Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-3.4012.245.2018.1.MK
z 26 marca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 1 lutego 2018 r. (data wpływu 9 lutego 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z realizacją projektu pn. „...”– jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 lutego 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z realizacją projektów pn.:

• „...”,
  

• „...”,
  

• „...”.
  
  

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina L. posiada status podatnika VAT czynnego o numerze NIP: .... Jako jednostka samorządu terytorialnego posiada osobowość prawną nadaną ustawowo przez art. 165 Konstytucji RP oraz art. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2017 r. poz. 1875 ze zm.) zwaną dalej u.s.g.. W myśl art. 1 u.s.g mieszkańcy gminy tworzą z mocy prawa wspólnotę samorządową, ilekroć jest mowa o gminie, należy przez to rozumieć wspólnotę samorządową oraz odpowiednie terytorium.

Zadania własne gminy określone są w art. 7 u.s.g. oraz uszczegółowione w przepisach szczególnych - konkretyzujących ich realizację.

Zgodnie z art. 7 u.s.g. zaspokajanie potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. Zadania te obejmują w szczególności sprawy:

1. ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej,
2. gminnych dróg, ulic. mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego,
3. wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz,

3a) działalności w zakresie telekomunikacji,

4. lokalnego transportu zbiorowego,
5. ochrony zdrowia,
6. pomocy społecznej, w tym ośrodków i zakładów opiekuńczych.

6a) wspierania rodziny i systemu pieczy zastępczej,

7. gminnego budownictwa mieszkaniowego,
8. edukacji publicznej,
9. kultury, w tym bibliotek gminnych i innych instytucji kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami,
10. kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych,
11. targowisk i hal targowych,
12. zieleni gminnej i zadrzewień,
13. cmentarzy gminnych,
14. porządku publicznego i bezpieczeństwa obywateli oraz ochrony przeciwpożarowej i przeciwpowodziowej, w tym wyposażenia i utrzymania gminnego magazynu przeciwpowodziowego,
15. utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych,
16. polityki prorodzinnej, w tym zapewnienia kobietom w ciąży opieki socjalnej, medycznej i prawnej.
17. wspierania i upowszechniania idei samorządowej, w tym tworzenia warunków do działania i rozwoju jednostek pomocniczych i wdrażania programów pobudzania aktywności obywatelskiej,
18. promocji gminy,
19. współpracy i działalności na rzecz organizacji pozarządowych oraz podmiotów wymienionych w art. 3 ust. 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U Nr 96, poz. 873, z późn. zm.)
20. współpracy ze społecznościami lokalnymi i regionalnymi innych państw.
    
    

Przypomnienia wymaga też fakt, iż gmina oprócz zadań własnych realizuje wiele zadań zleconych - co wynika z art. 166 ust. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, który stanowi, iż jeżeli wynika to z uzasadnionych potrzeb państwa, ustawa może zlecić jednostkom samorządu terytorialnego wykonywanie innych zadań publicznych. Ustawa określa tryb przekazywania i sposób wykonywania zadań zleconych.

Zgodnie z art. 11a ust. 1 u.s.g. organami gminy są:

1. rada gminy,
2. wójt (burmistrz, prezydent miasta).
   
   

W myśl art. 26 ust. 1 u.s.g. organem wykonawczym gminy jest wójt, zaś zgodnie z ust. 4 w miastach powyżej 100.000 mieszkańców organem wykonawczym jest prezydent miasta. Wójt wykonuje swoje zadania za pośrednictwem urzędu, którego jest kierownikiem (art. 33 ust. 1 u.s.g).

Zgodnie z art. 91 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz. U. z 2017 r., poz. 1868), zwanej dalej u.s.p. prawa powiatu przysługują miastom, które w dniu 31 grudnia 1998 r. liczyły więcej niż 100 000 mieszkańców (...) Miastem takim jest więc Gmina L..

Zadania powiatu określone są w art. 4 u.s.p. Tak więc do zadań gminy będącej miastem na prawach powiatu oprócz zadań nałożonych przez u.s.g. dochodzą także zadania nałożone przez u.s.p.

Ponadto, na podstawie art. 3 ustawy z dnia 5 września 2016 r. o szczególnych zasadach rozliczeń podatku od towarów i usług oraz dokonywania zwrotu środków publicznych przeznaczonych na realizacje projektów finansowanych z udziałem środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub od państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu przez jednostki samorządu terytorialnego (Dz.U z 2016 r., poz. 1454 z póżn zm.) Gmina L. od 1 stycznia 2017 r. scentralizowała się w zakresie podatku VAT ze swoimi jednostkami organizacyjnymi nieposiadającymi osobowości prawnej, czyli jednostkami budżetowymi i samorządowym zakładem budżetowym.

Gmina L. podpisała umowy o dofinansowanie trzech projektów, tj.:

• „...”
  

• „...”
  

• „...”.
  
  

W ramach projektu pn. „...” zostanie wybudowany ośrodek wsparcia, w którym utworzone będą miejsca do całodobowego oraz dziennego pobytu Budynki wyposażone będą w instalacje m. in. wodociągową, c.o., gazową, solarną, kanalizację sanitarną.

W ramach zagospodarowania terenu zostaną wykonane m.in. nowe ogrodzenie i ciągi komunikacyjne. Parter przeznaczony będzie do prowadzenia zajęć terapeutycznych. Na pierwszym i drugim piętrze będą przebywać osoby starsze lub niepełnosprawne skierowane do placówki. Projekt polega na wsparciu infrastruktury zwiększającej dostęp do usług bytowych, opiekuńczych i terapeutycznych dla mieszkańców L., w szczególności osób starszych i niepełnosprawnych. Projekt ma na celu włączenie społeczne zmarginalizowanych grup, podniesienie jakości życia osób zagrożonych wykluczeniem społecznym, powstanie obiektów poszerzających ofertę społeczną i dostosowanych do potrzeb osób niepełnosprawnych.

W ramach projektu nie przewiduje się działalności komercyjnej.

Zadaniami realizowanymi w ramach projektu są: opracowanie dokumentacji technicznej, wykonanie studium wykonalności, pełnienie nadzoru autorskiego, roboty budowlane, zakup wyposażenia, promocja projektu.

Ośrodek wsparcia będzie stanowił jednostkę organizacyjną pomocy społecznej Wnioskodawcy, scentralizowaną w zakresie podatku VAT z Gminą L.. Będzie on spełniał wymagania określone w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej w sprawie środowiskowych domów samopomocy z dnia 9 grudnia 2010 r. (Dz. U. z 2014 r., poz 1752) oraz w ustawie o pomocy społecznej. Ośrodkiem będzie zarządzać kierownik powołany przez Prezydenta Miasta L., który będzie odpowiedzialny za prawidłowe utrzymanie i eksploatację infrastruktury.

Jego funkcjonowanie będą określały statut, regulamin organizacyjny i program działalności. W trakcie realizacji przedmiotowego projektu Rada Miasta L. uchwali statut Ośrodka Wsparcia, a Prezydent Miasta L. ustali Regulamin Organizacyjny. Środki finansowe na utrzymanie efektu rzeczowego będą pokrywane z budżetu Miasta L.. Wszystkie przychody uzyskane na podstawie pobieranych opłat zgodnie z ustawą o pomocy społecznej (u.p.s.) będą odprowadzane do budżetu Miasta L. podobnie jak w przypadku projektu z pkt. I.

Opłaty pobierane od uczestników Ośrodka, podobnie jak w przypadku projektu z pkt I, będą pobierane przez Ośrodek Wsparcia na podstawie art. 51b ust. 1 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2017 r., poz. 1769 ze zm.) Opłaty te korzystają ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 22 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221 ze zm. ), choć jak wspomniano wyżej z kształtującego się orzecznictwa sądowego, w tym dla Gminy L. wynika, iż gminy w zakresie realizacji zadań wynikających z ustawy o pomocy społecznej w ogóle nie występują w charakterze podatnika, lecz korzystają z wyłączenia na podstawie art. 15 ust. 6 u. p. t. u. (wyroki WSA w Lublinie z dnia 29 marca 2017 r. sygn. akt I SA/Lu 888/16, z dnia 7 kwietnia 2017 r. sygn. akt I SA/Lu 973/16, sygn. akt I SA/Lu 974/16).

Ponadto zgodnie z art. 51b ust. 7 u.p.s. dochody z tytułu odpłatności za usługi świadczone w ośrodkach wsparcia dla osób z zaburzeniami psychicznymi stanowią dochód budżetu państwa. Zgodnie natomiast z art. 106 ust. 1 u.p.s. przyznanie świadczeń z pomocy społecznej następuje w formie decyzji administracyjnej.

Podsumowując, w związku z realizacją każdego z wyżej opisanych projektów powstaną ośrodki wparcia, w których będą pobierane opłaty zwolnione z podatku VAT (ewentualnie niepodlegające podatkowi) od ich uczestników, którzy będą korzystać z efektów ww. projektów na podstawie decyzji administracyjnych. Nie wystąpi przy tym sprzedaż opodatkowana podatkiem VAT wg stawek, obligująca do odprowadzania podatku VAT należnego i dająca prawo do odliczenia podatku VAT od realizacji opisanych projektów.

Faktury za zakupy dokonywane w ramach realizacji opisanych powyżej projektów będą wystawiane na Gminę L., ale efekty planowanych projektów nie będą służyły czynnościom opodatkowanym.

Wnioskodawca składa niniejszy wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej z uwagi na fakt, iż instytucja Zarządzająca Regionalnym Programem Operacyjnym Województwa 2014-2020 wymaga interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego w zakresie możliwości odzyskania podatku VAT dla wskazanych powyżej projektów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie. (oznaczone we wniosku nr 2)

Czy Wnioskodawca, tj. Gmina L. będzie miał prawo do odliczenia podatku od towarów i usług od zakupów dokonywanych w ramach realizacji projektu pn. „...”?

Zdaniem Wnioskodawcy, Wnioskodawca, tj. Gmina L. nie będzie miał prawa do odliczenia podatku od towarów i usług od zakupów dokonywanych w ramach realizacji projektu pn. „...”.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r, poz. 1221 ze zm.) - (zwaną dalej u.p.t.u.): 1. Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza została natomiast zdefiniowana przez ustawodawcę jako działalność obejmująca: wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 u.p.t.u.).

Natomiast art. 15 ust. 6 u.p.t.u. określa, iż nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W art. 5 ust. 1 wskazano, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają: 1) odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju (...)

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, (art. 7 ust. 1 pkt 1 u.p.t.u.).

Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7(...).

W art. 86 ust. 1 u.p.t.u. wskazano natomiast, iż w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Gmina L. będzie realizowała trzy projekty dofinansowane z tzw. środków unijnych, tj.:

• „...”
  

• „...”
  

• „...”.
  
  

W ramach każdego z ww. projektów powstaną ośrodki wsparcia służące osobom z zaburzeniami psychicznymi. Osoby te, czyli uczestnicy nowopowstałych ośrodków wsparcia będą ponosiły opłaty na rzecz ośrodków wsparcia, które uregulowane zostały poprzez art. 51b ust. 1 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2017 r„ poz. 1769 ze zm.) - zwanej dalej u.p.s. Opłaty te będą ponoszone za usługi z zakresu pomocy społecznej. Art. 51b ust. 1 u.p.s. mówi, iż: 1. Odpłatność miesięczną za usługi świadczone w ośrodkach wsparcia osobom z zaburzeniami psychicznymi ustala się w wysokości 5% kwoty dochodu osoby samotnie gospodarującej lub kwoty dochodu na osobę w rodzinie, jeżeli dochód osoby samotnie gospodarującej lub dochód na osobę w rodzinie przekracza kwotę 300% odpowiedniego kryterium dochodowego, o którym mowa w art. 8 ust. 1 pkt 1 i 2.

Ponadto w art. 51b ust. 3 u.p.s. wskazano, że odpłatność za usługi całodobowe w ośrodkach wsparcia dla osób z zaburzeniami psychicznymi ustala się w wysokości 70% dochodu osoby korzystającej z usług, proporcjonalnie do okresu jej pobytu.

Natomiast w ust. 4 przytoczonego przepisu określono, że: odpłatność, o której mowa w ust. 1 i 3, nie może być wyższa niż średnia miesięczna kwota dotacji na jednego uczestnika, o której mowa w art. 51c ust. 3, wyliczona dla ośrodka wsparcia, w którym osoba przebywa.

Zgodnie również z art. 51b ust. 7 u.p.s. dochody z tytułu odpłatności za usługi świadczone w ośrodkach wsparcia dla osób z zaburzeniami psychicznymi stanowią dochód budżetu państwa.

Uczestnictwo w danym ośrodku wsparcia będzie następowało na podstawie decyzji administracyjnej, co wynika z art. 106 ust. 1 u.p.s., który mówi, iż przyznanie świadczeń z pomocy społecznej następuje w formie decyzji administracyjnej.

Prawo do wydawania decyzji administracyjnych w Gminie L. w tym zakresie posiada Prezydent Miasta L. i osoby upoważnione przez niego do tego celu.

Uczestnicy ośrodków wsparcia, które powstaną w wyniku realizacji ww. projektów będą, zgodnie z decyzjami administracyjnymi, wnosili opłaty za przyznane im świadczenia z zakresu pomocy społecznej. Żadna inna, komercyjna działalność nie będzie prowadzona w ośrodkach wsparcia. Opłaty, które będą wpłacane przez uczestników ośrodków wynikają z ustawy o pomocy społecznej, co dokładnie wskazano powyżej. Zgodnie natomiast z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług, tj. art. 43 ust. 1 pkt 22 u.p.t.u. zwalnia się od podatku usługi pomocy społecznej w rozumieniu przepisów o pomocy społecznej oraz usługi określone w przepisach o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie, a także dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, na rzecz beneficjenta tej pomocy, wykonywane przez:

1. regionalne ośrodki polityki społecznej, powiatowe centra pomocy rodzinie, ośrodki pomocy społecznej, rodzinne domy pomocy, ośrodki wsparcia i ośrodki interwencji kryzysowej,
2. wpisane do rejestru prowadzonego przez wojewodę:
   • domy pomocy społecznej prowadzone przez podmioty posiadające zezwolenie wojewody,
   • placówki opiekuńczo-wychowawcze i ośrodki adopcyjno-opiekuńcze
3. placówki specjalistycznego poradnictwa,
4. inne niż wymienione w lit. a-c placówki zapewniające całodobową opiekę osobom niepełnosprawnym, przewlekle chorym lub osobom w podeszłym wieku na podstawie zezwolenia wojewody, wpisane do rejestru prowadzonego przez wojewodę,
5. specjalistyczne ośrodki wsparcia dla ofiar przemocy w rodzinie.
   
   

W związku z powyższym, działalność prowadzona przez ośrodki wsparcia będzie działalnością zwolnioną z podatku VAT. Gmina L. jest w sporze z Szefem Krajowej Administracji Skarbowej w zakresie ww. opłat pobieranych przez Wnioskodawcę na podstawie ustawy o pomocy społecznej, jednak spór ten dotyczy uznania tych opłat, które obecnie są ewidencjonowane jako zwolnione za opłaty niepodlegające opodatkowaniu podatkiem VAT.

Mając na uwadze, iż zarówno prowadzenie przez podmiot będący czynnym podatnikiem podatku VAT działalności zwolnionej jak i niepodlegającej opodatkowaniu nie rodzi prawa do odliczenia podatku VAT od zakupów dokonywanych przez taki podmiot związanych z taką działalnością to wynik wspomnianego sporu nie wpływa na rozstrzygnięcie sprawy, której dotyczy niniejszy wniosek.

Zgodnie z powyżej przytoczonymi przepisami ustawy o podatku VAT dotyczącymi prawa do odliczenia tego podatku, aby skorzystać z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego trzeba spełnić określone warunki, tj. odliczenia tego może dokonać zarejestrowany, czynny podatnik VAT, a towary i usługi z których nabycia podatek VAT może zostać odliczony służą wykonywaniu czynności opodatkowanych. Musi zatem występować związek zakupów z czynnościami opodatkowanymi.

Zakupy dokonywane w ramach realizacji ww. projektów nie będą miały związku z czynnościami opodatkowanymi dokonywanymi przez Wnioskodawcę. Będą one związane z czynnościami zwolnionymi, a jeśli Wnioskodawca wygra toczące się właśnie spory sądowe z Szefem Krajowej Administracji Skarbowej (sygn. interpretacji indywidualnej zaskarżonej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w L.: ... oraz wyroki WSA w L. z dnia 29 marca 2017 r. sygn. ..., z dnia 7 kwietnia 2017 r. sygn. akt ..., sygn. akt ...) to zakupy te będą związane z czynnościami niepodlegającymi w ogóle opodatkowaniu.

Warto podkreślić, że usługi świadczone na podstawie ustawy o pomocy społecznej, jakie będą świadczone w nowo powstałych ośrodkach wsparcia, nie są usługami dokonywanymi na podstawie umów cywilnoprawnych, tylko są wynikiem decyzji administracyjnej. Wnioskodawca nie pyta jednak o status opodatkowania tych usług, tylko prosi o potwierdzenie, iż świadcząc w ośrodkach wsparcia wyłącznie usługi zwolnione z podatku VAT bądź w ogóle niepodlegające opodatkowaniu nie ma prawa do odliczenia podatku VAT od zakupów na realizację projektów w wyniku których powstaną takie ośrodki wsparcia.

Brak prawa do odliczenia podatku VAT z faktur zakupu dotyczących wskazanych projektów jest skutkiem tego, iż w wyniku ich realizacji nie nastąpią żadne czynności powodujące rozliczanie podatku VAT przez Wnioskodawcę.

Ponadto, Wnioskodawca składa niniejszy wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej z uwagi na fakt, iż Instytucja Zarządzająca Regionalnym Programem Operacyjnym Województwa 2014-2020 wymaga interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego w zakresie możliwości odzyskania podatku VAT dla wskazanych powyżej projektów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z art. 87 ust. 1 ustawy wynika, że w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

W świetle art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że w myśl art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – (Dz. Urz. UE.L. Nr 347 z 11 grudnia 2006 r., s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże, w świetle unormowań prawa wspólnotowego w przypadku, gdy organy władzy publicznej bądź urzędy obsługujące te organy podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2017 r., poz. 1875, z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym do zakresu działania Gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Jak wynika z powołanych powyżej przepisów prawa, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy, uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Ponadto art. 88 ust. 4 ustawy wyklucza odliczenie w odniesieniu do podmiotów niebędących zarejestrowanymi czynnymi podatnikami podatku VAT. W omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie będą spełnione, ponieważ – jak wynika z opisu sprawy – efekty projektu nie będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. W związku z powyższym, Wnioskodawca nie będzie miał prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją ww. projektu. Tym samym Wnioskodawcy z tego tytułu nie będzie przysługiwać prawo do zwrotu różnicy podatku, o której mowa w art. 87 ust. 1 ustawy.

Mając na uwadze obowiązujące przepisy prawa oraz opis sprawy, należy stwierdzić, że Wnioskodawca nie będzie miał prawa do odliczenia podatku od towarów i usług od zakupów dokonywanych w ramach realizacji projektu pn. „...”, ponieważ nabywane towary i usługi nie będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejszą interpretacją załatwiono wniosek w zakresie braku prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z realizacją projektu pn. „...”. Natomiast w pozostałym zakresie wydano odrębne rozstrzygnięcia.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, niniejsza interpretacja traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.