Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-3.4011.46.2018.2.JK3
z 6 kwietnia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 24 stycznia 2018 r. (data wpływu 29 stycznia 2018 r.) uzupełnionym pismem z dnia 28 marca 2018 r. (data nadania 29 marca 2018 r., data wpływu 3 kwietnia 2018 r.) na wezwanie z dnia 15 marca 2018 r. Nr 0114-KDIP3-3-3.4011.46.2018.1.JK3 (data nadania 16 marca 2018 r., data doręczenia 22 marca 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości rozliczenia w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 stycznia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości rozliczenia w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko.

Z uwagi na braki formalne, pismem Nr 0114-KDIP3-3-3.4011.46.2018.1.JK3 z dnia 15 marca 2018 r. (data nadania 16 marca 2018 r., data doręczenia 22 marca 2018 r.) tutejszy organ wezwał Wnioskodawczynię do uzupełnienia przedmiotowego wniosku.

Pismem z dnia 28 marca 2018 r. (data nadania 29 marca 2018 r., data wpływu 3 kwietnia 2018 r.) Wnioskodawczyni uzupełniła wniosek w terminie.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Będąc po rozwodzie od 2014 r. Wnioskodawczyni rozliczała PIT-37 (roczny) w sposób przewidziany dla osób samotnie wychowujących dzieci. Wnioskodawczyni jest matką dwóch synów w wieku 9 i 11 lat. Ojciec dzieci ma orzeczone sądownie ograniczoną władzę rodzicielską. W październiku 2016 r. Wnioskodawczyni zawarła związek małżeński, po uprzednim podpisaniu rozdzielności majątkowej z obecnym mężem. Wnioskodawczyni wskazuje, że: obecny mąż nie ingeruje w proces wychowania nieletnich, obecny mąż nie łoży na dzieci Wnioskodawczyni, ojciec chłopców ma ograniczoną władzę rodzicielską i w niewielkim stopniu uczestniczy w wychowaniu dzieci.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni wskazała, że przedmiotem zapytania jest możliwość rozliczenia w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko za rok 2017. W okresie będącym przedmiotem zapytania w stosunku do Wnioskodawczyni nie miały zastosowania przepisy art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w związku z przedstawionym we wniosku stanem faktycznym Wnioskodawczyni może nadal korzystać z rozliczenia PIT-37 w sposób przewidziany dla osób samotnie wychowujących dzieci?

Zdaniem Wnioskodawczyni.

Biorąc pod uwagę, że obecny mąż: nie łoży na dzieci Wnioskodawczyni, nie ingeruje w proces wychowania dzieci, ojciec chłopców ma ograniczoną władzę rodzicielską oraz dostępne orzecznictwo w sprawie, interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie Nr IPPB4/415-38/12-4/JK3 z dnia 22 marca 2012 r., Wnioskodawczyni uważa, że w dalszym ciągu przysługuje jej prawo do rozliczania PIT-37 w sposób przewidziany dla osób samotnie wychowujących dzieci.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 6 ust. 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 200, z późn. zm.) od dochodów rodzica lub opiekuna prawnego, podlegającego obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, będącego panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem albo osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów, lub osobą pozostającą w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności, jeżeli ten rodzic lub opiekun w roku podatkowym samotnie wychowuje dzieci:

1. małoletnie,
   
2. bez względu na ich wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną,
   
3. do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących

- podatek może być określony, z zastrzeżeniem ust. 8, na wniosek wyrażony w rocznym zeznaniu podatkowym, w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy dochodów osoby samotnie wychowującej dzieci, z uwzględnieniem art. 7, z tym że do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany na zasadach określonych w tej ustawie.

W myśl art. 6 ust. 8 ww. ustawy, sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania w sytuacji, gdy chociażby do jednego z małżonków, osoby samotnie wychowującej dzieci lub do jej dziecka mają zastosowanie przepisy art. 30c, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Zgodnie z art. 6 ust. 9 powołanej ustawy zasada określona w ust. 8 nie dotyczy osób, o których mowa w art. 1 pkt 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, niekorzystających jednocześnie z opodatkowania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub z działów specjalnych produkcji rolnej na zasadach określonych w art. 30c, w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym, w ustawie z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym albo w ustawie z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Ponadto art. 6 ust. 10 ww. ustawy stanowi, że sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania do podatników, którzy wniosek, wyrażony w zeznaniu podatkowym, określony w ust. 2 i 4, złożą po terminie, o którym mowa w art. 45 ust. 1.

Z powyższego wynika, że ustawodawca uzależnił prawo do skorzystania z preferencyjnych zasad obliczania podatku dochodowego przewidzianych dla osób samotnie wychowujących małoletnie dzieci od spełnienia łącznie następujących warunków:

• posiadania statusu osoby samotnie wychowującej dziecko,
  

• wychowywania w roku podatkowym dzieci (dziecka),
  

• wyrażenia wniosku o rozliczenie na preferencyjnych warunkach w rocznym zeznaniu podatkowym, złożonym w ustawowym terminie przewidzianym do jego składania.
  
  
  

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawczyni będąc po rozwodzie od 2014 r. rozliczała PIT-37 w sposób przewidziany dla osób samotnie wychowujących dzieci. Wnioskodawczyni jest matką dwóch synów w wieku 9 i 11 lat. Ojciec dzieci ma orzeczone sądownie ograniczoną władzę rodzicielską. W październiku 2016 r. Wnioskodawczyni zawarła związek małżeński, po uprzednim podpisaniu rozdzielności majątkowej z obecnym mężem. Wnioskodawczyni wskazuje, że: obecny mąż nie ingeruje w proces wychowania nieletnich, obecny mąż nie łoży na dzieci Wnioskodawczyni, ojciec chłopców ma ograniczoną władzę rodzicielską i w niewielkim stopniu uczestniczy w wychowaniu dzieci.

Z powołanych wyżej przepisów jednoznacznie wynika, że przepis art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi odstępstwo od generalnej zasady indywidualnego opodatkowania. Możliwość jego zastosowania obwarowana jest szeregiem warunków wyraźnie wskazanych w tej ustawie, które należy interpretować ściśle, co oznacza, że nie można dokonywać wykładni rozszerzającej ani też zawężającej.

Aby korzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów na zasadach przewidzianych w tym przepisie należy mieć ściśle określony stan cywilny oraz wychowywać samotnie dzieci.

Przyjęcie odmiennej wykładni stałoby w sprzeczności z uzasadnieniem wprowadzenia tej ulgi, z którego jednoznacznie wynika, że ustawodawca kierował ją tylko do osób, które samotnie troszczą się o codzienne zaspokojenie potrzeb dziecka, nie zaś do każdego rodzica, który ma władzę rodzicielską i jednocześnie pozostaje w związku małżeńskim z inną osobą nie będącą rodzicem dziecka.

Osobami samotnie wychowującymi dzieci mogą być również, wyjątkowo, niektóre osoby pozostające w związku małżeńskim.

Dotyczy to osób, wobec których orzeczono separację. Nabycie statusu osoby samotnie wychowującej dziecko wymaga prawomocnego orzeczenia o separacji małżonków. Stąd też uzyskanie w danym roku nieprawomocnego orzeczenia w tym względzie nie pozwala na wspólne rozliczenie się z wychowywanym dzieckiem.

Jak wynika z wniosku, Wnioskodawczyni ponownie wyszła za mąż. Zatem Wnioskodawczyni nie jest osobą stanu wolnego, ponieważ od października 2016 r. pozostaje w związku małżeńskim. Wnioskodawczyni będąc osobą w związku małżeńskim nie spełnia jednocześnie tych przesłanek, ze względu na które omawiany przepis daje możliwość wspólnego rozliczenia z dzieckiem osobie, która w związku małżeńskim pozostaje. To, zgodnie z wyżej wymienionymi uregulowaniami, wyklucza Ją z możliwości rozliczania się jako osoby samotnie wychowującej dziecko. Natomiast argument Wnioskodawczyni, że obecny mąż nie łoży na dzieci, posiada z Wnioskodawczynią rozdzielność majątkową oraz nie ingeruje w proces wychowania dzieci, nie można utożsamiać z faktem, że Wnioskodawczyni jest osobą samotnie wychowująca dzieci.

Zatem w świetle powyższego, nie można uznać Wnioskodawczyni za osobę samotnie wychowującą dziecko, gdyż jest Ona osobą pozostająca w związku małżeńskim. W związku z powyższym Wnioskodawczyni nie przysługuje prawo do skorzystania z preferencyjnej formy opodatkowania.

Reasumując, Wnioskodawczyni nie spełnia warunków określonych w art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wobec czego Wnioskodawczyni nie przysługuje prawo do skorzystania z preferencyjnego rozliczenia jako osoba samotnie wychowująca dziecko za 2017 r.

Stanowisko Wnioskodawczyni jest nieprawidłowe.

Odnosząc się do powołanej przez Wnioskodawczynię interpretacji organu podatkowego – wskazać należy, że dotyczy ona konkretnej, indywidualnej sprawy podatnika osądzonej w określonym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym i w tej sprawie rozstrzygnięcie w niej zawarte jest wiążące. Natomiast Organy podatkowe mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami innych organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, że nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Należy jednocześnie zaznaczyć, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego,czy kontrolnego. W postępowaniu o wydanie interpretacji indywidualnej organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ogranicza się do dokonania subsumcji przedstawionego przez stronę stanu faktycznego pod określony przepis prawa podatkowego i wyjaśnienia przyczyn, dla których w określonym stanie faktycznym dany przepis ma zastosowanie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 24, 00-013 Warszawa, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.