Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-3.4010.109.2018.2.AN
z 11 maja 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 800), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 6 marca 2018 r. (data wpływu 13 marca 2018 r.), uzupełnionym 2 maja 2018 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy Spółka będąca uprawniona do korzystania ze zwolnienia podatkowego (będącego sumą dwóch limitów pomocy publicznej) na podstawie dwóch zezwoleń jest zobowiązana do prowadzenia jednej ewidencji i ustalania na jej podstawie dochodu opodatkowanego i zwolnionego z opodatkowania – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 marca 2018 r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy Spółka będąca uprawniona do korzystania ze zwolnienia podatkowego (będącego sumą dwóch limitów pomocy publicznej) na podstawie dwóch zezwoleń jest zobowiązana do prowadzenia jednej ewidencji i ustalania na jej podstawie dochodu opodatkowanego i zwolnionego z opodatkowania. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego pismem z 12 kwietnia 2018 r. Znak: 0111-KDIB1-3.4010.109.2018.1.AN, wezwano Wnioskodawcę do ich uzupełnienia. Uzupełnienia dokonano 2 maja 2018 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka z o.o. (dalej: „Spółka”, „Wnioskodawca”) jest Spółką działającą na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej z sektora produkcji spożywczo - farmaceutycznej, jako producent suplementów diety i zdrowej żywności, a także surowców do produkcji farmaceutycznej. Spółka otrzymała dwa Zezwolenia z 2009 r. (dalej: „Zezwolenie”), w jednej lokalizacji, tj. obie inwestycje zostały umiejscowione na tych samych nieruchomościach. Zakres rodzajów działalności prowadzonych w pierwszym Zezwoleniu obejmuje także zakres rodzajów działalności prowadzonych w drugim Zezwoleniu.

Spółka jest uprawniona do równoczesnego korzystania ze zwolnienia podatkowego będącego sumą dwóch limitów pomocy publicznej (wykorzystywanej chronologicznie). Jednocześnie jest zobowiązana do prowadzenia jednej ewidencji i ustalania na jej podstawie dochodu opodatkowanego i zwolnionego z opodatkowania.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Spółka będąca uprawniona do korzystania ze zwolnienia podatkowego (będącego sumą dwóch limitów pomocy publicznej) na podstawie dwóch Zezwoleń jest zobowiązana do prowadzenia jednej ewidencji i ustalania na jej podstawie dochodu opodatkowanego i zwolnionego z opodatkowania?

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka jest zobowiązana do prowadzenia ewidencji spełniającej wymogi z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 2343 z późn. zm., dalej: „updop”), czyli w sposób pozwalający m.in. na określenie kwoty dochodu zwolnionego z podatku dochodowego i/oraz podlegającego opodatkowaniu, niezależnie od liczby posiadanych zezwoleń strefowych. Spółka uznaje, że powinna dokonywać dyskontowania całej uzyskanej pomocy publicznej (tj. faktycznie otrzymanego zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie dwóch Zezwoleń łącznie, najpierw na dzień uzyskania pierwszego Zezwolenia, a po wyczerpaniu przysługującego w ramach pierwszego Zezwolenia limitu pomocy publicznej, na dzień wydania drugiego Zezwolenia.

Spółka jest zobowiązana do prowadzenia jednej, wspólnej ewidencji dla działalności zwolnionej prowadzonej na podstawie dwóch posiadanych przez nią Zezwoleń oraz odrębną ewidencji dla działalności podlegającej opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych. Ani bowiem przepisy regulujące prowadzenie działalności na terenie SSE, ani też przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie wymagają wyodrębniania wyniku podatkowego dla działalności gospodarczej prowadzonej w oparciu o każde z Zezwoleń z osobna - tak, aby odrębnie dla każdego Zezwolenia monitorować poziom wykorzystania dostępnego limitu.

Przedstawiony powyżej pogląd był wielokrotnie wyrażany w aktualnym i jednolitym orzecznictwie sądów administracyjnych. Poniżej przykładowe wyroki:

• WSA w Rzeszowie z 8 grudnia 2015 r., sygn. I SA/Rz 1035/15;
• WSA we Wrocławiu z 14 kwietnia 2016 r., sygn. I SA/Wr 70/16, z 16 czerwca 2016 r., sygn. I SA/Wr 447/16;
• WSA w Łodzi z 26 października 2016 r., sygn. I SA/Łd 646/16;
• WSA w Gorzowie Wlkp. z 3 listopada 2016 r., sygn. I SA/Go 314/16;
• WSA w Gliwicach z 7 marca 2017 r., sygn. I SA/Gl 1194/16 oraz
• NSA z 19 lipca 2016 r., sygn. II FSK 1849/14.
  
  

Także w interpretacji wydanej 6 kwietnia 2017 r., sygn. 2461-IBPB-1-3.4510.82.2017.l.IZ. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej potwierdził stanowisko, w świetle którego, w przypadku prowadzenia działalności na terenie Strefy, na podstawie więcej niż jednego zezwolenia strefowego (...) spółka będzie zobowiązana do prowadzenia jednej ewidencji spełniającej wymogi art. 9 ust. 1 updop, czyli w sposób zapewniający m.in. określenie kwoty dochodu mogącego podlegać zwolnieniu z podatku dochodowego od osób prawnych oraz podlegającego opodatkowaniu. W przepisach regulujących zasady kalkulacji wyniku podatkowego przedsiębiorcy strefowego brak jest bowiem wymogu dodatkowego podziału dochodów z działalności prowadzonej na terenie Strefy. Analogiczne stanowisko organy podatkowe zaprezentowały m.in. w następujących pismach:

• interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 3 lipca 2017 r., sygn. 0111- KDIB1-3.4010.150.2017.1.JKT, LEX nr 351383;
• interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 11 maja 2017 r., sygn. 0111- KDIB1-3.4010.53.2017.l.JKT, LEX nr 346403;
• interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 22 maja 2014 r., sygn. ILPB3/423- 103/14-3/JG,
• interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 12 czerwca 2014 r., sygn. ILPB3/423- 133/14-3/KS,
• interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 12 lutego 2014 r., sygn. ILPB3/423- 550/13-2/PR,
• interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 15 listopada 2013 r., sygn. IPTPB3/423-382/13-3/KJ,
• interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 21 sierpnia 2014 r., sygn. ITPB3/423- 228a/14/PST, LEX nr 239303.
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Specjalne strefy ekonomiczne są częścią terytorium kraju wyodrębnioną administracyjnie, na której możliwe jest prowadzenie działalności gospodarczej na preferencyjnych warunkach, a w szczególności korzystanie ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych lub podatku dochodowego od osób fizycznych, o czym stanowi art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 1010, z późn. zm.). Podstawą do korzystania ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym jest Zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej (art. 16 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych).

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 2343, z późn. zm., dalej: „updop”), wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Pomocą publiczną udzielaną przedsiębiorcy prowadzącemu działalność gospodarczą na terenie strefy jest niezapłacony przez tego przedsiębiorcę podatek obliczony od dochodu osiąganego wyłącznie z działalności prowadzonej na terenie strefy na podstawie właściwego Zezwolenia.

Zgodnie z art. 17 ust. 4 updop, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 34, przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy.

Z treści cytowanych wyżej przepisów art. 17 ust. 1 pkt 34 i ust. 4 updop wynika, że warunkiem korzystania z przedmiotowego zwolnienia jest uzyskanie dochodu z działalności gospodarczej, prowadzonej w zakresie przedmiotowym określonym w zezwoleniu, przy czym działalność gospodarcza ma być prowadzona na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

Zatem, pomocą publiczną udzielaną przedsiębiorcy prowadzącemu działalność gospodarczą na terenie specjalnej strefy ekonomicznej jest niezapłacony przez tego przedsiębiorcę podatek, obliczony od dochodu osiąganego wyłącznie z działalności prowadzonej na terenie strefy, na podstawie właściwego zezwolenia.

Z opisu stanu faktycznego wynika, że Spółka otrzymała dwa Zezwolenia z 2009 r. w jednej lokalizacji, tj. obie inwestycje zostały umiejscowione na tych samych nieruchomościach. Zakres rodzajów działalności prowadzonych w pierwszym Zezwoleniu obejmuje także zakres rodzajów działalności prowadzonych w drugim Zezwoleniu.

Wobec powyższego, Spółka wyraziła wątpliwość co do możliwości prowadzenia przez nią jednej, wspólnej ewidencji dochodów uzyskiwanych na podstawie dwóch posiadanych Zezwoleń na potrzeby rozliczenia podatku dochodowego.

W myśl art. 9 ust. 1 updop, podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, a także do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 16a-16m. Zasady prowadzenia tej ewidencji przez podatników określa ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 395, z późn. zm.).

Z powyższych przepisów wynika, że przedsiębiorca uzyskujący dochody korzystające ze zwolnienia przedmiotowego określonego w art. 17 ust. 1 pkt 34 updop, oraz podlegające opodatkowaniu, obowiązany jest zapewnić, by na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych możliwe było ustalenie odrębnego wyniku podatkowego dla działalności gospodarczej, z której dochód korzysta ze zwolnienia od opodatkowania oraz dla działalności, z której dochód podlega opodatkowaniu. Ww. przepisy nie nakazują natomiast, w przypadku prowadzenia działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie kilku zezwoleń, aby traktować je odrębnie. W związku z tym, Spółka może prowadzić jedną, wspólną ewidencję dochodów uzyskiwanych na podstawie dwóch zezwoleń na potrzeby rozliczenia dochodu opodatkowanego i dochodu zwolnionego z opodatkowania.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie sposobu prowadzenia ewidencji rachunkowej należy uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2017 r., poz. 1369 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.