Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-2.4010.18.2018.1.APA
z 26 lutego 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 201 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 8 stycznia 2018 r. (data wpływu 15 stycznia 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych dobrowolnego umorzenia udziałów za wynagrodzeniem – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 stycznia 2018 r. wpłynął do Organu wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych dobrowolnego umorzenia udziałów za wynagrodzeniem.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością posiadającą nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (dalej: „Wnioskodawca”). Wnioskodawca jest udziałowcem (mniejszościowym) w innej spółce z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, która podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu (dalej: „Spółka”).

Wnioskodawca rozważa zbycie całości posiadanych przez siebie udziałów w kapitale zakładowym Spółki na rzecz Spółki celem ich umorzenia w trybie umorzenia dobrowolnego na podstawie art. 199 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 1577, dalej: „KSH”). W procesie umorzenia udziałów Wnioskodawca otrzyma od Spółki wynagrodzenie ustalone uchwałą Nadzwyczajnego Zgromadzenia Wspólników Spółki, na które Wnioskodawca wyrazi zgodę w umowie zbycia udziałów celem umorzenia. Dobrowolne umorzenie udziałów nastąpi bądź z obniżeniem kapitału zakładowego Spółki, bądź bez obniżenia kapitału zakładowego Spółki – z tzw. czystego zysku.

Wynagrodzenie za umorzone udziały zostanie wypłacone w wysokości odpowiadającej wartości nominalnej umarzanych udziałów, która może być niższa od wartości rynkowej umarzanych udziałów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w przypadku dobrowolnego umorzenia udziałów należących do Wnioskodawcy w Spółce w trybie art. 199 § 1 KSH za wynagrodzeniem odpowiadającym wartości nominalnej umarzanych udziałów, które może różnić się od wartości rynkowej umarzanych udziałów, przychodem Wnioskodawcy jest kwota wynagrodzenia z tytułu umorzenia udziałów określona w uchwale wspólników?

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku dobrowolnego umorzenia udziałów należących do Wnioskodawcy w Spółce w trybie art. 199 § 1 KSH za wynagrodzeniem odpowiadającym wartości nominalnej umarzanych udziałów, które może różnić się od wartości rynkowej umarzanych udziałów, przychodem Wnioskodawcy jest kwota wynagrodzenia z tytułu umorzenia udziałów określona w uchwale wspólników.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 2343 ze zm.) – przychodem z odpłatnego zbycia rzeczy lub praw majątkowych, z zastrzeżeniem ust. 4, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie. Jeżeli jednak cena bez uzasadnionej przyczyny znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej. Wartość rynkową rzeczy lub praw majątkowych określa się wówczas na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.

Art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dopuszcza szacowanie przychodu podatnika wtedy, gdy w konkretnej transakcji występuje „cena”, w zamian za którą zbyto rzecz lub prawo majątkowe. Natomiast zgodnie z art. 199 § 1 KSH w razie dobrowolnego umorzenia udziałów w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością, wspólnikowi, którego udziały są umarzane przysługuje „wynagrodzenie”. W opinii Wnioskodawcy „wynagrodzenie” nie może być utożsamiane z „ceną”, o której mowa w art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, co w konsekwencji każe uznać za niedopuszczalne zastosowanie art. 14 ww. ustawy do dobrowolnego umorzenia udziałów, gdzie kwota otrzymana przez wspólnika ma postać „wynagrodzenia”, a nie „ceny”.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w orzecznictwie sądów administracyjnym, przykładowo Naczelny Sąd Administracyjny (dalej: „NSA”) w wyroku z 19 sierpnia 2015 r. o sygn. II FSK 1747/13 wskazał, że „wynagrodzenie”, o którym mowa w art. 199 § 1 KSH, nie jest tożsame terminowi „cena”, jakim posługuje się art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Co więcej w przedmiotowym wyroku NSA uznał, że przepisów art. 14 ww. ustawy nie stosuje się do dobrowolnego umorzenia udziałów w trybie art. 199 § 1 KSH.

Ponadto, w ocenie Wnioskodawcy, w przypadku zbycia udziałów celem ich umorzenia nie jest uprawnione odwoływanie się do warunków rynkowych, ponieważ zgodnie z przepisami KSH transakcja taka może nastąpić wyłącznie pomiędzy spółką z ograniczoną odpowiedzialnością a jej wspólnikiem. Oznacza to, że w sytuacji zbycia udziałów celem ich umorzenia brak jest innych porównywalnych transakcji rynkowych mogących stanowić podstawę do doszacowania przychodu, które mogłyby dokonać podmioty ze sobą niepowiązane.

Kolejnym argumentem przemawiającym za brakiem możliwości doszacowania przychodu podatkowego w przypadku zbycia udziałów w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością celem ich umorzenia, jest fakt, że dobrowolne umorzenie udziałów jest specyficzną instytucją prawa handlowego, której wprawdzie jednym z etapów jest zbycie udziałów, ale skutek i cel umorzenia udziałów jest zupełnie odmienny od skutku i celu zbycia udziałów w drodze zawarcia umowy sprzedaży udziałów. Zbycie udziałów dokonywane na potrzeby umorzenia dobrowolnego ma na celu doprowadzenie do unicestwienia bytu prawnego umarzanych udziałów, spełnia zatem inną rolę ekonomiczną niż sprzedaż udziałów, czy wniesienie udziałów aportem do spółki. Wszystko to przesądza, w ocenie Wnioskodawcy, o niedopuszczalności stosowania art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych do specyficznej instytucji prawa handlowego, jaką jest dobrowolne umorzenia udziałów.

Punkt widzenia tożsamy ze stanowiskiem Wnioskodawcy potwierdza jednolita linia interpretacyjna organów podatkowych, m.in.:

• interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 18 sierpnia 2017 r. (sygn. 0114-KDIP2-3.4010.196.2017.1.PS), w której organ zgodził się z wnioskodawcą, że: „zasada szacowania ceny rynkowej przez organy podatkowe na podstawie art. 14 Ustawy o CIT nie znajdzie zastosowania do transakcji zbycia udziałów za wynagrodzeniem w celu umorzenia”,
• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 22 stycznia 2016 r. (sygn. IBPB-1-2/4510-784/15/JW), w której organ zgodził się z wnioskodawcą, że: „do dobrowolnego umorzenia udziału (udziałów) w kapitale zakładowym Spółki należących do Wnioskodawcy za wynagrodzeniem poniżej wartości bilansowej (tj. w trybie art. 199 § 1 KSH) nie będzie miał zastosowania art. 14 ust. 1 oraz ust. 2 ustawy CIT”,
• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 6 czerwca 2016 r. (sygn. IPPB3/4510-438/16-2/MC), w której organ zgodził się z wnioskodawcą, że: „organy podatkowe nie mają prawa szacować przychodu Wnioskodawcy z tytułu zbycia udziałów/akcji w celu umorzenia, w przypadku gdy wynagrodzenie za zbywane udziałów/akcje będzie niższe od wartości rynkowej tych udziałów/akcji oraz nie mają prawa szacować przychodu Wnioskodawcy z tytułu umorzenia udziałów/akcji w przypadku, gdy wynagrodzenie za umarzane udziały/akcje będzie niższe od wartości rynkowej tych udziałów/akcji”,
• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 13 marca 2016 r. (sygn. IPPB6/4510-38/16-4/AZ), w której organ zgodził się z Wnioskodawcą, że: „w przypadku zaś zbycia udziałów w celu ich umorzenia przepisy KSH nie posługują się terminem »cena«, ale terminem »wynagrodzenie«. W przypadku, określonego w art. 199 KSH, nabycia od wspólnika udziałów przez Wnioskodawcę w celu ich umorzenia występuje »wynagrodzenie«, a termin »wynagrodzenie« nie jest tożsamy z »ceną«”.
  
  

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku dobrowolnego umorzenia udziałów należących do Wnioskodawcy w Spółce w trybie art. 199 § 1 KSH za wynagrodzeniem odpowiadającym wartości nominalnej umarzanych udziałów, które może różnić się od wartości rynkowej umarzanych udziałów, przychodem Wnioskodawcy jest kwota wynagrodzenia z tytułu umorzenia udziałów określona w uchwale wspólników.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Jednocześnie należy dodać, że Wnioskodawca we własnym stanowisku w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego powołał treść przepisu art. 14 art. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2017 r. Natomiast w związku z nowelizacją ww. ustawy od 1 stycznia 2018 r. treść ww. przepisu uległa zmianie i przybrała następujące brzmienie: przychodem z odpłatnego zbycia rzeczy, praw majątkowych lub świadczenia usług jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie. Jeżeli jednak cena bez uzasadnionych przyczyn ekonomicznych znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy, praw lub usług, organ podatkowy określa ten przychód w wysokości wartości rynkowej.

Zmiana ta pozostaje jednak bez wpływu na rozstrzygnięcie w niniejszej sprawie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78-79, 50-126 Wrocław, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.