Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-3.4011.301.2017.2.KK
z 23 lutego 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 201 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 11 grudnia 2017 r. (data wpływu 20 grudnia 2017 r.), uzupełniony 2 lutego 2018 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi rehabilitacyjnej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 grudnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi rehabilitacyjnej.

W związku z brakami formalnymi stwierdzonymi we wniosku, pismem z 23 stycznia 2018 r. Znak: 0111-KDIB2-3.4011.301.2018.1.KK wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano pismem z 29 stycznia 2018 r. (data wpływu 2 lutego 2018 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

W dniu 30 grudnia 2015 r. Wnioskodawca zakupił niezbędny sprzęt rehabilitacyjny – (duża mata turmalinowa), faktura nr 058. Sprzęt rehabilitacyjny zakupiono w celu uzyskania lepszego samopoczucia, ulgi w cierpieniu oraz by wykonywać czynności życiowe tj. usprawnić narząd ruchu by normalnie funkcjonować. Zakupione urządzenie kosztowało 4.990 zł brutto. Wnioskodawca posiada certyfikat potwierdzający własności rehabilitacyjnej. Zakupione urządzenie pomaga Wnioskodawcy w rehabilitacji domowej jego niepełnosprawności. Wnioskodawca posiada orzeczenie o stopniu niepełnosprawności z dnia 8 stycznia 2013 r. Urządzenie rehabilitacyjne Wnioskodawca stosuje do rehabilitacji reumatoidalnego zapalenia stawów rąk, nóg, mięśni oraz kręgosłupa zgodnie z zaleceniami lekarza. Ponadto Wnioskodawca cierpi na schorzenie – cukrzycę i przyjmuje insulinę w zastrzykach.

Ceramika turmalinowa wykorzystywana w zakupionym sprzęcie turmalinowym jest źródłem, długich fal podczerwonych, pola magnetycznego i ujemnie naładowanych jonów. Wpływ długich fal podczerwonych pomaga w utrzymaniu balansu wodnego w organizmie, regenerują tkanki, mają antymikrobowe działanie, magnetoterapeutyczne (likwidują zapalenia, przyśpieszają gojenie).

Odliczenie nie zostało dokonane przez Wnioskodawcę za rok 2015 w związku z tym, że certyfikat potwierdzenia właściwości rehabilitacyjnej maty Wnioskodawca otrzymał po okresie rozliczeniowym.

W uzupełnieniu wniosku w piśmie z 29 stycznia 2018 r. (data wpływu 2 lutego 2018 r.) Wnioskodawca wyjaśnił, że posiada orzeczenie o stopniu niepełnosprawności – stopień lekki symbol (11-I 07-S 05-R ) co oznacza:

• 11-I – inne schorzenia, w tym: endokrynologiczne, metaboliczne, zaburzenia enzymatyczne, choroby zakaźnie i odzwierzęce, choroby układu krwiotwórczego i inne.
• 05-R – upośledzenie narządu ruchu, w tym m.in. wady wrodzone i rozwojowe narządu ruchu, układowe choroby tkanki łącznej, zapalenie stawów, choroby zwyrodnieniowe stawów, nowotwory narządu ruchu czy amputacje oraz wiele innych schorzeń w obrębie narządu ruchu.
• 07-S – choroby układu oddechowego i krążenia, w tym m.in. przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP), zakaźne choroby płuc, prowadzące do niewydolności oddechowej, nowotwory płuc i opłucnej, wrodzone i nabyte wady serca, choroba niedokrwienna serca, kardiomiopatie, nadciśnienie tętnicze z powikłaniami i wiele innych.
  
  

Orzeczenie wydane jest na stałe, ustalony stopień niepełnosprawności datuje się na dzień 3 grudnia 2012 r. Orzeczenie o stopniu niepełnosprawności zostało wydane przez Urząd Miasta, Powiatowy Zespół ds. Orzekania Niepełnosprawności, (…) z dnia 8 stycznia 2013 r.

• zakupiona mata turmalinowa wykazuje cechy indywidualnego przeznaczenia do stopnia niepełnosprawności Wnioskodawcy, to jest: ułatwia Wnioskodawcy wykonywanie czynności życiowych jako osobie niepełnosprawnej poprzez ceramikę turmalinową, która jest źródłem fal podczerwonych, pola magnetycznego i ujemnie naładowanych jonów. Dzięki tej macie stan zdrowia Wnioskodawcy znacznie się poprawił i może samodzielnie wykonywać podstawowe czynności życiowe. Wnioskodawca stosuje ww. sprzęt do rehabilitacji reumatoidalnego zapalenia stawów rąk, nóg, mięśni oraz kręgosłupa.
• Przez stwierdzenie że „Wnioskodawca otrzymał certyfikat potwierdzenia własności rehabilitacyjnej” – należy rozumieć to, że aby dokonać rozliczenia Wnioskodawca musiał mieć pełną dokumentację do PIT-37 – aby móc odliczyć od dochodu sprzęt rehabilitacyjny a w razie kontroli przedłożyć certyfikat własności rehabilitacyjnej. Dlatego Wnioskodawca złożył dopiero korektę po uzyskaniu certyfikatu w której ujął kwotę do odliczenia.
• Certyfikat potwierdzenia własności rehabilitacyjnej został wydany przez producenta maty NM – 2500 (…) w dniu 18 sierpnia 2008 r . Dokument ten potwierdza że mata jest urządzeniem termicznym masującym o właściwościach magnetycznych i dopuszczona jest do użytku zgodnie z odpowiednimi dyrektywami i bezpieczeństwem użytkowania.

W tym miejscu Wnioskodawca przywołał opis znajdujący się na stronie internetowej producenta.

W dalszej części uzupełnienia Wnioskodawca wskazał, że poniesiony przez Wnioskodawcę wydatek nie został sfinansowany czy dofinansowany przez Zakładowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, Zakładowy Fundusz Aktywności, Państwowy Fundusz Osób Niepełnosprawnych, Narodowy Fundusz Zdrowia, Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych ani też jego zakup nie został zwrócony w innej formie.

Koszt zakupu Wnioskodawca poniósł wyłącznie z własnych środków i żadna instytucja nie zwracała żadnej kwoty za zakup ww. maty.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na zakup sprzętu rehabilitacyjnego fr 058 na kwotę 4.990 zł mogą zostać zaliczone do wydatków na cele rehabilitacyjne i odliczone w zeznaniu rocznym, w tym przypadku korekta zeznania PIT-37 za rok 2015 (tj. czy można odliczyć od dochodu zakupiony sprzęt rehabilitacyjny)?

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzęt rehabilitacyjny duża mata NM-2500 jest urządzeniem niezbędnym w rehabilitacji Wnioskodawcy i ułatwia mu wykonywanie czynności życiowej jako osobie niepełnosprawnej. Wydatki te mieszczą się zatem w dyspozycji art. 26 ust. 7a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na zakup maty NW-2500 mogą zostać zaliczone do wydatków na cele rehabilitacyjne, o których mowa powyżej i odliczone w zeznaniu rocznym, w tym przypadku będzie to korekta zeznania PIT-37 za rok 2015.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 2032 ze zm.) podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29-30c, art. 30e i art. 30f, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e,

4-4e i 6 lub art. 24b ust. 1 i 2, lub art. 25, po odliczeniu kwot: wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.

Rodzaje wydatków na cele rehabilitacyjne uprawniające do odliczeń od dochodu zawiera art. 26 ust. 7a ww. ustawy, zaś zasady i warunki dokonywania tych odliczeń określone zostały w ust. 7 i 7b-7g tego artykułu.

Przepis art. 26 ust. 7a pkt 3 ww. ustawy stanowi, że za wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 6, uważa się wydatki poniesione na zakup i naprawę indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego.

Wydatki, o których mowa w ust. 7a, podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, zakładowego funduszu aktywności, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. W przypadku, gdy wydatki były częściowo sfinansowane (dofinansowane) z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą w jakiejkolwiek formie (art. 26 ust. 7b ustawy).

W myśl art. 26 ust. 7 pkt 4 ww. ustawy wysokość wydatków na cele określone w ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 7c, ustala się na podstawie dokumentu stwierdzającego ich poniesienie, zawierającego w szczególności: dane identyfikujące kupującego (odbiorcę usługi lub towaru) i sprzedającego (towar lub usługę), rodzaj zakupionego towaru lub usługi oraz kwotę zapłaty – w przypadkach innych niż wymienione w pkt 1-3.

W myśl art. 26 ust. 7d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – warunkiem odliczenia wydatków, o których mowa w ust. 7a, jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek:

1. orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach, lub
2. decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną, albo
3. orzeczenia o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia, wydanego na podstawie odrębnych przepisów.
   
   

Na podstawie art. 26 ust. 7f ww. ustawy o podatku dochodowym – ilekroć w przepisach ust. 7a jest mowa o osobach zaliczonych do:

1. I grupy inwalidztwa – należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów orzeczono:
   
   1. całkowitą niezdolność do pracy oraz niezdolność do samodzielnej egzystencji albo
      
   2. znaczny stopień niepełnosprawności,
2. II grupy inwalidztwa – należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:
   
   1. całkowitą niezdolność do pracy albo
      
   2. umiarkowany stopień niepełnosprawności.
   
   
   

W myśl natomiast art. 26 ust. 13a ustawy wydatki na cele określone w ust. 1 (a więc również na cele rehabilitacyjne) podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów lub nie zostały odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca w 2015 r. zakupił sprzęt rehabilitacyjny – dużą matę turmalinową. Wnioskodawca posiada orzeczenie o lekkim stopniu niepoprawności z 8 stycznia 2013 r. wydane na stałe, ustalony stopień niepełnosprawności datuje się na dzień 3 grudnia 2012 r. Zakupiona mata turmalinowa wykazuje cechy indywidualnego przeznaczenia, została zakupiona w celu uzyskania lepszego samopoczucia i ulgi w cierpieniu. Ułatwia Wnioskodawcy wykonywanie czynności życiowych. Koszt zakupu maty turmalinowej Wnioskodawca poniósł wyłącznie z własnych środków i żadna instytucja nie zwróciła kwoty za zakup. Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca posiada fakturę potwierdzającą ten wydatek.

Zgodnie z cytowanym powyżej przepisem art. 26 ust. 7a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za wydatki o których mowa w ust. 1 pkt 6, uważa się wydatki poniesione na zakup i naprawę indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego.

Podkreślić przy tym należy, że każdy wydatek musi być rozpatrywany indywidualnie i w odniesieniu do konkretnego podatnika, który zamierza skorzystać z odliczenia. Zaakcentować należy, że stwierdzenie „niezbędnych w rehabilitacji” oznacza, że ustawodawca zalicza do niego tylko i wyłącznie sprzęt, urządzenia i narzędzia techniczne – mające cechy sprzętu, urządzeń i narzędzi indywidualnych, niezbędnych w rehabilitacji osoby niepełnosprawnej i ułatwiającej tej osobie wykonywanie czynności życiowych, których utrudnienie wykonywania wynika z niepełnosprawności. Oznacza to, że takie urządzenie musi posiadać określone właściwości.

Z uregulowań zawartych w ww. art. 26 ust. 7a pkt 3 oraz art. 26 ust. 7 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że:

• osoba chcąca skorzystać z odliczeń w ramach ulgi rehabilitacyjnej musi posiadać orzeczenie o niepełnosprawności,
• pomiędzy rodzajem nabytego sprzętu (urządzenia), a rodzajem niepełnosprawności pozostawać musi ścisły związek,
• zakupiony sprzęt, urządzenia i narzędzia techniczne powinny być wykorzystywane (używane) w rehabilitacji, służyć przywracaniu sprawności organizmu oraz ułatwiać osobie niepełnosprawnej wykonywanie czynności życiowych, których utrudnienie wynika z niepełnosprawności,
• zakup ww. sprzętu (urządzenia) powinien zostać udokumentowany.

Aby skorzystać z odliczenia zakupiony sprzęt (urządzenie) powinno zatem cechować się indywidualnym przeznaczeniem i niezbędnością w rehabilitacji.

Właściwym do stwierdzenia, czy dany sprzęt, urządzenie, czy narzędzie jest niezbędne w rehabilitacji oraz będzie ułatwiać wykonywanie czynności życiowych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, jest w szczególności lekarz specjalista, który biorąc pod uwagę stan zdrowia konkretnej osoby może ten fakt potwierdzić, np. w wydanym zaświadczeniu.

Należy również podkreślić, że zgodnie z powołanymi powyżej przepisami wydatki w ramach ulgi rehabilitacyjnej mogą podlegać odliczeniu od dochodu jedynie w roku podatkowym w którym zostały poniesione.

Zgodnie z art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 1aa, 7 i 8.

Wnioskodawcy przysługuje prawo złożenia korekty uprzednio złożonego zeznania podatkowego, w którym nie skorzystał z ulgi rehabilitacyjnej.

Kwestię złożenia korekty zeznania rocznego reguluje Ordynacja podatkowa.

W myśl art. 81 § 1 Ordynacji podatkowej jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację. Skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji (art. 81 § 2 ww. ustawy).

Z kolei zgodnie z art. 3 pkt 5 Ordynacji podatkowej ilekroć w ustawie jest mowa o deklaracjach – rozumie się przez to również zeznania, wykazy, zestawienia oraz informacje, do których składania obowiązani są, na podstawie przepisów prawa podatkowego, podatnicy, płatnicy i inkasenci.

Mając na uwadze powyższe, przyjmując za Wnioskodawcą, że zakupiony sprzęt jest niezbędny w rehabilitacji Wnioskodawcy oraz ułatwia wykonywanie czynności życiowych, stosowanie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, stwierdzić należy, że wydatek poniesiony przez Wnioskodawcę w 2015 r. na zakup maty turmalinowej będzie mógł zostać zaliczony do wydatków poniesionych na cele rehabilitacyjne, o których mowa w mowa w art. 26 ust. 7a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i odliczony od dochodu w zeznaniu rocznym za 2015 r. poprzez złożenie korekty zeznania za rok 2015.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a,
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków w dwóch egzemplarzach

(art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 1369 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.