INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony przedstawione we wniosku z dnia 08.10.2010r. (data wpływu 21.10.2010r.), uzupełnione pismem z dnia 17.01.2011r. (data wpływu 24.01.2011r.) nadesłanym w odpowiedzi na wezwanie z dnia 31.12.2010r. sygn. IPPP2-443-817/10-3/JW oraz uzupełnione pismem z dnia 14.02.2011r. (data wpływu 21.02.2011r.) nadesłanym w odpowiedzi na wezwanie z dnia 07.02.2011r. sygn. IPPP2-443-817/10-5/JW, doprecyzowane pismem z dnia 07.03.2011r. (data wpływu 11.03.2011r.) nadesłanym w odpowiedzi na wezwanie z dnia 23.02.2011r. sygn. IPPP2-443-817/10-7/JW oraz uzupełnione pismem (data wpływu 17.05.2011r.) nadesłanym w odpowiedzi na wezwanie z dnia 05.05.2011r. sygn. IPPP2-443-817/10-14/JW o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości korzystania ze zwolnienia czynności polegających na udostępnianiu przez Fundację audycji telewizyjnej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21.10.2010r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości korzystania ze zwolnienia czynności polegających na udostępnianiu przez Fundację audycji telewizyjnej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Fundacja realizując swoje cele statutowe polegające na działaniu na rzecz realizacji założeń państwa prawa, oraz upowszechnianiu ochrony praw różnych grup społecznych, w tym praw konsumentów, zamierza tworzyć autorskie audycje telewizyjne, o charakterze kulturalno - edukacyjnym, które w sposób przystępny dla masowego odbiorcy społecznego, mają za cel podnosić ogólną wiedzę prawną widzów tej audycji, w szczególności w zakresie konsumenckim. W tym celu Fundacja zamierza udostępniać te audycje telewizyjne do emisji telewizyjnej, udzielając stacji telewizyjnej odpłatnej, wyłącznej licencji do korzystania w czasie określonym, na wskazanych w treści umowy polach eksploatacji.

Przedmiotowe audycje telewizyjne, są „utworem” w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz. U. z 2006 r. Nr 90‚ poz. 631 ze zm.), których Fundacja jest twórcą. Wyżej opisana działalność Fundacji stanowi realizację celów statutowych Fundacji, a nie jej działalność gospodarczą, mimo że Fundacja jest wpisana do Rejestru Przedsiębiorców KRS. Fundacja jest podatnikiem VAT.

W piśmie z dnia 14.02.2011 r. (data wpływu 21.02.2001 r.) stanowiącym uzupełnienie do wniosku Wnioskodawca wskazał, iż przed dniem 31.12.2010 r. doszło do ziszczenia się zdarzenia objętego przedmiotowym wnioskiem, wobec powyższego Wnioskodawca prostuje złożony wniosek zmieniając zdarzenie przyszłe na stan faktyczny i wnosi o zinterpretowanie stanu faktycznego, zgodnie ze złożonym wnioskiem jako zaistniałego stanu faktycznego, wg przepisów obowiązujących do dnia 31.12.2010 r. W uzupełnieniu wniosku z dnia 07.03.2011 r. (data wpływu 11.03.2001 r.) Wnioskodawca wskazał, iż „Udostępnienie audycji telewizyjnej do emisji telewizyjnej poprzez udzielenie stacji telewizyjnej odpłatnej, wyłącznej licencji do korzystania na czas określony, na wskazanych w treści umowy polach eksploatacji, stanowiło usługę świadczona przez Fundację określoną symbolem PKWiU ex 92”

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy zwolnione od podatku od towarów i usług są czynności podatnika (Fundacji) polegające na udostępnieniu przez Fundację audycji telewizyjnej („utworu” w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych – t.j. Dz. U. z 2006r. Nr 90, poz. 631 ze zm.), do emisji telewizyjnej, przez udzielenie odpłatnej, wyłącznej „licencji do korzystania w czasie określonym na wskazanych w treści umowy polach eksploatacji, której Fundacja jest twórcą...

Zdaniem Wnioskodawcy, w myśl przepisu art. 1 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 4 lutego 1994r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz. U. z 2006r. Nr 90, poz. 631 ze zm.) przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utworów). W szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe), plastyczne, fotograficzne, lutnicze, wzornictwa przemysłowego, architektoniczne, architektoniczno-urbanistyczne i urbanistyczne, muzyczne i słowno-muzyczne, sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne, audiowizualne (w tym filmowe). Zatem, aby określone dzieło mogło być przedmiotem prawa autorskiego musi posiadać następujące cechy: mieć źródło w pracy człowieka (twórcy), stanowić przejaw działalności twórczej, posiadać indywidualny charakter.Twórcą w rozumieniu ustawy jest każda osoba prowadząca faktycznie działalność twórczą, czyli działalność, której efektem jest powstanie utworu w myśl art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Natomiast użyte w art. 1 analizowanej ustawy określenie: przejaw działalności twórczej oznacza jakikolwiek uzewnętrzniony rezultat działalności człowieka o charakterze kreacyjnym. Przesłanka ta jest spełniona, gdy mamy do czynienia z subiektywnym nowym wytworem intelektu. Tylko w razie spełnienia tych przesłanek przysługują twórcy zarówno autorskie prawa osobiste, jak i autorskie prawa majątkowe, w szczególności zaś wynagrodzenie za korzystanie z utworu. Cecha indywidualności przejawia się w samym procesie twórczym i oznacza oryginalność, niepowtarzalność. Zgodnie natomiast z art. 8 ust. 1 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, prawo autorskie przysługuje twórcy, o ile ustawa nie stanowi inaczej.

Co do zasady towary i usługi są opodatkowane, zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy, stawką podatku 22%. z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. W myśl art. 41 ust. 2 ww. ustawy dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1. Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 1 cyt. ustawy zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy. W załączniku nr 4 do ustawy o VAT pod poz. 11 symbol PKWiU ex 92 ustawodawca zwolnił od podatku usługi związane z kulturą, w tym również usługi twórców i artystów wykonawców, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzane w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania, usługi związane z rekreacją i sportem - z wyłączeniem:

1. usług związanych z taśmami wideo oraz z wszelkimi filmami reklamowymi i promocyjnymi,
2. usług związanych z wyświetlaniem filmów i taśm wideo, wyświetlaniem filmów na innych nośnikach oraz filmów reklamowych i promocyjnych,
3. usług w zakresie działalności stadionów i innych obiektów sportowych (PKWiU) 92.61),
4. wstępu na spektakle, koncerty, przedstawienia i imprezy w zakresie twórczości i wykonawstwa artystycznego i literackiego (PKWiU 92.31.2), związane z funkcjonowaniem obiektów kulturalnych (PKWiU 92.32.10), świadczone przez wesołe miasteczka, parki rozrywki. cyrki, dyskoteki. sale balowe (PKWiU 92.33, 92.34.11, 92.34.12) oraz wstępu na imprezy sportowe,
5. wstępu oraz wypożyczania wydawnictw (PKWiU 22.11, 22.12, 22.13) w zakresie usług świadczonych przez biblioteki, archiwa, muzea i innych usług związanych z kulturą (PKWiU 92.5),
   
   5a. usług związanych produkcją filmów i nagrań wideo (PKWiU 92.11), usług związanych z dystrybucją filmów i nagrań wideo (PKWiU 92.12), usług związanych z produkcją filmów i nagrań na innych nośnikach, usług związanych z dystrybucją filmów nagrań na innych nośnikach,
   
   5b. wstępu do parków rekreacyjnych, plaż i innych miejsc o charakterze kulturalnym (PKWiU ex 92.72),
   
   
6. działalności agencji informacyjnych,
7. usług wydawniczych,
8. usług radia i telewizji (PKWiU 92.2), z zastrzeżenie poz. 12.
   
   

Zdaniem Fundacji, świadczone przez nią usługi polegające na udostępnieniu audycji telewizyjnej („utworu” w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych – t.j. Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 ze zm.), do emisji telewizyjnej, przez udzielenie odpłatnej, wyłącznej licencji do korzystania w czasie określonym, na wskazanych w treści umowy polach eksploatacji, której Fundacja jest twórcą, są związane z kulturą, zostały zamieszczone w załączniku nr 4 do ustawy o VAT pod poz. 11 symbol PKWiU ex 92, a więc objęte są zwolnieni od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119 (art. 8 ust. 3 ustawy).

Zauważyć należy, iż przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz wydane na jej podstawie rozporządzenia odwołują się do grupowań PKWiU przy ustalaniu preferencyjnych stawek podatkowych i zwolnień przedmiotowych. Prawidłowa pod względem klasyfikacji statystycznych identyfikacja towarów i usług stanowi warunek niezbędny do określenia wysokości opodatkowania podatkiem VAT. Zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach.

Klasyfikacją, do której odwołują się przepisy ustawy o podatku od towarów i usług jest klasyfikacja statystyczna, według obowiązującej dla celów podatku od towarów i usług Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU), (Dz. U. Nr 42, poz. 264 ze zm.).

Według art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku. I tak, na mocy art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy, zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy.

W pozycji 11 załącznika nr 4 do ustawy, określono jako zwolnione od podatku „Usługi związane z kulturą, w tym również usługi twórców i artystów wykonawców, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzane w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania, usługi związane z rekreacją i sportem1), sklasyfikowane pod symbolem PKWiU – ex 92, z wyłączeniem:

1. usług związanych z taśmami wideo oraz z wszelkimi filmami reklamowymi i promocyjnymi,
2. usług związanych z wyświetlaniem filmów i taśm wideo, wyświetlaniem filmów na innych nośnikach oraz filmów reklamowych i promocyjnych,
3. usług w zakresie działalności stadionów i innych obiektów sportowych (PKWiU 92.61),
4. wstępu na spektakle, koncerty, przedstawienia i imprezy w zakresie twórczości i wykonawstwa artystycznego i literackiego (PKWiU 92.31.2), związane z funkcjonowaniem obiektów kulturalnych (PKWiU 92.32.10), świadczone przez wesołe miasteczka, parki rozrywki, cyrki, dyskoteki, sale balowe (PKWiU 92.33, 92.34.11, 92.34.12) oraz wstępu na imprezy sportowe,
5. wstępu oraz wypożyczania wydawnictw (PKWiU 22.11, 22.12, 22.13) w zakresie usług świadczonych przez biblioteki, archiwa, muzea i innych usług związanych z kulturą (PKWiU 92.5),
   
   5a usług związanych z produkcją filmów i nagrań wideo (PKWiU 92.11), usług związanych z dystrybucją filmów i nagrań wideo (PKWiU 92.12), usług związanych z produkcją filmów i nagrań na innych nośnikach, usług związanych z dystrybucją filmów i nagrań na innych nośnikach,
   
   5b. wstępu do parków rekreacyjnych, plaż i innych miejsc o charakterze kulturalnym (PKWiU ex 92.72),
   
   
6. działalności agencji informacyjnych,
7. usług wydawniczych,
8. usług radia i telewizji (PKWiU 92.2), z zastrzeżeniem poz. 12.
   
   

Użycie przez ustawodawcę „ex” przy grupowaniu PKWiU, korzystającym ze zwolnienia od podatku od towarów i usług oznacza, że dotyczy tylko danej usługi z danego grupowania. Umieszczenie tego dopisku przy konkretnym symbolu statystycznym ma na celu zawężenie stosowania zwolnienia lub obniżonej stawki podatku VAT tylko do usług należących do wymienionego grupowania statystycznego, spełniającego określone warunki sprecyzowane przez ustawodawcę w rubryce „nazwa usługi”. Zatem, wynikająca z konkretnego załącznika stawka VAT lub zwolnienie dotyczy wyłącznie danej usługi z danego grupowania. W związku z powyższym, istotnym w analizowanej sprawie jest właściwe zaklasyfikowanie wg PKWiU usług będących przedmiotem zapytania.

W dziale 92 Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, zostały zamieszczone usługi związane z kulturą, rekreacją i sportem. Z opisu sprawy wynika, iż Fundacja realizując swoje cele statutowe polegające na działaniu na rzecz realizacji założeń państwa prawa, oraz upowszechnianiu ochrony praw różnych grup społecznych, w tym praw konsumentów, tworzy autorskie audycje telewizyjne, o charakterze kulturalno - edukacyjnym, które w sposób przystępny dla masowego odbiorcy społecznego, mają za cel podnosić ogólną wiedzę prawną widzów tej audycji, w szczególności w zakresie konsumenckim. W tym celu Fundacja udostępnia te audycje telewizyjne do emisji telewizyjnej, udzielając stacji telewizyjnej odpłatnej, wyłącznej licencji do korzystania w czasie określonym, na wskazanych w treści umowy polach eksploatacji. Przedmiotowe audycje telewizyjne, są „utworem” w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz. U. z 2006 r. Nr 90‚ poz. 631 ze zm.), których Fundacja jest twórcą.

Opisana działalność Fundacji stanowi realizację celów statutowych Fundacji, a nie jej działalność gospodarczą, mimo że Fundacja jest wpisana do Rejestru Przedsiębiorców KRS. Wnioskodawca wskazał, iż „Udostępnienie audycji telewizyjnej do emisji telewizyjnej przez udzielenie stacji telewizyjnej odpłatnej, wyłącznej licencji do korzystania na czas określony, na wskazanych w treści umowy polach eksploatacji, stanowiło usługę świadczona przez Fundację określoną symbolem PKWiU ex 92”. Fundacja jest podatnikiem VAT.

Fundacja świadczone usługi polegające na udostępnianiu audycji telewizyjnych do emisji telewizyjnej poprzez udzielenie stacji telewizyjnej odpłatnej, wyłącznej licencji do korzystania na czas określony, na wskazanych w treści umowy polach eksploatacji, klasyfikuje do grupowania statystycznego PKWiU ex 92. Z uwagi na fakt, iż przedmiotowe usługi są związane z kulturą oraz nie zostały wymienione w wyłączeniach wskazanych w poz. 11 załącznika nr 4 do ustawy, korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego oraz powołane przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, iż świadczone przez Fundację usługi udostępniania audycji telewizyjnych do emisji telewizyjnej, polegające na udzielaniu stacji telewizyjnej odpłatnej, wyłącznej licencji do korzystania w czasie określonym, na wskazanych w treści umowy polach eksploatacji sklasyfikowane pod symbolem PKWiU ex 92 korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy w związku z poz. 11 załącznika nr 4 do ustawy, jako czynność niewymieniona w wyłączeniach z prawa do zwolnienia od podatku. Podkreślić należy, że analiza prawidłowości dokonanej przez Wnioskodawcę we wniosku klasyfikacji czynności do właściwego grupowania statystycznego, nie mieści się w ramach określonych przepisem art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego.

Zatem, Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny stanowiska przedstawionego przez Zainteresowanego w zakresie klasyfikacji statystycznej czynności będącej przedmiotem wniosku. Wobec powyższego, niniejsza interpretacja wydana została w oparciu o grupowanie PKWiU wskazane przez Zainteresowanego i to jego obciążają ewentualne negatywne konsekwencje z tytułu błędnego zaklasyfikowania usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.