Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL4.4012.679.2017.2.NK
z 20 lutego 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 6 grudnia 2017 r. (daty wpływu 11 grudnia 2017 r.), uzupełnionym pismami z dnia 3 stycznia 2018 r. (data wpływu 8 stycznia 2018 r.) oraz z dnia 24 stycznia 2018 r. (data wpływu 6 lutego 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od zakupu towarów i usług w ramach realizowanego projektu pn. „(…)” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 grudnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od zakupu towarów i usług w ramach realizowanego projektu pn. „(…)”. Wniosek uzupełniono pismami z dnia 3 stycznia 2018 r. (data wpływu 8 stycznia 2018 r.) o wskazanie adresu elektronicznego Wnioskodawcy w systemie ePUAP oraz z dnia 24 stycznia 2018 r. (data wpływu 6 lutego 2018 r.) o informacje doprecyzowujące opisane zdarzenie przyszłe.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Miasto zgłosiło do dofinansowania w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2014-2020 (Europejski Fundusz Rozwoju Regionalnego) inwestycję pn. „(…)”, na którą otrzymało dofinansowanie i podpisało umowę z Instytucją Zarządzającą RPOW 2014-2020. Przedmiotem projektu jest remont i adaptacja nieużytkowanego lokalu na parterze budynku z przeznaczeniem na Centrum Usług Społecznych. Adaptacja lokalu na Centrum Usług Społecznych przewiduje zmiany w zakresie architektury pomieszczeń użytkowych – istniejący lokal zostanie podzielony na dwa niezależnie funkcjonujące lokale z osobnymi wejściami wchodzące w skład CUS: Klub Seniora dla 80 osób (533,39 m² powierzchni użytkowej) oraz Dzienny Dom Pomocy dla 30 podopiecznych (217,05 m² powierzchni użytkowej). Istniejące pomieszczenia zostaną w części przebudowane oraz dostosowane do pełnienia określonych funkcji. Przebudowane zostaną także instalacje (teletechniczne, elektryczna, wod-kan, c.o.). Przewidziano remont wszystkich posadzek z ich wymianą na nowe, remont wszystkich ścian wewnętrznych i stropów, malowanie oraz wykonanie okładziny z płytek ceramicznych. W ramach projektu zostanie także zakupione niezbędne wyposażenie Centrum Usług Społecznych. Reasumując, w ramach projektu planowana jest realizacja 4 zadań:

• Zadanie 1: Prace przygotowawcze, na które składają się:
  1. program funkcjonalno-użytkowy,
  2. elementy Studium Wykonalności.
• Zadanie 2: Prace remontowo-adaptacyjne polegające na wykonaniu:
  1. prac adaptacyjnych,
  2. prac remontowo-termomodernizacyjnych.
• Zadanie 3: Zakup niezbędnego wyposażenia związanego z utworzeniem Centrum Usług Społecznych.
• Zadanie 4: Promocja projektu, która polegać będzie na wykonaniu i montażu tablic informacyjnych i pamiątkowych.
  
  

Miasto jest podatnikiem podatku od towarów i usług zarejestrowanym jako podatnik VAT czynny, a ponadto jednostką samorządu terytorialnego działającą na podstawie ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 1875). Zadania własne gminy na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 6 obejmują sprawy pomocy społecznej, w tym ośrodków i zakładów opiekuńczych. Wśród jednostek budżetowych Miasta znajduje się m.in. Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej, który funkcjonuje na podstawie ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 1769, z późn. zm.), zgodnie z którą zadania pomocy społecznej w gminach wykonują jednostki organizacyjne – ośrodki pomocy społecznej. Trwałość projektu gwarantuje Miasto, które będzie właścicielem utworzonej infrastruktury Centrum Usług Społecznych i ponosić będzie koszty związane z jej utrzymaniem za pośrednictwem Miejskiego Domu Pomocy Społecznej. Na fakturach w związku z realizacją projektu nabywcą jest/będzie Miasto. Zarządzanie projektem w trakcie jego realizacji należy do miasta, które posiada zdolność organizacyjną do przeprowadzenia inwestycji. Zakłada się, że po zakończeniu przedsięwzięcia obiektem będzie zarządzał bezpośrednio, jako jednostka organizacyjna Beneficjenta, Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej, któremu przekazana zostanie zmodernizowana infrastruktura (na podstawie protokołu przekazania). Nowopowstałe Centrum Usług Społecznych zostanie włączone w struktury MOPS. Usługi dla podopiecznych Klubu Seniora świadczone będą nieodpłatnie, natomiast od części podopiecznych Dziennego Domu Pomocy Społecznej będą pobierane opłaty za pobyt czy wyżywienie, jednak te przychody są/będą zwolnione od podatku VAT. Pobyt w DDP jest odpłatny zgodnie z uchwałą Rady Miejskiej z dnia 28 stycznia 2015 r. w sprawie szczegółowych zasad ponoszenia odpłatności za pobyt w ośrodkach wsparcia. Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej po przeprowadzonym postępowaniu wydaje indywidualną decyzję administracyjną o skierowaniu do DDP oraz odpłatności za pobyt i wyżywienie. Oferta DDP skierowana jest wyłącznie do osób objętych systemem pomocy społecznej.

Ponadto z pisma z dnia 24 stycznia 2018 r. – stanowiącego uzupełnienie do wniosku – wynika, że:

1. Projekt pn. „(…)” realizowany będzie w związku z działalnością statutową Gminy i należy do zadań wskazanych w ustawie z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2017 r., poz. 1875, z późn. zm.), a mianowicie w art. 7 ust. 1 pkt 6, tj. pomocy społecznej, w tym ośrodków i zakładów opiekuńczych.
2. Towary i usługi zakupione w związku z realizacją ww. projektu nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w związku z powyższym Miastu będzie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od zakupu towarów i usług, które będą stanowiły koszt kwalifikowalny w ramach realizowanego projektu pn. „(…)” współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020?

Zdaniem Wnioskodawcy, zarówno w trakcie realizacji projektu, jak i po jego zakończeniu Gmina nie ma możliwości odzyskania poniesionego kosztu podatku VAT, ponieważ świadczone w Dziennym Domu Pomocy usługi opiekuńcze przyznawane na mocy decyzji administracyjnej podlegają pod ustawę o VAT i zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 22 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), będą to usługi z tego podatku zwolnione. Z kolei Klub Seniora będzie udostępniany nieodpłatnie i jest to realizacja zadań własnych gminy, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 6 ustawy o samorządzie gminnym (m.in. zaspokajanie zbiorowych potrzeb w zakresie pomocy społecznej). A zatem nieodpłatne użyczenie tego lokalu pomimo, że jest wykonywane w ramach prowadzonej przez podatnika działalności (realizacja zadań własnych gminy), nie stanowi odpłatnego świadczenia usług, o których mowa w art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT oraz odpowiednio art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT. Zatem pozostaje poza zakresem opodatkowania VAT. „Jeżeli czynności dokonywane przez podatnika wpisują się w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu VAT nie zostanie spełniona”, czyli nie wystąpi odpłatne świadczenie usług, a więc będziemy mieć do czynienia z czynnością poza VAT (vide: np. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 14 lipca 2016 r., znak: IBPP2/4512-423/16/IK).

Odnośnie funkcjonowania Dziennego Domu Pomocy Społecznej, stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W przedmiotowej sprawie występuje skonkretyzowane świadczenie (usługi opiekuńcze), które jest wykonywane z nakazu organu (decyzja administracyjna) pomiędzy dwoma określonymi stronami transakcji, dla którego istnieje bezpośredni beneficjent czynności. Miasto, za pośrednictwem MOPS, zobowiązuje się wykonać określone decyzją administracyjną czynności na rzecz konkretnej osoby, za które otrzymuje opłaty w określonej decyzją wysokości. Możliwe jest zatem zidentyfikowanie konkretnego świadczenia na rzecz określonego podmiotu (nabywcy). Dlatego też czynności świadczone przez Miasto spełniają definicję świadczenia usług określoną w art. 8 ust. 1 ustawy i w zakresie tych czynności Wnioskodawca nie korzysta z wyłączenia z grona podatników podatku od towarów i usług.

Na tej podstawie zasadnym byłoby stwierdzenie, że Miasto jest/będzie podatnikiem w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług w zakresie, w jakim realizuje usługi opiekuńcze podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jako odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy. Jednakże, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 22 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku usługi pomocy społecznej w rozumieniu przepisów o pomocy społecznej oraz usługi określone w przepisach o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie, a także dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, na rzecz beneficjenta tej pomocy, wykonywane przez:

• regionalne ośrodki polityki społecznej, powiatowe centra pomocy rodzinie, ośrodki pomocy społecznej, rodzinne domy pomocy, ośrodki wsparcia i ośrodki interwencji kryzysowej,
• wpisane do rejestru prowadzonego przez wojewodę: domy pomocy społecznej prowadzone przez podmioty posiadające zezwolenie wojewody, placówki opiekuńczo-wychowawcze i ośrodki adopcyjno-opiekuńcze, placówki specjalistycznego poradnictwa,
• inne niż wymienione w lit. a-c placówki zapewniające całodobową opiekę osobom niepełnosprawnym, przewlekle chorym lub osobom w podeszłym wieku na podstawie zezwolenia wojewody, wpisane do rejestru prowadzonego przez wojewodę,
• specjalistyczne ośrodki wsparcia dla ofiar przemocy w rodzinie.
  
  

Warunkiem zastosowania zwolnienia od podatku jest spełnienie zarówno przesłanki o charakterze przedmiotowym, dotyczącej rodzaju świadczonych usług (usług pomocy społecznej), jak również przesłanki podmiotowej odnoszącej się do usługodawcy, będącego ściśle określonym podmiotem. Niespełnienie bowiem chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że zwolnienie nie ma zastosowania.

W myśl art. 2 ust. 1 o samorządzie gminnym, gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy pomocy społecznej, w tym ośrodków i zakładów opiekuńczych (art. 7 ust. 1 pkt 6 ustawy o samorządzie gminnym).

W celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi – art. 9 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym.

Należy więc podkreślić, że zgodnie z omawianym przepisem art. 43 ust. 1 pkt 22 ustawy, zwolnieniu podlegają jedynie te usługi, które:

• są usługami pomocy społecznej w rozumieniu przepisów o pomocy społecznej, względnie usługami określonymi w przepisach o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie,
• są świadczone na rzecz beneficjenta tej pomocy – oznacza to, że zwolnieniu podlegają jedynie te usługi, które są wykonywane na rzecz odbiorcy pomocy,
• są świadczone przez podmioty wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 22 ustawy o podatku od towarów i usług.
  
  

Miasto jest podmiotem wymienionym w art. 43 ust. 1 pkt 22 ustawy, które świadczy usługi z zakresu pomocy społecznej.

Podsumowując, świadczone przez Miasto usługi opiekuńcze będą wykonywane w ramach zadań własnych gminy (Klub Seniora) lub korzystają ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 22 ustawy (Dzienny Dom Pomocy Społecznej), w związku z czym Miasto nie ma możliwości odzyskania poniesionego kosztu podatku VAT, a tym samym VAT stanowi koszt kwalifikowalny w projekcie pn. „(…)”.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. W świetle tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Jak wynika z powołanych przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast na podstawie przepisu art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – w myśl art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że w świetle art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ władzy publicznej będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter wyłącznie podmiotowo-przedmiotowy.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych) – tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2017 r., poz. 1875, z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Na podstawie art. 7 ust. 1 cyt. ustawy, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy pomocy społecznej, w tym ośrodków i zakładów opiekuńczych (art. 7 ust. 1 pkt 6 wskazanej ustawy).

Na podstawie art. 9 ust. 1 powołanej ustawy, w celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi.

Stosownie do art. 9 ust. 2 tej ustawy, gmina oraz inna gminna osoba prawna może prowadzić działalność gospodarczą wykraczającą poza zadania o charakterze użyteczności publicznej wyłącznie w przypadkach określonych w odrębnej ustawie.

Jak stanowi art. 9 ust. 3 cyt. ustawy, formy prowadzenia gospodarki gminnej, w tym wykonywania przez gminę zadań o charakterze użyteczności publicznej, określa odrębna ustawa.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że Miasto zgłosiło do dofinansowania w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2014-2020 (Europejski Fundusz Rozwoju Regionalnego) inwestycję pn. „(…)”, na którą otrzymało dofinansowanie i podpisało umowę z Instytucją Zarządzającą RPOW 2014-2020. Przedmiotem projektu jest remont i adaptacja nieużytkowanego lokalu na parterze budynku z przeznaczeniem na Centrum Usług Społecznych. Adaptacja lokalu na Centrum Usług Społecznych przewiduje zmiany w zakresie architektury pomieszczeń użytkowych – istniejący lokal zostanie podzielony na dwa niezależnie funkcjonujące lokale z osobnymi wejściami wchodzące w skład CUS: Klub Seniora dla 80 osób (533,39 m² powierzchni użytkowej) oraz Dzienny Dom Pomocy dla 30 podopiecznych (217,05 m² powierzchni użytkowej). Istniejące pomieszczenia zostaną w części przebudowane oraz dostosowane do pełnienia określonych funkcji. Przebudowane zostaną także instalacje (teletechniczne, elektryczna, wod-kan, c.o.). Przewidziano remont wszystkich posadzek z ich wymianą na nowe, remont wszystkich ścian wewnętrznych i stropów, malowanie oraz wykonanie okładziny z płytek ceramicznych. W ramach projektu zostanie także zakupione niezbędne wyposażenie Centrum Usług Społecznych. Reasumując, w ramach projektu planowana jest realizacja 4 zadań:

• Zadanie 1: Prace przygotowawcze, na które składają się:
  1. program funkcjonalno-użytkowy,
  2. elementy Studium Wykonalności.
• Zadanie 2: Prace remontowo-adaptacyjne polegające na wykonaniu:
  1. prac adaptacyjnych,
  2. prac remontowo-termomodernizacyjnych.
• Zadanie 3: Zakup niezbędnego wyposażenia związanego z utworzeniem Centrum Usług Społecznych.
• Zadanie 4: Promocja projektu, która polegać będzie na wykonaniu i montażu tablic informacyjnych i pamiątkowych.
  
  

Miasto jest podatnikiem podatku od towarów i usług zarejestrowanym jako podatnik VAT czynny, a ponadto jednostką samorządu terytorialnego działającą na podstawie ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym. Wśród jednostek budżetowych Miasta znajduje się m.in. Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej, który funkcjonuje na podstawie ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej, zgodnie z którą zadania pomocy społecznej w gminach wykonują jednostki organizacyjne – ośrodki pomocy społecznej. Trwałość projektu gwarantuje Miasto, które będzie właścicielem utworzonej infrastruktury Centrum Usług Społecznych i ponosić będzie koszty związane z jej utrzymaniem za pośrednictwem Miejskiego Domu Pomocy Społecznej. Na fakturach w związku z realizacją projektu nabywcą jest/będzie Miasto. Zarządzanie projektem w trakcie jego realizacji należy do miasta, które posiada zdolność organizacyjną do przeprowadzenia inwestycji. Zakłada się, że po zakończeniu przedsięwzięcia obiektem będzie zarządzał bezpośrednio, jako jednostka organizacyjna Beneficjenta, Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej, któremu przekazana zostanie zmodernizowana infrastruktura (na podstawie protokołu przekazania). Nowopowstałe Centrum Usług Społecznych zostanie włączone w struktury MOPS. Usługi dla podopiecznych Klubu Seniora świadczone będą nieodpłatnie, natomiast od części podopiecznych Dziennego Domu Pomocy Społecznej będą pobierane opłaty za pobyt czy wyżywienie, jednak te przychody są/będą zwolnione od podatku VAT. Projekt pn. „(…)” realizowany będzie w związku z działalnością statutową Gminy i należy do zadań wskazanych w ustawie z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, a mianowicie w art. 7 ust. 1 pkt 6, tj. pomocy społecznej, w tym ośrodków i zakładów opiekuńczych. Towary i usługi zakupione w związku z realizacją ww. projektu nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Wątpliwości Wnioskodawcy w analizowanej sprawie dotyczą wskazania, czy Miastu będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od zakupu towarów i usług w ramach realizowanego projektu pn. „(…)”.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W omawianej sprawie warunek uprawniający do odliczenia nie będzie spełniony, gdyż – jak wskazał Wnioskodawca – towary i usługi zakupione w związku z realizacją ww. projektu nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Zatem Miasto nie będzie miało prawa do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z realizacją ww. projektu.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że Miastu nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od zakupu towarów i usług w ramach realizowanego projektu pn. „(…)” współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, wynikające z opisu sprawy bądź własnego stanowiska nieobjęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone. Dotyczy to w szczególności kwestii opodatkowania świadczonych usług.

W tym miejscu należy nadmienić, że kryterium kwalifikowalności wydatków w ramach rozliczeń dotyczących wykorzystywanych środków pomocowych Unii Europejskiej (w tym kwalifikowalności podatku od towarów i usług), nie jest zagadnieniem regulowanym przez przepisy prawa podatkowego. Określenie kryteriów kwalifikowalności wydatków objętych dofinansowaniem w ramach programu operacyjnego, zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (Dz. U. z 2017 r., poz. 1376, z późn. zm.), należy do zadań instytucji zarządzającej, która na podstawie art. 25 ust. 1 ww. ustawy, odpowiada za prawidłową realizację programu operacyjnego.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.