Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL3-1.4011.98.2018.2.IM
z 13 marca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 16 lutego 2018 r. (data wpływu 22 lutego 2018 r.), uzupełnionym w dniu 8 marca 2018 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie opodatkowania przychodów ze sprzedaży wirtualnych rzeczy w grach komputerowych stawką 3% zryczałtowanego podatku dochodowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 lutego 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie opodatkowania przychodów ze sprzedaży wirtualnych rzeczy w grach komputerowych stawką 3% zryczałtowanego podatku dochodowego.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 i § 4 ustawy Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 27 lutego 2018 r., znak 0112-KDIL3-1.4011.98.2018.1.IM, na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania. Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 2 marca 2018 r. wniosek uzupełniono w dniu 8 marca 2018 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą pod symbolem klasyfikacyjnym PKD 47.91.Z. w zakresie handlu wirtualnymi rzeczami w grach komputerowych, w ramach której zajmuje się sprzedażą wirtualnych rzeczy w grach komputerowych. Wirtualne rzeczy będą zwane dalej Towarem. Towarem są dodatkowe, ulepszone narzędzia, miecze, zbroje, zwierzęta, ziemie do zagospodarowania, kryształy, monety itp., czyli przedmioty ułatwiające graczom rozgrywkę i umilające ją.

Towar pochodzi bezpośrednio od Wnioskodawcy. Wnioskodawca jest jego źródłem, a Towar, w momencie sprzedaży, jest tworzony przez Wnioskodawcę przy pomocy ogólnodostępnych programów oraz wiedzy programistycznej i przekazywany automatycznie klientowi, który go kupił.

Sprzedaż Towaru odbywa się za pośrednictwem strony internetowej Wnioskodawcy.

Zakupione przez klientów Towary są przesyłane bez żadnych przekształceń – dokładnie w takiej formie, w jakiej zostały zakupione.

Zapłata za sprzedane Towary odbywa się za pośrednictwem przelewów bankowych, płatności telefonicznych na przykład A., oraz internetowych systemów płatniczych na przykład B.

Towar jest przesyłany elektronicznie bezpośrednio do klienta, chwilę po zaksięgowaniu płatności. Nie ma miejsca fizyczna wysyłka Towaru. Klient, kupując Towar, nie musi instalować żadnego oprogramowania. Jest od razu gotowy do użycia i zarządzania nim przez kupującego. Zarządzanie Towarem jest dostępne z poziomu strony internetowej sprzedającego oraz w miejscu występowania kupionego Towaru, na przykład serwerze do gry (w trybie wieloosobowym), do którego można połączyć się przykładowo grą komputerową.

Działalność polega na sprzedawaniu wirtualnych rzeczy stworzonych do wykorzystania w konkretnej grze komputerowej przez internet, które Wnioskodawca sprzedaje klientom (graczom) przez własną stronę internetową. Jako sposób opodatkowania Wnioskodawca wybrał zryczałtowany podatek od przychodów ewidencjonowanych 3%.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że przeszukując internet w celu znalezienia odpowiedniego PKWiU dla wykonywanych przez siebie czynności Wnioskodawca nie znalazł konkretnego numeru, gdyż jego działalność jest dość nietypowa. W związku z powyższym Wnioskodawca uważa, że numer PKWiU, który jako jedyny pasuje do jego stanu faktycznego jest następujący 47.00.89.0 – Sprzedaż detaliczna towarów niekonsumpcyjnych, nieżywnościowych, gdzie indziej niesklasyfikowanych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy dla przychodów osiąganych z planowanej działalności, tj. sprzedaży wirtualnych rzeczy w grach komputerowych właściwe jest opodatkowanie przychodów ze sprzedaży stawką 3% zryczałtowanego podatku dochodowego?

Zdaniem Wnioskodawcy, ma wątpliwości, czy stawka 3% jest poprawna, ponieważ wykonywana działalność jest handlem towarem, niż usługą, jednak nie wie, czy w kwestii praktyki, słowo „handel” to poprawne określenie tego, co wykonuje. Wnioskodawca więc zastanawia się, czy poprawne określenie tego, co robi to handel, czy usługa. Wnioskodawca nie jest pewny jak z punktu prawnego postrzegane są wirtualne przedmioty – czy są one usługą, czy też pewną formą towaru, którym można handlować. Przypuszcza, że trzeba je traktować jak towary, ponieważ są one zapisane na serwerze do którego łączy się gra, czyli mają w minimalnym stopniu rzeczywiste odniesienie. Są zdefiniowane: kilofy, zbroje, monety, minerały, rangi, zwierzęta itp., sprzedawane są w określonej ilości i posiadają konkretną wartość. W Słowniku pojęć towaroznawczych pojęcie towar zdefiniowano w sposób następujący: .„towar to produkt pracy ludzkiej przeznaczony do sprzedaży. Dzięki swym właściwościom jest użyteczny, gdyż zaspokaja potrzeby materialne i niematerialne człowieka. Towar musi mieć odpowiednią postać handlową i cenę; posiada wartość i wartość użytkową. Podczas rozpatrywania zagadnienia należy wziąć jeszcze jedną informację pod uwagę, a mianowicie fakt, że gra jest ogólnodostępna i dostęp do niej jest bezpłatny.

Usługą z kolei jest coś, co się wykonuje, aniżeli sprzedaje w określonej ilości.

Na tle tych przypuszczeń, Wnioskodawca sądzi, że sprzedaż wirtualnych rzeczy zalicza się do handlu, i według Wnioskodawcy, do tego typu działalności powinna być przypisana stawka opodatkowania 3%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2017 r., poz. 2157, z późn. zm.) ustawa reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą.

Przy czym, pod pojęciem pozarolniczej działalności gospodarczej należy rozumieć pozarolniczą działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym (art. 4 ust. 1 pkt 12 ww. ustawy).

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 200, z późn. zm.) ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych,

– prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Z treści tego przepisu wynika, że pojęcie pozarolniczej działalności gospodarczej użyte w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych opiera się na trzech przesłankach, tzn., że działalność powinna być prowadzona:

• w celu osiągnięcia dochodu – przy czym nawet ewentualna strata będąca wynikiem tej działalności nie pozbawia jej statusu działalności gospodarczej, ponieważ istotny jest zamiar osiągnięcia dochodu;
• w sposób ciągły – jednakże przesłanki tej nie należy rozumieć jako konieczność wykonywania działalności bez przerwy. Istotny jest zamiar powtarzalności określonych czynności celem osiągnięcia dochodu;
• w sposób zorganizowany – co oznacza, że podejmowane działania są podporządkowane obowiązującym regułom, normom i służą osiągnięciu celu, mają wpływ na racjonalność gospodarowania posiadanymi środkami, a tym samym uczestnictwa w obrocie gospodarczym.
  
  

Analizowany przepis zawiera ponadto przesłankę negatywną – uzyskiwane przychody nie mogą być zaliczone do innych źródeł, wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9 ustawy.

Natomiast w myśl art. 4 ust. 1 pkt 3 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, działalność usługowa w zakresie handlu - sprzedaż, w stanie nieprzetworzonym, nabytych uprzednio produktów (wyrobów) i towarów, w tym również takich, które zostały przez sprzedawcę zapakowane lub rozważone do mniejszych opakowań albo rozlane do butelek, puszek lub mniejszych pojemników.

Stosownie do treści art. 4 ust. 1 pkt 5 lit. a) ww. ustawy, towarami handlowymi są towary (wyroby) zakupione w celu dalszej odprzedaży, w stanie nieprzetworzonym.

Ustawa o zryczałtowanym podatku dochodowym nie precyzuje znaczenia słowa „przetworzone”, zatem aby je zdefiniować należy ustalić jaki zakres znaczeniowy ma ten zwrot w języku potocznym. Według Słownika języka polskiego PWN (www.sjp.pl) przetwarzać to: przekształcić coś twórczo, zmienić coś, nadając inny kształt, wygląd, opracować zebrane dane, informacje itp., wykorzystując technikę komputerową.

W myśl art. 12 ust. 1 pkt 5 lit. b) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, ryczałt od przychodów ewidencjonowanych z działalności usługowej w zakresie handlu wynosi 3% przychodów.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie handlu wirtualnymi rzeczami w grach komputerowych, w ramach której zajmuje się sprzedażą wirtualnych rzeczy w grach komputerowych. Sprzedaż Towaru odbywa się za pośrednictwem strony internetowej Wnioskodawcy. Działalność polega na sprzedawaniu wirtualnych rzeczy stworzonych do wykorzystania w konkretnej grze komputerowej przez internet, które Wnioskodawca sprzedaje klientom (graczom) przez własną stronę internetową. Jako sposób opodatkowania Wnioskodawca wybrał zryczałtowany podatek od przychodów ewidencjonowanych 3%. Wnioskodawca uważa, że numer PKWiU, który jako jedyny pasuje do jego stanu faktycznego jest następujący 47.00.89.0 – Sprzedaż detaliczna towarów niekonsumpcyjnych, nieżywnościowych, gdzie indziej niesklasyfikowanych.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, że jeżeli w istocie w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Wnioskodawca świadczy usługi, które zgodnie z PKWiU objęte są grupowaniem 47.00.89.0 (Sprzedaż detaliczna towarów niekonsumpcyjnych, nieżywnościowych, gdzie indziej niesklasyfikowanych), to przychody z tego tytułu, jako przychody z działalności usługowej w zakresie handlu, podlegają opodatkowaniu 3% stawką ryczałtu, o której mowa w art. 12 ust. 1 pkt 5 lit. b) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Końcowo, w niniejszej sprawie zaznaczyć jednak należy, że tut. organ wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez Wnioskodawcę i jego stanowiskiem, tym samym dokonał wyłącznie analizy okoliczności faktycznych podanych we wniosku.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku ww. postępowań okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Jeżeli więc przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, (np. poprzez inny symbol PKWiU świadczonych usług) wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.