samym wydając przedmiotową interpretację organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie sprawy, tj. na podanej przez Wnioskodawcę klasyfikacji.

Zauważyć należy, że zgodnie z poz. 7.3 Zasad Metodycznych Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług zawartych w załączniku do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) – dalej: „PKWiU”, zaliczanie danego produktu do odpowiedniego grupowania jest obowiązkiem producenta (względnie usługodawcy). Wynika to z faktu, że właśnie producent (usługodawca) posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia produktu do odpowiedniego grupowania PKWiU, tj. informacje dotyczące rodzaju użytego surowca, technologii wytwarzania, konstrukcji i przeznaczenia wyrobu lub charakteru usługi.

Należy jednak podkreślić, że dokonana przez producenta (usługodawcę) klasyfikacja nie może naruszać zasad budowy i logiki struktury PKWiU. W razie trudności przy zaliczaniu wyrobu (towaru) lub usługi do odpowiedniego grupowania PKWiU można wystąpić w tej sprawie do organów statystycznych. Procedury udzielania informacji w sprawie standardów klasyfikacyjnych (w tym Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług) określa Komunikat Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych.

Tut. organ nie jest uprawniony do przyporządkowywania formalnego towarów i usług do określonego grupowania klasyfikacyjnego. Podkreślić należy, że kwestie dotyczące zaklasyfikowania towaru lub usługi do właściwego grupowania statystycznego nie mieszczą się w ramach określonych w art. 14b § 1 ww. ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów opisanego stanu faktycznego / zdarzenia przyszłego (w szczególności w przypadku błędnej klasyfikacji PKWiU wymienionych we wniosku czynności) lub zmiany stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Na mocy art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Należy zauważyć, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz wydane na jej podstawie rozporządzenia przy ustalaniu preferencyjnych stawek podatkowych i zwolnień przedmiotowych w niektórych przypadkach odwołują się do grupowań PKWiU. Prawidłowa pod względem klasyfikacji statystycznych identyfikacja towarów i usług stanowi warunek niezbędny do określenia wysokości opodatkowania podatkiem VAT w stosunku do towarów i usług, dla których przepisy VAT powołują stosowną klasyfikację statystyczną.

Przy wyznaczaniu zakresu stosowania stawek obniżonych, w okresie od dnia 1 stycznia 2016 r. obowiązuje rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz.U. z 2015 r., poz. 1676 z późn. zm.). Zgodnie z § 3 pkt 1 ww. rozporządzenia do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług do dnia 31 grudnia 2018 r. stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU).

Jak stanowi art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku, bądź zwolnienie od podatku.

W myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Natomiast stosownie do art. 146a pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110 wynosi 23%;
stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

W załączniku nr 3 do ustawy stanowiącym „Wykaz towarów i usług podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT według stawki 7%” (w okresie od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2018 r. - 8%), wymienione zostały wymienione zostały towary i usługi objęte obniżoną stawką podatku.

I tak, pod pozycją 179 wymieniono „Usługi związane z działalnością obiektów sportowych” o symbolu PKWiU 93.11.10.0.

W objaśnieniach do PKWiU wskazano, że grupowanie 93.11.10.0 obejmuje:

usługi związane z działalnością obiektów sportowych na otwartym powietrzu lub halowych obiektów sportowych, takich jak: stadiony i areny sportowe, lodowiska, baseny, boiska sportowe, pola golfowe, tory do gry w kręgle, korty tenisowe itp.;
usługi związane z działalnością torów wyścigowych dla samochodów, psów i koni;
usługi związane z organizowaniem i przeprowadzaniem imprez sportowych dla sportowców zawodowych lub amatorów z wykorzystaniem własnych, otwartych lub zamkniętych obiektów sportowych.

Grupowanie to nie obejmuje natomiast m.in. usług związanych z działalnością obiektów służących poprawie kondycji fizycznej, sklasyfikowanych w 93.13.10.0.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w przedmiocie funkcjonowania obiektów sportowych, rekreacyjnych i rozrywkowych. W ramach tej działalności świadczy usługi związane ze sportem i rekreacją, m.in. w postaci udzielania odpłatnie zarówno jednorazowych wejść jak i okresowych karnetów wstępu na pole do gry w golfa oraz korzystania z dostępnej infrastruktury pola golfowego. Karnety te umożliwiają korzystania z pola golfowego i grę w golfa.

Dla usługi wstępu na pole golfowe i gry na polu realizowane jako wejście jednorazowe oraz w formie rocznego abonamentu stosować należy symbol PKWiU o numerze 93.11.10.0, odnoszący się do usług związanych z działalnością obiektów sportowych, o którym mowa w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 ze zm.).

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest stawka podatku VAT na usługi w postaci wstępu na pole golfowe i gry na polu realizowane jako wejścia jednorazowe oraz w formie rocznego abonamentu – karnetów uprawniających do uprawiania sportu i rekreacji w oparciu o dostępną infrastrukturę, w sytuacji gdy tego typu usługi są świadczone jako wyłączne na rzecz osób fizycznych grających na polu golfowym jak i do osób prawnych np. kluby sportowe, przedsiębiorcy, którzy dla swoich członków lub pracowników wykupują prawo gry na polu golfowym.

Przez obiekt sportowy rozumieć należy zwarty zespół urządzeń terenowych oraz budynków przeznaczonych do celów sportowych. Zatem obniżoną stawką podatku będą objęte usługi związane z udostępnianiem obiektu sportowego w celu korzystania zgodnie z charakterem obiektu, niezależnie od tego czy celem wstępu będzie rekreacja, czy uprawianie sportu.

Zatem dla opodatkowania świadczonych przez Wnioskodawcę usług obniżoną stawką podatku VAT 8% istotne znaczenie ma klasyfikacja statystyczna, a mianowicie fakt zidentyfikowania przedmiotowych usług pod symbolem PKWiU 93.11.10.0.

Ja wskazano wyżej poz. 179 załącznika nr 3, o którym mowa powyżej, wskazuje preferencyjną stawkę podatku w odniesieniu do usług związanych z działalnością obiektów sportowych, sklasyfikowanych w PKWiU 93.11.10.0.

Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy stwierdzić należy, że skoro świadczone przez Wnioskodawcę usługi wstępu na pole golfowe i gry na tym polu są usługami mieszczącymi się w przedstawionej przez Wnioskodawcę klasyfikacji PKWiU 93.11.10.0, to należy uznać, że ww. usługi jako usługi związane z działalnością obiektów sportowych (pola golfowego) korzystają z opodatkowania obniżoną stawką podatku VAT w wysokości 8%, na podstawie art. 41 ust. 2 w zw. z art. 146a pkt 2 ustawy w związku z poz. 179 załącznika nr 3 do ustawy.

Bez wpływu na wysokość stawki pozostaje fakt, że usługi te świadczone są wyłączne na rzecz osób fizycznych grających na polu golfowym jak i na rzecz osób prawnych np. kluby sportowe, przedsiębiorcy, którzy dla swoich członków lub pracowników wykupują prawo gry na polu golfowym.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Ponadto Tut. Organ zauważa, że granice szczególnego postępowania podatkowego, którego celem jest uzyskanie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, określa Wnioskodawca występując z konkretnym pytaniem prawnym, wyłącznie w odniesieniu do stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę, co wynika wprost z przepisu art. 14b § 1, § 2 i § 3 ustawy Ordynacja podatkowa. Natomiast na podstawie art. 14c § 1 i § 2 tut. Organ dokonuje oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Z uwagi na powyższe, tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Wnioskodawcy. Inne kwestie wynikające z opisu sprawy, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

W konsekwencji, niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie określenia stawki podatku VAT dla świadczonych przez Stronę usług w postaci wstępu na pole golfowe i gry na polu realizowane jako wejścia jednorazowe oraz w formie rocznego abonamentu - karnetów.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin