2018.03.16 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-1.4012.8.2018.2.JO
z 16 marca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji stwierdza, stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 2 stycznia 2018 r. (data wpływu 3 stycznia 2018 r.) uzupełnione pismem Strony z dnia 9 marca 2018 r. (data wpływu 14 marca 2018 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 27 lutego 2018 r. (skutecznie doręczone Stronie w dniu 5 marca 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży Inwestycji stawką podatku w wysokości 8% – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 stycznia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży Inwestycji stawką podatku w wysokości 8%. Wniosek został uzupełniony pismem Strony z dnia 9 marca 2018 r. (data wpływu 14 marca 2018 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 27 lutego 2018 r. znak: 0114-KDIP1-1.4012.8.2018.1.JO.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka S.A. (dalej jako „Spółka” lub „Wnioskodawca”) jest spółką prowadzącą działalność deweloperską i zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej jako „VAT”).

Spółka planuje realizację inwestycji polegającej na budowie zespołu 3 budynków mieszkalnych wielorodzinnych z garażami podziemnymi i miejscami postojowymi naziemnymi (dalej „Inwestycja”).

Teren, na którym realizowana będzie Inwestycja, objęty jest Miejscowym Planem Zagospodarowania Przestrzennego i zgodnie z nim przeznaczony jest pod zabudowę mieszkaniową wielorodzinną.

Według Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (dalej „PKOB”) wprowadzonej Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r., każdy z budynków wchodzących w skład Inwestycji będzie klasyfikowany w Sekcji 1 „Budynki”, Dziale 11 „Budynki mieszkalne”, Grupie 112 „Budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe” Klasie 1122 „Budynki o trzech i więcej mieszkaniach”. Ponadto, wszystkie z lokali mieszkalnych znajdujących się w budynkach będą miały powierzchnię użytkową nieprzekraczającą 150 m².

Wnioskodawca wystąpi z wnioskiem o pozwolenie na budowę dla Inwestycji.

Wnioskodawca zawarł umowę ze spółką będącą inwestorem (dalej jako „Inwestor”), na mocy której zobowiązał się do sprzedaży na rzecz Inwestora wskazanej powyżej Inwestycji w uzgodnionym stopniu wykonania wraz z gruntem, na którym jest ona posadowiona. Zgodnie z ustaleniami pomiędzy Wnioskodawcą i Inwestorem, do momentu sprzedaży Wnioskodawca wykona: wszystkie prace ziemne, fundamenty, kondygnację podziemną (poziom -1), strop nad kondygnacją podziemną (stan 0), ściany zewnętrzne budynków, stropy nad kondygnacjami nadziemnymi oraz dachy budynków, i na takim etapie sprzeda Inwestycję na rzecz Inwestora. W momencie sprzedaży stopień wykonania budynku będzie definiowany jako „stan surowy otwarty”, który obejmuje kompletne wykonanie fundamentów, ścian nośnych, ścian działowych i stropu. Budynek w stanie surowym otwartym posiada też kompletną więźbę dachową, wykończoną odpowiednim pokryciem. Zamknięty dach zabezpiecza wnętrze pomieszczeń przed oddziaływaniem niekorzystnych warunków pogodowych. Budynek posiada też schody betonowe prowadzące między kondygnacjami. Taki stan zaawansowania prac jest nieodwracalny.

Następnie, Inwestor będzie kontynuował budowę Inwestycji i zaangażuje Wnioskodawcę jako generalnego wykonawcę. Po sprzedaży Inwestycji, prace budowlane będą kontynuowane zgodnie z pozwoleniem na budowę i projektem budowlanym, którego realizację rozpoczął Wnioskodawca.

W piśmie z dnia 9 marca 2018 r. Wnioskodawca wyjaśnia, że według najlepszej wiedzy Zarządu na dzień dokonania transakcji przedmiot transakcji określone we wniosku będzie stanowić budynek w świetle Prawa budowlanego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego sprzedaż Inwestycji będzie opodatkowana obniżoną stawką podatku od towarów i usług, zgodnie z art. 41 ust. 12 ustawy o VAT, w związku z art. 146a pkt 2 ustawy o VAT (tj. 8% stawką VAT)?

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż Inwestycji będzie opodatkowana 8% stawką VAT.

Uzasadnienie

Odpłatna dostawa towarów

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Art. 2 pkt 6 ustawy stanowi, iż przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Mając na uwadze powyższe przepisy, w ocenie Wnioskodawcy sprzedaż Inwestycji będzie stanowiła odpłatną dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT.

Określenie stawki VAT

Zgodnie z art. 5a ustawy o VAT, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

W myśl art. 41 ust. 2 ustawy o VAT, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Jednakże zgodnie z art. 146a pkt 2 ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Jak stanowi art. 41 ust. 12 ustawy o VAT, stawkę podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Zgodnie z art. 41 ust. 12a ustawy o VAT, przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Art. 41 ust. 12b ustawy o VAT stanowi, iż do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²,
lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².

Zgodnie z art. 41 ust. 12c ustawy, w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

W myśl art. 41 ust. 13 ustawy o VAT, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, niewymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej podlegają opodatkowaniu stawką w wysokości 22%, z wyjątkiem tych, dla których w ustawie lub przepisach wykonawczych określono inną stawkę.

Dodatkowo należy wziąć pod uwagę brzmienie art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, zgodnie z którym w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Ponadto, zgodnie z art. 2 pkt 12 ustawy o VAT, na potrzeby ustawy o VAT przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Ustawa o VAT nie zawiera definicji budynku. Definicja tego pojęcia jest natomiast zawarta w art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2017 r., poz 1332 z późn. zm.) i zgodnie z nią przez budynek należy rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach. Podobną definicję zawiera pkt 2 objaśnień wstępnych PKOB, zgodnie z którym budynki to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych. Przystosowane są do przebywania ludzi, zwierząt lub ochrony przedmiotów.

Biorąc pod uwagę powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, budynki zbywane w ramach Inwestycji będą wypełniały definicję budynków w rozumieniu powołanego przepisu Prawa budowlanego. Stopień zaawansowania prac budowlanych na moment zbycia zapewni, że wykonane będą co najmniej fundamenty, przegrody budowlane (ściany) i dachy poszczególnych budynków. Wypełnienie powyższej definicji zostało uznane za kluczowe, aby mówić o dostawie budynków dla celów podatku VAT, w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 28 kwietnia 2015 r. (sygn. akt III SA/Wa 3006/14, orzeczenie prawomocne):

„(…) Zgodnie zaś z art. 3 pkt 2 Prawa budowlanego, budynek to taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Nie może budzić wątpliwości, że opisany przez Skarżącą obiekt znajdujący się na działce nr [...] nie posiada cech właściwych tak zdefiniowanemu budynkowi, chociażby z tego względu, że nie ma dachu i ścian (przegród budowlanych), co zasadnie wskazał Minister Finansów.

(…)

Innymi słowy, w przypadku trwającej budowy (procesu budowlanego), dopiero wówczas dostawa efektu tego procesu (obiektu) będzie podlegała zwolnieniu, jeżeli efekt ten (obiekt) będzie mógł być uznany za budynek, czyli kiedy będzie już posiadał minimum w postaci fundamentu, ścian i dachu.

Dopiero też wtedy, gdy istnieje obiekt budowlany będący tak rozumianym budynkiem, uprawnione jest powoływanie się na dostawę części budynku. Zwolnieniem nie są objęte części potencjalnych budynków”.

Zatem podsumowując, biorąc pod uwagę, iż:

budynki sprzedawane w ramach Inwestycji na moment dostawy towarów będą spełniały definicję budynków w rozumieniu art. 3 pkt 2 Prawa budowlanego, tj. będą posiadały minimum fundamenty, ściany i dachy (por. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 28 kwietnia 2015 r., sygn. akt III SA/Wa 3006/14, cytowany powyżej),

w analizowanej transakcji sprzedawane będą budynki stanowiące obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, o których mowa w art. 41 ust. 12a ustawy o VAT, oraz grunt na którym te budynki są posadowione,

każdy z lokali mieszkalnych w budynkach będzie miał powierzchnię użytkową nieprzekraczającą 150 m²,

-sprzedaż Inwestycji będzie stanowiła dostawę obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym o którym mowa w art. 42 ust. 12 ustawy o VAT i będzie opodatkowana według 8% stawki VAT. Z uwagi na treść art. 29a ust. 8 ustawy o VAT wartość gruntu, na którym posadowiona jest Inwestycja, nie będzie wyodrębniona z podstawy opodatkowania tej transakcji, tym samym grunt podzieli los podatkowy odpłatnej dostawy Inwestycji.

Wnioskodawca pragnie ponadto zaznaczyć, iż otrzymał interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 8 grudnia 2017 r. (data doręczenia 13 grudnia 2017 r.), sygn. 0114-KDIP1-3.4012.430.2017.1.MK, wydaną w innym stanie faktycznym, w której organ powołał się na wskazany powyżej wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 28 kwietnia 2015 r., sygn. akt III SA/Wa 3006/14.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.), zwana dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 5a ustawy – towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Zatem dla prawidłowego określenia wysokości stawki podatku od towarów i usług od czynności, których przedmiotem są poszczególne towary lub usługi, ustawodawca odsyła do klasyfikacji statystycznych wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, powołując w przepisach dotyczących obniżonych stawek podatku oraz w załącznikach do ustawy, np. symbole Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) lub Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB).

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 146a pkt 1 ww. ustawy o VAT w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych towarów i czynności stawkami preferencyjnymi oraz zwolnienie od podatku.

Zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1. Na podstawie art. 146a pkt 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Jak stanowi art. 41 ust. 12 ustawy, stawkę podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się – zgodnie z art. 41 ust. 12a ustawy – obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Natomiast w myśl ust. 12b ww. art. 41 ustawy, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, określonego w ust. 12a, nie zalicza się:

budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²;
lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej ww. limity, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej (art. 41 ust. 12c ustawy).

Przepis art. 2 pkt 12 ustawy zawiera definicję obiektów budownictwa mieszkaniowego, zgodnie z którą obiektami takimi są budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Zatem, do dnia 31 grudnia 2018 r. opodatkowaniu stawką w wysokości 8% podlega dostawa, budowa, remont, modernizacja, termomodernizacja lub przebudowa obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, z wyłączeniem lokali użytkowych, a więc m.in. do budynków mieszkalnych stałego zamieszkania sklasyfikowanych w PKOB w dziale 11, przy uwzględnieniu kryterium powierzchni użytkowej, o której mowa w art. 41 ust. 12b ustawy.

Ustawa o podatku od towarów i usług oraz akty wykonawcze do tej ustawy nie zawierają definicji pojęcia budynek, budowle. Zatem należy posłużyć się pojęciami zawartymi w innych przepisach prawa.

Stosownie do przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz.U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.), przez obiekty budowlane rozumie się konstrukcje połączone z gruntem w sposób trwały, wykonane z materiałów budowlanych i elementów składowych, będące wynikiem prac budowlanych. Budynkami natomiast są zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych, które przystosowane są do przebywania ludzi, zwierząt lub ochrony przedmiotów.

Z kolei budynki mieszkalne są to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. W przypadkach, gdy mniej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest na cele mieszkalne, budynek taki klasyfikowany jest jako niemieszkalny, zgodnie z jego przeznaczeniem.

Zgodnie z ww. rozporządzeniem, w dziale 11 mieszczą się budynki mieszkalne. Dział ten obejmuje grupy budynków: 111 – mieszkalnych jednorodzinnych, 112 – o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowych, 113 – zbiorowego zamieszkania.

Stosownie do treści art. 3 pkt 1 i pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2017 r. poz. 1332, z późn. zm.), przez obiekt budowlany należy rozumieć:

budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi,
budowlę stanowiącą całość techniczno-użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami,
obiekt małej architektury.

Natomiast przez budynek należy rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Wskazać należy, że z uwagi na to, że obniżone stawki podatku mają charakter wyjątkowy, powinny mieć zastosowanie do towarów i usług wskazanych wprost przez ustawodawcę w ustawie o podatku od towarów i usług lub w przepisach wykonawczych do tej ustawy.

Preferencyjna stawka podatku w wysokości 8% ma zastosowanie jedynie do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji i przebudowy obiektów budowlanych lub ich części, zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, z uwzględnieniem ich powierzchni użytkowej.

W tym miejscu wskazać należy, że jak zauważył Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 12 lipca 2012 r. w sprawie C-326/11 J.J. Komen en Zonen Beheer Heerhugowaard BV: „Komisja Europejska ze swej strony uważa, że kwestia dostawy nowego budynku może pojawić się tylko w wypadku ukończenia przebudowy lub przynajmniej dostatecznego zaawansowania robót, aby powstał budynek istotnie odmienny, który może zostać zasiedlony” (pkt 31).

Zatem w przypadku, gdy przedmiotem dostawy jest nieruchomość zabudowana niedokończoną inwestycją budowlaną, która w myśl przepisów prawa budowlanego nie wypełnia definicji budynku, budowli lub ich części, należy dla potrzeb klasyfikacji prawnopodatkowej taki obiekt traktować jako niezabudowany teren budowlany. Preferencyjna stawka podatku przewidziana w art. 41 ust. 12 ustawy o VAT dla dostawy obiektów budownictwa mieszkaniowego nie znajdzie zatem zastosowania w tym przypadku.

Ponadto, zgodnie z orzeczeniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 28 kwietnia 2015 r. sygn. III SA/Wa 3006/14 „(...) w przypadku trwającej budowy (procesu budowlanego), dopiero wówczas dostawa efektu tego procesu (obiektu) będzie podlegała zwolnieniu, jeżeli efekt ten (obiekt) będzie mógł być uznany za budynek, czyli kiedy będzie już posiadał minimum w postaci fundamentu, ścian i dachu. Dopiero też wtedy, gdy istnieje obiekt budowlany będący tak rozumianym budynkiem, uprawnione jest powoływanie się na dostawę części budynku. Zwolnieniem nie są objęte części potencjalnych budynków. (...) Na działce nr [...], której sprzedaż planuje Skarżąca nie ma ani budynku, ani budowli, a jedynie fundamenty. Dostawa „gruntu wraz z naniesioną na nim rozpoczętą budową budynku mieszkaniowego wielorodzinnego” nie jest tym samym, co dostawa gruntu zabudowanego. (...)

Z kolei kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle, rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy, zgodnie z którym w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle tego przepisu przy sprzedaży budynków lub budowli, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że Spółka planuje realizację inwestycji polegającej na budowie zespołu 3 budynków mieszkalnych wielorodzinnych z garażami podziemnymi i miejscami postojowymi naziemnymi. Teren, na którym realizowana będzie Inwestycja, objęty jest Miejscowym Planem Zagospodarowania Przestrzennego i zgodnie z nim przeznaczony jest pod zabudowę mieszkaniową wielorodzinną.

Według Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych każdy z budynków wchodzących w skład Inwestycji będzie klasyfikowany w Sekcji 1 „Budynki”, Dziale 11 „Budynki mieszkalne”, Grupie 112 „Budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe” Klasie 1122 „Budynki o trzech i więcej mieszkaniach”. Ponadto, wszystkie z lokali mieszkalnych znajdujących się w budynkach będą miały powierzchnię użytkową nieprzekraczającą 150 m².

Wnioskodawca wystąpi z wnioskiem o pozwolenie na budowę dla Inwestycji.

Wnioskodawca zawarł umowę z Inwestorem, na mocy której zobowiązał się do sprzedaży na rzecz Inwestora wskazanej powyżej Inwestycji w uzgodnionym stopniu wykonania wraz z gruntem, na którym jest ona posadowiona. Zgodnie z ustaleniami pomiędzy Wnioskodawcą i Inwestorem, do momentu sprzedaży Wnioskodawca wykona: wszystkie prace ziemne, fundamenty, kondygnację podziemną (poziom -1), strop nad kondygnacją podziemną (stan 0), ściany zewnętrzne budynków, stropy nad kondygnacjami nadziemnymi oraz dachy budynków, i na takim etapie sprzeda Inwestycję na rzecz Inwestora. W momencie sprzedaży stopień wykonania budynku będzie definiowany jako „stan surowy otwarty”, który obejmuje kompletne wykonanie fundamentów, ścian nośnych, ścian działowych i stropu. Budynek w stanie surowym otwartym posiada też kompletną więźbę dachową, wykończoną odpowiednim pokryciem. Zamknięty dach zabezpiecza wnętrze pomieszczeń przed oddziaływaniem niekorzystnych warunków pogodowych. Budynek posiada też schody betonowe prowadzące między kondygnacjami. Taki stan zaawansowania prac jest nieodwracalny.

Według wiedzy Wnioskodawcy na dzień dokonania transakcji przedmiot transakcji określone we wniosku będzie stanowić budynek w świetle Prawa budowlanego.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii czy, sprzedaż Inwestycji będzie opodatkowana obniżoną stawką podatku od towarów i usług, zgodnie z art. 41 ust. 12 ustawy o VAT, w związku z art. 146a pkt 2 ustawy o VAT (tj. 8% stawką VAT).

Z wniosku wynika, że przedmiotem dostawy będzie Inwestycja w postaci zespołu 3 budynków mieszkalnych wielorodzinnych z garażami podziemnymi i miejscami postojowymi naziemnymi spełniająca – jak wskazał Wnioskodawca – definicję budynku zamieszczoną w art. 3 ustawy Prawo budowlane, gdyż posiada fundamenty, ściany nośne, ściany działowe i strop, ponadto posiada też kompletną więźbę dachową, wykończoną odpowiednim pokryciem. W związku z tym będziemy mieli zatem do czynienia z dostawą budynku, który spełnia definicję obiektu objętego społecznym programem mieszkaniowym, o którym mowa w art. 41 ust. 12 w zw. z art. 2 pkt 12 ustawy. Powyższe oznacza, że przedmiotowa dostawa opodatkowana będzie stawką podatku VAT w wysokości 8%.

Preferencyjną stawką podatku w wysokości 8% opodatkowany będzie, stosownie do zapisu 29a ust. 8 ustawy, również grunt, z którym trwale związany jest przedmiotowy zespół 3 budynków mieszkalnych wielorodzinnych.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Tut. Organ podkreśla, że wydana interpretacja rozstrzyga wyłącznie w kwestii zadanego pytania, tj. opodatkowania sprzedaży Inwestycji stawką podatku w wysokości 8%, zatem przedmiotem rozstrzygnięcia nie była ocena stanowiska w zakresie skorzystania przez Wnioskodawcę ze zwolnienia od podatku w stosunku do ww. przedmiotu transakcji. Inne kwestie wynikające z opisu sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin