Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-2.4011.112.2018.1.SŻ
z 17 kwietnia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 22 lutego 2018 r. (data wpływu 26 lutego 2018 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości oraz udziału w nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 lutego 2018 r. wpłynął do Organu podatkowego ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości oraz udziału w nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

W dniu 28 września 1991 r. Wnioskodawczyni zawarła w Urzędzie Stanu Cywilnego w K. związek małżeński, pozostając od początku małżeństwa we wspólnocie majątkowej małżeńskiej. W trakcie trwania wspólnoty majątkowej małżeńskiej Wnioskodawczyni wraz z mężem nabyli nieruchomości gruntowe. W dniu 15 czerwca 2007 r. Wnioskodawczyni wraz z mężem nabyła w formie aktu notarialnego, ze wspólnego dorobku, następujące nieruchomości gruntowe: działkę gruntu nr 176/4 i nr 176/5 w całości, o powierzchni 1648 m ² oraz udział wynoszący 5/9 w nieruchomości stanowiącej działkę gruntu nr 176/2, o powierzchni 453 m² (Rep. A nr ..), położone w K., powiat G..

W dniu 9 września 2015 r. w formie aktu notarialnego (Rep. A nr … ) została zawarta umowa majątkowa małżeńska ustanawiająca między Wnioskodawczynią a Jej mężem rozdzielność majątkową. Jednocześnie, w tym samym dniu tj. 9 września 2015 r., w formie aktu notarialnego (Rep. A …) została zawarta między Wnioskodawczynią a Jej mężem umowa o podział majątku wspólnego oraz umowa o przeniesieniu w całości własności wszystkich nabytych w trakcie trwania wspólnoty małżeńskiej nieruchomości, a także wszystkich udziałów w nieruchomościach (w tym opisanych powyżej) na rzecz Wnioskodawczyni. Podział majątku nie był ekwiwalentny w naturze. Był bez obowiązku spłat i dopłat ze strony Wnioskodawczyni na rzecz Jej męża, a wartość otrzymanego przez Nią składnika majątku przekroczyła udział Wnioskodawczyni w majątku dorobkowym małżeńskim.

W dniu 9 października 2017 r. aktem notarialnym (Rep. A …) Wnioskodawczyni odpłatnie zbyła w całości nieruchomości, tj. działkę nr 176/4 i nr 176/5 oraz cały udział w nieruchomości, czyli 5/9 udziału w działce nr 176/2, na rzecz osoby trzeciej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy sprzedając opisane powyżej w stanie faktycznym nieruchomości (tj. działkę nr 176/4 i nr 176/5) oraz udział w nieruchomości (tj. 5/9 udziału w działce nr 176/2) Wnioskodawczyni osiągnie przychód, o którym mowa w postanowieniach art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, a w konsekwencji czy będzie ciążył na Wnioskodawczyni obowiązek złożenia zeznania podatkowego PIT-39 o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych oraz czy Wnioskodawczyni będzie zobowiązana do uiszczenia podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu odpłatnego zbycia opisanych powyżej w stanie faktycznym nieruchomości i udziału w nieruchomości?

Zdaniem Wnioskodawczyni, nie osiągnie Ona przychodu z tytułu odpłatnego zbycia opisanych w stanie faktycznym nieruchomości oraz udziału w nieruchomości, wobec powyższego nie będzie zobowiązana do złożenia deklaracji podatkowej PIT-39 oraz uiszczenia podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu odpłatnego zbycia opisanych powyżej nieruchomości.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.) źródłem przychodu jest odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, określonych w lit. a)-c) -przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie tejże nieruchomości lub jej wybudowanie.

W momencie rozwiązania wspólności małżeńskiej nie następuje ponowne nabycie przedmiotowej nieruchomości, albowiem wspólność małżeńska ma charakter bezudziałowy.

Na podstawie przepisów art. 31 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2017 r., poz. 682), z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Istotą współwłasności (zarówno wspólności łącznej, jak i współwłasności ułamkowej) jest fakt, że każdy ze współwłaścicieli ma prawo wykonywania prawa własności, posiadania i użytkowania całej (kompletnej rzeczy) lub prawa stanowiącej (-go) przedmiot współwłasności, tj. jego prawa rozciągają się na każdą cząstkę rzeczy lub na każdy składnik prawa objętego współwłasnością. Zniesienie współwłasności w drodze przyznania danemu współwłaścicielowi wyłącznej własności danej rzeczy lub danego prawa (w przypadku Wnioskodawczyni opisane w stanie faktycznym nieruchomości), jest tylko formą uzyskania wyłącznego władztwa nad daną rzeczą lub prawem, już wcześniej stanowiącym przedmiot własności (współwłasności) dotychczasowego współwłaściciela (w przypadku Wnioskodawczyni to prawo nabyła Ona aktem notarialnym w dniu 15 czerwca 2007 r., Rep. A …). Jest to w istocie rzeczy wyłącznie zmiana formy posiadania (własności), natomiast sam moment początkowy wejścia w stan posiadania (nabycie własności) pozostanie niezmienny, czyli jest to dzień 15 czerwca 2007 r. Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną. Cechą charakterystyczną tego typu współwłasności jest to, że niemożliwe jest ustalenie wielkości udziału małżonków we współwłasności. W konsekwencji, taki podział przedmiotu współwłasności nie będący „zbyciem” przez współwłaściciela wyzbywającego się udziału we współwłasności  nie jest też „nabyciem” przez dotychczasowego współwłaściciela, który zamiast dotychczasowego udziału we współwłasności, wskutek zniesienia współwłasności uzyskuje własność wyłączną.

Ponadto, podkreślić należy, w ślad za wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 8 grudnia 2011 r., sygn. akt II FSK 1101/10: „Wadliwy jest pogląd, zgodnie z którym, przy ustaniu wspólności małżeńskiej małżonek nabywa po pierwszym małżonku, po raz drugi udział w tej samej nieruchomości, ponieważ, z uwagi na istotę wspólności majątkowej małżeńskiej, nie było możliwe wyodrębnienie przypadającego każdemu z małżonków udziału w nieruchomości już podczas pierwotnego, wspólnego jej nabycia”. Naczelny Sąd Administracyjny podkreślił, że wspólność małżeńska jest szczególnym rodzajem współwłasności i spotyka się poglądy, że trafniejsze jest używanie dla jej określenia terminu, zamiast „współwłasność łączna”  ,,wspólność małżeńska”.

Zdaniem Wnioskodawczyni, jest to wspólność bezudziałowa, a w czasie jej trwania małżonkowie nie mogą rozporządzać swoimi prawami do majątku wspólnego jako całości. Wspólność ta jest wspólnością masy majątkowej, to znaczy obejmuje cały zbiór praw majątkowych, takich jak własność i inne prawa rzeczowe czy wierzytelności. Powyższe wyklucza możliwość ponownego nabycia udziału w nieruchomości po drugim małżonku, po zniesieniu współwłasności łącznej (w przypadku Wnioskodawczyni w dniu dokonania aktem notarialnym rozdzielności małżeńskiej), albowiem byłoby to sprzeczne z zasadami prawa cywilnego. Nie można przecież nabyć dwa razy tej samej rzeczy, w sytuacji, gdy się jest już jej właścicielem.

Podobne stanowisko, jak powyżej zaprezentował WSA w Gdańsku (sygn. akt I SA/Gd 1674/17), gdzie w ocenie Sądu nie można podzielić stanowiska, że odpłatne zbycie nieruchomości, w części odpowiadającej udziałowi nabytemu w wyniku podziału majątku (w przypadku Wnioskodawczyni w dniu 9 wrzesień 2015 r., w wyniku umowy majątkowej małżeńskiej) stanowi źródło przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 u.p.d.o.f., a uzyskany z tego tytułu dochód, podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych według zasad określonych w art. 30e u.p.d.o.f.

Jak również Naczelny Sąd Administracyjny w uchwale z dnia 15 maja 2017 r., sygn. akt II FPS 2/17, wyjaśnił, że dla celów opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)–c) u.p.d.o.f., nabytych przez małżonka w wyniku dziedziczenia, datą ich nabycia lub wybudowania w rozumieniu tego przepisu jest dzień nabycia (wybudowania) tych nieruchomości i praw majątkowych do majątku wspólnego małżonków (w przypadku Wnioskodawczyni w dniu 15 czerwca 2007 r.).

Uchwała ta została wprawdzie podjęta w odmiennym stanie faktycznym (dziedziczenia po zmarłym małżonku), jednak wyrażona w niej zasada prawna, co do daty nabycia nieruchomości wchodzącej w skład wspólności małżeńskiej ma walor uniwersalny. Stwierdzono w niej, że dla oceny skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości kluczowy jest moment poniesienia wydatku na nabycie tego składnika do majątku wspólnego i to, że tego wydatku  w momencie jego poniesienia  nie można przypisać jednemu bądź drugiemu małżonkowi w udziałach o określonej wielkości.

Ponownie należy podkreślić, że wspólność małżeńska (łączna) jest wspólnością bezudziałową, toteż w czasie jej trwania małżonkowie nie mogą rozporządzać swoimi prawami do majątku wspólnego jako całości. Wspólność ta jest wspólnością masy majątkowej, to znaczy obejmuje cały zbiór praw majątkowych, takich jak własność i inne prawa rzeczowe czy wierzytelności. W przypadku nabycia nieruchomości przez małżonków pozostających w majątkowej wspólności małżeńskiej, przewidzianej w art. 31 k.r.i.o., nie ma możliwości określenia, w jakich częściach nastąpiło nabycie nieruchomości, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 u.p.d.o.f., a nawet nie jest możliwe nabycie nieruchomości w określonym udziale przez małżonków pozostających we wspólności majątkowej małżeńskiej i działających jednocześnie, co wynika z istoty wspólności małżeńskiej. Skoro z uwagi na wspólność majątkową nie można wyodrębnić udziałów, które małżonkowie posiadali w chwili nabycia nieruchomości w małżeństwie i przyjmuje się, że małżonkowie nabyli prawo majątkowe wspólnie w całości, to nie można liczyć terminu nabycia, określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) u.p.d.o.f., od daty ustania ustawowej majątkowej wspólności małżeńskiej (w przypadku Wnioskodawczyni w dniu 9 września 2015 r.) bądź daty następującej w następstwie ustania tej wspólności, podziału majątku dorobkowego. Małżonek, który otrzymuje całą nieruchomość w wyniku podziału majątku wspólnego, pozostaje właścicielem całej nieruchomości, nabytej już wcześniej, toteż zniesienie wspólności małżeńskiej nie ma wpływu na określenie daty nabycia nieruchomości bądź udziału w tej nieruchomości dla ustalenia przychodu podatkowego ze źródła, jakim jest odpłatne jej zbycie.

Sąd nie znalazł więc przyczyn uzasadniających odmienne rozumienie zdefiniowanego w uchwale pojęcia w zakresie kwalifikowania przychodu uzyskanego z odpłatnego zbycia nieruchomości, które poprzedził podział majątku dorobkowego, a nie spadkobranie.

Za przyjętym w uchwale rozumieniem użytego w art. 10 ust. 1 pkt 8 u.p.d.o.f. pojęcia „nabycie” przemawiają zarówno dyrektywy wykładni językowej, celowościowej, jak i systemowej, stąd zasadność odniesienia go do pierwotnego nabycia nieruchomości w ustroju wspólności majątkowej małżeńskiej. Przemawia za tym także wyrażona w art. 32 ust. 1 Konstytucji RP zasada równości, z której wynika nakaz jednakowego traktowania podmiotów prawa w obrębie określonej klasy (kategorii), rozumiany jako obowiązek jednakowego traktowania wszystkich podmiotów prawa, w równym stopniu charakteryzujących się określoną cechą istotną, bez zróżnicowań, zarówno dyskryminujących, jak i faworyzujących. Brak zatem uzasadnionych przesłanek do odmiennego traktowania podatnika sprzedającego nieruchomość w następstwie uzyskania prawa do wyłącznego nią dysponowania, w wyniku orzeczenia sądu w przedmiocie podziału majątku wspólnego, w stosunku do podatnika, który uzyskał to prawo w wyniku ustania wspólności ustawowej, w następstwie śmierci współmałżonka, czy też w stosunku do podatnika, który w sposób dobrowolny dokonał podziału majątku wspólnego w drodze umowy małżeńskiej majątkowej. We wszystkich przypadkach doszło do pierwotnego nabycia całej nieruchomości do ustawowej wspólności małżeńskiej, a więc we wszystkich przypadkach za datę jej nabycia należy uznać datę nabycia do wspólności majątkowej (w przypadku Wnioskodawczyni jest to data 15 czerwca 2007 r.). Późniejsze/następcze zdarzenia prawne (sposób ustania ustawowej wspólności małżeńskiej) nie mają już prawnego znaczenia dla ustalenia przesłanki, kwalifikującej przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości, jako przychód w podatku dochodowym od osób fizycznych.

W powołanej uchwale podkreślono, że brak szczegółowych unormowań zagadnienia nabycia w treści art. 10 ust. 1 pkt 8 u.p.d.o.f., w odniesieniu do małżeńskiej wspólności ustawowej nie może prowadzić do nakładania obowiązku podatkowego w drodze niejasnych przepisów. Jest to poza tym nieusprawiedliwione o tyle, że niewątpliwie art. 10 ust. 1 pkt 8 u.p.d.o.f. ogranicza w istotny sposób swobodę dysponowania prawem własności i innymi prawami, w tym przepisie wymienionymi. Z tej przyczyny, jako przepis o charakterze wyjątkowym, musi być interpretowany ściśle, a wątpliwości prawne powinny być wyjaśniane na korzyść podatnika (por. uchwała siedmiu sędziów NSA z dnia 17 grudnia 1996 r., sygn. akt FPS 7/96; ONSA1997, nr 2, poz. 51). Naczelny Sąd Administracyjny podkreślił, że w obecnym stanie prawnym zasada in dubio pro tributario wyrażona jest normatywnie w art. 2a ustawy Ordynacja podatkowa.

Zdaniem Wnioskodawczyni, stanowisko Jej potwierdzają również w jednolitej linii orzeczniczej Sądy Administracyjne:

• wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 9 sierpnia 2017 r.,sygn. akt II FSK 1937/15,
  

• wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku: z dnia 9 września 2014 r., sygn. akt I SA/Gd 716/14; z dnia 17 grudnia 2014 r., sygn. akt I SA/Gd 1222/14; z dnia 28 stycznia 2015 r., sygn. akt I SA/Gd 1514/14; z dnia 24 września 2014 r., sygn. akt I SA/Gd 696/14,
  

• wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 7 maja 2014 r., sygn. akt I SA/Go 136/14,
  

• wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 20 czerwca 2013 r., sygn. akt III SA/Wa 3464/12 utrzymany w mocy wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 5 maja 2015 r., sygn. akt II FSK 3089/13,
  

• wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 12 kwietnia 2013 r., sygn. akt III SA/Wa 2999/12,
  

• wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 7 listopada 2012 r., sygn. akt I SA/Kr 1378/12 utrzymany w mocy wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 30 kwietnia 2015 r., sygn. akt II FSK 777/13,
  

• wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 26 stycznia 2012 r., sygn. akt I SA/Wr 1474/11 utrzymany w mocy wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 11 marca 2015 r., sygn. akt II FSK 3811/14,
  

• wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy: z dnia 22 września 2015 r., sygn. akt I SA/Bd 625/15; z dnia 24 marca 2015 r., sygn. akt I SA/Bd 55/15; z dnia 6 maja 2015 r., sygn. akt I SA/Bd 228/15,
  

• wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 16 grudnia 2015 r., sygn. akt I SA/Sz 1206/15,
  

• wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach z dnia 22 sierpnia 2013 r., sygn. akt I SA/Ke 396/13,
  

• wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 28 stycznia 2016 r., sygn. akt I SA/Łd 1148/15.
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 200, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

–jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Zatem, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw następuje po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany z odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Ponadto, przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wskazuje, że dotyczy przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw, które nie następuje w ramach wykonywania działalności gospodarczej.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że w dniu 28 września 1991 r. Wnioskodawczyni zawarła związek małżeński, pozostając od początku małżeństwa we wspólnocie majątkowej małżeńskiej. W dniu 15 czerwca 2007 r. Wnioskodawczyni wraz z mężem nabyła w formie aktu notarialnego, ze wspólnego dorobku, następujące nieruchomości gruntowe: działkę gruntu nr 176/4 i nr 176/5 w całości, o powierzchni 1648 m² oraz udział wynoszący 5/9 w nieruchomości stanowiącej działkę gruntu nr 176/2, o powierzchni 453 m².

W dniu 9 września 2015 r. w formie aktu notarialnego została zawarta umowa majątkowa małżeńska ustanawiająca między Wnioskodawczynią a Jej mężem rozdzielność majątkową. Jednocześnie, w tym samym dniu, w formie aktu notarialnego została zawarta między Wnioskodawczynią a Jej mężem umowa o podział majątku wspólnego oraz umowa o przeniesieniu w całości własności wszystkich nabytych w trakcie trwania wspólnoty małżeńskiej nieruchomości, a także wszystkich udziałów w nieruchomościach na rzecz Wnioskodawczyni. Podział majątku nie był ekwiwalentny w naturze. Był bez obowiązku spłat i dopłat ze strony Wnioskodawczyni na rzecz Jej męża, a wartość otrzymanego przez Nią składnika majątku przekroczyła udział Wnioskodawczyni w majątku dorobkowym małżeńskim.

W dniu 9 października 2017 r. aktem notarialnym Wnioskodawczyni zbyła odpłatnie w całości nieruchomości, tj. działkę nr 176/4 i nr 176/5 oraz cały udział w nieruchomości, czyli 5/9 udziału w działce nr 176/2, na rzecz osoby trzeciej.

W tym miejscu wskazać należy, że kluczowe dla rozstrzygnięcia w rozpatrywanej sprawie jest ustalenie czy uzyskany przez Wnioskodawczynię przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości (działki nr 176/4 i nr 176/5) oraz udziału w nieruchomości (działce nr 176/2) podlega opodatkowaniu, a więc w pierwszej kolejności należy ustalić datę nabycia przez Wnioskodawczynię przedmiotowych nieruchomości. Zgodnie bowiem z przywołanym powyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w tym przepisie, które ma miejsce po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie i nie zostaje dokonane w wykonaniu działalności gospodarczej, nie stanowi źródła przychodu i nie jest opodatkowane podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym należy wskazać, że zgodnie z art. 31 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2017 r., poz. 682), z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Przedmiotami majątkowymi w rozumieniu tego przepisu są wszelkie prawa majątkowe – zarówno bezwzględne (prawo własności rzeczy oraz inne prawa rzeczowe), jak i względne (np. przysługujące małżonkom wierzytelności). Wspólność ustawowa obejmuje wszelkie przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich. Z ww. przepisu wynika, że wspólność małżeńska została ukształtowana jako wspólność łączna. Charakteryzuje się ona tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą więc rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością ustawową. Obojgu małżonkom przysługuje pełne prawo do całości majątku wspólnego. Zważywszy na tak ukształtowaną sytuację prawną małżonków objętych wspólnością ustawową, definitywne nabycie w czasie jej trwania nieruchomości oznacza nabycie przez każdego z małżonków tego prawa w całości, a nie w określonym ułamkowo udziale. Konsekwentnie, w przypadku sprzedaży tego prawa, każdy z małżonków zbywałby je w całości, a nie w określonym udziale.

Z powyższego wynika, że wspólność małżeńska jest szczególnym rodzajem współwłasności – tzw. „współwłasność łączna”. Jest to wspólność bezudziałowa, a w czasie jej trwania małżonkowie nie mogą rozporządzać swoimi prawami do majątku wspólnego jako całości. Wspólność ta jest wspólnością masy majątkowej i obejmuje cały zbiór praw majątkowych, takich jak własność i inne prawa rzeczowe czy wierzytelności. Współwłasność łączna, w tym wypadku wspólność majątkowa, różni się od ułamkowej tym, że nie można w niej określić ilości udziałów każdego współwłaściciela.

Powyższe stanowisko zostało wyrażone w uchwale Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 15 maja 2017 r., sygn. akt II FPS 2/17, w której Sąd wskazał, że: „Dla celów opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r., Nr 14, poz. 176, z późn. zm.) nabytych przez współmałżonka w wyniku dziedziczenia, datą ich nabycia lub wybudowania w rozumieniu tego przepisu jest dzień nabycia (wybudowania) tych nieruchomości i praw majątkowych do majątku wspólnego małżonków”.

Argumenty zawarte w ww. uchwale są aktualne także w sytuacji, gdy do nabycia udziału w nieruchomościach dojdzie np. po ustanowieniu rozdzielności i podziale majątku wspólnego. Zarówno w wyniku podziału majątku dorobkowego, jak i w wyniku ustania wspólności ustawowej np. poprzez ustanowienie rozdzielności majątkowej następuje nabycie nieruchomości lub prawa majątkowego wcześniej nabytego do ustawowej wspólności małżeńskiej i za datę nabycia w świetle uchwały należy uznać tę datę. Późniejsze/następcze zdarzenia prawne (sposób ustania ustawowej wspólności małżeńskiej) nie mają zatem, w tym aspekcie, prawnopodatkowego znaczenia dla ustalenia daty nabycia nieruchomości lub prawa majątkowego.

Reasumując, za datę nabycia przez Wnioskodawczynię nieruchomości (działki nr 176/4 i nr 176/5) oraz udziału w nieruchomości (działce nr 176/2), należy uznać 2007 r., kiedy to ww. nieruchomości zostały nabyte do majątku wspólnego małżonków.

Zatem, sprzedaż nieruchomości (działek nr 176/4 i nr 176/5) oraz udziału w nieruchomości (działce nr 176/2), nie stanowi dla Wnioskodawczyni źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż sprzedaż ta nastąpiła po upływie pięcioletniego okresu, o którym mowa w tym przepisie, liczonego od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie. W związku z powyższym, na Wnioskodawczyni nie ciąży obowiązek zapłaty podatku dochodowego z tytułu tej sprzedaży, gdyż wobec braku opodatkowania przychodu, nie wystąpi dochód stanowiący podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym. Wnioskodawczyni nie jest również zobowiązana do złożenia zeznania podatkowego PIT-39 o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty).

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Podkreślić należy, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisu sprawy przedstawionego we wniosku, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na ustawy Ordynacja podatkowa przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.