Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-3.4011.68.2018.1.PP
z 28 marca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 31 stycznia 2018 r. (data wpływu 6 lutego 2018 r.) uzupełniony pismem z dnia 2 marca 2018 r. (data nadania 5 marca 2018 r., data wpływu 9 marca 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 lutego 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni ma stałe miejsce zamieszkania w Norwegii. Wnioskodawczyni pracuje w Norwegii oraz tam rozlicza się z podatków w urzędzie skarbowym. Wnioskodawczyni jest właścicielką lokalu mieszkalnego w Norwegii, na którego zakup zaciągnęła kredyt. Wnioskodawczyni nie posiada lokalu mieszkalnego na terytorium Polski.

Wnioskodawczyni jest wspólnikiem Spółki jawnej z siedzibą w Polsce, w której posiada udział w wysokości 10%. Siedziba spółki mieści się w G. Zgodnie z § 9 umowy spółki każdy ze wspólników jest uprawniony do samodzielnej reprezentacji spółki i podpisywania oświadczeń woli w imieniu spółki. W celu wykonywania obowiązków wspólnika Wnioskodawczyni przyjeżdża do Polski i przebywa na jej terytorium. Wnioskodawczyni z przychodów uzyskanych z tytułu udziału w ww. spółce jawnej rozlicza się w urzędzie skarbowym w S.

W dniu 20 listopada 2015 roku Wnioskodawczyni nabyła w drodze darowizny zabudowaną budynkiem mieszkalnym nieruchomość położoną w S. Darowizna była dokonana do majątku osobistego Wnioskodawczyni. Nieruchomość ta została następnie sprzedana przez Wnioskodawczynię w dniu 19 lipca 2016 roku. Zbycie nieruchomości nie nastąpiło w wykonaniu działalności gospodarczej.

Wnioskodawczyni zamierza przeznaczyć dochód ze sprzedaży ww. nieruchomości na dwa cele, w części na spłatę kredytu zaciągniętego na zakup mieszkania w Norwegii, a w części na zakup lokalu mieszkalnego w Polsce.

Spłata kredytu (i odsetek) dotyczy kredytu zaciągniętego na zakup mieszkania w Norwegii przed dniem uzyskania przez Wnioskodawczynię przychodu ze sprzedaży nieruchomości w Polsce. Kredyt w Norwegii był zaciągnięty przed 19 lipca 2016 roku. Spłata kredytu nastąpi na rzecz banku mającego siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub innym państwie należącym do europejskiego obszaru gospodarczego.

Drugim celem będzie zakup lokalu mieszkalnego w Polsce. Wnioskodawczyni zamierza mieszkać w nabytym lokalu mieszkalnym w czasie, kiedy będzie przebywać na terytorium Polski, m.in. w związku z prowadzeniem przez nią działalności gospodarczej jako wspólnik spółki jawnej. Nabywany lokal mieszkalny będzie wykorzystywany przez Wnioskodawczynię na własne cele mieszkaniowe, nie będzie on przeznaczony dla celów działalności gospodarczej, ani nie będzie przeznaczony na cele rekreacyjne.

Dochód będzie wydatkowany, a więc spłata kredytu oraz zakup lokalu mieszkalnego w Polsce nastąpi w ciągu dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie nieruchomości, tj. do dnia 31 grudnia 2018 roku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy dochód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości opisanej w stanie faktycznym będzie podlegał zwolnieniu z opodatkowania, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. z dnia 8 grudnia 2017 r. Dz. U. z 2018 r., poz. 200 (dalej jako „PDOF”), w przypadku w którym dochód ten przeznaczony zostanie:

1. w części na spłatę kredytu zaciągniętego na zakup lokalu mieszkalnego w Norwegii,
   
2. a w części na zakup lokalu mieszkalnego w Polsce?
   
   

Zdaniem Wnioskodawczyni, dochód uzyskany przez nią ze sprzedaży nieruchomości w części w jakiej będzie przeznaczony na spłatę kredytu na zakup lokalu mieszkalnego w Norwegii, oraz w części w jakiej będzie przeznaczony na zakup lokalu mieszkalnego w Polsce będzie podlegał zwolnieniu z opodatkowania o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 PDOF.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 i 1a PDOF osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
   
   

Osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy) (art. 3 ust. 2a PDOF).

Powyższe przepisy stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a PDOF).

Wnioskodawczyni, w świetle wyżej wymienionych przepisów, jest norweskim rezydentem podatkowym, zaś na terytorium Polski objęta jest ograniczonym obowiązkiem podatkowym.

Wnioskodawczyni z uwagi na zbycie w dniu 19 lipca 2016 roku nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym uzyskała przychód na terytorium Polski.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 i 2 Konwencji między Rzeczpospolitą Polską a Królestwem Norwegii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu z dnia 9 września 2009 r. (Dz. U. z 2010 r. Nr 134 poz. 899) (dalej jako „Konwencja") dochód uzyskany przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie z majątku nieruchomego położonego w drugim Umawiającym się Państwie może być opodatkowany w tym drugim Państwie. Określenie majątek nieruchomy ma takie znaczenie jaki nadaje mu prawo tego Umawiającego się Państwa, na którego terytorium dany majątek jest położony. Mając na uwadze treść art. 6 ust. 1 i 2 Konwencji przychód uzyskany przez Wnioskodawczynię będzie podlegał opodatkowaniu zgodnie z polskimi przepisami podatkowymi.

Stosowanie do art. 10 ust. 1 pkt 8 PDOF opodatkowaniu podlega odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Mając na uwadze, że Wnioskodawczyni nabyła nieruchomość w dniu 20 listopada 2015 r. zaś zbyła ją w dniu 19 lipca 2016 r. a tym samym zbycie nieruchomości nastąpiło przed upływem pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie oraz zbycie tej nieruchomości nie nastąpiło w wykonaniu działalności gospodarczej, to przychód uzyskany z nieruchomości będzie co do zasady podlegał opodatkowaniu.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych przewiduje zwolnienie z opodatkowania dochodu uzyskanego w powyższy sposób. Warunkiem zwolnienia dochodu z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości jest, aby dochód ze sprzedaży tejże nieruchomości został przeznaczony na własne cele mieszkaniowe podatnika (art. 21 ust. 1 pkt 131 PDOF).

Katalog własnych celi mieszkaniowych określony został w art. 21 ust. 25 PDOF. Wśród wskazanych w tym przepisie celi mieszkaniowych wskazano m.in.

1. wydatki na spłatę kredytu przeznaczonego na zakup mieszkania oraz
2. wydatki na zakup lokalu mieszkalnego.
   
   

Ad 1. Spłata kredytu zaciągniętego przez Wnioskodawczynię na zakup mieszkania w Norwegii

W przypadku gdy wydatki na cele mieszkaniowe ponoszone są w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, zwolnienie, (o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 PDOF), stosuje się pod warunkiem istnienia podstawy prawnej wynikającej z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, do uzyskania przez organ podatkowy informacji podatkowych od organu podatkowego państwa, na którego terytorium podatnik ponosi wydatki na cele mieszkaniowe (art. 21 ust. 27 PDOF).

Przedmiotowe postanowienia w zakresie uzyskiwania informacji podatkowych znajdują się w art. 25 „Wymiana informacji” Konwencji.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego Wnioskodawczyni ma stałe miejsce zamieszkania w Norwegii. Wnioskodawczyni pracuje w Norwegii oraz tam rozlicza się z podatków. Wnioskodawczyni jest właścicielką mieszkania w Norwegii, na którego zakup zaciągnęła kredyt. Wnioskodawczyni zamierza przeznaczyć część dochodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości na spłatę kredytu zaciągniętego na zakup ww. lokalu w Norwegii.

Jak już zostało wskazane ustawa przewiduje zwolnienie z opodatkowania przychodu uzyskanego tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości w sytuacji gdy dochód ze sprzedaży tejże nieruchomości został przeznaczony na własne cele mieszkaniowe podatnika (art. 21 ust. 1 pkt 131 PDOF). Katalog własnych celi mieszkaniowych znajduje się w art. 21 ust. 25 PDOF. Wśród wskazanych w tym przepisie celi mieszkaniowych wskazano m. in.:

wydatki poniesione na spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu zaciągniętego przez podatnika na przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości na własne cele mieszkaniowe

- w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, mających siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej” (art. 21 ust. 25 pkt 2) lit. a PDOF).

W świetle przedstawionego przez Wnioskodawczynię stanu faktycznego dochód uzyskany przez Wnioskodawczynię ze zbytej nieruchomości będzie podlegał zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 PDOF w części w jakiej dochód ten zostanie przez nią wydatkowany na spłatę zaciągniętego przez Wnioskodawczynię kredytu na zakup mieszkania w Norwegii - z uwagi na spełnienie przez przedmiotowy wydatek warunków określonych w (art. 21 ust. 25 pkt 2a PDOF).

Po pierwsze Wnioskodawczyni wykorzystuje lokal nabyty w Norwegii dla celów mieszkaniowych, ponieważ mieszka w nim, a tym samym spłata kredytu zaciągniętego na zakup lokalu tego mieszkalnego mieści się w art. 21 ust. 25 pkt 2a PDOF, w konsekwencji wydatek ten będzie przeznaczony na własne cele mieszkaniowe.

Wnioskodawczyni spełnia także drugi warunek zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a) PDOF, ponieważ spłacany przez nią kredyt został zaciągnięty przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości w Polsce (kredyt w Norwegii był zaciągnięty przed dniem 19 lipca 2016 roku).

Wnioskodawczyni spłaci kredyt, ze środków uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości opisanej w stanie faktycznym w ciągu dwóch lat od końca roku podatkowego w którym nastąpiło odpłatne zbycie, a więc wydatek na spłatę części kredytu w Norwegii nastąpi do 31 grudnia 2018 roku. Spłata kredytu nastąpi na w na rachunek banku w Norwegii tj. banku mającego siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub innym państwie należącym do europejskiego obszaru gospodarczego.

Ad. 2 Nabycie lokalu mieszalnego na terytorium Polski.

Wnioskodawczyni za część dochodu uzyskanego z tytułu zbycia nieruchomości zamierza nabyć lokal mieszany na terytorium Polski. Jak zostało wskazane w stanie faktycznym Wnioskodawczyni zamierza mieszkać w nabytym lokalu mieszkalnym, w czasie kiedy będzie przebywać na terytorium Polski m. in. w związku z prowadzeniem przez nią działalności gospodarczej tj. wykonywaniem obowiązków wspólnika Spółki jawnej. Nabyty lokal mieszkalny będzie wykorzystywany przez Wnioskodawczynię na własne cele mieszkaniowe, w szczególności nie będzie przeznaczone dla celów działalności gospodarczej, ani nie będzie przeznaczone na cele rekreacyjne. Zakup lokalu mieszkalnego nastąpi w ciągu dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie nieruchomości, tj. do 31 grudnia 2018 roku.

Ustawa przewiduje zwolnienie z opodatkowania przychodu uzyskanego tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości, w sytuacji gdy dochód ze sprzedaży tejże nieruchomości został przeznaczony na własne cele mieszkaniowe podatnika (art. 21 ust. 1 pkt 131 PDOF)

Katalog własnych celi mieszkaniowych wskazany został w art. 21 ust. 25 PDOF. Wśród wskazanych w tym przepisie celi mieszkaniowych wskazano min.:

„nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem (art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. a)PDOF)”.

W świetle przedstawionego przez Wnioskodawczynię stanu faktycznego dochód uzyskany przez Wnioskodawczynię ze zbytej nieruchomości będzie podlegał zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 PDOF w części w jakiej dochód ten zostanie wydatkowany na zakup lokalu mieszkalnego na terytorium Polski z uwagi na spełnienie przez nią warunków określonych w art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. a PDOF. Wnioskodawczyni nabędzie bowiem lokal mieszkalny, który będzie wykorzystywać na własne cele mieszkaniowe, tj. będzie w nim zamieszkiwała w trakcie kiedy będzie przebywała na terytorium Polski.

W tym miejscu Wnioskodawczyni wskazuje, że za szerokim rozumieniem wydatkowania dochodu ze zbycia nieruchomości na własny cel mieszkaniowy wypowiedział się Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 17 maja 2017 roku II FSK 1053/15 (Legalis 1618154), w którym wskazał min. że: „Dokonując jednak wykładni art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy, nie można poprzestać wyłącznie na wykładni językowej tego przepisu, tracąc tym samym z pola widzenia cel, jaki ustawodawca zamierzał osiągnąć regulując tę materię. Odczytanie wyłącznie verba legis art. 21 ust. 1 pkt 131 w związku z art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych powodowałoby, w ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego, niedopuszczalne zawężenie omawianego zwolnienia. Należy zaakcentować, że będące przedmiotem rozpatrywanej sprawy zwolnienie zastąpiło ulgę meldunkową. Zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego celem przedmiotowego zwolnienia było wspieranie różnych form budownictwa mieszkaniowego poprzez zwolnienie od opodatkowania dochodu uzyskanego z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, wydatkowanego na własne cele mieszkaniowe, wymienione w art. 21 ust. 25 pkt 1-3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jak podkreślono w trakcie prac legislacyjnych, "dodawane zwolnienie mieszkaniowe może pozytywnie wpłynąć na rynek mieszkaniowy oraz zachęcić do lokowania dochodu uzyskanego z omawianego tytułu w nowe inwestycje mieszkaniowe" (zob. uzasadnienie projektu ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw Sejm RP VI Kadencji, druk sejmowy nr 1075). Ustawodawca w odniesieniu do omawianego zwolnienia posługuje się zwrotem niedookreślonym "własnych celów mieszkaniowych". W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego zwrotu tego nie można jednak zawężać. Ustawodawca w żaden sposób nie limituje bowiem lokali, które podatnik może nabyć. To zaś, czy podatnik w drodze nabytych lokali realizuje własne cele mieszkaniowe, bądź jego działania wypełniają znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, wymaga indywidualnej oceny w konkretnym stanie faktycznym.”

Reasumując, Wnioskodawczyni poprzez przeznaczenie części dochodu uzyskanego z odpłatnego zbycia nieruchomości na spłatę kredytu w Norwegii, będzie realizowała własny cel mieszkaniowy - ponieważ mieszka w Norwegii i tam posiada ośrodek interesów życiowych. Jednocześnie Wnioskodawczyni przeznaczając część dochodu uzyskanego z odpłatnego zbycia nieruchomości na zakup lokalu mieszkalnego w Polsce także przeznaczy go „na własne cele mieszkaniowe”, ponieważ w związku z działalnością gospodarczą prowadzoną na terytorium Polski za pośrednictwem spółki jawnej, Wnioskodawczyni będzie przebywać czasowo na terytorium Polski i w trakcie tego pobytu będzie w tym lokalu zamieszkiwać. W konsekwencji dochód uzyskany przez Wnioskodawczynię ze sprzedaży nieruchomości w części w jakiej będzie przeznaczony na spłatę kredytu na zakup mieszkania w Norwegii, oraz w części w jakiej będzie przeznaczony na zakup lokalu w Polsce będzie podlegał zwolnieniu z opodatkowania o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 PDOF.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14 na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.