Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-2.4011.150.2018.2.AK
z 10 maja 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 8 marca 2018 r. (data wpływu 8 marca 2018 r.) uzupełnionym pismem z dnia 4 kwietnia 2018 r. (data wpływu 4 kwietnia 2018 r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie organu Nr 0114-KDIP3-2.4011.150.2018.1.AK z dnia 29 marca 2018 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania otrzymanej spłaty z tytułu podziału majątku małżonków - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 marca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania otrzymanej spłaty z tytułu podziału majątku małżonków.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 27.12.2016 r. Sąd Rejonowy wydał postanowienie w sprawie o podział majątku wspólnego, w którym postanowił ustalić, że w skład majątku wspólnego byłych małżonków wchodzą składniki majątkowe o łącznej wartości 204 909,21 zł. Postanowieniem tym dokonał podziału majątku wspólnego w ten sposób, że składniki majątkowe o wartości 10 004,33 zł przyznał na rzecz Wnioskodawczyni zaś składniki majątkowe o wartości 194 904,88 zł przyznał na rzecz byłego małżonka Wnioskodawczyni. Ponadto zasądzono od byłego małżonka na rzecz Wnioskodawczyni tytułem dopłaty kwotę 92 450,27 zł w dwóch ratach: pierwsza rata w wysokości 50 000,00 zł płatna w terminie sześciu miesięcy od uprawomocnienia się postanowienia, wraz odsetkami za opóźnienie w przypadku uchybienia terminowi płatności, a druga rata w wysokości 42 450,27 zł płatna w terminie trzech lat od uprawomocnienia się postanowienia wraz z odsetkami opóźnienie w przypadku uchybienia terminowi płatności. Pierwsza rata została zapłacona w dniu 07.12.2017 r. Podział majątku wspólnego był konsekwencją wcześniej orzeczonego rozwodu.

Pismem z dnia 29 marca 2018 r. Nr 0114-KDIP3-2.4011.150.2017.1.AK (data doręczenia 30 marca 2018 r.) wezwano Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania poprzez:

• wskazanie i uzupełnienie danych identyfikacyjnych Wnioskodawczyni zgodnie z wzorem wniosku ORD-IN:
  

• wskazanie adresu zamieszkania Wnioskodawczyni,
  

• jakiego podatku dotyczy złożony przez Wnioskodawczynię wniosek,
  

• określenie statusu Wnioskodawcy: podatnik, płatnik, inkasent, osoba trzecia w rozumieniu art. 110-117a Ordynacji podatkowej, inny,
  

• określenie organu podatkowego właściwego dla Wnioskodawcy ze względu na sprawę będącą przedmiotem interpretacji indywidualnej (nazwa i adres organu podatkowego – Naczelnika Urzędu Skarbowego),
  

• wskazanie, czy wniosek dotyczy zaistniałego stanu faktycznego, czy zdarzenia przyszłego,
  

• uzupełnienie danych o wysokości, sposobie uiszczenia i zwrotu opłaty oraz numery kont bankowych: sposób zwrotu nienależnej opłaty (zwrot na rachunek bankowy Nr …., zwrot przekazem pocztowym na adres zamieszkania Wnioskodawcy, zwrot przekazem pocztowym na adres do korespondencji),
  

• uzupełnienie informacji poprzez złożenie oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej,
  

• przedstawienie własnego stanowiska w sprawie adekwatne do zadanych pytań tj. „Czy spłatę tę mam traktować jako dochód?, Czy powinnam go wykazać w zeznaniu podatkowym?, Czy powinnam uiścić od tej spłaty podatek?”.
  
  
  

Pismem z dnia 4 kwietnia 2018 r. (data nadania 4 kwietnia 2018 r.) Wnioskodawczyni uzupełniła wniosek w wyznaczonym terminie, co zostało przedstawione w treści interpretacji.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy spłatę Wnioskodawczyni ma traktować jako dochód?
2. Czy Wnioskodawczyni powinna wykazać w zeznaniu podatkowym otrzymaną spłatę?
3. Czy Wnioskodawczyni powinna uiścić od tej spłaty podatek?
   
   

Zdaniem Wnioskodawczyni,

Ad. 1) Spłata otrzymana od byłego męża nie jest dochodem w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Kwoty otrzymane od byłego męża w dwóch ratach z tytułu podziału wspólnego majątku małżonków w wyniku ustania małżeńskiej wspólności majątkowej przez rozwód nie podlegają temu podatkowi.

Ad. 2) Zdaniem podatnika otrzymana spłata od byłego męża nie podlega wykazaniu w żadnym zeznaniu podatkowym.

Ad 3) Zdaniem podatnika otrzymana spłata od byłego męża nie podlega opodatkowaniu PIT gdyż nie jest objęta zakresem przedmiotowym ustawy.

Jak stanowi art. 2 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów z tytułu podziału wspólnego majątku małżonków w wyniku ustania lub ograniczenia małżeńskiej wspólności majątkowej oraz przychodów z tytułu wyrównania dorobków po ustaniu rozdzielności majątkowej małżonków lub śmierci jednego z nich.

Według art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Jak stanowi art. 11 ust. 1 tej usuwy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Ponadto zgodnie z art. 31 par. 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy usuwy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków. Powstały ustrój majątkowy trwa, co do zasady, do ustania lub unieważnienia małżeństwa albo orzeczenia separacji. Ustanie wspólności ustawowej kreuje prawo małżonków do majątku wspólnego na zasadzie współwłasności w częściach ułamkowych, które z reguły jest stanem przejściowym i prowadzi do podziału tego majątku. Zgodnie z art. 1037 Kodeksu cywilnego w związku z art. 46 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego podział majątku wspólnego może nastąpić bądź na mocy umowy między małżonkami, bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek z małżonków.

Z literalnego brzmienia przepisu art. 2 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że wyłączeniu spod działania przepisów tej ustawy podlegają przychody z tytułu podziału wspólnego majątku małżonków w wyniku ustania małżeńskiej wspólności majątkowej, jak również przychody z tytułu wyrównania dorobków po ustaniu rozdzielności majątkowej małżonków lub śmierci jednego z nich. Podział majątku wspólnego małżonków jest instytucją typową dla prawa rodzinnego i opiekuńczego. Podział majątku wspólnego małżonków, wykazuje cechy odrębne od zniesienia współwłasności, unormowanego w Kodeksie cywilnym, i w związku z tym nie może być traktowany jako zniesienie współwłasności wymienione w art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 200 z późn. zm) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Przychodami stosownie do art. 11 ust. 1 ww. ustawy, są z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że 27.12.2016 r. Sąd Rejonowy w C wydał postanowienie w sprawie o podział majątku wspólnego, w którym postanowił ustalić, że w skład majątku wspólnego byłych małżonków wchodzą składniki majątkowe o łącznej wartości 204 909,21 zł. Postanowieniem tym dokonał podziału majątku wspólnego. Zasądzono od byłego małżonka na rzecz Wnioskodawczyni tytułem dopłaty kwotę 92 450,27 zł w dwóch ratach wraz z odsetkami za opóźnienie w przypadku uchybienia terminowi płatności. Pierwsza rata została zapłacona w dniu 07.12.2017 r. Podział majątku wspólnego był konsekwencją wcześniej orzeczonego rozwodu.

Odnosząc się do powyższego wskazać należy, iż stosunki majątkowe miedzy małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. 2017 r. poz. 682 ze zm.). W szczególności, zgodnie z art. 31 § 1 Kodeksu, z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nie objęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków. Cechą charakterystyczną tego typu współwłasności jest to, iż niemożliwe jest ustalenie wielkości udziału małżonków we współwłasności (współwłasność bezudziałowa) oraz żaden z małżonków w czasie jej trwania nie może rozporządzać swymi prawami do majątku wspólnego. Dopiero z chwilą ustania małżeństwa wspólność ta ulega przekształceniu. Z chwilą ustania wspólności ustawowej małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym stanowiącym ich dorobek (art. 501 Kodeksu). Następnie małżonkowie mogą zdecydować o sposobie podziału majątku wspólnego.

Wracając na grunt ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazać należy, że stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 5 tej ustawy, jej przepisów nie stosuje się do przychodów z tytułu podziału wspólnego majątku małżonków w wyniku ustania lub ograniczenia małżeńskiej wspólności majątkowej oraz przychodów z tytułu wyrównania dorobków po ustaniu rozdzielności majątkowej małżonków lub śmierci jednego z nich.

Z literalnego brzmienia powołanego przepisy wynika zatem, iż wyłączeniu spod działania przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlegają przychody z tytułu podziału wspólnego majątku małżonków w wyniku ustania małżeńskiej wspólności majątkowej, tj. należność główna bez odsetek.

Mając na uwadze powyższe, otrzymana spłata od byłego męża z tytułu podziału wspólnego majątku małżonków nie stanowi dochodu Wnioskodawczyni, w związku z powyższym nie podlega rozliczeniu podatkowemu i Wnioskodawczyni nie jest zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego z tytułu otrzymanej spłaty.

Mając powyższe na względzie stanowisko Wnioskodawczyni uznano za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.