Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT2-1.4011.78.2018.1.MST
z 13 kwietnia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 15 lutego 2018 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości położonej na terytorium Stanów Zjednoczonych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 lutego 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości położonej na terytorium Stanów Zjednoczonych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną posiadającą w Polsce nieograniczony obowiązek podatkowy. Wnioskodawca jest właścicielem nieruchomości zabudowanej jednorodzinnym budynkiem mieszkalnym położonej w Stanach Zjednoczonych Ameryki Północnej, którą nabył w 2011 roku (dalej: nieruchomość). Wnioskodawca od momentu nabycia ponosił wydatki związane z utrzymaniem nieruchomości, w tym koszt amerykańskiego podatku od nieruchomości oraz ponosił i ponosić będzie koszty remontów, modernizacji nieruchomości.

Obecnie Wnioskodawca rozważa zbycie nieruchomości. Wnioskodawca nie prowadzi pozarolniczej działalności gospodarczej, której przedmiotem jest obrót nieruchomościami.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy odpłatne zbycie nieruchomości nie będzie skutkowało powstaniem przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych w Polsce?
   
2. W przypadku negatywnej odpowiedzi na pytanie nr 1, tj. uznanie przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, iż odpłatne zbycie nieruchomości będzie skutkowało powstaniem przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych w Polsce, czy podstawą obliczenia podatku będzie dochód stanowiący różnicę pomiędzy:
   
   
   
   1. przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości a
      
   2. kosztami stanowiącymi wszelkie koszty poniesione przez Wnioskodawcę na nabycie i utrzymanie nieruchomości (włącznie z amerykańskim podatkiem od nieruchomości) oraz koszty remontu/modernizacji nieruchomości wynikające z posiadanych przez Wnioskodawcę dokumentów wystawionych przez amerykańskich usługodawców, będących odpowiednikami faktur VAT pod warunkiem, że koszty te nie zostały zaliczone wcześniej do kosztów uzyskania przychodów podlegających opodatkowaniu w Polsce, powiększoną o sumę ewentualnych odpisów amortyzacyjnych dokonanych zgodnie z odpowiednimi przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
      

Zdaniem Wnioskodawcy, odpłatne zbycie nieruchomości nie będzie skutkować powstaniem przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych w Polsce w związku z faktem, iż od końca roku, w którym Wnioskodawca nabył nieruchomość minie okres pięciu lat.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy do pytania nr 1:

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy). Jednakże, w myśl art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, art. 3 ust. 1 ustawy stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, podpisanej w Waszyngtonie dnia 8 października 1974 r. (dalej: Umowa polsko-amerykańska), dochody polskiego rezydenta podatkowego osiągane z nieruchomości położonej w Stanach Zjednoczonych Ameryki, w tym zyski ze sprzedaży takiej nieruchomości, mogą być opodatkowane nie tylko w Polsce (tj. w miejscu rezydencji podatkowej zbywającego), ale również w Stanach Zjednoczonych Ameryki. Jednocześnie jednak Umowa polsko-amerykańska przewiduje jako metodę unikania podwójnego opodatkowania w przedmiotowym przypadku tzw. metodę zaliczenia – zgodnie z art. 20 ust. 1 Umowy polsko-amerykańskiej, polski rezydent podatkowy ma prawo do odliczenia podatku zapłaconego w Stanach Zjednoczonych Ameryki od podatku od tych dochodów obliczonego zgodnie z polskimi przepisami podatkowymi.

Reasumując, polski rezydent podatkowy, zbywając nieruchomość położoną w Stanach Zjednoczonych Ameryki zobligowany jest do wykazania w Polsce dochodu podatkowego i jego opodatkowania według przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednocześnie w sytuacji, w której w Stanach Zjednoczonych również uiści on podatek od przedmiotowego dochodu, będzie miał możliwość jego odliczenia od podatku skalkulowanego w oparciu o przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podkreślenia wymaga, iż zgodnie z polskimi przepisami podatkowymi, a mianowicie zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem art. 10 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie. A contrario, źródłem przychodu nie jest odpłatne zbycie nieruchomości (poza działalnością gospodarczą) po upływie pięciu lat od końca roku, w którym doszło do nabycia nieruchomości.

Natomiast, zgodnie z art. 10 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisów art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy nie stosuje się m.in. do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. m.in. nieruchomości będących środkami trwałymi w działalności gospodarczej podatnika), z zastrzeżeniem art. 10 ust. 3 ustawy, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło sześć lat.

Z kolei, zgodnie z art. 10 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisy art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy mają zastosowanie do odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.

Tym sam, powołane wyżej przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazują, że:

1. Nie jest źródłem przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odpłatne zbycie nieruchomości (w tym zabudowanej budynkiem mieszkalnym), jeśli nie jest wykonywane w ramach działalności gospodarczej oraz następuje po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie,
2. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie różnicuje w tym zakresie zbycia nieruchomości położonych w Polsce i zbycia nieruchomości położonych za granicą (nie ma przepisów, które ograniczałyby możliwość wyłączenia z opodatkowania zbycia nieruchomości po upływie pięcioletniego okresu wyłącznie do nieruchomości położonych w Polsce) – tym samym, również odpłatne zbycie takiej nieruchomości położonej poza granicami Polski nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym, jeśli tylko następuje po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie (i nie zostało wykonane w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Biorąc powyższe pod uwagę, a także przedstawiony opis zdarzenia przyszłego należy uznać, iż odpłatne zbycie nieruchomości nie będzie podlegało w Polsce opodatkowaniu – zbycie nie nastąpi bowiem w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz między datą zbycia (rok 2018 lub później) a końcem roku, w którym Wnioskodawca nabył nieruchomość (czyli 2011) minie okres pięciu lat, który zgodnie z powołanym art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi przesłankę do wyłączenia z przychodów podatkowych, przychodu uzyskanego ze zbycia przedmiotowej nieruchomości.

Stanowisko zbieżne z zaprezentowanym w niniejszym wniosku w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości położonej za granicą zajął m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z 2 czerwca 2014 r., nr IBPBII/2/415-207/14/JG. Podobne wnioski wynikają z interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 3 kwietnia 2012 r., nr IBPBII/2/415-25/12/NG oraz z interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 4 lipca 2016 r., nr 1061-IPTPB2.4511.257.2016.2.Acz.

W przypadku negatywnej odpowiedzi na pytanie nr 1, tj. uznania przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, iż odpłatne zbycie nieruchomości będzie skutkować powstaniem przychodu podatkowego podlegającego opodatkowaniu w Polsce, podstawą obliczenia podatku będzie dochód stanowiący różnicę pomiędzy:

• przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości a
• kosztami stanowiącymi wszelkie koszty poniesione przez Wnioskodawcę na nabycie i utrzymanie nieruchomości (włącznie z amerykańskim podatkiem od nieruchomości), a także koszty remontu/modernizacji nieruchomości wynikające z posiadanych przez Wnioskodawcę dokumentów wystawionych przez amerykańskich usługodawców, będących odpowiednikami faktur VAT, niezaliczone wcześniej do kosztów uzyskania przychodów podlegających opodatkowaniu w Polsce, powiększoną o sumę ewentualnych odpisów amortyzacyjnych dokonanych zgodnie z odpowiednimi przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy do pytania nr 2:

Jak wskazano w uzasadnieniu do pytania nr 1, do dochodów ze zbycia przez Wnioskodawcę jako polskiego rezydenta podatkowego nieruchomości zlokalizowanej w Stanach Zjednoczonych, zastosowanie znajdą przepisy art. 7 oraz art. 20 Umowy polsko-amerykańskiej. Zgodnie z przedmiotowymi przepisami, dochody ze zbycia będą opodatkowane zarówno w Polsce, jak i w Stanach Zjednoczonych. Jednocześnie, zastosowanie znajdzie metoda zaliczenia, zgodnie z którą Wnioskodawca jako polski rezydent podatkowy, od podatku polskiego (obliczonego do dochodu skalkulowanego według zasad wynikających z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) będzie miał możliwość odliczenia podatku zapłaconego w Stanach Zjednoczonych.

Kalkulując podatek, do zapłaty którego zobligowany będzie Wnioskodawca na terytorium Polski (przy założeniu, iż zbycie nieruchomości skutkować będzie powstaniem przychodu podatkowego podlegającego w Polsce opodatkowaniu) i od którego to podatku będzie mógł odliczyć ewentualny podatek zapłacony w Stanach Zjednoczonych, Wnioskodawca zastosuje odpowiednie przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochodem ze źródła przychodów jest, co do zasady, nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym.

Przepis ten jest konkretyzowany, w odniesieniu do odpłatnego zbycia nieruchomości, przez art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi, że od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy, podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku, a także przez ust. 2 tegoż artykułu, który stanowi, że podstawą obliczenia tego podatku jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości określonym zgodnie z art. 19 ustawy, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1 ustawy, dokonanych od zbywanych nieruchomości.

Zgodnie z art. 30e ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł.

Z kolei, zgodnie z art. 30e ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisy ust. 1-4 tegoż artykułu nie mają zastosowania, jeżeli:

1. budowa i sprzedaż budynków mieszkalnych lub lokali mieszkalnych oraz sprzedaż gruntów i prawa wieczystego użytkowania gruntów są przedmiotem działalności gospodarczej podatnika;
2. przychód ze sprzedaży nieruchomości i praw stanowi przychód z działalności gospodarczej lub z działów specjalnych produkcji rolnej w rozumieniu art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Co istotne, ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych, a dokładnie art. 30e ust. 8 i 9 również zawiera przepisy, zgodnie z którymi w przypadku zbycia nieruchomości, w celu uniknięcia podwójnego opodatkowania, zastosowanie znajdzie metoda zaliczenia – tzn. od podatku zapłaconego w Polsce odliczony zostanie ewentualny podatek zapłacony w Stanach Zjednoczonych. Zgodnie bowiem z art. 30e ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1 ustawy (czyli polski rezydent podatkowy), osiąga również dochody określone w art. 30e ust. 1 ustawy poza terytorium Polski, a dochody te nie są zwolnione od opodatkowania na podstawie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub gdy z państwem, w którym dochody są osiągane, Polska nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, dochody te łączy się z dochodami osiągniętymi na terytorium Polski. W tym przypadku, od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów odlicza się kwotę równą podatkowi dochodowemu zapłaconemu w obcym państwie. Odliczenie to nie może jednak przekroczyć tej części podatku obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany w obcym państwie. Zgodnie z art. 30e ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli polski rezydent podatkowy osiąga dochody określone w ust. 1 tegoż artykułu wyłącznie poza terytorium Polski, a dochody te nie są zwolnione od podatku dochodowego na podstawie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, lub gdy z państwem, w którym dochody są osiągane, Polska nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, zasadę określoną w ust. 8 stosuje się odpowiednio.

Reasumując, dochody ze zbycia nieruchomości jako podlegające opodatkowaniu w Polsce, powinny zostać ustalone według zasad wynikających z polskich przepisów ustaw podatkowych.

Mając na uwadze zacytowane powyżej przepisy, do ustalenia przychodu zastosowanie znajdzie art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z kolei do ustalenia kosztów ich uzyskania, zastosowanie znajdą odpowiednie przepisy art. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych nieruchomości, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej. Z kolei, zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy.

Natomiast, zgodnie z art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowią, co do zasady, udokumentowane koszty nabycia lub wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość nieruchomości, poczynione w czasie ich posiadania. Zgodnie z art. 22 ust. 6e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wysokość nakładów, o których mowa w art. 22 ust. 6c ustawy, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych. Zgodnie z art. 22 ust. 6f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty nabycia lub wytworzenia, o których mowa w art. 22 ust. 6c ustawy, są corocznie podwyższane, począwszy od roku następującego po roku, w którym nastąpiło nabycie lub wytworzenie, do roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym nastąpiło zbycie nieruchomości, w stopniu odpowiadającym wskaźnikowi wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych w okresie pierwszych trzech kwartałów roku podatkowego w stosunku do tego samego okresu roku ubiegłego, ogłaszanemu przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”.

Zgodnie z art. 11a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychody w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu. Natomiast, zgodnie z art. 11a ust. 2 ustawy, koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu. Z kolei, zgodnie z art. 11a ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kwoty uprawniające do odliczenia od dochodu, podstawy obliczenia podatku lub obniżenia podatku, wydatki oraz podatek, wyrażone w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia wydatku lub zapłaty podatku.

Biorąc wszystko powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że gdyby transakcja odpłatnego zbycia nieruchomości była opodatkowana w Polsce, to kosztem uzyskania przychodu byłyby wszelkie koszty poniesione przez Wnioskodawcę na nabycie i utrzymanie nieruchomości (włącznie z amerykańskim podatkiem od nieruchomości). Dodatkowo, do kosztów uzyskania przychodów Wnioskodawca powinien zaliczyć również koszty poniesionych przez siebie nakładów (remontów, modernizacji) wynikających z dokumentów będących amerykańskimi odpowiednikami faktur VAT. Podkreślić należy, iż w Stanach Zjednoczonych Ameryki Północnej nie obowiązuje podatek od towarów i usług i tym samym Wnioskodawca nie dysponuje fakturami VAT dokumentującymi poniesienie nakładów, a innymi dokumentami, wystawionymi zgodnie z przepisami prawa amerykańskiego. Tym samym, to przedmiotowe dokumenty, jako stanowiące odpowiednik faktur VAT, winny w myśl art. 22 ust. 6f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowić podstawę do uznania wydatków za koszty uzyskania przychodów.

Tak ustalone przez Wnioskodawcę koszty przeliczone na złote polskie według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu, stanowić będą koszty uzyskania przychodów z tytułu zbycia nieruchomości, w części niezaliczonej uprzednio do kosztów uzyskania przychodów, zgodnie z odpowiednimi przepisami (w sytuacji uznania przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, iż zbycie nieruchomości podlegać będzie opodatkowaniu).

W celu ustalenia dochodu będącego podstawą opodatkowania, różnica pomiędzy przychodem a kosztem jego uzyskania, w myśl art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, powinna zostać skorygowana (powiększona) o ewentualne odpisy amortyzacyjne, dokonane według polskich przepisów prawa podatkowego (tj. według art. 22h ust. 1 ustawy). Podkreślenia wymaga, iż dla ustalenia wartości kosztów uzyskania przychodu nie mają znaczenia ewentualne odpisy amortyzacyjne dokonywane według amerykańskich przepisów wpływające na (obniżające) dochód podatkowy podlegający opodatkowaniu w Stanach Zjednoczonych. Kosztami podatkowymi z tytułu przychodu opodatkowanego w Polsce są wyłącznie koszty określone według zasad polskich ustaw podatkowych (koszty podatkowe ustalone według zasad przepisów prawa amerykańskiego będą miały wpływ wyłącznie na wysokość dochodu podlegającego opodatkowaniu w Stanach Zjednoczonych).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 200 ze zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ww. ustawy).

W przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdą uregulowania umowy zawartej między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, podpisanej w Waszyngtonie dnia 8 października 1974 r. (Dz. U. z 1976 r., Nr 31, poz. 178).

Zgodnie z art. 7 ww. umowy, dochody z nieruchomości, włączając opłaty i inne płatności z tytułu eksploatacji zasobów naturalnych i zyski uzyskane ze sprzedaży, zamiany lub innej dyspozycji taką nieruchomością lub prawami, z których wynikają takie opłaty i inne płatności, mogą być opodatkowane przez to Umawiające się Państwo, w którym ta nieruchomość lub zasoby naturalne są położone. Dla celów niniejszej Umowy odsetki od zobowiązań zabezpieczonych na nieruchomości lub zabezpieczonych prawem dochodzenia na opłatach lub innych płatnościach z tytułu eksploatacji zasobów naturalnych nie będą traktowane jako dochód z nieruchomości.

Sformułowanie, iż dochód ten „może” być opodatkowany nie zezwala na dowolne wybranie państwa, w którym dochód ten ma zostać opodatkowany. Należy wyjaśnić, że użycie w tym przepisie słowa „mogą być opodatkowane” oznacza, że przychody o których w nim mowa są opodatkowane w kraju miejsca położenia nieruchomości zawsze, o ile prawo podatkowe tego państwa przewiduje opodatkowanie takiego dochodu. Innymi słowy przepis ten oznacza, iż dochód taki oprócz tego, że podlega opodatkowaniu w państwie, w którym osoba osiągająca ten dochód ma miejsce zamieszkania lub siedzibę, to podlega również opodatkowaniu w tym państwie, w którym położony jest dany majątek, zgodnie z prawem tego państwa.

Oznacza to, że dochód osoby posiadającej miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w Polsce z tytułu sprzedaży nieruchomości położonej w Stanach Zjednoczonych podlega opodatkowaniu zarówno w miejscu położenia nieruchomości, tj. w Stanach Zjednoczonych, jak i w Polsce. Jednakże w celu uniknięcia podwójnego opodatkowania należy zastosować przewidzianą w art. 20 ust. 1 ww. umowy metodę unikania podwójnego opodatkowania (metoda proporcjonalnego odliczenia).

Stosownie do treści art. 20 ust. 1 umowy, zgodnie z postanowieniami prawa polskiego i z zachowaniem przewidzianych w nim ograniczeń (z uwzględnieniem dokonywanych zmian bez naruszenia podstawowych zasad) Polska zezwoli osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce na zaliczenie na poczet należnych w Polsce podatków odpowiednich kwot podatków, zapłaconych w Stanach Zjednoczonych.

Odnosząc się do sposobu opodatkowania w Polsce dochodu ze sprzedaży nieruchomości należy zauważyć, że w świetle art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

• jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Powołany przepis formułuje generalną zasadę stanowiącą, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie powoduje powstanie obowiązku podatkowego w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli wspomniane zbycie nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie bądź wybudowanie, nie generuje ono przychodu ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a co za tym idzie – kwota uzyskana z takiego zbycia w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Wobec powyższego, dla określenia skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości istotne jest rozstrzygnięcie, czy przedmiotowa sprzedaż nie nastąpiła w wykonywaniu działalności gospodarczej oraz ustalenie daty nabycia prawa własności do nieruchomości.

W opisie zdarzenia przyszłego Wnioskodawca wskazał, że jest właścicielem nieruchomości zabudowanej jednorodzinnym budynkiem mieszkalnym położonej w Stanach Zjednoczonych Ameryki Północnej, którą nabył w 2011 roku. Wnioskodawca nie prowadzi pozarolniczej działalności gospodarczej, której przedmiotem jest obrót nieruchomościami.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy należy więc stwierdzić, że planowana przez Wnioskodawcę sprzedaż nieruchomości nastąpi po upływie pięciu lat od końca roku, w którym ją nabyto (rok 2011), zatem nie będzie stanowić źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a co za tym idzie – nie wystąpi obowiązek zapłaty podatku dochodowego w związku z taką sprzedażą.

Jednocześnie nie udziela się odpowiedzi na pytanie nr 2, gdyż Wnioskodawca oczekiwał na nie odpowiedzi wyłącznie w sytuacji uznania stanowiska Wnioskodawcy w odniesieniu do pytania nr 1 za nieprawidłowe.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji organów podatkowych wskazać należy, że rozstrzygnięcia w nich zawarte dotyczą tylko konkretnej, indywidualnej sprawy podatnika, w określonym stanie faktycznym i w tej sprawie rozstrzygnięcie w nich zawarte są wiążące. Niemniej jednak należy wskazać, że rozstrzygnięcia te są zgodne z niniejszą interpretacją.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.