Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-1.4012.57.2018.1.RW
z 19 marca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 22 stycznia 2018 r. (data wpływu 26 stycznia 2018 r.) uzupełnionym pismem z dnia 6 marca 2018 r. (data wpływu 13 marca 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 stycznia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT. Pismem z dnia 6 marca 2018 r. przeformułowano pytanie zadane we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest rolnikiem ryczałtowym, korzystającym ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy. Obecnie prowadzi działalność rolniczą na gospodarstwie przekazanym przez rodziców umową darowizny dokonaną w trybie przepisów ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników na rzecz Wnioskodawcy oraz jego brata. Gospodarstwo rodziców składało się z kilkunastu geodezyjnie wyodrębnionych działek. Wnioskodawca wraz z bratem są obecnie współwłaścicielami każdej z działek. Każdy z nich (tzn. zarówno Wnioskodawca, jak i jego brat) prowadzi samodzielnie działalność rolniczą. Ich gospodarstwa posiadają odrębne numery w Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa. Każdy z nich wykorzystuje część działek (łączna wielkość tych działek u każdego z nich znacznie przekracza wielkości wskazane w art. 2 ust. 1 ustawy o podatku rolnym), przy czym żadna z działek nie jest wykorzystywana równocześnie przez obu. Każdy z nich rozlicza się jako odrębny rolnik ryczałtowy. Brat Wnioskodawcy zamierza od maja br. zrezygnować ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 3 ustawy, natomiast Wnioskodawca chciałby zachować status rolnika ryczałtowego i zwolnienie przysługujące mu na podstawie wspomnianego art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 6 marca 2018 r.).

Czy w sytuacji opisanej w niniejszym wniosku, w związku z tym, że współwłaścicielem działek wykorzystywanych przez Wnioskodawcę w działalności rolniczej jest także jego brat, po rezygnacji przez brata ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 3 ustawy Wnioskodawca zachowa prawo do zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy zwalnia się od podatku dostawę produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej, dokonywaną przez rolnika ryczałtowego oraz świadczenie usług rolniczych przez rolnika ryczałtowego.

Na podstawie ust. 3 tego samego artykułu rolnik ryczałtowy dokonujący dostawy produktów rolnych lub świadczący usługi rolnicze, które są zwolnione od podatku na podstawie ust. 1 pkt 3, może zrezygnować z tego zwolnienia pod warunkiem dokonania zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w art. 96 ust. 1 i 2.

W przekonaniu Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę fakt, że on i jego brat prowadzą działalność rolniczą całkowicie niezależnie od siebie, z wykorzystaniem części działek otrzymanych w darowiźnie, przy czym łączna wielkość tych działek u każdego z nich znacznie przekracza wielkości wskazane w art. 2 ust. 1 ustawy o podatku rolnym, a żadna z działek nie jest wykorzystywana równocześnie przez obu z nich, należy uznać, że z punktu widzenia przepisów ustawy, w tym dotyczących statusu rolnika ryczałtowego bądź rolnika będącego czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, rezygnacja dokonana przez brata ze statusu rolnika ryczałtowego na podstawie art. 43 ust. 3 ustawy nie będzie powodować żadnych skutków dla statusu Wnioskodawcy na gruncie przepisów ustawy, mimo że nieruchomości wykorzystywane przez nich do działalności rolniczej stanowią ich współwłasność.

To znaczy, że Wnioskodawca będzie mógł zachować status rolnika ryczałtowego mimo rezygnacji z tego statusu przez jego brata.

Równocześnie rezygnacja brata Wnioskodawcy ze zwolnienia nie oznacza, że ze względu na fakt, iż zgodnie z art. 15 ust. 4 ustawy w przypadku osób fizycznych prowadzących wyłącznie gospodarstwo rolne, leśne lub rybackie za podatnika uważa się osobę, która złoży zgłoszenie rejestracyjne, o którym mowa w art. 96 ust. 1, brat Zainteresowanego będzie podatnikiem w stosunku do wszystkich działań, także podejmowanych przez Wnioskodawcę samodzielnie na działkach wykorzystywanych wyłącznie przeze niego, tylko ze względu na fakt współwłasności wszystkich działek.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Jak stanowi art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – zgodnie z ust. 2 powołanego artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Działalność rolnicza, zgodnie z zapisem art. 2 pkt 15 ustawy, obejmuje produkcję roślinną i zwierzęcą, w tym również produkcję materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcję warzywniczą, gruntową, szklarnianą i pod folią, produkcję roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadowniczą, chów, hodowlę i produkcję materiału zarodkowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcję zwierzęcą typu przemysłowego lub fermowego oraz chów i hodowlę ryb i innych organizmów żyjących w wodzie, a także uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin: „in vitro”, fermową hodowlę i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowlę i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, chów i hodowlę dżdżownic, entomofagów i jedwabników, prowadzenie pasiek oraz chów i hodowlę innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym oraz sprzedaż produktów gospodarki leśnej i łowieckiej, z wyjątkiem drewna okrągłego i drzew tropikalnych (PKWiU 02.20.13.0) oraz bambusa (PKWiU ex 01.29.30.0), a także świadczenie usług rolniczych.

Biorąc pod uwagę przytoczoną definicję działalności gospodarczej (art. 15 ust. 2 ustawy) uznać należy, że działalność rolnicza (art. 2 pkt 15 ustawy) mieści się w pojęciu działalności gospodarczej.

Z kolei zgodnie z art. 15 ust. 4 ustawy, w przypadku osób fizycznych prowadzących wyłącznie gospodarstwo rolne, leśne lub rybackie za podatnika uważa się osobę, która złoży zgłoszenie rejestracyjne, o którym mowa w art. 96 ust. 1.

Natomiast w myśl art. 15 ust. 5 ustawy, przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio do osób fizycznych prowadzących wyłącznie działalność rolniczą w innych niż wymienione w ust. 4 przypadkach.

Rolnikiem ryczałtowym, w myśl art. 2 pkt 19 ustawy, jest rolnik dokonujący dostawy produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej lub świadczący usługi rolnicze, korzystający ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3, z wyjątkiem rolnika obowiązanego na podstawie odrębnych przepisów do prowadzenia ksiąg rachunkowych.

Produkty rolne, zgodnie z art. 2 pkt 20 ustawy, to towary wymienione w załączniku nr 2 do ustawy oraz towary wytworzone z nich przez rolnika ryczałtowego z produktów pochodzących z jego własnej działalności rolniczej przy użyciu środków zwykle używanych w gospodarstwie rolnym, leśnym i rybackim.

Natomiast przez usługi rolnicze, zgodnie z art. 2 pkt 21 ustawy, rozumie się usługi wymienione w załączniku nr 2 do ustawy.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej, dokonywaną przez rolnika ryczałtowego oraz świadczenie usług rolniczych przez rolnika ryczałtowego.

Zwolnienie rolnika ryczałtowego od podatku VAT ma charakter przedmiotowo-podmiotowy. Zwolnieni od podatku są tylko rolnicy ryczałtowi i tylko w zakresie wyraźnie wskazanym w przepisie. Oznacza to, że:

• świadczenie usług rolniczych oraz dostawa produktów rolnych przez podmioty inne niż rolnicy ryczałtowi podlega opodatkowaniu,
• innego rodzaju działalność prowadzona przez rolnika ryczałtowego, nieuprawniająca go do zwolnienia przedmiotowego (np. agroturystyka, działalność handlowa, dostawa produktów rolnych innych niż własnej produkcji), co do zasady podlegać będzie opodatkowaniu według stawek właściwych dla tych czynności.
  
  

Rolnicy ryczałtowi korzystają zatem ze zwolnienia bez względu na wartość sprzedaży w zakresie dostaw własnych produktów rolnych i świadczenia usług rolniczych.

Natomiast zgodnie z art. 43 ust. 3 ustawy, rolnik ryczałtowy dokonujący dostawy produktów rolnych lub świadczący usługi rolnicze, które są zwolnione od podatku na podstawie ust. 1 pkt 3, może zrezygnować z tego zwolnienia pod warunkiem dokonania zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w art. 96 ust. 1 i ust. 2.

Stosownie do art. 96 ust. 1 ustawy podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3, który stanowi, że podmioty wymienione w art. 15, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne.

Z brzmienia art. 96 ust. 2 ustawy wynika, że w przypadku osób fizycznych, o których mowa w art. 15 ust. 4 i 5, zgłoszenie rejestracyjne może być dokonane wyłącznie przez jedną z osób, na które będą wystawiane faktury przy zakupie towarów i usług i które będą wystawiały faktury przy sprzedaży produktów rolnych.

Tak więc nie ma przeszkód, aby działalność rolnicza podlegała rozliczeniu VAT na zasadach ogólnych. Wybierając taki sposób opodatkowania działalności rolniczej, rolnik zobowiązany jest do rejestracji dla potrzeb tego podatku, prowadzenia ewidencji wymaganych przepisami o VAT, w tym ewidencji sprzedaży i zakupu oraz składania deklaracji podatkowych i rozliczania podatku.

Z powyższych przepisów wynika, że ustawa o podatku od towarów i usług zawiera pewne szczególne rozwiązania dotyczące podatników, którzy prowadzą wyłącznie gospodarstwo rolne, leśne lub rybackie oraz podatników, którzy prowadzą wyłącznie działalność rolniczą w innych ramach niż gospodarstwo rolne, leśne lub rybackie. Wówczas bowiem za podatnika jest uważana osoba, która składa zgłoszenie rejestracyjne.

Przyjęta zasada ma uprościć rozliczenia podatkowe – gdyż wymienione gospodarstwa to w istocie działalności, w przypadku których częstokroć nie można wyodrębnić osoby prowadzącej gospodarstwo. W takim przypadku, podatnikiem jest ta osoba fizyczna, która (jak gdyby w imieniu gospodarstwa) zarejestruje się jako podatnik.

Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (Dz. U. z 2017 r., poz. 1892) opodatkowaniu podatkiem rolnym podlegają grunty sklasyfikowane w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne, z wyjątkiem gruntów zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza.

Stosownie zaś do art. 2 ust. 1 ww. ustawy za gospodarstwo rolne uważa się obszar gruntów, o których mowa w art. 1, o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy, stanowiących własność lub znajdujących się w posiadaniu osoby fizycznej, osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej, w tym spółki, nieposiadającej osobowości prawnej.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest rolnikiem ryczałtowym, korzystającym ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy. Obecnie prowadzi działalność rolniczą na gospodarstwie przekazanym przez rodziców umową darowizny dokonaną w trybie przepisów ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników na rzecz Wnioskodawcy oraz jego brata. Gospodarstwo rodziców składało się z kilkunastu geodezyjnie wyodrębnionych działek. Wnioskodawca wraz z bratem są obecnie współwłaścicielami każdej z działek. Każdy z nich (tzn. zarówno Wnioskodawca, jak i jego brat) prowadzi samodzielnie działalność rolniczą. Ich gospodarstwa posiadają odrębne numery w Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa. Każdy z nich wykorzystuje część działek (łączna wielkość tych działek u każdego z nich znacznie przekracza wielkości wskazane w art. 2 ust. 1 ustawy o podatku rolnym), przy czym żadna z działek nie jest wykorzystywana równocześnie przez obu. Każdy z nich rozlicza się jako odrębny rolnik ryczałtowy. Brat Wnioskodawcy zamierza od maja br. zrezygnować ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 3 ustawy, natomiast Wnioskodawca chciałby zachować status rolnika ryczałtowego i zwolnienie przysługujące mu na podstawie wspomnianego art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy.

Wnioskodawca ma wątpliwości czy w sytuacji opisanej we wniosku, w związku z tym, że współwłaścicielem działek wykorzystywanych przez niego w działalności rolniczej jest także jego brat, po rezygnacji przez brata ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 3 ustawy, Wnioskodawca zachowa prawo do zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy.

Przenosząc powołane przepisy ustawy na grunt rozpatrywanej sprawy należy stwierdzić, że Wnioskodawca prowadzi samodzielnie działalność rolniczą, jego gospodarstwo posiada odrębny numer w Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa, żadna z działek nie jest wykorzystywana równocześnie przez obu z braci, a każdy z nich rozlicza się obecnie jako odrębny rolnik ryczałtowy. Zatem skoro Zainteresowany faktycznie prowadzi odrębne od swojego brata, samodzielne gospodarstwo rolne, wówczas brat nie jest osobą współprowadzącą działalność rolniczą w rozumieniu przepisów ustawy. W ocenie tutejszego organu podatkowego, Zainteresowanego należy (w zakresie przypadającego mu udziału w działkach) traktować odrębnie jako rolnika ryczałtowego. Bez znaczenia jest fakt, że formalnie działki są współwłasnością braci. Istotne jest, aby każdy z nich faktycznie prowadził odrębną działalność rolniczą i rozliczał się jako odrębny rolnik ryczałtowy (bądź rolnik – podatnik VAT – w przypadku rezygnacji ze zwolnienia od podatku).

Reasumując, Wnioskodawca w dalszym ciągu może zachować status rolnika ryczałtowego zgodnie z przepisem art. 2 pkt 19 ustawy i korzystać ze zwolnienia z podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Tut. organ wskazuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Wnioskodawcy. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.