Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB4.4015.18.2018.2.MSI
z 7 marca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2017 r., poz. 201, ze zm.) – Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 23 stycznia 2018 r. (data wpływu – 29 stycznia 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych sprzedaży lokalu mieszkania nabytego w drodze spadku – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 stycznia 2017 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych sprzedaży lokalu mieszkalnego nabytego w drodze spadku.

Jednakże treść wniosku nasuwała przypuszczenie, że Wnioskodawca może też oczekiwać interpretacji w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych. Z tego względu, w piśmie z 05 lutego 2018 r. znak: 0111-KDIB4.4015.18.2018.1.MSI wezwano Wnioskodawcę o wskazanie, czy oprócz interpretacji w przedmiocie podatku od spadków i darowizn oczekuje także interpretacji w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych. W wezwaniu zawarto pouczenie, że w przypadku braku odpowiedzi na wezwanie w wyznaczonym terminie, wniosek zostanie rozpatrzony w zakresie podatku od spadków i darowizn i w tym przedmiocie zostanie wydana interpretacja. Wezwanie skutecznie doręczono 12 lutego 2018 r., jednak Wnioskodawca nie udzielił na nie odpowiedzi.

W związku z powyższym, Organ wydaje interpretację w przedmiocie podatku od spadków i darowizn, zgodnie z pouczeniem zawartym w wezwaniu.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

W roku 1992 Wnioskodawca nabył wraz z żoną L.P. mieszkanie położone w B. przy ul. Fabrycznej i mieszka w nim do dnia dzisiejszego. W dniu 27 czerwca 2017 r. zmarła żona Wnioskodawcy. Ze względu na wiek (prawie 93 lata) oraz ogólny stan zdrowia, Wnioskodawca nie bardzo sobie radzi z życiem codziennym i chciałby przeprowadzić się do córki, gdzie miałby codzienną opiekę, pomoc oraz wikt i opierunek. Mieszkanie, w którym obecnie mieszka chciałby sprzedać. Po przeprowadzeniu masy spadkowej po żonie, Wnioskodawca jest jedynym właścicielem mieszkania. Do czasu śmierci żony Wnioskodawca miał ustanowioną małżeńską wspólnotę majątkową. W październiku 2017 r. otrzymał postanowienie Sądu Rejonowego o nabyciu prawa do spadku po zmarłej żonie. Naczelnik Urzędu Skarbowego wydał zaświadczenie, że podatek od spadków i darowizn z tytułu dziedziczenia nie należy się, gdyż zastosowano zwolnienie od podatku.

Formalnie połowę spadku po żonie Wnioskodawca nabył w październiku 2017 roku, zaś planowana sprzedaż nastąpiłaby przed upływem wymaganych 5 lat, chociaż wspólnie nabyli mieszkanie w roku 1992 i minęło już około 26 lat.

Wnioskodawca przywołał wyrok NSA sygn. akt II FPS 2/17, w którym Sąd stwierdził, że: „Dla celów opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, odpłatnego bycia nieruchomości i praw majątkowych (…) nabytych przez współmałżonka w wyniku dziedziczenia, datą ich nabycia lub wybudowania w rozumieniu tego przepisu jest dzień nabycia tych nieruchomości i praw majątkowych do majątku wspólnego małżonków”.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy sprzedając mieszkanie w 2018 roku Wnioskodawca będzie musiał zapłacić podatek od nabytego spadku po żonie, czyli od połowy wartości mieszkania.
2. Czy datą nabycia jest rok 1992 czy 2017 i czy przy założeniu sprzedaży w 2018 roku Wnioskodawca będzie musiał zapłacić podatek.
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, jako, że mieszkanie nabył wspólnie z żoną w 1992 roku to nie powinien podlegać podatkowi od spadków i darowizn przy ewentualnej sprzedaży mieszkania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz.U. z 2017 r., poz. 833, ze zm.) podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem:

1. dziedziczenia, zapisu zwykłego, dalszego zapisu, zapisu windykacyjnego, polecenia testamentowego;
2. darowizny, polecenia darczyńcy;
3. zasiedzenia;
4. nieodpłatnego zniesienia współwłasności;
5. zachowku, jeżeli uprawniony nie uzyskał go w postaci uczynionej przez spadkodawcę darowizny lub w drodze dziedziczenia albo w postaci zapisu;
6. nieodpłatnej: renty, użytkowania oraz służebności.
   
   

Zgodnie z ust. 2 tego przepisu podatkowi od spadków i darowizn podlega również nabycie praw do wkładu oszczędnościowego na podstawie dyspozycji wkładem na wypadek śmierci oraz nabycie jednostek uczestnictwa na podstawie dyspozycji uczestnika funduszu inwestycyjnego otwartego albo specjalistycznego funduszu inwestycyjnego otwartego na wypadek jego śmierci.

Ustawa o podatku od spadków i darowizn ściśle określa granice przedmiotu opodatkowania, tj. nabycie według określonych tytułów, wyczerpująco wymieniając tytuły, na podstawie których nabycie podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn. Powyższy katalog ujęty w art. 1 ww. ustawy ma charakter zamknięty. Opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn podlega tylko takie nabycie, które zostało w nim wymienione w sposób wyraźny.

Przepisy ww. ustawy nie definiują pojęcia spadku, a zatem należy odwołać się do odpowiednich przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r., poz. 459 ze zm.).

W myśl art. 922 § 1 Kodeksu cywilnego przez spadkobranie należy rozumieć przejście praw i obowiązków majątkowych zmarłego z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób. Stosownie do art. 925 w zw. z art. 924 ww. kodeksu spadkobierca nabywa spadek z chwilą śmierci spadkodawcy.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca w 1992 roku nabył wraz z żoną lokal mieszkalny. W dniu 27 czerwca 2017 r. zmarła żona Wnioskodawcy, a w październiku 2017 r. otrzymał postanowienie Sądu Rejonowego o nabyciu prawa do spadku po zmarłej żonie. Po przeprowadzeniu masy spadkowej po żonie, Wnioskodawca jest jedynym właścicielem mieszkania, które planuje sprzedać.

W świetle przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego należy wskazać, że sprzedaż lokalu mieszkalnego, nawet jeżeli udział w nim został nabyty w drodze dziedziczenia, stanowi czynność niewymienioną w art. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, a zatem nie podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn i nie powoduje powstania po stronie Wnioskodawcy obowiązku podatkowego wynikającego z ustawy o podatku od spadków i darowizn. Opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn (który to podatek Wnioskodawca wskazał jako przedmiot interpretacji) podlega nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych, m.in. tytułem dziedziczenia.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz powołane wyżej przepisy prawa należy stwierdzić, że w analizowanej sprawie podatek od spadków i darowizn nie wystąpi z uwagi na fakt, że sprzedaż mieszkania jest czynnością niewymienioną w art. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn a nie dlatego, że Wnioskodawca nabył lokal mieszkalny wspólnie z żoną w 1992 r.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe, aczkolwiek z innych przyczyn niż wskazał Wnioskodawca.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.