Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL3-2.4011.22.2018.1.MKA
z 7 marca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 14 stycznia 2018 r. (data wpływu 14 stycznia 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi mieszkaniowej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 stycznia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi mieszkaniowej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni w sierpniu 2015 r. nabyła lokal mieszkalny w drodze darowizny (spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego). Lokal mieszkalny otrzymany w darowiźnie został przez Zainteresowaną sprzedany 16 sierpnia 2017 r. za kwotę 299 000 zł. Jednocześnie w czerwcu 2017 r. Wnioskodawczyni zaciągnęła (wspólnie z inną osobą, przyszłym małżonkiem), kredyt bankowy na zakup 1/2 udziału w innym lokalu mieszkalnym (na własne potrzeby mieszkaniowe) na kwotę 344 000 zł. Z tego tytułu Zainteresowana jest współkredytobiorcą z osobą, z którą zamierza zawrzeć związek małżeński. Z pieniędzy otrzymanych ze sprzedaży darowanego mieszkania Wnioskodawczyni spłaciła połowę (172 000 zł) powyższego kredytu, co spełnia warunki do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania. Zainteresowana nie ma jednak pewności, jak może wydatkować pozostałą kwotę 127 000 zł. Wnioskodawczyni prosi zatem o odpowiedź na poniższe pytanie dotyczące zdarzenia przyszłego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy zwolnieniu z podatku dochodowego będzie podlegała spłata przez Wnioskodawczynię wyżej opisanego kredytu w części większej niż połowa, która zostanie dokonana po zawarciu związku małżeńskiego, w którym będzie obowiązywał ustrój wspólności majątkowej i przesunięciu aktem notarialnym 1/2 udziału w mieszkaniu każdego z małżonków z majątków osobistych do majątku wspólnego?

Zdaniem Wnioskodawczyni, jako że kredyt nie został wzięty w udziałach, Zainteresowana jest natomiast współkredytobiorcą, odpowiedzialnym solidarnie za cały kredyt, po zaistnieniu zdarzenia opisanego powyżej, z racji wspólności majątkowej Wnioskodawczyni będzie mogła przeznaczyć środki ze sprzedaży darowanego mieszkania na spłatę kredytu w części większej niż pierwotnie nabyty udział.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2018 r., poz. 200 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródłem przychodu jest – z zastrzeżeniem ust. 2

• odpłatne zbycie:
  1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
  2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
  3. prawa wieczystego użytkowania gruntów
• jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.
  
  

W przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w powyższym przepisie, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem uzyskanego z tego tytułu przychodu (dochodu) ma moment ich nabycia z uwagi na fakt, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ulegały zmianie.

Zgodnie z opisem zawartym we wniosku 16 sierpnia 2017 r. Wnioskodawczyni sprzedała lokal mieszkalny nabyty w sierpniu 2015 r. na podstawie umowy darowizny

Wobec powyższego sprzedaż przedmiotowego lokalu mieszkalnego – z uwagi na fakt, że nie minął pięcioletni okres, o którym mowa w wyżej cytowanym art. 10 ust. 1 pkt 8 - stanowi źródło przychodu podlegające opodatkowaniu na podstawie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2009 r.

Zgodnie z art. 30e ust. 1 cyt. ustawy, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku. W myśl natomiast jego ust. 2 podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący

różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

W myśl art. 22 ust. 6d ww. ustawy za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Na mocy art. 30e ust. 4 ww. ustawy, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.
   
   

Stosownie do treści art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Zgodnie z art. 21 ust. 25 cytowanej ustawy, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się m.in.:

1. wydatki poniesione na:
   1. nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,
   2. nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,
   3. nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,
   4. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,
   5. rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego
   – położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej;
2. wydatki poniesione na:
   1. spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, na cele określone w pkt 1,
   2. spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, na spłatę kredytu (pożyczki), o którym mowa w lit. a,
   3. spłatę każdego kolejnego kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, na spłatę kredytu (pożyczki), o których mowa w lit. a lub b
   – w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, mających siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, z zastrzeżeniem ust. 29 i 30.
   
   

Biorąc pod uwagę powyższe uregulowania prawne wskazać należy, że ustawodawca uzależnia skorzystanie ze zwolnienia wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od wydatkowania przez podatnika w ściśle określonym czasie środków uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) na realizację własnego celu mieszkaniowego.

Należy podkreślić, że zwolnienia podatkowe oraz ulgi są wyjątkiem od zasady powszechności opodatkowania, dlatego do interpretacji przepisów ustanawiających zwolnienia podatkowe, jak również ulgi, należy stosować wykładnię ścisłą, która nie wychodzi poza literalne brzmienie przepisów. Stąd też, korzystanie z przedmiotowego zwolnienia przysługuje podatnikowi tylko i wyłącznie w sytuacji spełnienia wszystkich przesłanek wskazanych w przepisie prawa.

Należy również zastrzec, że w przypadku korzystania z ulg i zwolnień podatkowych, wynikających z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obowiązek udowodnienia, że określony wydatek został poniesiony przy spełnieniu wszystkich warunków wynikających z przepisów podatkowych spoczywa na podatniku, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawczyni w dniu 16 sierpnia 2017 r. sprzedała lokal mieszkalny nabyty na podstawie umowy darowizny. Ponadto w czerwcu 2017 r. Zainteresowana zaciągnęła wspólnie z przyszłym mężem kredyt bankowy na nabycie 1/2 udziału w innym lokalu mieszkalnym, które zostało nabyte w celu zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Wnioskodawczyni zamierza zawrzeć związek małżeński ze współkredytobiorcą. Środkami uzyskanymi ze sprzedaży mieszkania Wnioskodawczyni spłaciła połowę kredytu. Zainteresowana powzięła wątpliwość czy przeznaczając środki uzyskane ze sprzedaży mieszkania na spłatę kredytu w części większej niż połowa po zawarciu związku małżeńskiego, w którym będzie obowiązywał ustrój wspólności majątkowej małżeńskiej i przesunięciu ½ udziału w mieszkaniu każdego z małżonków z majątków osobistych do majątku wspólnego będzie mogła skorzystać z ulgi w zapłacie podatku od dochodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości.

Z powołanego art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że okolicznością decydującą o jego zastosowaniu jest przeznaczenie przychodów uzyskanych z odpłatnego zbycia nieruchomości i określonych praw majątkowych w terminie począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym zostało ono dokonane, na własne cele mieszkaniowe wymienione w art. 21 ust. 25 ww. ustawy.

Zgodnie z wyżej cytowanym art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a) ww. ustawy – za wydatki poniesione na własne cele mieszkaniowe, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się m.in. wydatki poniesione na spłatę kredytu oraz odsetek od tego kredytu zaciągniętego w banku przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, na cele określone w pkt 1, czyli m.in. nabycie lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu.

Z powyższego przepisu wprost wynika, że aby wydatki na spłatę kredytu oraz odsetek od tego kredytu mogły stanowić cel mieszkaniowy, to kredyt, który ma zostać spłacony środkami ze sprzedaży nieruchomości musi być kredytem określonego rodzaju – czyli zaciągniętym przez podatnika na nabycie lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu. Zatem, przeznaczenie kredytu musi być ściśle określone w chwili jego zaciągania. Innymi słowy to umowa udzielenia kredytu, w chwili jej zawierania określa cel na jaki zostaną wydatkowane środki pochodzące z kredytu. Tym samym z umowy o udzielenie kredytu winno wynikać, czy cel na jaki został zaciągnięty kredyt jest celem mieszkaniowym określonym w art. 21 ust. 25 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Kredyt będący przedmiotem zapytania Wnioskodawczyni zaciągnęła na nabycie 1/2 udziału w lokalu mieszkalnym. Tak więc celem kredytu w momencie jego zaciągania było nabycie przez Zainteresowaną 1/2 udziału w lokalu mieszkalnym i kredyt w tej części wypełnia normę art. 21 ust. 25 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż dotyczy celu wskazanego w ust. 1 tego artykułu tj. nabycia lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu.

Kredytem tym również zostało sfinansowane nabycie pozostałego udziału w przedmiotowym lokalu mieszkalnym, jednakże właścicielem tego udziału został współkredytobiorca. Tym samym kredyt w tej części – w momencie jego zaciągnięcia – nie wypełniał celu, o którym mówi art. 21 ust. 25 pkt 1 cyt. ustawy. Wnioskodawczyni stanie się współwłaścicielem tego udziału, jednakże nastąpi to – po zawarciu przez współkredytobiorców związku małżeńskiego – na podstawie umowy wnoszącej 1/2 udziału w nieruchomości każdego z małżonków do majątku wspólnego.

Mając na uwadze powyższe kredyt w części dotyczącej nabycia 1/2 udziału w lokalu mieszkalnym przez współkredytobiorcę (później małżonka Wnioskodawczyni) nie wypełnia celu mieszkaniowego Zainteresowanej. Fakt nabycia przez Wnioskodawczynię przedmiotowego udziału w lokalu mieszkalnym na podstawie umowy majątkowej małżeńskiej pozostaje bez wpływu na możliwość zastosowania zwolnienia, bo nie na ten cel był zaciągnięty kredyt, na który Zainteresowana zamierza wydatkować środki ze sprzedaży nieruchomości.

Oznacza to, że wydatki poniesione na spłatę kredytu oraz odsetek od tego kredytu zaciągniętego przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości, na nabycie prawa do lokalu mieszkalnego w części przekraczającej udział nabyty przez podatnika w momencie zaciągania tego kredytu nie stanowią własnego celu mieszkaniowego podatnika wskazanego w art. 21 ust. 25 pkt 2 ustawy. W takim przypadku nie można uznać, że kredyt jest kredytem, o którym mowa w ustawie, a więc spełnia warunki uprawniające do skorzystania ze zwolnienia.

Reasumując, wydatkowanie przychodu na spłatę kredytu w części większej niż połowa nie będzie wypełniać dyspozycji realizacji przez Wnioskodawczynię własnego celu mieszkaniowego określonego w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż jak wcześniej wskazano kredyt ten w tej części nie został zaciągnięty na realizacje celu mieszkaniowego Zainteresowanej.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.