2018.03.29 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej - 0111-KDIB3-1.4012.134.2018.1.ICz

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-1.4012.134.2018.1.ICz
z 29 marca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 19 lutego 2018 r. (data wpływu 21 lutego 2018 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w kwestii ustalenia czy w przedstawionym stanie faktycznym będą miały zastosowanie przepisy art. 17 ust. 1 pkt 8 i ust. 1h ustawy o podatku od towarów i usług - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 lutego 2018r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w kwestii ustalenia czy w przedstawionym stanie faktycznym będą miały zastosowanie przepisy art. 17 ust. 1 pkt 8 i ust. 1h ustawy o podatku od towarów i usług.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

C. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa z siedzibą w (…) (dalej: „C.”, „Spółka”, „Wnioskodawca”) jest czynnym zrejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: „PTU”, „VAT”). Spółka prowadzi działalność gospodarczą w branży informatycznej, zajmując się przede wszystkim rozwojem produktów dotyczących działalności marketingowej i reklamowej w Internecie (np. tworzy narzędzia do śledzenia ruchu internetowego oraz doboru odpowiedniej reklamy kontekstowej).

W chwili obecnej Spółka prowadzi inwestycję w wynajmowanym lokalu. Zgodnie z umową z Wynajmującym zwróci on Najemcy część kosztu Prac wykonanych w Przedmiocie Najmu w określonej kwocie netto. Strony umowy najmu potwierdziły w umowie, że pozostała część kosztu Prac wykonanych w Przedmiocie Najmu, tj. przekraczającą kwotę wskazaną w zdaniu poprzednim, zostanie zapłacona przez Najemcę.

Wynajmujący zapłaci Najemcy kwotę, na podstawie stosownej faktury VAT w terminie 21 (dwadzieścia jeden) dni od daty prawidłowego jej doręczenia. Najemca uprawniony będzie do wystawienia faktury VAT nie wcześniej niż po uzyskaniu końcowej akceptacji Wynajmującego po zakończeniu prac wykonanych w Przedmiocie Najmu. Zapłata nastąpi po łącznym spełnieniu następujących warunków:

uzyskaniu akceptacji Wynajmującego dla Dokumentacji Prac i Sposobu Wykonania Prac,
uzyskaniu od Wynajmującego Końcowej Akceptacji Wykonanych Prac
przekazania Wynajmującemu kompletnej dokumentacji powykonawczej dla przedmiotowych Prac,
udokumentowaniu przez Najemcę dla przedmiotowych Prac poniesienia kosztów.

W zakresie rozliczenia nakładów umowa najmu przewiduje następujący zapis:

„Najemca zorganizuje na własny koszt usunięcie urządzeń, maszyn, mebli, sprzętu oraz innego ruchomego wyposażenia lub przedmiotów należących do niego lub wniesionych do Przedmiotu Najmu, a także usunięcie wszelkich zmian w Przedmiocie Najmu wykonanych w stosunku do stanu z dnia przekazania Przedmiotu Najmu Najemcy przez Wynajmującego. Przedmioty lub zmiany, które nie zostaną usunięte do dnia wydania Przedmiotu Najmu Wynajmującemu przez Najemcę będą uznane za pozostawione i znajdą się we władaniu Wynajmującego, a Wynajmujący ma prawo usunięcia przedmiotów lub zmian na koszt i ryzyko Najemcy, bez konieczności uzyskiwania w tym zakresie odrębnego upoważnienia sądowego i ma prawo dokonać potrącenia kosztów dokonanego usunięcia z Kaucji. W żadnym przypadku Wynajmujący nie ma obowiązku zwrotu Najemcy jakichkolwiek nakładów poniesionych przez Najemcę w odniesieniu do Przedmiotu Najmu, w tym Wynajmujący nie ma w żadnym przypadku obowiązku zwrotu lub odkupienia od Najemcy elementów Inwestycji w Obcym Środku Trwałym (w szczególności niezamortyzowanych), a na żądanie Wynajmującego Najemca zobowiązany jest do usunięcia wszelkich poczynionych przez siebie nakładów na Przedmiot Najmu, w tym wszelkich elementów Inwestycji w Obcym Środku Trwałym, a w przypadku niewykonania tego zobowiązania Wynajmujący ma prawo usunięcia tych nakładów na koszt i ryzyko Najemcy, bez konieczności uzyskiwania w tym zakresie odrębnego upoważnienia sądowego i ma prawo dokonać potrącenia kosztów dokonanego usunięcia z Kaucji.”

W zaistniałym stanie faktycznym Spółka zawarła umowy z wykonawcami prac budowlanych umowy o roboty budowlane (są oni czynnymi podatnikami VAT) i realizuje inwestycję w wynajmowanym lokalu. Wydzielono prace, które są finansowane przez Wynajmującego oraz prace które przez Wynajmującego finansowane nie są.

W związku z powyższym Spółka powzięła wątpliwość czy w analizowanej sytuacji, w zakresie prac finansowanych przez Wynajmującego, pełni ona funkcję tzw. generalnego wykonawcy prac adaptacyjnych w wynajmowanych lokalu, a tym samym czy w tym zakresie, wykonywane de facto na rzecz Wynajmującego prace, będą podlegały tzw. odwrotnemu obciążeniu podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawcę należy uznać za generalnego wykonawcę prac finansowanych przez Wynajmującego, a zatem faktury wystawiana przez wykonawców prac w tym zakresie (de facto podwykonawców) na Wnioskodawcę z tytułu usług wymienionych w załączniku nr 14 ustawy o VAT powinny podlegać odwrotnemu obciążeniu a Wnioskodawca będzie w związku z tym podatnikiem VAT?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Tak, zdaniem Wnioskodawcy w opisanym stanie faktycznym występuje on jako generalny wykonawca prac finansowanych przez Wynajmującego, a zatem faktury wystawiane przez wykonawców prac w tym zakresie (de facto podwykonawców) na Wnioskodawcę z tytułu usług wymienionych w załączniku nr 14 ustawy o VAT powinny podlegać odwrotnemu obciążeniu a Wnioskodawca będzie w związku z tym podatnikiem VAT.

Uzasadnienie:

Zgodnie z przepisem art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy o VAT - podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi wymienione w załączniku nr 14 do ustawy o VAT, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,
usługobiorca jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.

Zgodnie z art. 17 ust. 1h ustawy o VAT, w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy przepis ust. 1 pkt 8 stosuje się, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca. Ww. załącznik nr 14 do ustawy o VAT, obowiązujący od dnia 1 stycznia 2017 r., zawiera (w poz. 2-48) zamkniętą listę usług budowlanych identyfikowanych przy pomocy Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU), podlegających mechanizmowi odwróconego obciążenia w przypadku świadczenia tych usług przez podwykonawców.

Mechanizm odwrotnego obciążenia w stosunku do transakcji, których przedmiotem będą usługi budowlane wymienione w załączniku nr 14 do ustawy, będzie miał zatem zastosowanie wyłącznie wówczas, gdy obie strony transakcji będą czynnymi podatnikami VAT. Jednak w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy, odwrócone obciążenie, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy stosowane będzie, jeżeli usługodawca świadczyć będzie te usługi jako podwykonawca.

W świetle powyższego nabywca usług budowlanych wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy o VAT, świadczonych przez podwykonawcę, staje się odpowiedzialny za rozliczenia podatku VAT od tych usług.

Natomiast transakcje, których przedmiotem jest świadczenie wymienionych w załączniku nr 14 do ustawy usług budowlanych, realizowane przez wykonawcę (generalnego wykonawcę) bezpośrednio na rzecz inwestora, podlegają opodatkowaniu według zasad ogólnych, tj. podatek VAT rozliczany jest przez wykonawcę (generalnego wykonawcę) a inwestor otrzymuje fakturę na kwotę należności za wykonane usługi, zawierającą podatek VAT. W takim przypadku mechanizm odwróconego obciążenia nie ma zastosowania.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia „podwykonawca”, dlatego też zasadnym jest przyjęcie literalnej wykładni tego pojęcia poprzez definicję Słownika Języka Polskiego: „podwykonawca - to firma lub osoba wykonująca pracę na zlecenie głównego wykonawcy”.

Tym samym podatnik obowiązany do zastosowania procedury/mechanizmu odwrotnego obciążenia podatkiem VAT to podmiot, który zlecając wykonanie pracy sam również działa z cudzego zlecenia świadcząc usługi na rzecz innej osoby (np. inwestora).

Natomiast każde dalsze podzlecenie usługi przez generalnego wykonawcę kolejnym usługodawcom jest już podzleceniem i usługi te będą już rozliczone zgodnie z mechanizmem odwróconego obciążenia. W związku z powyższym mechanizm odwróconego obciążenia ma zastosowanie przy rozliczaniu podatku z tytułu świadczenia usług budowlanych wymienionych w załączniku nr 14 do ustawy o VAT (poz. 2-48), objętych wskazanymi w tym załączniku symbolami PKWiU, przez podwykonawcę. Podwykonawcą będzie każdy podmiot będący usługodawcą, który nie jest generalnym wykonawcą w ramach danej inwestycji budowlanej, przyjmującym zlecenie wykonania tej inwestycji bezpośrednio od inwestora.

A zatem, rozliczanie podatku na zasadzie mechanizmu odwróconego obciążenia ma zastosowanie, jeśli spełnione są następujące warunki:

usługodawca i usługobiorca są podatnikami VAT czynnymi,
usługodawca jest podwykonawcą usługobiorcy, czyli usługodawca nie jest generalnym wykonawcą usług i jego sprzedaż nie jest zwolniona na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy,
świadczenie dotyczy usług wymienionych w załączniku nr 14 do ustawy (poz. 2-48), objętych wskazanymi tam symbolami PKWiU.

Zdaniem Wnioskodawcy w zaistniałym stanie faktycznym istotnym jest, kto ponosi koszty adaptacji wynajmowanego lokalu gdyż to przesądza o statusie inwestora, wykonawcy generalnego oraz podwykonawcy przesądzają postanowienia umów.

Gdy najemca sam we własnym zakresie poniesie ww. koszty urządzenia biura, bez przenoszenia ich na właściciela, rozliczenie nabywanych przez najemcę usług budowlanych powinno w relacji firma budowlana - najemca (wnioskodawca) nastąpić na zasadach ogólnych.

Gdy najemca w określonym zakresie przeniesie część kosztów wystawiając fakturę na właściciela lokalu (Wynajmującego) w takiej sytuacji Wnioskodawca staje się generalnym wykonawcą a wykonawcy prac budowlanych podwykonawcami w rozumieniu art. 17 ust. 1h ustawy o VAT.

W analizowanym stanie faktycznym Wnioskodawca i wykonujący prace budowlane są podatnikami VAT czynnymi u których sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ww. ustawy. Prace w określonym zakresie są finansowane przez właściciela nieruchomości czyli Wynajmującego. Zakres usług nabywanych przez Wnioskodawcę a finansowanych przez Wynajmującego obejmuje usługi wymienione w załączniku nr 14 do ustawy VAT, tj. usług, dla których w określonych sytuacjach ustawa o VAT przewiduje zastosowanie tzw. odwrotnego obciążenia.

W związku z powyższym Wnioskodawcę należy uznać za generalnego wykonawcę prac, a zatem faktury wystawiane przez wykonawców prac w wynajmowanym lokalu z tytułu usług wymienionych w załączniku nr 14 ustawy o VAT podlegają odwrotnemu obciążeniu, gdyż są wystawiane przez podmioty występujące w roli podwykonawcy w rozumieniu art. 17 ust. 1h ustawy o VAT. W związku z tym Wnioskodawca będzie w tej sytuacji występował jako podatnik z tytułu nabytych usług na zasadzie art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Zgodnie z art. 5a ustawy towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów i usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Według art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych – art. 15 ust. 2 ustawy.

Stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi wymienione w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,
usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.

Jednakże, zgodnie z art. 17 ust. 1h ustawy, w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy przepis ust. 1 pkt 8 stosuje się, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.

Załącznik nr 14 do ustawy zawiera (w poz. 2-48) zamkniętą listę usług identyfikowanych przy pomocy Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU), podlegających mechanizmowi odwrotnego obciążenia w przypadku świadczenia tych usług przez podwykonawców.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy prawa, należy wskazać, że art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy wprowadza mechanizm polegający na przesunięciu obowiązku rozliczenia podatku VAT na podatnika, na rzecz którego świadczona jest usługa wymieniona w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, natomiast usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. Przy czym, w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy, mechanizm odwrotnego obciążenia ma zastosowanie, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.

Oznacza to, że nabywca usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy, świadczonych przez podwykonawcę, staje się odpowiedzialny za rozliczenia podatku VAT od tych usług. Z kolei świadczenie ww. usług przez głównego wykonawcę na rzecz inwestora jest opodatkowane według zasad ogólnych, tj. podatek od towarów i usług rozliczany jest przez głównego wykonawcę, zaś inwestor otrzymuje fakturę na kwotę należności za wykonane świadczenie zawierającą podatek VAT.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia podwykonawcy, zatem dla prawidłowego rozumienia terminu „podwykonawca” wystarczające będzie posłużenie się powszechnym jego znaczeniem wynikającym z wykładni językowej. Zgodnie z definicją zawartą w internetowym wydaniu Słownika Języka Polskiego podwykonawca to „firma lub osoba wykonująca pracę na zlecenie głównego wykonawcy”.

Powyższe uregulowania prawne dowodzą, że aby zaistniał mechanizm odwrotnego obciążenia dla transakcji w zakresie usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy, to ich przedmiotem muszą być wyłącznie usługi, które są wykonywane w następującej relacji: podwykonawca – główny wykonawca.

W związku z ww. przedstawionym schematem podmiotów występujących przy świadczeniu usługi, należy wskazać, że podwykonawca to dalszy wykonawca prac (częściowych lub całościowych) w ramach zleconej przez inwestora na rzecz głównego wykonawcy inwestycji. Zatem podwykonawca jest podatnikiem działającym na zlecenie głównego wykonawcy.

W konsekwencji powyższe prowadzi do następujących uogólnień:

nie są usługami świadczonymi przez podwykonawców usługi budowlane świadczone bezpośrednio na rzecz ww. inwestorów, czyli zleceniodawcy usług (a nie głównego wykonawcy);
podobnie jest z usługami budowlanymi świadczonymi na rzecz deweloperów budujących nieruchomości na sprzedaż, gdzie deweloper zleca wykonanie przedmiotowych usług np. innemu podmiotowi (który nie jest podwykonawcą, lecz głównym wykonawcą).

Natomiast każde dalsze podzlecenie usługi przez głównego wykonawcę kolejnym usługodawcom jest już podzleceniem i usługi te będą już rozliczone zgodnie z mechanizmem odwrotnego obciążenia.

W myśl art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, podatnik obowiązany jest wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług (…).

Zgodnie z art. 106e ust. 4 pkt 1 ustawy faktura nie zawiera, w przypadku dostawy towarów lub wykonania usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 7 i 8, jest nabywca towaru lub usługobiorca - danych określonych w ust. 1 pkt 12-14.

Dane, które powinna zawierać faktura, zostały wskazane w art. 106e ust. 1 ustawy, gdzie w punktach 12 – 14 wymieniono:

stawkę podatku (pkt 12),
sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku (pkt 13),
kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku (pkt 14),

a ponadto, w pkt 18 wskazano, że w przypadku dostawy towarów lub wykonania usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze jest nabywca towaru lub usługi - wyrazy „odwrotne obciążenie”.

Zatem w sytuacji gdy podatnikiem jest nabywca towarów lub usług, wówczas podatnik dokonujący dostaw lub świadczący usługę wystawia na rzecz tego nabywcy fakturę, która nie uwzględnia stawki i kwoty podatku oraz sumy sprzedaży netto, powinna być jednak opatrzona adnotacją „odwrotne obciążenie”.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym zrejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. W chwili obecnej Wnioskodawca prowadzi inwestycję w wynajmowanym lokalu. Zgodnie z umową z Wynajmującym zwróci on Najemcy część kosztu Prac wykonanych w Przedmiocie Najmu w określonej kwocie netto. Strony umowy najmu potwierdziły w umowie, że pozostała część kosztu Prac wykonanych w Przedmiocie Najmu, tj. przekraczającą kwotę wskazaną w zdaniu poprzednim, zostanie zapłacona przez Najemcę.

Mając na uwadze przedstawiony stan prawny oraz opis sprawy należy ponownie wskazać, że podwykonawca to podmiot, któremu inny podmiot w ramach otrzymanego zlecenia, powierza wykonanie części lub całości prac budowlanych.

Wobec tego aby uznać, że w realizacji inwestycji budowlanej uczestniczy podwykonawca muszą wystąpić dwa rodzaje zleceń: pierwotne zlecenie udzielone przez inwestora głównemu wykonawcy oraz zlecenie udzielone przez głównego wykonawcę na rzecz kolejnego podmiotu, który pełni właśnie funkcję podwykonawcy.

Ponadto o uznaniu danego podmiotu za inwestora, generalnego wykonawcę bądź podwykonawcę, o którym mowa w art. 17 ust. 1h ustawy, nie może przesądzać samo „nazewnictwo”, jakim posłużono się w zawartej umowie, bądź deklaracje podmiotów podpisujących umowę odnośnie tego, w jakim charakterze będzie działać dany podmiot. Jak wskazano w niniejszej interpretacji, dla prawidłowego rozumienia pojęcia „podwykonawca” wystarczające jest posłużenie się powszechnym jego znaczeniem wynikającym z wykładni językowej. O statusie inwestora, generalnego wykonawcy czy też podwykonawcy świadczą postanowienia umowy dotyczące zakresu usług, warunków ich świadczenia bądź okoliczności, jakie mają miejsce w danym przypadku i charakter wykonywanych usług.

W omawianej sytuacji Wnioskodawca jako najemca lokalu zleca firmie budowalnej wykonanie prac adaptacyjnych lokalu. Kosztami adaptacji lokalu Wnioskodawca obciąża właściciela lokalu. Tym samym Wnioskodawca przenosząc koszty adaptacji lokalu na właściciela lokalu wstępuje w funkcję generalnego wykonawcy, zaś właściciel w funkcję inwestora. W konsekwencji Wnioskodawca nabywane od firmy budowlanej usługi budowlane, mieszczące się w poz. 2-48 zał. nr 3 do ustawy, powinien rozliczyć z zastosowaniem mechanizmu odwrotnego obciążenia, czyli naliczyć podatek należny na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 17 ust. 1h ustawy o VAT.

W związku z tym stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym Wnioskodawcę należy uznać za generalnego wykonawcę prac, a zatem faktury wystawiane przez wykonawców prac w wynajmowanym lokalu z tytułu usług wymienionych w załączniku nr 14 ustawy o VAT podlegają odwrotnemu obciążeniu, gdyż są wystawiane przez podmioty występujące w roli podwykonawcy w rozumieniu art. 17 ust. 1h ustawy o VAT, w związku z tym Wnioskodawca będzie w tej sytuacji występował jako podatnik z tytułu nabytych usług na zasadzie art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy o VAT - jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę do sądu administracyjnego wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin