Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL3-2.4011.10.2018.2.MKA
z 2 marca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 5 stycznia 2018 r. (data wpływu 8 stycznia 2018 r.), uzupełnionym w dniu 30 stycznia 2018 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi prorodzinnej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 stycznia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi prorodzinnej.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych określonych w art. 14b § 3 i § 4 Ordynacji podatkowej, w związku z powyższym pismem z 23 stycznia 2018 r. nr 0112-KDIL3-2.4011.10.2018.1.MKA, wezwano Wnioskodawczynię do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Jednocześnie poinformowano Wnioskodawczynię, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d § 1 Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a jego uzupełnieniem, nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano 23 stycznia 2018 r., skutecznie doręczono 25 stycznia 2018 r., natomiast 30 stycznia 2018 r. do tut. Organu wpłynęła odpowiedź na ww. wezwanie, w której Wnioskodawca uzupełnił wniosek (nadano w polskiej placówce pocztowej 26 stycznia 2018 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

2016 rok - stan faktyczny:

Wnioskodawczyni wraz z mężem odliczyli w PIT-ach sześć miesięcy za dwójkę dzieci: A urodzonego 10 października 2006 r. oraz B urodzoną 19 grudnia 2008 r. Małżonkowie wraz z dziećmi mieszkali do 4 sierpnia 2016 r. w domu małżonków, z którego mąż wyrzucił Zainteresowaną wraz z dziećmi. W czerwcu 2016 r. małżonkowie ustanowili rozdzielność majątkową. We wrześniu 2016 r. mąż Wnioskodawczyni złożył pozew o rozwód, obecnie sprawa jest na etapie apelacji. Od początku roku mąż Zainteresowanej czas spędzał z kochanką. Do domu wracał na noc, czasami na obiad, po którym zaraz wychodził. Dzieci w tym okresie widywał czasami przed szkołą lub w trakcie obiadu. Tzw. długi weekend majowy spędził z kochanką i jej córką w górach. Od własnej córki nie odbierał telefonu.

Ojciec dzieci od stycznia do czerwca spędził z nimi kilka godzin w dwie soboty (wyjście na kulki i do jego rodziców). W lipcu na prośbę Zainteresowanej wziął dzieci na tygodniowe wczasy, które były zamówione dla Wnioskodawczyni oraz byłego męża na początku roku. Po przyjeździe okazało się, że na wczasach była kochanka byłego męża z córką, czas poświęcał tylko im. Dzieci stwierdziły, że ojciec interesował się nimi tylko jak tej pani nie było w pobliżu. Czas spędzały z dziadkami.

Były mąż przez cały rok nie interesował się dziećmi, ich zdrowiem, nauką, potrzebami i zajęciami dodatkowymi. Nie woził dzieci na te zajęcia. Dzieci jeżdżą do ortodonty. Ojciec dzieci ani razu nie wykazał zainteresowania stanem ich uzębienia, oboje mają aparaty.

Ojciec dzieci od sierpnia widywał je w co drugi weekend z wyjątkiem listopada (uzgodnione przez rodziców), dzwonił do dzieci średnio raz w tygodniu.

Od kwietnia mimo, że wspólnie mieszkał z byłą małżonką i dziećmi nie łożył na utrzymanie dzieci. Od sierpnia zaczął płacić na dzieci z własnej woli alimenty w wysokości 1000,00 zł na dwoje dzieci.

2017 rok - zdarzenie przyszłe

Dalszy brak zainteresowania ojca dziećmi, ich potrzebami. Dzieci spędziły z ojcem w styczniu dwa weekendy, luty i marzec po jednym weekendzie. W lutym ojciec dzieci stwierdził, że spędzenie z nimi całego dnia uważa za stratę czasu. W kwietniu, lipcu i sierpniu spotkał się z dziećmi na godzinę do dwóch. Dzwonił do dzieci średnio raz na dwa tygodnie. Wyjątek - od końca sierpnia (wrócił właśnie z wakacji z zagranicy, gdzie był z kochanką i jej córką) do końca października dzwonił średnio co dwa dni. Ojciec tylko raz zadzwonił do wychowawcy syna, aby dowiedzieć się czy we wrześniu 2016 r. syn powiedział w szkole, że nienawidzi jego kochanki i jej córki. Na tym jego zainteresowanie się skończyło.

Syn w październiku miał urodziny, nie dostał nic od ojca. Córka miała w grudniu urodziny (małżonkowie są w trakcie apelacji od listopada), ojciec w dniu jej urodzin poszedł z czekoladkami do szkoły. Od lutego do końca kwietnia córka była leczona, ani razu ojciec nie zainteresował się postępami w leczeniu.

W listopadzie Zainteresowana otrzymała oficjalne pismo od ojca dzieci, że rezygnuje ze spotkań z nimi.

Dzieci w latach 2016 i 2017 nie prowadziły działalności gospodarczej, ani nie osiągały żadnych przychodów.

W 2017 r. ojciec przekazywał i przekazuje nadal kwotę 1 500 zł zasądzoną w dniu 19 października 2016 r. na poczet utrzymania A i B.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy Wnioskodawczyni za 2016 r. może od podatku za dzieci odliczyć 8 z 12 miesięcy?
   
2. Czy Wnioskodawczyni za 2017 r. może od podatku za dzieci odliczyć 11 z 12 miesięcy?
   
   

Zdaniem Wnioskodawczyni, Zainteresowana może odliczyć więcej niż połowę miesięcy za 2016 r. i 11 z 12 miesięcy za 2017 r., ponieważ ojciec według Wnioskodawczyni nie sprawował władzy rodzicielskiej. W rozumieniu Wnioskodawczyni władza rodzicielska to troska o potrzeby materialne, fizyczne i duchowe dziecka, zapewnienie mu poczucia bezpieczeństwa i udział w wychowaniu. Ojciec nie uczestniczył w większości wymienionych przez Wnioskodawczynię rzeczy. Dopiero od sierpnia 2016 r. zaczął płacić alimenty. Nigdy nie angażował się w proces wychowawczy. Rodzicielstwo to prawa, obowiązki i co za tym idzie, przywileje. Według Zainteresowanej nie można korzystać tylko z przywileju jakim jest odliczenie od podatku nie wypełniając praw i obowiązków.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 27f ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 200 z późn. zm.) od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:

1. wykonywał władzę rodzicielską;
2. pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało;
3. sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą.
   
   

Natomiast w myśl art. 27f ust. 2 ww. ustawy, odliczeniu podlega za każdy miesiąc kalendarzowy roku podatkowego, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do:

1. jednego małoletniego dziecka - kwota 92,67 zł, jeżeli dochody podatnika:
   1. pozostającego przez cały rok podatkowy w związku małżeńskim i jego małżonka, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 112 000 zł,
   2. niepozostającego w związku małżeńskim, w tym również przez część roku podatkowego, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 56 000 zł, za wyjątkiem podatnika samotnie wychowującego małoletnie dziecko wymienionego w art. 6 ust. 4, do którego ma zastosowanie kwota dochodu określona w lit. a;
2. dwojga małoletnich dzieci - kwota 92,67 zł na każde dziecko;
3. trojga i więcej małoletnich dzieci - kwota:
   1. 92,67 zł odpowiednio na pierwsze i drugie dziecko,
   2. 166,67 zł na trzecie dziecko,
   3. 225 zł na czwarte i każde kolejne dziecko.

Zgodnie zatem z ogólną zasadą wynikającą z art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnikom, jeżeli wykonują władzę rodzicielską, przysługuje ulga na dzieci małoletnie.

Treść art. 27f ust. 6 w powiązaniu z art. 6 ust. 4 pkt 2 i 3 wskazuje, że odliczenie kwoty określonej w ust. 2 przysługuje również podatnikowi, który utrzymywał dzieci pełnoletnie:

• bez względu na ich wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną,
• do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek oraz stawki podatku, określonych w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej,
  − w związku z wykonywaniem przez tych podatników ciążącego na nich obowiązku alimentacyjnego oraz w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej.
  
  

Za dochody, o których mowa w ust. 2 pkt 1, uważa się dochody uzyskane łącznie w danym roku podatkowym, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30b i art. 30c, pomniejszone o kwotę składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 i 2a (art. 27f ust. 2a).

Odliczenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 2 lub 3, przysługuje podatnikowi określonemu w ust. 1, który co najmniej przez jeden dzień roku podatkowego wykonywał władzę, pełnił funkcję lub sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do więcej niż jednego dziecka (art. 27f ust. 2b).

W przypadku, gdy w tym samym miesiącu kalendarzowym w stosunku do dziecka wykonywana jest władza, pełniona funkcja lub sprawowana opieka, o których mowa w ust. 1, każdemu z podatników przysługuje odliczenie w kwocie stanowiącej 1/30 kwoty obliczonej zgodnie z ust. 2 za każdy dzień sprawowania pieczy nad dzieckiem (art. 27f ust. 3).

Stosownie do art. 27f ust. 4 analizowanej ustawy, odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej.

Na podstawie art. 27f ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do 28 lutego 2017 r., odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów - imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci. Na żądanie organów podatkowych lub organów kontroli skarbowej, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:

1. odpis aktu urodzenia dziecka;
2. zaświadczenie sądu rodzinnego o ustaleniu opiekuna prawnego dziecka;
3. odpis orzeczenia sądu o ustaleniu rodziny zastępczej lub umowę zawartą między rodziną zastępczą a starostą;
4. zaświadczenie o uczęszczaniu pełnoletniego dziecka do szkoły.
   
   

Stosownie zaś do art. 27f ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 marca 2017 r., odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów - imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci. Na żądanie organów podatkowych, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:

1. odpis aktu urodzenia dziecka;
2. zaświadczenie sądu rodzinnego o ustaleniu opiekuna prawnego dziecka;
3. odpis orzeczenia sądu o ustaleniu rodziny zastępczej lub umowę zawartą między rodziną zastępczą a starostą;
4. zaświadczenie o uczęszczaniu pełnoletniego dziecka do szkoły.
   
   

Zgodnie zatem z ogólną zasadą wynikającą z art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnikom, jeżeli wykonują władzę rodzicielską, przysługuje ulga na dzieci małoletnie.

Władza rodzicielska – zgodnie z art. 93 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2017 r., poz. 682 z późn. zm.) – przysługuje obojgu rodzicom, a – stosownie do art. 97 § 1 tejże ustawy – jeżeli władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom, każde z nich jest obowiązane i uprawnione do jej wykonywania. W rozumieniu przepisów prawa rodzinnego władza rodzicielska obejmuje w szczególności obowiązek i prawo rodziców do wykonywania pieczy nad osobą i majątkiem dziecka oraz do wychowywania dziecka, z poszanowaniem jego godności i praw (art. 95 § 1 k.r.o.).

W konsekwencji, jeżeli w stosunku do danego dziecka obojgu rodzicom przysługuje władza rodzicielska, i władza ta jest wykonywana przez obojga rodziców, to każdy z rodziców ma prawo do odliczenia, w granicach przysługującego na dziecko limitu. Kwotę tę rodzice mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej. Dotyczy to zarówno rodziców pozostających w związku małżeńskim lub partnerskim, jak i rodziców rozwiedzionych czy będących w separacji.

Porozumienie rodziców co do wysokości dokonywanego odliczenia nie jest jednak wymagane w przypadku, gdy tylko jeden rodzic spełnia warunki określone w art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podkreślić należy, że o wykonywaniu władzy rodzicielskiej nie świadczy tylko sam fakt jej posiadania, czy spełniania obowiązku alimentacyjnego, ani sporadyczne kontakty z dzieckiem. Wykonywanie władzy rodzicielskiej polega na sprawowaniu faktycznej pieczy nad małoletnim dzieckiem w sposób zapewniający jego prawidłowy rozwój, a w szczególności podejmowanie przez rodzica (rodziców) obowiązków w zakresie zaspokojenia potrzeb fizycznych, edukacyjnych i duchowych dziecka, a więc zapewnienie/zabezpieczenie wszystkich potrzeb dziecka od bytowych po edukacyjne, rozwojowe, zdrowotne i emocjonalne. Wykonywanie władzy rodzicielskiej należy zatem odnieść do konkretnych okoliczności faktycznych, w oparciu o zachowania i konkretną aktywność rodziców wobec dziecka.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawczyni będąc w związku małżeńskim w 2016 r. i 2017 r. wychowywała dwoje małoletnich dzieci. Zainteresowana do 4 sierpnia 2016 r. mieszkała z dziećmi i mężem. W czerwcu 2016 r. pomiędzy małżonkami została ustanowiona rozdzielność majątkowa, we wrześniu zaś mąż złożył pozew o rozwód.

Wnioskodawczyni powzięła wątpliwość co do sposobu rozliczenia ulgi prorodzinnej za lata 2016 i 2017. Czy ulgę tą będzie mogła odliczyć za 8 miesięcy 2016 r. i 11 miesięcy 2017 r.

Wyjaśnić należy, że odliczenia ulgi z tytułu wychowywania dziecka dokonuje ten z rodziców, który wykonuje w stosunku do niego władzę rodzicielską. W przypadku, gdy tylko jeden z rodziców wykonuje władzę rodzicielską w stosunku do dziecka, to rodzicowi temu przysługuje prawa do odliczenia ulgi w pełnej wysokości limitu określonego na to dziecko.

Natomiast sposób rozliczenia ulgi w sytuacji gdy oboje rodzice w roku podatkowym wykonywali władzę rodzicielską w stosunku do dziecka został wskazany w wyżej cytowanym ust. 4 art. 27 f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z przepisu tego wynika, że rodzice mogą dokonać odliczenia w częściach równych lub w dowolniej ustalonej przez siebie proporcji.

W opisie wniosku Wnioskodawczyni wskazała, że zarówno Zainteresowana jak i ojciec dzieci – w różnym stopniu - wykonywali władzę rodzicielską w stosunku do nich. Wnioskodawczyni jednoznacznie nie wskazała, że tylko Zainteresowana wykonywała w latach 2016-2017 władzę rodzicielską w stosunku do dzieci. Znajduje to potwierdzenie m.in. w sposobie rozliczenia ulgi prorodzinnej za 2016 r., w którym rodzice skorzystali z ulgi na dwoje dzieci, każdy za 6 miesięcy. Również pytania Wnioskodawczyni ograniczające odliczenie ulgi do 8 i 11 miesięcy wskazują, że Zainteresowana nie wykluczyła sprawowania władzy rodzicielskiej przez ojca dzieci w 2016 i 2017 r.

Zakładając zatem, że oboje rodzice sprawowali w latach 2016 i 2017 władzę rodzicielską nad dwojgiem małoletnich dzieci, zważywszy na wyżej cyt. ust. 4 art. 27f ustawy stwierdzić należy, że właściwym jest rozliczenie ulgi z tytułu wychowywania dzieci przez oboje rodziców. Przy czym rodzice mogą ustalić proporcję w jakiej odliczą ulgę w ramach przysługującego limitu. W przypadku zaś braku porozumienia w zakresie podziału ulgi rodzice winni rozliczyć ją po połowie.

Ponadto wskazać należy, że inny podział ulgi prorodzinnej niż wskazany wyżej jest możliwy tylko w okolicznościach określonych w art. 27f ust. 3 cyt. ustawy. Przepis ten dotyczy wyłącznie sytuacji w nim wymienionych, tj. przypadków gdy dziecko spod opieki rodziców zostaje przekazane w tym samym roku podatkowym do rodziny zastępczej lub do opiekuna prawnego. Zatem, podział ulgi na dni następuje w sytuacji gdy ww. przekazanie następuje w trakcie miesiąca, każdemu z podatników opiekujących się dzieckiem przysługuje w tym miesiącu odliczenie w kwocie stanowiącej 1/30 miesięcznej kwoty odliczenia za każdy dzień sprawowania nad nim pieczy. Tego rodzaju okoliczności nie zachodzą jednak w przedmiotowej sprawie.

Wobec powyższego, w przypadku ustalenia z ojcem dzieci sposobu podziału przysługującej obojgu rodzicom ulgi prorodzinnej, rozliczenie przez Wnioskodawczynię ulgi w podanych proporcjach będzie prawidłowe.

Końcowo wyjaśnić należy, że w toku postępowania w sprawie wydania interpretacji upoważniony organ nie przeprowadza jakiegokolwiek postępowania dowodowego, a informacje niezbędne do wydania interpretacji czerpie wyłącznie z przedstawionego przez stronę opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Jeżeli przedstawione we wniosku stan faktyczny/zdarzenie przyszłe będzie się różniło od stanu występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Należy też zauważyć, że na podatniku spoczywa obowiązek udowodnienia w toku ewentualnego postępowania podatkowego okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. W rezultacie w wydanej interpretacji upoważniony organ nie rozstrzyga, który z rodziców i w jakim zakresie wykonuje władzę rodzicielską. Poczynienie pełnych ustaleń faktycznych na okoliczność, czy rodzic małoletnich dzieci faktycznie wykonywał w stosunku do dzieci władzę rodzicielską i ewentualnie w jakim okresie, jest możliwe wyłącznie w postępowaniu podatkowym.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy:

• zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia,
• zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
  
  

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.