Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-1.4011.121.2018.1.RK
z 2 marca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy – przedstawione we wniosku z dnia 13 grudnia 2017 r. (data wpływu 2 stycznia 2018 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości przekazywania przez płatnika pracownikom i zleceniobiorcom informacji PIT-11 za pomocą środków komunikacji elektronicznej zgodnie z Modelem II (pyt. Nr 2 i Nr 3) jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 stycznia 2018 r. do tutejszego Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe:

Wnioskodawca jest spółką kapitałową, posiadającą siedzibę i miejsce efektywnego zarządu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Wnioskodawca nawiązał współpracę ze znaczą ilością zleceniobiorców oraz pracowników - osób fizycznych, posiadających polską rezydencję podatkową, a także cudzoziemców, którzy takiej rezydencji nie posiadają (dalej łącznie „Współpracownicy”). Wnioskodawca posiada system kadrowo-płacowy, którego zadaniem jest obsługa Współpracowników (dalej „Platforma”).

Wnioskodawca chciałby opracować i wdrożyć nową funkcjonalność (zastosowanie) Platformy i przy jej wykorzystaniu udostępniać informację podatkową PIT-11 (dalej „PIT-11”) Współpracownikom w formie elektronicznej, zgodnie z następującą procedurą:

1. Wygenerowanie dokumentu PIT-11 w formie nieedytowalnych plików w wersji PDF, zgodnie z obowiązującym wzorem deklaracji określonym w rozporządzeniu Ministra Finansów.
2. PIT-11 zostaną przez odpowiednio umocowanego przedstawiciela Wnioskodawcy podpisane elektronicznie z użyciem certyfikatu kwalifikowanego podpisu elektronicznego.
3. Na PIT-11 naniesiony zostanie znak graficzny informujący, że dokument został podpisany cyfrowo.
4. Na numer telefonu Współpracownika (obecnego lub byłego) wysłany zostanie SMS zawierający link, pod którym możliwe będzie pobranie danego PIT-11; dostęp do danego PIT-11 będzie indywidualnie przypisany do Współpracownika i tylko dla niego dostępny.
5. Współpracownik po kliknięciu na wymieniony powyżej link przekierowujący rozpocznie proces pobierania na swój telefon lub inne urządzenie elektroniczne, na którym powyższy link zostanie uruchomiony PIT-11.
6. Platforma będzie zapisywać godzinę i datę wysłania SMS-a z linkiem oraz kolejne wejścia na link dostępowy Współpracownika do udostępnionego PIT-11.
   
   

Wnioskodawca bierze po uwagę dwie możliwości. Po pierwsze, od Współpracowników mogą być pobierane imienne zgody na piśmie, z których będzie wynikać, że dany Współpracownik wyraża zgodę na przekazywanie mu PIT-11 w formie elektronicznej opisanej powyżej (dalej : „Model I”).

Z drugiej strony, Wnioskodawca rozważa (z uwagi na dużą ilość Współpracowników) wprowadzenie do przepisów wewnątrzzakładowych (w przypadku pracowników do Regulaminu Pracy, natomiast w przypadku osób współpracujących z Wnioskodawcą na podstawie umów prawa cywilnego - zarządzeniem Zarządu) regulacji, zgodnie z którymi każdy ze Współpracowników zobowiązany będzie do wskazania adresu e-mail oraz numeru telefonu, na które przesłane zostaną PIT-11. W regulacjach tych zostanie wskazane, że w przypadku zmiany numeru telefonu lub adresu poczty elektronicznej Współpracownik niezwłocznie musi poinformować o tym Wnioskodawcę oraz, że Wnioskodawca będzie w tej formie doręczał PIT-11 Współpracownikom. Ta sama informacja zostanie umieszczona pod drukiem oświadczenia, na którym Współpracownik będzie podawał swoje dane, o których mowa powyżej. Wnioskodawca wskazuje, że informacja o sposobie doręczania PIT-11 dotrze do każdego ze Współpracowników. Jednocześnie Wnioskodawca zabezpieczy prawa Współpracowników, którzy oświadczą, że nie posiadają telefonu ani adresu poczty elektronicznej poprzez przesłanie informacji PIT-11 w formie tradycyjnej lub nadanie im stosownego adresu poczty elektronicznej (po zmianie hasła przez Współpracownika Wnioskodawca nie będzie miał dostępu do wygenerowanego konta poczty elektronicznej), (dalej ,.Model II”).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy płatnik przekazując Współpracownikom imienną informację PIT-11, w sposób wskazany w opisie zdarzenia przyszłego w Modelu I realizuje swój ustawowy obowiązek wynikający z art. 39 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
2. Czy płatnik przekazując Współpracownikom imienną informację PIT-11, w sposób wskazany w opisie zdarzenia przyszłego w Modelu II realizuje swój ustawowy obowiązek wynikający z art. 39 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
3. Jeżeli odpowiedź na pytanie, o którym mowa w pkt 2 jest negatywna, czy konieczne będzie uzyskanie zgody Współpracownika na przekazanie informacji PIT-11 za pomocą środków komunikacji elektronicznej, a jeżeli tak, to czy konieczna będzie zgoda w formie pisemnej, czy też wystarczająca będzie zgoda wyrażona w formie dokumentowej (czyli dla przykładu w formie poczty elektronicznej lub skanu dokumentu podpisanego przez Współpracowania i przesłanego za pośrednictwem poczty elektronicznej)?
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawcy w zakresie przedstawionego zdarzenia przyszłego w odniesieniu do pytań oznaczonych Nr 2 i Nr 3. Natomiast w zakresie pytania oznaczonego Nr 1 wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy odnośnie pytania Nr 2, przekazując Współpracownikom imienną informację PIT-11 w sposób wskazany w opisie zdarzenia przyszłego w Modelu II zrealizuje swój ustawowy obowiązek wynikający z art. 39 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Model II, zdaniem Wnioskodawcy, również pozwala uznać, że spełnione zostaną warunki, które przewidziane zostały w art. 39 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dla płatnika. Różnica w Modelu II w stosunku do Modelu I dotyczy sposobu poinformowania Współpracownika przez Wnioskodawcę o formie, w jakiej będzie przesłana informacja PIT-11 (w formie elektronicznej). Ponadto, w Modelu II Współpracownik nie wyraża wprost zgody, a jedynie otrzymuje informację przy nawiązywaniu współpracy. Może natomiast odmówić akceptacji Regulaminu i nie podejmować współpracy z Wnioskodawcą. Co istotne, w Modelu II Współpracownik przekazuje wszelkie niezbędne dane oraz otrzymuje jednoznaczną informację o celu ich pozyskania i formie przekazywania PIT-11. W pozostałym zakresie procedura otrzymywania przez podatników informacji PIT-11 będzie analogiczna.

Warto wskazać, że w Modelu II to z dokumentów wewnątrzzakładowych (regulaminów pracy lub uchwał zarządu Wnioskodawcy) będzie wynikać, jak płatnik zamierza przekazywać informacje PIT-11. Ponadto, dokumenty wewnątrzzakładowe będą zobowiązywać danego Współpracownika do wskazania danych, które pozwolą mu na przesłanie niezbędnych danych. Dla Wnioskodawcy Model II może okazać się łatwiejszy w implementacji, ponieważ nie będzie konieczne zbieranie indywidualnych zgód od każdego ze Współpracowników, z uwagi na fakt, że zagadnienie to zostanie uregulowane na poziomie dokumentacji wewnątrzzakładowej Wnioskodawcy. Ma to szczególnie istotne znaczenie, ponieważ Wnioskodawca współpracuje z szeregiem Współpracowników, co może oznaczać fizyczną niemożliwość implementacji Modelu I w praktyce.

Zdaniem Wnioskodawcy odnośnie pytania Nr 3, nie będzie potrzeby uzyskania imiennej zgody zarówno w formie dokumentowej, dla przykładu za pośrednictwem komunikacji elektronicznej, jak też w formie pisemnej.

Zdaniem Wnioskodawcy nie ma obowiązku uzyskiwania przedmiotowych zgód w Modelu II, zarówno w formie dokumentowej, np. elektronicznej za pośrednictwem poczty e-mail, jak też pisemnej, pod warunkiem że kwestie te zostaną uregulowane na poziomie dokumentów wewnątrzzakładowych, które będą obowiązywać Współpracowników i dla Współpracowników będzie jasne, że dane, które podają Wnioskodawcy, służą do przekazania informacji PIT-11. W tym miejscu, zdaniem Wnioskodawcy, wystarczy wskazać, że konieczność posiadania indywidualnych zgód, gdy kwestia jest uregulowana dokumentami wewnątrzzakładowymi, dotyczącymi wszystkich Współpracowników, jest zbyt restrykcyjna dla płatnika, a przez to nakłada na niego zbyt daleko idące obowiązki.

Wnioskodawca wskazuje, że każde nałożenie obowiązków lub ograniczenie praw powinno następować w zgodzie z zasadami poprawnej legislacji, stanowiącej element demokratycznego państwa prawa, statuowanej w art. 2 Konstytucji RP. Zasada ta - jak wskazał Trybunał Konstytucyjny w wyroku z dnia 27 lipca 2006 r., sygn. akt SK 43/04, publ. OTK-A 2006/7/89 była już wielokrotnie przedmiotem rozważań Trybunału (m.in. w uchwale z dnia 8 marca 1995 r., sygn. akt W 13/94, publ. OTK z 1995 r., t. I, poz. 21 oraz w wyrokach: z dnia 11 stycznia 2000 r., sygn. akt K. 7/99, publ. OTK ZU Nr 1/2000, poz. 2, z dnia 21 marca 2001 r., sygn. akt K. 24/00, publ. OTK ZU Nr 3/2001, poz. 51, z dnia 30 października 2001 r., sygn. akt K 33/00, publ. OTK ZU Nr 7/2001, poz. 217, z dnia 9 kwietnia 2002 r., sygn. akt K 21/01, publ. OTK ZU Nr 2/A/2002, poz. 17, z dnia 24 lutego 2003 r., sygn. akt K 28/02, publ. OTK ZU nr 2/A/2003, poz. 13 oraz z dnia 21 lutego 2006 r., sygn. akt K 1/05, publ. OTK ZU nr 2/ A/2006, poz. 18).

Trybunał Konstytucyjny konsekwentnie reprezentuje stanowisko, że „z wyrażonej w art. 2 Konstytucji zasady państwa prawnego wynika nakaz przestrzegania przez ustawodawcę zasad poprawnej legislacji. Nakaz ten jest funkcjonalnie związany z zasadami pewności i bezpieczeństwa prawnego oraz ochrony zaufania do państwa i stanowionego przez nie prawa. Zasady te nakazują, aby przepisy prawa były formułowane w sposób precyzyjny i jasny oraz poprawny pod względem językowym. Warunek jasności oznacza obowiązek tworzenia przepisów klarownych i zrozumiałych dla ich adresatów, którzy od racjonalnego ustawodawcy mogą oczekiwać stanowienia norm prawnych niebudzących wątpliwości co do treści nakładanych obowiązków i przyznawanych praw. Związana z jasnością precyzja przepisu winna przejawiać się w konkretności nakładanych obowiązków i przyznawanych praw, tak by ich treść była oczywista i pozwalała na ich wyegzekwowanie. Z zasady określoności wynika, że każdy przepis prawny powinien być skonstruowany poprawnie z punktu widzenia językowego i logicznego - dopiero spełnienie tego warunku podstawowego pozwala na jego ocenę w aspekcie pozostałych kryteriów”.

Przedstawione w interpretacji przepisy prawa mogą jedynie nasuwać uwagi co do tego, że Wnioskodawca powinien się liczyć z potrzebą wykazania, że informację przesłał tak, jak wymaga tego art. 39 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednak nie należy tego automatycznie utożsamiać z innymi obowiązkami wynikającym z przepisów podatkowych.

Z opisanych modeli wynika, że w każdym z nich Współpracownicy otrzymają zawsze jednoznaczną informację dotyczącą formy przesłania PIT-11 oraz Wnioskodawca będzie posiadał dowód na przesłanie PIT-11 Współpracownikom, a w przypadku, gdy Współpracownik nie będzie posiadał adresu poczty elektronicznej lub telefonu, Wnioskodawca nada mu odpowiedni adres poczty elektronicznej lub przekaże informację PIT-11 w formie tradycyjnej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

W myśl art. 37 ust. 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 200, z późn. zm.), roczne obliczenie podatku, o którym mowa w ust. 1, płatnicy sporządzają w terminie do końca lutego po upływie roku podatkowego, z zastrzeżeniem art. 45ba ust. 4, i w tym samym terminie przesyłają podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Zgodnie z art. 39 ust. 1 ww. ustawy, w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem art. 45ba ust. 4, płatnicy, o których mowa w art. 31 (tj. m.in. zakłady pracy), art. 33 i art. 35, w przypadku gdy nie dokonują rocznego obliczenia podatku, są obowiązani przesłać podatnikowi i urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych – imienne informacje sporządzone według ustalonego wzoru, z zastrzeżeniem ust. 5 (PIT-11). Informację, o której mowa w zdaniu pierwszym, sporządza się również w przypadku dokonywania wypłaty świadczeń określonych w art. 21 ust. 1 pkt 46 i 74. W informacji tej wykazuje się również dochody zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych umów międzynarodowych.

W kontekście zagadnienia przedstawionego tutejszemu Organowi do rozstrzygnięcia wskazać również należy, że niewywiązanie się przez płatnika z obowiązku przekazania podatnikowi i organowi podatkowemu przewidzianych prawem informacji stanowi przesłankę do pociągnięcia go do odpowiedzialności karno-skarbowej. Zgodnie bowiem z art. 80 § 2 ustawy z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy (Dz. U. z 2017 r., poz. 2226), płatnik oraz podmiot, o którym mowa w art. 41 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, niepełniący funkcji płatnika, który wbrew obowiązkowi nie składa w terminie podatnikowi lub właściwemu organowi wymaganej informacji podatkowej lub informacji, o których mowa w art. 42 ust. 2 pkt 2 powołanej ustawy, podlega karze grzywny do 180 stawek dziennych.

Z zacytowanych przepisów wynika, że do obowiązków płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych należy:

• obliczenie podatku,
  

• pobranie od podatnika podatku,
  

• wpłacenie podatku we właściwym terminie organowi podatkowemu,
  

• sporządzenie we właściwej formie informacji o wysokości osiągniętych dochodów, i przekazanie jej podatnikowi i organowi podatkowemu.
  
  

Przepisy te nie określają natomiast zasad przekazywania podatnikom informacji o dochodach oraz o pobranych zaliczkach na podatek dochodowy – PIT-11 przez płatników, tj. nie regulują zasad przekazywania informacji pomiędzy podmiotami niebędącymi podmiotami publicznymi. W przepisach tych ustawodawca wprowadził jedynie wymóg ich przekazania podatnikom przez płatników.

W konsekwencji powyższego należy uznać, że przekazanie/przesłanie podatnikom informacji PIT-11 przez płatnika może nastąpić nie tylko przez bezpośrednie jej doręczenie w sposób zwyczajowo przyjęty w każdym miejscu, w którym zastanie się adresata, czy też przez operatora pocztowego, ale również za pomocą środków komunikacji elektronicznej z podpisem elektronicznym na adres podatnika (podany w tym celu) pod warunkiem, ze zachowano wzór informacji PIT-11.

Również przepisy ustawy Ordynacja podatkowa oraz przepisy wydanych na jej podstawie rozporządzeń wykonawczych, regulacji takich nie zawierają, tak jak ma to miejsce w przypadku składania przez płatników do właściwych urzędów skarbowych m.in. ww. informacji – PIT-11, za pomocą środków komunikacji elektronicznej (art. 3a, art. 3b ustawy Ordynacja podatkowa).

W rozstrzyganym zakresie, dla oceny prawidłowego sposobu postępowania płatnika, należy mieć na względzie normę prawną stanowiącą sumę norm wynikających z art. 8 ustawy Ordynacja podatkowa, art. 37 ust. 3 i art. 39 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz art. 80 § 2 Kodeksu karnego skarbowego. Z tego też względu konieczne jest, aby w przypadku wystawienia informacji – PIT-11 w formie elektronicznej:

• informacja taka sporządzona była według ustalonego wzoru;
  

• podatnicy wyrazili zgodę na otrzymanie informacji w formie elektronicznej;
  

• informacja ta opatrzona była bezpiecznym podpisem elektronicznym przez osobę wyznaczoną do obliczenia i pobrania podatku;
  

• płatnik dysponował dowodem faktycznego przekazania i doręczenia podatnikowi wiadomości elektronicznej, którą przesłano PIT-11.
  
  

Tylko bowiem w przypadku spełnienia wszystkich wskazanych wyżej warunków możliwe jest uznanie, że płatnik w sposób prawidłowy wykonał ciążący na nim obowiązek przekazania pracownikowi/zleceniobiorcy informacji – PIT-11.

Jednym z koniecznych elementów prawidłowego i skutecznego przekazania informacji PIT-11 drogą elektroniczną jest uzyskanie zgody pracowników/zleceniobiorców.

Warto zauważyć, że w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 22 października 2010 r., sygn. akt I SA/Po 486/10, Sąd wskazał, że w przepisach prawa nie można doszukać się przeszkód w uznaniu, że przekazanie deklaracji podatnikowi przez płatnika może nastąpić za pomocą środków komunikacji elektronicznej, w sytuacji gdy wiadomość jest przesyłana w formie wiadomości elektronicznej z podpisem elektronicznym na adres podatnika (pracownika) podanym w tym celu, pod warunkiem że zachowano wzór deklaracji. Ze słów „na adres podatnika (pracownika) podany w tym celu” można wywodzić, że Sąd założył, że płatnik uzyskał zgodę podatnika na przesłanie informacji PIT-11 w wersji elektronicznej, bowiem w przeciwnym wypadku podatnik nie podałby w tym celu swojego adresu.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca rozważa wprowadzenie do przepisów wewnątrzzakładowych (w przypadku pracowników do Regulaminu Pracy, natomiast w przypadku osób współpracujących z Wnioskodawcą na podstawie umów prawa cywilnego - zarządzeniem Zarządu) regulacji, zgodnie z którymi każdy z pracowników, zleceniobiorców (Współpracowników) zobowiązany będzie do wskazania adresu e-mail oraz numeru telefonu, na które przesłane zostaną PIT-11. W regulacjach tych zostanie wskazane, że w przypadku zmiany numeru telefonu lub adresu poczty elektronicznej Współpracownik niezwłocznie musi poinformować o tym Wnioskodawcę oraz że Wnioskodawca będzie w tej formie doręczał PIT-11 Współpracownikom. Ta sama informacja zostanie umieszczona pod drukiem oświadczenia, na którym Współpracownik będzie podawał swoje dane, o których mowa powyżej. Informacja o sposobie doręczania PIT-11 dotrze do każdego ze Współpracowników. Jednocześnie Wnioskodawca zabezpieczy prawa Współpracowników, którzy oświadczą, że nie posiadają telefonu ani adresu poczty elektronicznej poprzez przesłanie informacji PIT-11 w formie tradycyjnej lub nadanie im stosownego adresu poczty elektronicznej (po zmianie hasła przez Współpracownika Wnioskodawca nie będzie miał dostępu do wygenerowanego konta poczty elektronicznej).

Biorąc pod uwagę przedstawione zdarzenie przyszłe oraz wyżej wskazane regulacje prawne, wskazać należy, że samo poinformowanie pracowników, zleceniobiorców (Współpracowników) przy nawiązywaniu współpracy z Wnioskodawcą w jakiej formie będzie przesłana informacja PIT-11 (w formie elektronicznej), nie będzie stanowić o realizacji obowiązku przez płatnika, zgodnie z art. 39 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż do tego wymagana jest jeszcze zgoda pracownika/zleceniobiorcy na przekazanie informacji PIT-11 drogą elektroniczną. Bez znaczenia pozostaje forma zgody. Może to być zarówno pisemna, jak i ustna.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy uznano za nieprawidłowe, gdyż nie można zgodzić się, że nie będzie potrzeby uzyskania zgody (jeżeli kwestie te zostaną uregulowane na poziomie dokumentów wewnątrzzakładowych) na przekazanie w formie elektronicznej informacji PIT-11 w celu zrealizowania ustawowego obowiązku Wnioskodawcy wynikającego z art. 39 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego na dzień złożenia wniosku.

Końcowo również należy wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Zgodnie z art. 14na ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego … w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.