Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-1.4010.379.2017.2.EN
z 5 marca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2017 r., poz. 201 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku 12 grudnia 2017 r. (data wpływu do Organu 22 grudnia 2017 r.), uzupełnionym 12, 15 i 23 lutego 2018 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie możliwości i momentu powstania przychodów i kosztów podatkowych w związku z zawartą umową cash poolingu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 grudnia 2017 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie możliwości i momentu powstania przychodów i kosztów podatkowych w związku z zawartą umową cash poolingu. Powyższy wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 30 stycznia 2018 r. Znak: 0111-KDIB2-1.4010.379.2017.1.EN wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 12,15 i 23 lutego 2018 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca - Sp. z o.o. (dalej również: „Spółka”) rozważa przystąpienie, jako Uczestnik, do umowy z Bankiem, której przedmiotem jest świadczenie usługi kompletnego zarządzania wspólną płynnością finansową grupy powiązanych kapitałowo podmiotów prawnych, w formie limitów dziennych, mającej na celu ułatwienie uczestnikom codziennego zarządzania środkami pieniężnymi, tj. do tzw. umowy cash poolingu (dalej: „Umowa”).

Oprócz Wnioskodawcy stronami Umowy będą jeszcze inne podmioty, tak jak Spółka posiadające siedzibę na terytorium Polski i polski oddział spółki z siedzibą na terytorium Czech, zarejestrowane na terytorium Polski na potrzeby VAT (dalej: „Uczestnicy”) oraz jeden podmiot z siedzibą na terytorium Finlandii, zarejestrowany na terytorium tego kraju na potrzeby podatku od wartości dodanej (dalej: „Agent”, „Pool leader”). Wszystkie wyżej wymienione podmioty wchodzą w skład jednej grupy kapitałowej. Agent jest udziałowcem Spółki posiadającym 100% udziałów nieprzerwanie przez okres ponad 2 lat. W Systemie biorą udział rachunki bankowe powiązanych podmiotów (dalej: „Rachunki Uczestników”) tworzące tzw. Grupę Rachunków (dalej: „Grupa Rachunków”), w ramach których dokonuje się zarządzanie wspólną płynnością finansową. Jeden z podmiotów powiązanych, pełni rolę Zarządzającego Strukturą - tzw. Agenta (Pool leadera). Dla tego podmiotu Bank prowadzi dwa rachunki: jeden w ramach Grupy Rachunków, drugi dodatkowy - Główny Rachunek Płynności (dalej: „Główny Rachunek Płynności”) poza Grupą Rachunków. Z tytułu wykonywania funkcji Agentowi nie przysługuje żadne wynagrodzenie. Zgodnie z Umową, Uczestnicy, wszyscy razem działający łącznie, jak i każdy z osobna, udzielą pełnomocnictwa Agentowi do wykonywania następujących czynności prawnych, w tym do wyrażania oświadczeń woli w imieniu każdego z osobna lub wszystkich Uczestników:

1. podpisanie w imieniu Uczestników z Bankiem i nowymi Uczestnikami aneksu/ów do Umowy, na mocy którego/ych zostaną dokonane zmiany w Umowie, obejmujące w szczególności zmianę ustalonych limitów dziennych, pod warunkiem wyrażenia zgody przez Bank, oraz objęcie rachunków tych podmiotów usługą, zgodnie z czym rachunki tych podmiotów będą włączone do struktury rachunków jako rachunki Uczestników,
2. złożenie w imieniu odpowiedniego Uczestnika dyspozycji wyłączenia rachunku ze struktury rachunków i/lub zamknięcia rachunku ze struktury rachunków,
3. wyrażenie zgody w imieniu Uczestników na zmianę lub zastąpienie treści załączników do Umowy,
4. wyrażenie zgody w imieniu Uczestników na zmianę i/lub uzgodnienie wysokości stawek oprocentowania,
5. nadawanie pozostałym Uczestnikom oraz wskazanym przez siebie osobom uprawnień do dostępu do informacji na temat Struktury Rachunków oraz Głównego Rachunku Płynności w systemie bankowości internetowej Banku,
6. złożenie w imieniu każdego z osobna i/lub wszystkich Uczestników oświadczenia o udzieleniu poręczenia, zmianie jego wysokości i/lub zmianie kwot limitów dziennych Uczestników, pod warunkiem wyrażenia zgody przez Bank,
7. podpisanie w imieniu Uczestników z Bankiem aneksu do Umowy, na mocy którego funkcjonowanie usługi zostanie zawieszone na czas określony oraz
8. reprezentowanie Uczestników we wszystkich sprawach dotyczących realizacji Umowy.
   
   

Bank, w celu zapewnienia płynności wszystkich Uczestników Systemu, przyznaje każdemu z nich indywidualny limit kredytu dziennego (dalej: „Limit Zadłużenia”). Limit dzienny ma charakter odnawialny, tzn. zaksięgowanie przez Bank środków pieniężnych na Rachunku Uczestnika, do którego został przyznany Limit dzienny, powoduje spłatę całości lub części wykorzystanego Limitu dziennego i tym samym odnowienie jego całości lub części. Limit dzienny wykorzystywany jest w formie zleceń płatniczych. Wykorzystany Limit Dzienny musi być spłacony w całości najpóźniej do końca dnia, w którym nastąpiło wykorzystanie. Wszyscy Uczestnicy Systemu poręczają względem Banku wzajemnie spłatę wszystkich Limitów Zadłużenia stając się wobec Banku dłużnikami solidarnymi. Strony Umowy cashpoolingowej nie obciążają się wzajemnie z tytułu udzielanych poręczeń. Powstające w ciągu dnia w salda ujemne na Rachunkach Uczestniczących są długami wobec Banku, wymagalnymi na koniec każdego dnia roboczego.

System oparty jest na mechanizmie zerowania sald, na który składają się następujące czynności: na koniec każdego dnia roboczego Posiadacze Rachunków, mający nadwyżki finansowe, spłacają za pośrednictwem Banku niespłaconą część zobowiązań Posiadaczy Rachunków wykorzystujących Limit Zadłużenia, wstępując tym samym w prawa zaspokojonego wierzyciela (Banku) w trybie przepisu art. 518 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 16 kwietnia 1964 r. Kodeks Cywilny (t.j. Dz.U. z 1964 r. Nr 16 poz. 93 ze zm. winno być: t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 459, ze zm.). Następnie, ewentualne saldo dodatnie Grupy Rachunków jest przesyłane na Główny Rachunek Płynności. W rezultacie salda na rachunkach w ramach Grupy Rachunków są wyrównywane do zera. Dzienne sumaryczne saldo netto Grupy Rachunków jest transferowane na lub z Głównego Rachunku Płynności prowadzonego poza Grupą Rachunków. W efekcie poszczególni posiadacze Rachunków Uczestniczących nie płacą na rzecz Banku ani nie otrzymują od Banku odsetek od środków zgromadzonych na tych rachunkach. Bez względu na powyższe, Uczestnicy Systemu wykazujący salda dodatnie, nabywający wierzytelności Banku wobec Uczestników Systemu posiadających saldo ujemne, otrzymują od tych podmiotów odsetki, natomiast ich płatność przez/do poszczególnych Uczestników Systemu (w tym Agenta) dokonywana jest przez Bank jednorazowo w okresie rozliczeniowym (miesięcznym). W związku z uczestnictwem w Systemie, Wnioskodawca, inni Uczestnicy oraz Agent ponoszą na rzecz Banku określone w Umowie opłaty. Rokiem podatkowym Spółki jest rok kalendarzowy.

W uzupełnieniu wniosku ujętym w piśmie z 9 lutego 2018r. Wnioskodawca wskazał, że:

• w przedstawionej we wniosku strukturze cash poolingu, przez odsetki wypłacone przez Spółkę na rzecz Agenta należy rozumieć zarówno odsetki wypłacone Agentowi, jako uczestnikowi systemu, jak również odsetki wypłacone za pośrednictwem Agenta pozostałym uczestnikom systemu, wykazującym nadwyżki finansowe,
• zgodnie z umową, Bank nalicza i księguje odsetki od wzajemnych zobowiązań, powstałych pomiędzy poszczególnymi uczestnikami z tytułu transakcji realizowanych w związku z uczestnictwem w strukturze cash poolingu. Rozliczenie i księgowanie odsetek od wzajemnych zobowiązań ma być dokonywane przez Bank pierwszego dnia roboczego kolejnego miesiąca,
• Agent podlega w Finlandii opodatkowaniu od całości swoich dochodów,
• Agent nie podlega zwolnieniu z opodatkowania od całości swoich dochodów,
• Wnioskodawca będzie posiadał aktualny certyfikat rezydencji Agenta, potwierdzający, że jest on fińskim rezydentem podatkowym,
• Wnioskodawca będzie dysponował oświadczeniem Agenta, o którym mowa w art. 26 ust. 1f ustawy CIT, tj. oświadczeniem Agenta, że jest on rzeczywistym właścicielem wypłacanych należności.
  
  

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytania:

1. Czy odsetki wewnętrzne otrzymywane przez Spółkę (jako Uczestnika struktury cash poolingu) od pozostałych Uczestników Systemu będą stanowiły przychód Spółki w momencie ich otrzymania, tj. uznania rachunku Spółki na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 12 ust. 3e w związku z art. 12 ust. 4 pkt 2 ustawy o CIT?
2. Czy odsetki wewnętrzne płacone innym Uczestnikom Systemu przez Spółkę (jako Uczestnika struktury cash poolingu) z tytułu ujemnego salda na rachunku transakcyjnym Spółki, w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2018 r., będą stanowiły koszt uzyskania przychodów Spółki w momencie ich zapłaty, zgodnie z art. 15 ust. 4d w związku z art. 16 ust. 1 pkt 11 w związku z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT?
3. Czy wynagrodzenie należne Bankowi od Spółki (jako Uczestnika struktury cash poolingu) w formie opłat i prowizji, będzie stanowiło koszt uzyskania przychodu Spółki zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT?

(pytania oznaczone we wniosku Nr 1-3)

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy, odsetki wewnętrzne otrzymywane przez Spółkę (jako Uczestnika struktury cash poolingu) od pozostałych Uczestników Systemu, będą stanowiły przychód Spółki w momencie ich otrzymania, tj. uznania rachunku Spółki, na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 12 ust. 4 pkt 2 w związku z art. 12 ust. 3e ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 2343 ze zm., dalej: „Ustawa o CIT”)

Odsetki otrzymywane przez Spółkę (jako Uczestnika struktury) z tytułu dodatniego salda na rachunku transakcyjnym Spółki, będą stanowiły przychód Spółki w momencie ich otrzymania, tj. uznania rachunku Spółki na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 12 ust. 4 pkt 2 w związku z art. 12 ust. 3e ustawy o CIT.

W przypadku wystąpienia salda dodatniego na rachunku transakcyjnym, rachunek Uczestnika (w tym Spółki) zostanie uznany kwotą odsetek wewnętrznych. W świetle art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, przychodami są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. Zgodnie natomiast z art. 12 ust. 4 pkt 2 ustawy o CIT, do przychodów nie zalicza się kwot naliczonych, lecz nieotrzymanych odsetek od należności, w tym również od udzielonych pożyczek (kredytów). Ponadto, stosownie do art. 12 ust. 3e w związku z art. 12 ust. 3 ustawy o CIT, w przypadku otrzymania przychodu związanego z działalnością gospodarczą, do którego nie stosuje się art. 12 ust. 3a, 3c, 3d i 3f za datę powstania przychodu uznaje się dzień otrzymania zapłaty. W związku z powyższym, zdaniem Spółki, odsetki należne Spółce z tytułu wystąpienia salda dodatniego na rachunku transakcyjnym Spółki będą stanowiły przychody Spółki (art. 12 ust. 4 pkt 2 a contrario), a dniem właściwym do rozpoznania przychodu będzie dzień uznania przez bank rachunku Spółki.

Stanowisko powyższe zostało potwierdzone w wydanych interpretacjach przepisów prawa podatkowego, przez:

• Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 23 października 2012 r., Znak: IPPB5/423-605.12-5/JC,
• Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 21 grudnia 2012 r., Znak: IBPBI/2/423-1560/12/MO.
  
  

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawcy, odsetki wewnętrzne płacone innym Uczestnikom Systemu przez Spółkę (jako Uczestnika struktury cash poolingu) z tytułu ujemnego salda na rachunku transakcyjnym Spółki, w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 stycznia 2018 r., będą stanowiły koszt uzyskania przychodów Spółki w momencie ich zapłaty, zgodnie z art. 15 ust. 4d w związku z art. 16 ust. 1 pkt 11 w związku z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

Odsetki, którymi zostanie obciążony rachunek transakcyjny Spółki (jako Uczestnika struktury cash poolingu) z tytułu ujemnego salda na rachunku transakcyjnym, będą stanowiły koszt uzyskania przychodów Spółki w momencie ich zapłaty, zgodnie z art. 15 ust. 4d w związku z art. 16 ust. 1 pkt 11 (a contrario) w związku z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT. Przy tym, w stanie prawnym, który obowiązywać będzie od dnia 1 stycznia 2018 r., z ustawy o CIT wykreślone zostają przepisy art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61, dotyczące tzw. cienkiej kapitalizacji.

W przypadku wystąpienia salda ujemnego na rachunku transakcyjnym Spółki, pozostali Uczestnicy Systemu będą uprawnieni do odpowiedniej kwoty odsetek, zgodnie z umową cash poolingu. Odnosząc się do kosztów uzyskania przychodów, zgodnie z art. 15 ust. 1 zdanie 1 ustawy o CIT kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 tej ustawy. Za koszty uzyskania przychodów należy uznać zatem koszty generowane przez działania podatników zmierzające do osiągnięcia celu wskazanego w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, a koszty działań podejmowanych w innym celu nie mogą stanowić podatkowych kosztów uzyskania przychodów. Za koszty uzyskania przychodów należy uznać koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i pozostające z nimi w związku pośrednim, o ile zostały one poniesione w sposób racjonalny w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, nawet w przypadku, gdy z obiektywnych przyczyn w ostatecznym rozrachunku przychód nie zostanie osiągnięty.

W ocenie Spółki, wydatki w postaci odsetek na rzecz pozostałych Uczestników Systemu zostaną poniesione w celu osiągnięcia przychodów. W przedmiotowym zdarzeniu przyszłym, nie ulega bowiem wątpliwości, że Spółka ponosi koszt ze względu na ujemne saldo w strukturze cash poolingu. Finansowanie w ramach usługi cash poolingu umożliwia Spółce poprawę płynności, a w konsekwencji bieżącej działalności gospodarczej. Zatem, odsetki płacone przez Spółkę będą kosztem poniesionym w celu uzyskania przez Spółkę przychodów z tytułu prowadzonej działalności. W rezultacie, zastosowanie znajdą zasady ogólne kwalifikacji poszczególnych wydatków do kosztów uzyskania przychodów, wyrażone w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

Stanowisko to zostało potwierdzone w wydawanych interpretacjach przepisów prawa podatkowego, przez:

• Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 23 października 2012 r., Znak: IPPB5/423-605/12-5/JC,
• Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 5 listopada 2013 r., Znak: ILPB4/423-309/13-2/DS.
  
  

Jednocześnie, wydatki poniesione przez Spółkę trudno uznać za bezpośrednio związane z poszczególnymi przychodami. W związku z powyższym, w ocenie Spółki, w zakresie daty rozpoznania kosztu, zastosowanie znajdzie art. 15 ust. 4d ustawy o CIT, który stanowi, że koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia, z zastrzeżeniem zasad kasowego rozpoznaniu kosztu z tytułu odsetek, o którym mowa w art. 16 ust. 1 pkt 11 ustawy o CIT.

Podsumowując, odsetki płacone na rzecz pozostałych Uczestników Systemu z tytułu ujemnego salda na rachunku transakcyjnym Spółki, będą stanowiły koszty podatkowe w momencie obciążenia rachunku transakcyjnego Spółki (tj. w momencie ich zapłaty).

Ad. 3

Zdaniem Wnioskodawcy, wynagrodzenie ponoszone przez Spółkę (jako Uczestnika struktury cash poolingu) na rzecz Banku, w formie opłat i prowizji, będzie stanowiło koszt uzyskania przychodu Spółki zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy CIT.

Wynagrodzenie ponoszone przez Spółkę (jako Uczestnika struktury cash poolingu) na rzecz Banku, w formie opłat określonych w Umowie, będzie stanowiło koszt uzyskania przychodu Spółki, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy CIT.

W ocenie Spółki, wydatki w postaci wynagrodzenia na rzecz Banku, z tytułu świadczonej przez Bank usługi cash poolingu zostaną poniesione w celu osiągnięcia przychodów. W przedmiotowym zdarzeniu przyszłym, nie ulega bowiem wątpliwości, że Spółka ponosi koszt ze względu na uczestnictwo w strukturze cash poolingu. Wynagrodzenie należne bankowi pozostaje, zdaniem Spółki, w ścisłym związku z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz ma wpływ na uzyskiwane przychody. Jak zostało bowiem wskazane w stanie faktycznym, system cash poolingu ma na celu efektywne zarządzanie środkami finansowymi podmiotów należących do grupy kapitałowej, której członkiem jest Spółka, a więc m.in.:

• poprawę płynności finansowej Spółki;
• zwiększenie efektywności krótkoterminowego zarządzania środkami pieniężnymi;
• zmniejszenie kosztów finansowania zewnętrznego.
  
  

Zatem, wynagrodzenie płacone przez Spółkę będzie kosztem poniesionym w celu uzyskania przez Spółkę przychodów z tytułu prowadzonej działalności. W rezultacie, zastosowanie znajdą zasady ogólne kwalifikacji poszczególnych wydatków do kosztów uzyskania przychodów, wyrażone w art. 15 ust. 1 ustawy CIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie zauważyć należy, że stosownie do przedstawionego opisu stanu faktycznego oraz zadanych pytań (wyznaczającego zakres rozpatrzenia wniosku) przedmiotem niniejszej interpretacji była wyłącznie kwestia możliwości i momentu powstania przychodów i kosztów podatkowych w związku z zawartą umową cash poolingu. Tym samym, przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej nie była kwestia ograniczenia kosztowego wynikającego z art. 15c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych odnoszącego się do wydatków ponoszonych w związku z korzystaniem z finansowania dłużnego, tym bardziej, że przepisu tego nie wskazano w części E poz. 69 wniosku (jako przepisu mającego być przedmiotem interpretacji indywidualnej).

Umowa „cash poolingu” jest formą efektywnego zarządzania środkami finansowymi, stosowaną przez podmioty należące do jednej grupy kapitałowej lub podmioty powiązane ekonomicznie w jakikolwiek inny sposób. Sprowadza się ona do koncentrowania środków pieniężnych z jednostkowych rachunków poszczególnych podmiotów na wspólnym rachunku grupy (rachunek główny) i zarządzaniu zgromadzoną w ten sposób kwotą, przy wykorzystaniu korzyści skali. Pozwala to na kompensowanie przejściowych nadwyżek, wykazywanych przez jedne z podmiotów z przejściowymi niedoborami zaistniałymi u innych podmiotów. Dzięki temu dochodzi do minimalizowania kosztów kredytowania działalności podmiotów z grupy przez kredytowanie się przy wykorzystaniu środków własnych grupy. W ramach porozumienia cash poolingu uczestnicy wskazują podmiot organizujący cash pooling i zarządzający systemem, tzw. Pool Leadera (agenta), którym może być wyspecjalizowany bank, jak również jednostka z grupy.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 2343 z późn. zm.; dalej: „ustawa CIT”), przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Należy zaznaczyć, że o zaliczeniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów danej osoby prawnej decyduje jego definitywny charakter w tym sensie, że w sposób ostateczny faktycznie powiększa ono aktywa tej osoby prawnej.

Na podstawie art. 12 ust. 1 ustawy CIT należy zatem stwierdzić, że co do zasady przychodem jest każda wartość wchodząca do majątku podatnika, powiększająca jego aktywa, mająca definitywny charakter, którą może on rozporządzać jak własną.

Do przychodów w myśl art. 12 ust. 4 pkt 1 ustawy CIT, nie zalicza się pobranych wpłat lub zarachowanych należności na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych, a także otrzymanych lub zwróconych pożyczek (kredytów), w tym również uregulowanych w naturze, z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów).

W myśl art. 12 ust. 4 pkt 2 ustawy CIT, do przychodów nie zalicza się kwot naliczonych, lecz nieotrzymanych odsetek od należności, w tym również od udzielonych pożyczek (kredytów).

Z kolei, stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Kosztami uzyskania przychodu są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów. Aby wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów, należy zatem ocenić jego związek z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz możliwość osiągnięcia przychodu. Należy również wskazać, że wydatek poniesiony przez podatnika musi mieć charakter definitywny i być poniesiony z jego zasobów.

Z art. 15 ust. 1 ustawy CIT wynika, że są wydatki, które nie stanowią kosztów uzyskania przychodów, pomimo ich związku z przychodami i prowadzoną działalnością gospodarczą.

W zamkniętym katalogu kosztów niezaliczanych przez ustawodawcę do kosztów uzyskania przychodów ujęto między innymi:

• wydatki na spłatę pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów) - art. 16 ust. 1 pkt 10 lit. a ustawy CIT,
• naliczone, lecz nie zapłacone albo umorzone odsetki od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów) - art. 16 ust. 1 pkt 11 ustawy CIT,
• odsetki, prowizje i różnice kursowe od pożyczek (kredytów) zwiększających koszty inwestycji w okresie realizacji tych inwestycji - art. 16 ust. 1 pkt 12 ustawy CIT.
  
  

Podsumowując powyższe, odsetki w ujęciu podatkowym zawsze są rozpoznawane w dacie ich faktycznego otrzymania przez podatnika, bądź w dniu ich zapłaty przez podatnika.

Z przedstawionego we wniosku i jego uzupełnieniu opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca rozważa przystąpienie, jako Uczestnik, do tzw. umowy cash poolingu. Oprócz Wnioskodawcy stronami Umowy będą jeszcze inne podmioty, wchodzące w skład jednej grupy kapitałowej. W Systemie biorą udział rachunki bankowe powiązanych podmiotów tworzące tzw. Grupę Rachunków w ramach których dokonuje się zarządzanie wspólną płynnością finansową. Bank, w celu zapewnienia płynności wszystkich Uczestników Systemu, przyznaje każdemu z nich indywidualny limit kredytu dziennego. Wszyscy Uczestnicy Systemu poręczają względem Banku wzajemnie spłatę wszystkich Limitów Zadłużenia stając się wobec Banku dłużnikami solidarnymi. Strony Umowy cashpoolingowej nie obciążają się wzajemnie z tytułu udzielanych poręczeń. Powstające w ciągu dnia w salda ujemne na Rachunkach Uczestniczących są długami wobec Banku, wymagalnymi na koniec każdego dnia roboczego. System oparty jest na mechanizmie zerowania sald, na który składają się następujące czynności: na koniec każdego dnia roboczego Posiadacze Rachunków, mający nadwyżki finansowe, spłacają za pośrednictwem Banku niespłaconą część zobowiązań Posiadaczy Rachunków wykorzystujących Limit Zadłużenia, wstępując tym samym w prawa zaspokojonego wierzyciela (Banku) w trybie art. 518 § 1 pkt 3 Kodeksu Cywilnego. Następnie, ewentualne saldo dodatnie Grupy Rachunków jest przesyłane na Główny Rachunek Płynności. W rezultacie salda na rachunkach w ramach Grupy Rachunków są wyrównywane do zera. Uczestnicy Systemu wykazujący salda dodatnie, nabywający wierzytelności Banku wobec Uczestników Systemu posiadających saldo ujemne, otrzymują od tych podmiotów odsetki, natomiast ich płatność przez/do poszczególnych Uczestników Systemu (w tym Agenta) dokonywana jest przez Bank jednorazowo w okresie rozliczeniowym (miesięcznym). W związku z uczestnictwem w Systemie, Wnioskodawca, inni Uczestnicy oraz Agent ponoszą na rzecz Banku określone w Umowie opłaty. Rokiem podatkowym Spółki jest rok kalendarzowy.

Przedstawiona we wniosku struktura cash poolingu ma na celu zwiększenie efektywności codziennego zarządzania środkami pieniężnymi oraz umożliwienie korzystania ze wspólnej płynności finansowej wszystkim uczestnikom Systemu. Z powyższego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że odsetki, które Spółka otrzyma, jako Uczestnik w strukturze cash poolingu, będą miały charakter definitywny, rzeczywiście powiększą jej aktywa. W związku z powyższym, będą stanowiły przychód w momencie ich otrzymania, tj. uznania Rachunku Spółki. Natomiast odsetki, które będą płacone przez Wnioskodawcę związku z uczestnictwem w strukturze cash poolingu w razie skorzystania z wewnętrznej linii kredytowej, będą stanowiły koszt uzyskania przychodów w momencie ich poniesienia, tj. w momencie obciążenia Rachunku Spółki.

Zatem stanowisko Spółki, zgodnie z którym odsetki otrzymywane/płacone przez Wnioskodawcę z tytułu uczestnictwa w cash poolingu będą stanowiły odpowiednio jego przychody podatkowe albo koszty uzyskania przychodów na zasadzie kasowej, czyli w momencie ich otrzymania/poniesienia na Rachunek Spółki (tj. zgodnie z - art. 12 ust. 4 pkt 2 ustawy CIT i odpowiednio art. 16 ust. 1 pkt 11 ustawy CIT), jest prawidłowe.

Za prawidłowe należy uznać również stanowisko Wnioskodawcy, iż wynagrodzenie ponoszone przez Spółkę (jako Uczestnika struktury cash poolingu) na rzecz Banku, w formie opłat i prowizji, będzie stanowiło koszt uzyskania przychodu Spółki zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy CIT. Wskazać bowiem należy, że wynagrodzenie należne Bankowi pozostaje w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą Wnioskodawcy oraz ma wpływ na uzyskiwane przez niego przychody.

Końcowo zauważyć należy, że od 1 stycznia 2018 r. weszły w życie nowe przepisy dotyczące podatku dochodowego od osób prawnych. Zgodnie z nowelizacją z 27 października 2017 r. (Dz.U. z 2017 r. poz. 2175) ustawy CIT, (jak prawidłowo wskazał Wnioskodawca we własnym stanowisku w sprawie), został uchylony art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 tej ustawy. Jednocześnie jednak tut. Organ zauważa, że ww. nowelizacją Ustawy CIT, ustawodawca dodał nowy przepis dotyczący ograniczenia kosztowego odnoszącego się do wydatków ponoszonych w związku z korzystaniem z finansowania dłużnego. I tak, zgodnie z art. 15c Ustawy CIT, podatnicy, o których mowa w art. 3 ust. 1, są obowiązani wyłączyć z kosztów uzyskania przychodów koszty finansowania dłużnego w części, w jakiej nadwyżka kosztów finansowania dłużnego przewyższa 30% kwoty odpowiadającej nadwyżce sumy przychodów ze wszystkich źródeł przychodów pomniejszonej o przychody o charakterze odsetkowym nad sumą kosztów uzyskania przychodów pomniejszonych o wartość zaliczonych w roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16a-16m, oraz kosztów finansowania dłużnego nieuwzględnionych w wartości początkowej środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Nadmienia się, że w pozostałym zakresie wniosku zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.