Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-3.4013.48.2018.1.MK
z 10 maja 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 800) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 7 marca 2018 r. (data wpływu 13 marca 2018 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie produkcji wyrobów nieakcyzowych na terenie składu podatkowego i obowiązków w tym związanych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 marca 2018 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie produkcji wyrobów nieakcyzowych na terenie składu podatkowego i obowiązków w tym związanych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest przedsiębiorstwem […]. Produkcja […] jest przeważającą częścią działalności gospodarczej Spółki.

Spółka, na dzień 1 stycznia 2019 roku zamierza prowadzić działalność gospodarczą produkcji […] w ramach zawieszenia poboru podatku akcyzowego w składzie podatkowym. W pomieszczeniach i na urządzeniach wykorzystywanych w składzie podatkowym, Wnioskodawca zamierza produkować także […] - nie będące wyrobami akcyzowymi.

Produkcja […]

Infrastruktura pomieszczeń Spółki, umożliwia oddzielenie etapu produkcji […] od pozostałej produkcji, poprzez wydzielenie miejsca składowania poszczególnych produktów i monitorowania bieżącej produkcji.

W aktach weryfikacyjnych Składu Podatkowego (będących załącznikiem do wniosku o wydanie zezwolenia na prowadzenie składu podatkowego) Spółka w sposób nie budzący wątpliwości, opisze proces produkcji […].

W przypadku potwierdzenia możliwości realizowania czynności produkcji […] i pozostałych produktów na urządzeniach wykorzystanych na produkcji w składzie podatkowym, sposób dokumentowania zostanie uzgodniony z organem celno-skarbowym.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy na gruncie regulacji akcyzowej jest możliwa na terenie składu podatkowego, z wykorzystaniem infrastruktury składu podatkowego produkcja innych wyrobów niż wyroby akcyzowe znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, które nie są przeznaczone do wprowadzenia do składu podatkowego w rozumieniu regulacji akcyzowych?
2. W przypadku odpowiedzi pozytywnej na pytanie pierwsze, to czy Spółka będzie zobowiązana informować właściwy organ podatkowy o planowanej produkcji z wykorzystaniem infrastruktury składu podatkowego wyrobów nie będące wyrobami akcyzowymi, oraz czy spółka będzie zobowiązana ujmować takie zdarzenia w ewidencji o której mowa w art. 138a ustawy akcyzowej?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

W myśl z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym z dnia 6 grudnia 2008r. (Dz.U. z 2017 r., poz. 43, dalej zwanej ustawą akcyzową lub ustawą), wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe, susz tytoniowy, płyn do papierosów elektronicznych oraz wyroby nowatorskie, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Z kolei załącznik nr 2 do ustawy zawiera wykaz wyrobów akcyzowych, do których stosuje się procedurę zawieszenia poboru akcyzy i których produkcja odbywa się w składzie podatkowym, o którym mowa w dyrektywie Rady 92/12/EWG.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 10 ustawy akcyzowej, skład podatkowy jest to miejsce, w którym: „określone wyroby akcyzowe są: produkowane, magazynowane, przeładowywane lub do którego wyroby te są wprowadzane, lub z którego są wyprowadzane - z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy; w przypadku składu podatkowego znajdującego się na terytorium kraju miejsce to jest określone w zezwoleniu wydanym przez właściwego naczelnika urzędu skarbowego”.

Jak wynika z powyższej definicji, skład podatkowy jest to miejsce, w którym następuje:

• produkcja wyrobów akcyzowych,
• magazynowanie wyrobów akcyzowych,
• przeładowywanie wyrobów akcyzowych,
• wprowadzanie oraz wyprowadzanie wyrobów akcyzowych,

z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy.

Natomiast art. […].

Zatem, […] - nie są wyrobem akcyzowym.

W zakresie określenia - jaki produkt spełnia definicję […], Wnioskodawca wystąpił o Wiążącą Informację Akcyzową.

Aktywność gospodarcza Spółki, opiera się w głównej mierze na […] pozostałych produktów nie akcyzowych w obrocie handlowym z firmami, w ramach dostawy wewnątrzwspólnotowej oraz eksportu.

Z uwagi na farmaceutyczne wymogi produkcji, wykorzystanie specjalistycznej infrastruktury Spółki do całości produkcji jest koniecznością, a w ocenie Wnioskodawcy nie stoi to w sprzeczności z obowiązującym prawem.

Ponadto, w ramach czynności ewidencyjnych […]), produkcja […] będzie czytelnie oddzielona od produkcji […]. Spółka dodatkowo wdrożyła program komputerowy. Jest to program w głównej mierze dedykowany dla produkcji z możliwością śledzenia i zapisywaniem w czasie rzeczywistym etapów produkcji. W połączeniu z Kartą Technologiczną Materiału i Zleceniem Produkcyjnym oraz generowanych na ich podstawie Zestawień - stanowi komplet produkcyjno-ewidencyjny Spółki.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, wykonywanie na terenie składu podatkowego z wykorzystaniem infrastruktury tego składu produkcji […] i pozostałych produktów - nie będących wyrobem akcyzowym jest dopuszczalne z punktu widzenia regulacji akcyzowych i nie wymaga spełnienia odrębnych warunków formalnych wynikających z regulacji akcyzowych.

W szczególności Spółka nie będzie zobowiązana informować właściwych organów podatkowych o planowanej produkcji tych wyrobów […] na terenie składu podatkowego. Spółka nie będzie również zobowiązana ujmować takich zdarzeń w ewidencji, o której mowa w art. 138a ustawy akcyzowej.

Spółka pragnie przy tym zaznaczyć, że zamierza wypełniać obowiązki wynikające z innych regulacji niż akcyzowych (np. uwzględnić informacje o dokonywaniu tych czynności w aktach weryfikacyjnych składu podatkowego).

Prawidłowość powyższego stanowiska Spółki potwierdza m.in. interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 31 maja 2017 r., sygn. 0114-KDIP1-2.4013.5. 2017.1.MC. Przedmiotem tej interpretacji było rozstrzygnięcie, czy na terenie składu podatkowego jest możliwe wykonywanie produkcji wyrobów w ramach uszlachetniania czynnego. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej rozstrzygając tę interpretację wskazał: „Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy mając na uwadze cytowane przepisy wskazać należy, że brak jest regulacji uniemożliwiających realizację procedury uszlachetniania czynnego suszu tytoniowego o statusie celnym nieunijnym na terenie składu podatkowego. Tym samym stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie, w świetle obowiązujących przepisów prawa podatkowego z zakresu podatku akcyzowego, dopuszczalna jest realizacja celnej procedury uszlachetniania czynnego suszu tytoniowego o statusie celnym nieunijnym na terenie składu podatkowego”.

Skoro więc na terenie składu podatkowego mogą być wykonywane inne czynności niż dotyczące wyrobów akcyzowych znajdujących się w procedurze zawieszenia poboru akcyzy (np. dopuszczalne jest wykonywanie czynności produkcji w ramach procedury uszlachetniania czynnego), to również dopuszczalna powinna być produkcja wyrobu nie będącym wyrobem akcyzowym pozostającym poza regulacją ustawy akcyzowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 43 ze zm.) zwanej dalej „ustawą” – ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy, wyrobami akcyzowymi są wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe, susz tytoniowy, płyn do papierosów elektronicznych oraz wyroby nowatorskie, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Pod poz. […] załącznika nr 1 do ustawy […] został wymieniony […].

Stosownie z art. 2 ust. 1 pkt 10, 11, 12, 34 i 35 ustawy:

• skład podatkowy - miejsce, w którym określone wyroby akcyzowe są: produkowane, magazynowane, przeładowywane lub do którego wyroby te są wprowadzane, lub z którego są wyprowadzane - z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy; w przypadku składu podatkowego znajdującego się na terytorium kraju miejsce to jest określone w zezwoleniu wydanym przez właściwego naczelnika urzędu skarbowego;
• podmiot prowadzący skład podatkowy - podmiot, któremu wydano zezwolenie na prowadzenie składu podatkowego;
• procedura zawieszenia poboru akcyzy - procedurę stosowaną podczas produkcji, magazynowania, przeładowywania i przemieszczania wyrobów akcyzowych, w trakcie której, gdy są spełnione warunki określone w przepisach niniejszej ustawy i aktów wykonawczych wydanych na jej podstawie, z obowiązku podatkowego nie powstaje zobowiązanie podatkowe;
• […];
• […].
  
  

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1. produkcja wyrobów akcyzowych;
2. wprowadzenie wyrobów akcyzowych do składu podatkowego;
3. import wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem importu wyrobów akcyzowych wysłanych następnie z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy z miejsca importu przez zarejestrowanego wysyłającego niebędącego importerem tych wyrobów;
4. nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem nabycia wewnątrzwspólnotowego dokonywanego do składu podatkowego;
   4a) nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych innych niż określone w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, dokonywane do składu podatkowego w celu objęcia ich procedurą zawieszenia poboru akcyzy, jeżeli wprowadzenie tych wyrobów do składu podatkowego nie nastąpiło;
5. wyprowadzenie ze składu podatkowego, poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, wyrobów akcyzowych niebędących własnością podmiotu prowadzącego ten skład podatkowy, z wyłączeniem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, przez podmiot, o którym mowa w art. 13 ust. 3;
6. wysłanie z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy importowanych wyrobów akcyzowych z miejsca importu przez zarejestrowanego wysyłającego niebędącego importerem tych wyrobów.
   
   

Jeżeli w stosunku do wyrobu akcyzowego powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności, o których mowa w ust. 1, to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została, po zakończeniu procedury zawieszenia poboru akcyzy, określona lub zadeklarowana w należnej wysokości, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej - art. 8 ust. 6 ustawy.

Obowiązek podatkowy powstaje z dniem wykonania czynności lub zaistnienia stanu faktycznego podlegających opodatkowaniu akcyzą, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej - art. 10 ust. 1 ustawy.

Podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą – art. 13 ust. 1 ustawy.

W myśl art. […].

Zgodnie z art. […].

Zgodnie z art. 47 ust. 1 ustawy produkcja wyrobów akcyzowych określonych w załączniku nr 2 do ustawy, w tym opodatkowanych zerową stawką akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, oraz wyrobów akcyzowych innych niż określone w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, może odbywać się wyłącznie w składzie podatkowym, z wyłączeniem produkcji:

1. wyrobów akcyzowych, z wykorzystaniem wyłącznie wyrobów akcyzowych, od których akcyza została zapłacona w wysokości równej lub wyższej od kwoty akcyzy przypadającej do zapłaty od wyprodukowanych wyrobów akcyzowych, albo z wykorzystaniem wyłącznie wyrobów akcyzowych zwolnionych od akcyzy ze względu na przeznaczenie, pod warunkiem że wyprodukowany wyrób jest również wyrobem akcyzowym zwolnionym od akcyzy ze względu na przeznaczenie;
   
2. mniej niż 1000 hektolitrów w ciągu roku kalendarzowego, win uzyskanych z winogron pochodzących z upraw własnych, o których mowa w art. 17 ust. 3 ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o wyrobie i rozlewie wyrobów winiarskich, obrocie tymi wyrobami i organizacji rynku wina (Dz. U. z 2016 r. poz. 859);
   
3. piwa, wina i napojów fermentowanych, wytwarzanych domowym sposobem przez osoby fizyczne na własny użytek i nieprzeznaczonych do sprzedaży;
   
4. mniej niż 10 hektolitrów w ciągu roku kalendarzowego, alkoholu etylowego, dokonywanej przez gorzelnie prawnie i ekonomicznie niezależne od wszelkich innych gorzelni oraz niedziałające na podstawie licencji uzyskanej od innego podmiotu;
   
5. wyrobów akcyzowych, od których została zapłacona przedpłata akcyzy;
   
6. energii elektrycznej;
   
7. wyrobów węglowych;
   
8. suszu tytoniowego;
   
9. wyrobów gazowych.
   
   

Magazynowanie wyrobów akcyzowych w procedurze zawieszenia poboru akcyzy może odbywać się wyłącznie w składzie podatkowym – art. 47 ust. 2 ustawy.

W składzie podatkowym wyroby akcyzowe objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy mogą być magazynowane w jednym pomieszczeniu z innymi wyrobami, pod warunkiem że wyroby akcyzowe objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy będą magazynowane oddzielnie, a miejsce ich magazynowania będzie wskazane w ewidencji wyrobów akcyzowych prowadzonej przez podmiot prowadzący skład podatkowy – art. 47 ust. 3 ustawy.

W myśl natomiast art. 47 ust. 3a ustawy w składzie podatkowym mogą być magazynowane wyroby akcyzowe nieobjęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy oraz wyroby niebędące wyrobami akcyzowymi, pod warunkiem że:

1. spełnione są warunki określone w ust. 3;
2. sposób magazynowania pozwala na określenie ilości wyrobów akcyzowych nieobjętych procedurą zawieszenia poboru akcyzy i wyrobów niebędących wyrobami akcyzowymi.
   
   

Miejsce magazynowania wyrobów akcyzowych w składzie podatkowym powinno być dostosowane do bezpiecznego składowania tych wyrobów, a proponowana lokalizacja składu podatkowego, stan lub wielkość pomieszczeń, w których ma być prowadzony skład podatkowy, lub ich wyposażenie powinny umożliwiać sprawowanie kontroli - art. 48a ust. 1 ustawy.

Zezwolenie na prowadzenie składu podatkowego może być udzielone po zatwierdzeniu akt weryfikacyjnych w wyniku urzędowego sprawdzenia, o którym mowa w dziale V rozdziale 4 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. poz. 1947) - art. 48a ust. 2 ustawy.

Stosownie do art. 49 ust. 1 ustawy zezwolenie na prowadzenie składu podatkowego wydaje właściwy naczelnik urzędu skarbowego na pisemny wniosek podmiotu.

Wniosek o wydanie zezwolenia na prowadzenie składu podatkowego powinien zawierać dane dotyczące podmiotu oraz prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, w szczególności imię i nazwisko lub nazwę podmiotu, adres jego siedziby lub zamieszkania, numer w rejestrze przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym, o ile podmiot taki numer posiada, numer identyfikacji podatkowej (NIP), adres poczty elektronicznej oraz określenie rodzaju i zakresu działalności, która będzie prowadzona w składzie podatkowym, jak również wskazanie planowanej lokalizacji składu podatkowego, proponowanego zabezpieczenia akcyzowego oraz liczby już prowadzonych przez podmiot składów podatkowych - art. 49 ust. 3 ustawy.

Wniosek o zezwolenie na prowadzenie pierwszego składu podatkowego stanowi również wniosek o nadanie podmiotowi numeru akcyzowego podmiotu prowadzącego skład podatkowy - art. 49 ust. 5 ustawy.

Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, załącza się plan składu podatkowego, dokumenty potwierdzające spełnienie warunków określonych w art. 48 oraz dokumenty określone w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. o Krajowej Administracji Skarbowej, które są wymagane do przeprowadzenia urzędowego sprawdzenia - art. 49 ust. 6 ustawy.

Podmiot prowadzący skład podatkowy jest obowiązany do powiadamiania właściwego naczelnika urzędu skarbowego o zmianie danych zawartych we wniosku, o którym mowa w ust. 1, w terminie 7 dni, licząc od dnia, w którym nastąpiła zmiana, z zastrzeżeniem ust. 8 i 10 - art. 49 ust. 7 ustawy.

Powiadomienia o planowanej zmianie danych objętych treścią zezwolenia należy dokonywać przed dokonaniem tej zmiany, z zastrzeżeniem ust. 10 - art. 49 ust. 8 ustawy.

Zgodnie z art. 50 ust. 3 ustawy zezwolenie na prowadzenie składu podatkowego określa w szczególności:

1. numer akcyzowy składu podatkowego;
2. adres, pod którym zlokalizowany jest skład podatkowy;
3. rodzaj prowadzonej działalności w składzie podatkowym;
4. rodzaj wyrobów akcyzowych będących przedmiotem działalności w składzie podatkowym;
5. formę i termin obowiązywania zabezpieczenia akcyzowego, a w przypadku zwolnienia podmiotu występującego z wnioskiem o zezwolenie na prowadzenie składu podatkowego z obowiązku złożenia zabezpieczenia - przewidywaną maksymalną kwotę zobowiązania podatkowego albo przewidywaną maksymalną kwotę zobowiązania podatkowego oraz opłaty paliwowej podlegających zabezpieczeniu akcyzowemu oraz termin ważności zwolnienia z obowiązku złożenia zabezpieczenia akcyzowego.
   
   

Zgodnie z § 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 21 grudnia 2015 r. w sprawie szczegółowych warunków dotyczących miejsca odbioru wyrobów akcyzowych oraz prowadzenia składu podatkowego (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 55) miejsce prowadzenia składu podatkowego powinno:

1. być wydzielone od pozostałej części terenu lub pomieszczenia, w szczególności za pomocą ogrodzenia lub innego trwałego oznaczenia;
2. być oznaczone poprzez umieszczenie tablicy zawierającej wyrazy "Skład podatkowy" oraz imię i nazwisko lub nazwę podmiotu prowadzącego skład podatkowy;
3. posiadać infrastrukturę techniczną, sanitarną i komunikacyjną umożliwiającą wykonywanie kontroli nad wyrobami akcyzowymi w składzie podatkowym zgodnie z odrębnymi przepisami oraz prowadzenie w składzie podatkowym działalności określonej w zezwoleniu;
4. posiadać zabezpieczenia techniczne lub elektroniczne gwarantujące nienaruszalność i niezmienialność znajdujących się w składzie podatkowym wyrobów akcyzowych;
5. być wyposażone odpowiednio w urządzenia, maszyny, przyrządy, narzędzia, pojemniki lub naczynia umożliwiające:
1. prowadzenie w składzie podatkowym działalności określonej w zezwoleniu,
   
2. określenie ilości wyrobów znajdujących się w składzie podatkowym,
   
3. wykonywanie kontroli nad wyrobami akcyzowymi znajdującymi się w składzie podatkowym zgodnie z odrębnymi przepisami.

Stosownie do art. 138a ustawy:

1. Podmiot prowadzący skład podatkowy prowadzi ewidencję wyrobów akcyzowych.

2. Operator logistyczny prowadzący skład podatkowy oprócz ewidencji, o której mowa w ust. 1, prowadzi ewidencję wyrobów niebędących wyrobami akcyzowymi, innych niż stanowiące wyposażenie składu podatkowego.

3. Ewidencja, o której mowa w ust. 1, powinna umożliwiać w szczególności:

1. ustalenie ilości, rodzajów oraz miejsca magazynowania w składzie podatkowym wyrobów akcyzowych:
1. objętych procedurą zawieszenia poboru akcyzy,
   
2. nieobjętych procedurą zawieszenia poboru akcyzy, w tym:
   
   • wyrobów zwolnionych od akcyzy, w tym zwolnionych ze względu na ich przeznaczenie,
     
   • wyrobów opodatkowanych zerową stawką akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, o których mowa w art. 89;
2. ustalenie ilości i rodzajów wyrobów, od których została zapłacona akcyza;
3. ustalenie ilości i rodzajów magazynowanych w jednym zbiorniku wyrobów energetycznych:
1. objętych procedurą zawieszenia poboru akcyzy,
   
2. od których została zapłacona akcyza,
   
3. zwolnionych od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie,
   
4. opodatkowanych zerową stawką akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, o których mowa w art. 89;
4. wyodrębnienie kwoty akcyzy, której pobór podlega zawieszeniu w związku z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy, oraz kwoty akcyzy, która przypadałaby do zapłaty, gdyby wyroby nie były zwolnione od akcyzy;
5. ustalenie ilości wyrobów akcyzowych wprowadzonych do składu podatkowego i wyprodukowanych w składzie podatkowym;
6. ustalenie ilości wysłanych lub otrzymanych wyrobów akcyzowych zwolnionych od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, daty wysłania lub odbioru tych wyrobów, a także miejsca odbioru w przypadku ich przemieszczania oraz informacje o dokumentach dostawy;
7. ustalenie właściciela wyrobów akcyzowych, innego niż podmiot prowadzący skład podatkowy, oraz posiadania przez tego właściciela wymaganej koncesji zgodnie z przepisami ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne.

4. Ewidencja, o której mowa w ust. 2, powinna umożliwiać ustalenie ilości oraz rodzajów magazynowanych w składzie podatkowym wyrobów niebędących wyrobami akcyzowymi, innych niż stanowiące wyposażenie składu podatkowego.

Szczegóły dotyczące ewidencji o których mowa w art. 138a ustawy zawiera rozporządzenie Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 21 grudnia 2016 r. w sprawie ewidencji i innych dokumentacji dotyczących wyrobów akcyzowych i znaków akcyzy (Dz. U. z 2016 r., poz. 2257 ze zm.).

W myśl natomiast art. 2 ustawy z dnia 12 grudnia 2017 r. o zmianie ustawy o podatku akcyzowym (Dz.U. z 2018 r., poz. 137) do dnia 31 grudnia 2018 r. zamiast stawek akcyzy, o których mowa w art. 99b ust. 4 i art. 99c ust. 4 ustawy zmienianej w art. 1, do wyrobów akcyzowych określonych w tych przepisach stosuje się zerową stawkę akcyzy. Przepisy art. 21 ust. 1 pkt 1, art. 78 ust. 1 pkt 3 i art. 116 ust. 3 i 5 ustawy zmienianej w art. 1 stosuje się odpowiednio.

Mając na uwadze powyższe przepisy wskazać w pierwszej kolejności należy, że […].

Przechodząc do wątpliwości Wnioskodawcy wskazać należy, że analiza przepisów ustawy o podatku akcyzowym oraz aktów wykonawczych do ustawy nie zawiera regulacji, które wyłączałyby możliwość produkowania na terenie składu podatkowego wyrobów innych aniżeli wyłącznie wyroby akcyzowe. Jednakże produkcja i w dalszej kolejności magazynowanie wyrobów nieakcyzowych w składzie podatkowy wiąże się z obowiązkami wynikającymi z art. 47 ust. 3a w zw. z art. 47 ust. 3 ustawy tj. oddzielnego magazynowania wyrobów akcyzowych objętych procedurą zawieszenia poboru akcyzy, nieobjętych procedurą zawieszenia poboru akcyzy i wyrobów niebędących wyrobami akcyzowymi oraz wskazania w ewidencji prowadzonej przez skład podatkowy miejsca magazynowania tych wyrobów w celu określenia ich ilości, a także możliwości sprawowania kontroli.

Jak wynika z uzasadnienia (druk sejmowy 3522) do ustawy z dnia 24 lipca 2015 r. o zmianie ustawy o podatku akcyzowym oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2015 r., poz. 1479) obowiązujący od 1 stycznia 2016 r. przepis art. 47 ust. 3a ustawy wskazuje jakie warunki należy spełnić, aby w składzie podatkowym mogły być magazynowane wyroby akcyzowe nieobjęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy oraz wyroby niebędące wyrobami akcyzowymi. Magazynowanie to będzie możliwe, jeżeli będą zachowane warunki określone w ust. 3, a ponadto sposób magazynowania będzie pozwalał na określenie ilości wyrobów akcyzowych nieobjętych procedurą zawieszenia poboru akcyzy i wyrobów niebędących wyrobami akcyzowymi, a ilość oraz rodzaj tych wyrobów będą określone w ewidencjach prowadzonych przez podmiot prowadzący skład podatkowy.

Zaznaczyć należy, że w art. 138a ust. 3 ustawy, ustawodawca posługuje się sformułowaniem „w szczególności” co oznacza, że zbiór danych które winny znaleźć się w ewidencji prowadzonej przez skład podatkowy nie jest ograniczony wyłącznie do danych określonych w pkt 1-7 art. 138a ust. 3 ustawy. W ewidencji prowadzonej przez skład podatkowy winny bowiem co do zasady znaleźć się wszelkie dane i zdarzenia, które pozwolą na precyzyjne określenie wyrobów (akcyzowych i nieakcyzowych) znajdujących się w składzie podatkowym i umożliwienie sprawowania kontroli nad tymi wyrobami.

Ponadto w § 3 pkt 5 lit. b rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie szczegółowych warunków dotyczących miejsca odbioru wyrobów akcyzowych oraz prowadzenia składu podatkowego, miejsce prowadzenia składu podatkowego powinno być wyposażone m.in. w urządzenia, maszyny, przyrządy, narzędzia, pojemniki lub naczynia umożliwiające określenie ilości wyrobów znajdujących się w składzie podatkowym. Mowa jest więc nie tylko o wyrobach akcyzowych znajdujących się w procedurze zawieszenia pobory akcyzy czy poza tą procedurą ale również o wyrobach nieakcyzowych.

Zauważyć również należy, ze przepisy ustawy w zakresie dotyczącym prowadzenia składu podatkowego wskazują na konieczność określenia rodzaju i zakresu działalności, która będzie prowadzona w składzie podatkowym. Każda zatem zmiana, która będzie miała wpływ na dane na podstawie których zostało wydane zezwolenie na prowadzenie składu podatkowego, będzie wymagała dokonania stosownych zmian w wydanym zezwoleniu i aktach weryfikacyjnych. Obowiązki te wynikają zatem już z uregulowań ustawy o podatku akcyzowym.

Wobec powyższego stwierdzić należy, że na terenie składu podatkowego jest możliwa produkcja innych wyrobów niż wyłącznie wyroby akcyzowe. W tym zakresie Organ podziela stanowisko Wnioskodawcy. Niemniej Organ nie podziela poglądu Spółki, że produkcja na terenie składu podatkowego wyrobów innych niż wyroby akcyzowe nie wymaga spełnia odrębnych warunków formalnych wynikających z regulacji akcyzowych, w szczególności obowiązku informowania właściwych organów o planowanej produkcji wyrobów nieakcyzowych i ujmowania tych zdarzeń w ewidencji prowadzonej przez skład podatkowy. Wszelkie bowiem zdarzenia mające miejsce w składzie podatkowym winny być ujęte w ewidencji składu podatkowego, a wszelkie zdarzenia i zmiany które będą miały wpływ na wydanie zezwolenia na prowadzenie składu podatkowe niosą za sobą konieczność informowania właściwego organu i spełnienia warunków formalnych dla jego wydania.

Tym samym oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy uznać należy je za nieprawidłowe.

Przedmiotowa interpretacja dotyczy wyłącznie zapytania Zainteresowanego tj. możliwości produkcji w składzie podatkowym wyrobów nieakcyzowych, prowadzenia ewidencji i konieczności powiadamiania odpowiednich organów w zakresie czynności mających miejsce w składzie podatkowym. Przedmiotowa interpretacja natomiast nie rozstrzyga jakie produkowane przez Wnioskodawcę wyroby spełniają definicję […].

Odnosząc się do powołanej interpretacji stwierdzić należy, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie (por. prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z 27 marca 2015 r. sygn. akt III SA/Łd 109/15).

Równocześnie przedmiotem powołanej interpretacji była możliwości realizacji celnej procedury uszlachetniania czynnego suszu tytoniowego o statusie celnym nieunijnym na terenie składu podatkowego. Przedmiotem interpretacji nie była natomiast analiza przepisów dotyczących prowadzenia ewidencji i konieczności powiadamiania odpowiednich organów w zakresie czynności mających miejsce w składzie podatkowym.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja została wydana w oparciu o zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku. Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.