Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-1.4012.41.2018.1.RSZ
z 20 marca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 22 stycznia 2018 r. (data wpływu 23 stycznia 2018 r.), uzupełnionym pismem z 15 marca 2018 r. znak: … (data wpływu 15 marca 2018 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia przez Wnioskodawcę naliczonego podatku VAT z faktur dokumentujących zakupy związane z realizacją inwestycji pn. „...” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 stycznia 2018 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismem z 15 marca 2018 r. znak: … (data wpływu 15 marca 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług m.in. w zakresie braku prawa do odliczenia przez Wnioskodawcę naliczonego podatku VAT z faktur dokumentujących zakupy związane z realizacją inwestycji pn. „...”.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Miasto (dalej: Wnioskodawca lub Miasto) jako jednostka samorządu terytorialnego jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT o numerze NIP: …. Wykonuje zadania własne zgodnie z ustawą z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. z 2017 r. poz. 1875 ze zm.).

W ramach zadań własnych realizuje między innymi inwestycje z zakresu kultury w celu realizacji zadań wynikających z zapisów art. 7 ww. ustawy.

Miasto zamierza realizować zadanie inwestycyjne w ramach projektu dotyczącego rewitalizacji miast średnich i małych. W związku z tym przygotowany został wniosek o dofinansowanie modernizacji budynku, w którym mieści się Centrum Kultury. W dniu 07.07.2017 r., Miasto złożyło wniosek aplikacyjny pn.: „...”, w ramach ogłoszonego przez Zarząd Województwa, naboru wniosków o dofinansowanie projektów na potrzeby 11. Osi Priorytetowej Rewitalizacja przestrzeni regionalnej, Działanie 11.1 Rewitalizacja miast, Poddziałanie 11.1.2 Rewitalizacja miast średnich i małych.

W ramach ww. projektu w latach 2018-2019 zostaną przeprowadzone w budynku CK prace inwestycyjne polegające na:

1. Przebudowie układu pomieszczeń w przyziemiu dla rozmieszczenia nowych funkcji, w tym sal tanecznych i kawiarni w części frontowej budynku;
   
2. Modernizacji pomieszczenia kina w poziomie przyziemia i parteru;
   
3. Budowie windy i klatki schodowej ewakuacyjnej w części frontowej budynku;
   
4. Przebudowie klatki schodowej w skrzydle;
   
5. Przebudowie klatki schodowej w narożniku południowym budynku;
   
6. Przebudowie podłogi sali widowiskowej;
   
7. Modernizacji wyposażenia technicznego sceny i sali widowiskowej;
   
8. Budowie przełączki na poziomie parteru dla poprawy warunków ewakuacji z sali widowiskowej i umożliwienia transportu między windą i kieszenią sceny;
   
9. Budowie wentylacji mechanicznej z odzyskiem ciepła dla całego obiektu;
   
10. Przebudowie i remoncie istniejących pomieszczeń administracji i pracowni dla lokalizacji zakładanych funkcji użytkowych;
    
11. Przebudowie pomieszczeń w poziomie 2 piętra dla utworzenia kompleksu pokoi gościnnych;
    
12. Renowacji wystroju Sali Widowiskowej i pomieszczeń traktu frontowego;
    
13. Modernizacji istniejących instalacji wewnętrznych;
    
14. Dostosowaniu zapleczy sanitarnych i toalet do obecnych wymogów.
    
    

Ww. działania zostaną wykonane przez Miasto w obiekcie budynku, w którym ma siedzibę i prowadzi działalność statutową Centrum Kultury. Właścicielem budynku jest Wnioskodawca - Gmina Miejska. Miasto przekazało budynek w 2000 roku w trwały zarząd do Centrum Kultury. Budynek jest w ewidencji środków trwałych CK.

Mienie pozostaje nadal w zasobie majątku gminy ale jest w bezpośrednim władztwie instytucji kultury wynikającym z trwałego zarządu. Jednostka samorządu terytorialnego określa zasady gospodarowania mieniem wydzielonym na potrzeby instytucji kultury. Wydzielenie mienia na rzecz Instytucji Kultury ma jedynie charakter określenia podmiotu wykonującego czynności zarządcze w imieniu Miasta. Jednocześnie CK jest czynnym podatnikiem VAT i rozlicza się samodzielnie.

Beneficjentem projektu jest Miasto. Środki finansowe na realizację ww. zadania są zaplanowane w planie finansowym Urzędu Miejskiego. Miasto będzie ogłaszało przetarg i wybierze wykonawcę robót.

Faktury za roboty budowlane i zakup wyposażenia będą wystawiane na Miasto (nabywca) a odbiorcą będzie Urząd Miejski, który będzie dokonywał płatności za wykonane zadania.

Urząd Miejski przystąpi do realizacji zadania inwestycyjnego na podstawie porozumienia z Centrum Kultury, które wyraża zgodę na bezpośrednie wykorzystanie przez właściciela Miasto nieruchomości budynkowej na potrzeby realizacji projektu i rezygnuje w tym zakresie z wykonywania praw trwałego zarządcy nieruchomości. CK wyraża również zgodę na wejście na teren nieruchomości wykonawcom i innym podmiotom uczestniczącym w realizacji inwestycji. Na tej podstawie zostaną zawarte wszelkie umowy konieczne do wykonania inwestycji.

Od stycznia 2017 roku Miasto prowadzi scentralizowane rozliczenia podatku VAT włączając do rejestru zakupów i sprzedaży jednostki organizacyjne miasta: jednostki budżetowe i samorządowe zakłady budżetowe. Do centralizacji nie zostały włączone instytucje kultury, które rozliczają się samodzielnie. CK nie należy do grupy jednostek rozliczanych wspólnie przez Miasto lecz samodzielnie składa deklaracje VAT-7.

Miasto realizując ww. inwestycję nabywa usługi i towary, które służą działalności CK. CK jest samorządową instytucją kultury powołaną 1.10.1982 roku do realizacji zadań wynikających z ustawy o samorządzie gminnym w zakresie kultury. Jest organizatorem m.in.: festiwali, przeglądów, koncertów i warsztatów artystycznych o randze krajowej i międzynarodowej. CK realizuje ww. zadania i imprezy w części odpłatnie. CK posiada osobowość prawną, prowadzi odrębną gospodarkę finansową i jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Posiada możliwość całkowitego odliczenia podatku VAT naliczonego w fakturach zakupowych związanych z działalnością opodatkowaną oraz częściowego odliczenia podatku VAT naliczonego w fakturach dotyczących jednocześnie czynności opodatkowanych i zwolnionych bądź opodatkowanych i pozostających poza działalnością gospodarczą. We wniosku o dofinansowanie, w części dotyczącej kwalifikowalności podatku VAT wskazano, iż istnieje prawna możliwość częściowego odzyskania VAT, uzasadniając w następujący sposób:

„Centrum Kultury będzie miało możliwość odzyskania częściowego podatku VAT. Zgodnie z art. 90 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. nr 177, poz. 1054 ze zm., dalej: ustawa o VAT) prewspółczynnik wynosi 30%”. W związku z tym cześć podatku VAT będzie niekwalifikowana w proporcji wysokości prewspółczynnika, a 70% podatku VAT będzie kosztem kwalifikowanym.

Właścicielem majątku powstałego w wyniku realizacji projektu będzie Wnioskodawca - Gmina Miasto. Właściciel będzie w całości ponosił bieżące koszty inwestycyjne do momentu zakończenia realizacji inwestycji i rozliczenia przedsięwzięcia, gwarantując, iż w okresie pięciu lat od finansowego zakończenia realizacji projektu (5 lat od daty płatności końcowej na rzecz beneficjenta) nie zostaną wprowadzone zasadnicze zmiany w charakterze projektu. W toku realizacji inwestycji, a także po jej rzeczowym i finansowym ukończeniu nie zakłada się zmian organizacyjnych, prawnych, własnościowych lub innych, mogących skutkować zmianami własności nad produktami projektu, zmiany ich lokalizacji lub całkowitego czy też częściowego zarzucenia realizacji celów projektu. Efekty inwestycji utrzymane zostaną przez minimalny okres pięciu lat po finansowym zakończeniu projektu na terenie G., w nadzorze właścicielskim - Gminy Miasto.

W trakcie trwałości i po tym okresie podmiotem użytkującym i zarządzającym, wytworzonym w ramach projektu, majątkiem będzie Centrum Kultury.

Po zakończeniu i rozliczeniu projektu (włącznie z okresem trwałości) Miasto przekaże nieodpłatnie do CK:

1. majątek, który zwiększy wartość budynku, będącego w trwałym zarządzie CK;
2. zakupiony sprzęt, który będzie wyodrębnionym środkiem trwałym.
   
   

Na gruncie obowiązującego prawa podstawę funkcjonowania samorządowej instytucji kultury stanowią przepisy: Ustawa z dnia 25.10.1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 862). Z przepisów tych wynikają również zadania Organizatora, którym jest Miasto. Organizator jest odpowiedzialny za finansowanie i kontrolowanie instytucji kultury, którą powołał do życia. Powinien jej zapewnić środki finansowe niezbędne do rozpoczęcia i prowadzenia działalności kulturalnej oraz do utrzymania obiektu, w którym tego rodzaju działalność się odbywa. Zgodnie z ww. ustawą instytucje kultury uzyskują osobowość prawną i mogą rozpocząć działalność z chwilą wpisu do rejestru prowadzonego przez organizatora. Organizator nie odpowiada za zobowiązania instytucji kultury. Z chwilą likwidacji, zobowiązania i wierzytelności likwidowanej instytucji kultury przejmuje organizator.

Instytucja kultury gospodaruje samodzielnie przydzieloną i nabytą częścią mienia oraz prowadzi samodzielną gospodarkę w ramach posiadanych środków, kierując się zasadami efektywności ich wykorzystania. Instytucja kultury pokrywa koszty bieżącej działalności i zobowiązania z uzyskiwanych przychodów.

W ww. piśmie z 15 marca 2018 r. Wnioskodawca wyjaśnił, że Miasto nie będzie wykorzystywało majątku i sprzętu do czynności opodatkowanych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Gmina - Miasto ma prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur zakupowych związanych z realizacją inwestycji pn. „...”?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Miasto nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego w fakturach w związku z realizacją ww. inwestycji.

Po zakończeniu i rozliczeniu projektu (włącznie z okresem trwałości) Miasto przekaże nieodpłatnie do CK:

1. majątek, który zwiększy wartość budynku, będącego w trwałym zarządzie CK;
2. zakupiony sprzęt, który będzie wyodrębnionym środkiem trwałym.
   
   

Przekazany przez Miasto majątek będzie wykorzystywany przez CK do działalności statutowej oraz do świadczenia usług opodatkowanych i nieopodatkowanych. Miasto - Urząd Miejski realizujący inwestycję nie korzysta z budynku i nie otrzymuje dochodów z tytułu działalności wykonywanej przez CK. Centrum Kultury jest samodzielną organizacyjnie i finansowo jednostką, która samodzielnie dokonuje rozliczeń podatku VAT.

Miasto nabywa usługi i towary we własnym imieniu i na własny rachunek a wytworzony majątek przekaże nieodpłatnie samorządowej instytucji kultury w celu realizacji jej zadań statutowych. Gmina - Miasto będzie występowało jako podatnik VAT, jednak nieodpłatne udostępnienie nakładów dotyczących zmodernizowania części budynku oraz zakupu sprzętu i wyposażenia do własnej instytucji kultury, która jest odrębnym podatnikiem podatku VAT, skutkuje brakiem możliwości odliczenia podatku VAT od realizowanej inwestycji, gdyż nie jest związana z czynnościami opodatkowanymi podatnika.

Również CK nie będzie mogło rozliczyć podatku naliczonego w fakturach dotyczących inwestycji, gdyż nie realizuje samodzielnie tego zadania, a faktury dotyczące zakupu usług i towarów wystawiane będą na Miasto.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego, w zakresie braku prawa do odliczenia przez Wnioskodawcę naliczonego podatku VAT z faktur dokumentujących zakupy związane z realizacją inwestycji pn. „...”, jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT lub ustawą, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ww. ustawy o VAT warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Zatem jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

W oparciu o art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2017 r., poz. 1875, z późn. zm.) – gmina wykonuje określone ustawami zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym – do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy w zakresie kultury, w tym bibliotek gminnych i innych instytucji kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami, utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych (art. 7 ust. 1 pkt 9 i 15 ustawy o samorządzie gminnym).

W świetle art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;
2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.
   
   

W świetle art. 9 ust. 1 ww. ustawy o samorządzie gminnym, w celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi.

Gmina oraz inna gminna osoba prawna może prowadzić działalność gospodarczą wykraczającą poza zadania o charakterze użyteczności publicznej wyłącznie w przypadkach określonych w odrębnej ustawie (art. 9 ust. 2 ww. ustawy o samorządzie gminnym).

Jak stanowi art. 9 ust. 3 ww. ustawy o samorządzie gminnym, formy prowadzenia gospodarki gminnej, w tym wykonywania przez gminę zadań o charakterze użyteczności publicznej, określa odrębna ustawa.

Działalność gmin w zakresie kultury, jako zadanie własne jednostek samorządu terytorialnego, została uregulowana ustawą z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz.U. z 2017 r., poz. 862, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 9 ust. 1 i 2 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, jednostki samorządu terytorialnego organizują działalność kulturalną, tworząc samorządowe instytucje kultury, dla których prowadzenie takiej działalności jest podstawowym celem statutowym. Prowadzenie działalności kulturalnej jest zadaniem własnym jednostek samorządu terytorialnego o charakterze obowiązkowym.

Natomiast na mocy art. 14 ust. 1 ww. ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, instytucje kultury uzyskują osobowość prawną i mogą rozpocząć działalność z chwilą wpisu do rejestru prowadzonego przez organizatora.

W świetle art. 24 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz.U. z 2018 r., poz. 121, z późn. zm.), do gminnego zasobu nieruchomości należą nieruchomości, które stanowią przedmiot własności gminy i nie zostały oddane w użytkowanie wieczyste, oraz nieruchomości będące przedmiotem użytkowania wieczystego gminy.

Jak stanowi art. 13 ust. 1 ww. ustawy o gospodarce nieruchomościami, z zastrzeżeniem wyjątków wynikających z ustaw, nieruchomości mogą być przedmiotem obrotu. W szczególności nieruchomości mogą być przedmiotem sprzedaży, zamiany i zrzeczenia się, oddania w użytkowanie wieczyste, w najem lub dzierżawę, użyczenia, oddania w trwały zarząd, a także mogą być obciążane ograniczonymi prawami rzeczowymi, wnoszone jako wkłady niepieniężne (aporty) do spółek, przekazywane jako wyposażenie tworzonych przedsiębiorstw państwowych oraz jako majątek tworzonych fundacji.

W rozpatrywanej sprawie Wnioskodawca jako jednostka samorządu terytorialnego jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT. Od stycznia 2017 roku Miasto prowadzi scentralizowane rozliczenia podatku VAT włączając do rejestru zakupów i sprzedaży jednostki organizacyjne miasta: jednostki budżetowe i samorządowe zakłady budżetowe. Do centralizacji nie zostały włączone instytucje kultury, które rozliczają się samodzielnie.

CK nie należy do grupy jednostek rozliczanych wspólnie przez Miasto lecz samodzielnie składa deklaracje VAT-7. Wnioskodawca wykonuje zadania własne zgodnie z ustawą z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym. W ramach zadań własnych realizuje między innymi inwestycje z zakresu kultury w celu realizacji zadań wynikających z zapisów art. 7 ww. ustawy. Wnioskodawca (Miasto) zamierza realizować zadanie inwestycyjne w ramach projektu dotyczącego rewitalizacji miast średnich i małych. W związku z tym przygotowany został wniosek o dofinansowanie modernizacji budynku, w którym mieści się Centrum Kultury.

W dniu 07.07.2017 r. Miasto złożyło wniosek aplikacyjny pn.: „...”, w ramach ogłoszonego przez Zarząd Województwa, naboru wniosków o dofinansowanie projektów na potrzeby 11. Osi Priorytetowej Rewitalizacja przestrzeni regionalnej, Działanie 11.1 Rewitalizacja miast, Poddziałanie 11.1.2 Rewitalizacja miast średnich i małych. W ramach ww. projektu w latach 2018-2019 zostaną przeprowadzone w budynku CK prace inwestycyjne szczegółowo opisane w treści wniosku. Ww. działania zostaną wykonane przez Miasto w obiekcie budynku, w którym ma siedzibę i prowadzi działalność statutową Centrum Kultury. Właścicielem budynku jest Wnioskodawca - Gmina Miejska. Miasto przekazało budynek w 2000 roku w trwały zarząd do Centrum Kultury. Budynek jest w ewidencji środków trwałych CK. Mienie pozostaje nadal w zasobie majątku Gminy, ale jest w bezpośrednim władztwie instytucji kultury wynikającym z trwałego zarządu. Jednostka samorządu terytorialnego określa zasady gospodarowania mieniem wydzielonym na potrzeby instytucji kultury. Wydzielenie mienia na rzecz Instytucji Kultury ma jedynie charakter określenia podmiotu wykonującego czynności zarządcze w imieniu Miasta.

CK jest czynnym podatnikiem VAT i rozlicza się samodzielnie. CK jest samorządową instytucją kultury powołaną 1.10.1982 roku do realizacji zadań wynikających z ustawy o samorządzie gminnym w zakresie kultury. Na gruncie obowiązującego prawa podstawę funkcjonowania samorządowej instytucji kultury stanowią przepisy Ustawy z dnia 25.10.1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej. Z przepisów tych wynikają również zadania Organizatora, którym jest Miasto. Organizator jest odpowiedzialny za finansowanie i kontrolowanie instytucji kultury, którą powołał do życia. Powinien jej zapewnić środki finansowe niezbędne do rozpoczęcia i prowadzenia działalności kulturalnej oraz do utrzymania obiektu, w którym tego rodzaju działalność się odbywa. Zgodnie z ww. ustawą instytucje kultury uzyskują osobowość prawną i mogą rozpocząć działalność z chwilą wpisu do rejestru prowadzonego przez organizatora. Organizator nie odpowiada za zobowiązania instytucji kultury. Z chwilą likwidacji, zobowiązania i wierzytelności likwidowanej instytucji kultury przejmuje organizator.

Beneficjentem projektu jest Miasto. Środki finansowe na realizację ww. zadania są zaplanowane w planie finansowym Urzędu Miejskiego. Miasto będzie ogłaszało przetarg i wybierze wykonawcę robót. Faktury za roboty budowlane i zakup wyposażenia będą wystawiane na Miasto (nabywca) a odbiorcą będzie Urząd Miejski, który będzie dokonywał płatności za wykonane zadania. Urząd Miejski przystąpi do realizacji zadania inwestycyjnego na podstawie porozumienia z Centrum Kultury, które wyraża zgodę na bezpośrednie wykorzystanie przez właściciela Miasto nieruchomości budynkowej na potrzeby realizacji projektu i rezygnuje w tym zakresie z wykonywania praw trwałego zarządcy nieruchomości. Miasto realizując ww. inwestycję nabywa usługi i towary, które służą działalności CK.

Właścicielem majątku powstałego w wyniku realizacji projektu będzie Wnioskodawca - Gmina Miasto. Właściciel będzie w całości ponosił bieżące koszty inwestycyjne do momentu zakończenia realizacji inwestycji i rozliczenia przedsięwzięcia, gwarantując, iż w okresie pięciu lat od finansowego zakończenia realizacji projektu (5 lat od daty płatności końcowej na rzecz beneficjenta) nie zostaną wprowadzone zasadnicze zmiany w charakterze projektu. W toku realizacji inwestycji, a także po jej rzeczowym i finansowym ukończeniu nie zakłada się zmian organizacyjnych, prawnych, własnościowych lub innych, mogących skutkować zmianami własności nad produktami projektu, zmiany ich lokalizacji lub całkowitego czy też częściowego zarzucenia realizacji celów projektu. Efekty inwestycji utrzymane zostaną przez minimalny okres pięciu lat po finansowym zakończeniu projektu na terenie G., w nadzorze właścicielskim - Gminy Miasto. W trakcie trwałości i po tym okresie podmiotem użytkującym i zarządzającym, wytworzonym w ramach projektu, majątkiem będzie Centrum Kultury.

Po zakończeniu i rozliczeniu projektu (włącznie z okresem trwałości) Miasto przekaże nieodpłatnie do CK:

1. majątek, który zwiększy wartość budynku, będącego w trwałym zarządzie CK;
2. zakupiony sprzęt, który będzie wyodrębnionym środkiem trwałym.
   
   

Miasto nie będzie wykorzystywało majątku i sprzętu do czynności opodatkowanych.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest prawo do odliczenia przez Wnioskodawcę podatku naliczonego z faktur zakupowych związanych z realizacją inwestycji pn. „...”.

Należy stwierdzić, że w tym przypadku, warunek uprawniający do odliczenia nie zostanie spełniony, gdyż zakupione w ramach realizacji projektu towary i usługi będą związane wyłącznie z czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu podatkiem VAT – będą wykorzystywane wyłącznie do realizacji zadań własnych Gminy. Należy zatem uznać, że w tym przypadku towary i usługi nabyte przez Wnioskodawcę nie będą w żadnym zakresie związane z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT.

Zatem, Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur zakupowych związanych z realizacją inwestycji pn. „...”.

W tych okolicznościach stanowisko Wnioskodawcy, że Miasto nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakupy związane z realizacją inwestycji pn. „...”, należy uznać za prawidłowe. Nie została spełniona bowiem podstawowa pozytywna przesłanka warunkująca prawo do odliczenia podatku naliczonego, wynikająca z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, jaką jest związek zakupów z wykonywaniem czynności opodatkowanych.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy, w zakresie braku prawa do odliczenia przez Wnioskodawcę naliczonego podatku VAT z faktur dokumentujących zakupy związane z realizacją inwestycji pn. „...”, jest prawidłowe.

Należy w tym miejscu wskazać, że niniejsza interpretacja indywidualna rozstrzyga wyłącznie w zakresie braku prawa do odliczenia przez Wnioskodawcę podatku naliczonego z faktur zakupowych związanych z realizacją przedmiotowej inwestycji pn. „...”.

Natomiast ocena prawidłowości stanowiska Wnioskodawcy w kwestii braku prawa do odliczenia przez CK podatku naliczonego z faktur dotyczących inwestycji, jest przedmiotem odrębnego rozstrzygnięcia.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego).

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.