Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT3.4011.185.2018.1.WR
z 14 maja 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 23 marca 2018 r. (data wpływu 28 marca 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wniesienia wkładu niepieniężnego do spółki komandytowej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 marca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wniesienia wkładu niepieniężnego do spółki komandytowej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W grudniu 2009 r. Wnioskodawca, jako osoba prywatna kupił działkę o funkcji mieszkalnej. Zakup działki nie był opodatkowany podatkiem od towarów i usług VAT ze względu na fakt, iż zakupu dokonano od Agencji Nieruchomości Rolnych. Transakcja kupna zwolniona była z podatku VAT, przy nabyciu nie doliczono podatku VAT.

Przedmiotowa działka o numerze 152/23 położona jest w mieście., dla działki tej gmina posiada następujące ustalenia: "obszar zabudowy i towarzyszącego zagospodarowania o wiodącej funkcji: 1. mieszkalno-usługowej, 2. występowanie zespołów zabudowy w ewidencji konserwatorskiej" - zgodnie z zaświadczeniem Burmistrza. Dla przedmiotowego terenu brak jest obowiązującego planu zagospodarowania przestrzennego.

Zgodnie z aktem notarialnym zakupu, na działce znajdują się następujące budynki i budowle: budynek administracyjno-biurowy, stodoła mieszalni, budynek gospodarczy, transformator, waga samochodowa. Budynek ma charakter usługowy.

Zakupiona działka w grudniu 2009 r., zgodnie ze złożonym przez Wnioskodawcę oświadczeniem, została wprowadzona do działalności gospodarczej, którą Wnioskodawca prowadzi na własne nazwisko (działalność osoby fizycznej). Działalność polegająca na sprzedaży paliw prowadzona jest od 2004 r. Z tytułu prowadzonej działalności Wnioskodawca jest podatnikiem podatku VAT; działalność opodatkowana jest 19% podatkiem liniowym, a Wnioskodawca prowadzi księgi rachunkowe.

Budynek znajdujący się na terenie przedmiotowej działki został wprowadzony do środków trwałych firmy w grudniu 2009 r. i tylko on podlegał amortyzacji. Zamortyzowana wartość środka trwałego (budowle na działce) wyniosła około 15% jego wartości początkowej. Przedmiotowa nieruchomość została jedynie wprowadzona do ewidencji środków trwałych, nie zostały na niej poczynione żadne inwestycje. Do prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca wprowadził wszystkie składniki tj. grunt oraz budowle.

W marcu 2016 r. Wnioskodawca wycofał nieruchomość wraz z budynkiem ze środków trwałych swojej działalności gospodarczej.

Obecnie Wnioskodawca w związku z założoną w 2018 r. spółką komandytową, w której jest komandytariuszem, wprowadza do spółki komandytowej jako wkład niepieniężny – w postaci aportu - przedmiotową działkę, która na dzień złożenia niniejszego wniosku stanowi jego prywatną własność.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy w sytuacji wniesienia do spółki wkładu niepieniężnego (aportu) ww. działki powstanie obowiązek zapłaty przez Wnioskodawcę podatku dochodowego?
2. W przypadku, gdy wystąpi obowiązek zapłaty podatku dochodowego, w jakiej wysokości będzie to opodatkowanie (jaki procent) oraz od jakiej podstawy będzie ono liczone, w sytuacji gdy działka zgodnie z aktem notarialnym zakupiona została za cenę: x zł, a jej rzeczywista wartość rynkowa wniesiona do spółki komandytowej wynosi y zł?

Zdaniem Wnioskodawcy, konieczność zapłaty podatku dochodowego w przedstawionej powyżej sprawie nie wystąpi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

W myśl art. 3 ustawy z dnia 15 września 2000 roku – Kodeks spółek handlowych (t. j. Dz. U. z 2017 r., poz. 1577) przez umowę spółki handlowej wspólnicy albo akcjonariusze zobowiązują się dążyć do osiągnięcia wspólnego celu przez wniesienie wkładów oraz, jeżeli umowa albo statut spółki tak stanowi, przez współdziałanie w inny określony sposób.

Zgodnie z art. 4 § 1 ww. ustawy, spółką osobową jest spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa i spółka komandytowo – akcyjna.

Stosownie do art. 8 Kodeksu spółek handlowych, spółka osobowa może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana. Nie ma jednak, w świetle uregulowań ww. Kodeksu, osobowości prawnej.

Pojęcie wkładu do spółki osobowej uregulowane zostało w art. 48 § 2 ustawy Kodeks spółek handlowych. Wynika z niego, że wkład wspólnika może polegać na przeniesieniu lub obciążeniu własności rzeczy lub innych praw, a także na dokonaniu innych świadczeń na rzecz spółki. Udział kapitałowy wspólnika odpowiada wartości rzeczywiście wniesionego wkładu (art. 50 § 1 Kodeksu spółek handlowych).

Zgodnie z generalną zasadą wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2018 r., poz. 200, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 21 ust. 1 pkt 50b ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są przychody z tytułu przeniesienia własności składników majątku będących przedmiotem wkładu niepieniężnego (aportu) wnoszonych do spółki niebędącej osobą prawną, w tym wnoszonych do takiej spółki składników majątku otrzymanych przez podatnika w następstwie likwidacji spółki niebędącej osobą prawną bądź wystąpienia z takiej spółki.

Przy czym, jak stanowi art. 5a ust. 1 pkt 26 omawianej ustawy, ilekroć jest w niej mowa o spółce niebędącej osobą prawną, oznacza to spółkę inną niż określona w pkt 28.

Zgodnie z brzmieniem ust. 1 pkt 28 ww. artykułu, przez spółkę należy rozumieć:

1. spółkę posiadającą osobowość prawną, w tym także spółkę zawiązaną na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 2157/2001 z dnia 8 października 2001 r. w sprawie statutu spółki europejskiej (SE) (Dz. Urz. WE L 294 z 10.11.2001, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 6, t. 4, str. 251),
2. spółkę kapitałową w organizacji,
3. spółkę komandytowo-akcyjną mającą siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
4. spółkę niemającą osobowości prawnej mającą siedzibę lub zarząd w innym państwie, jeżeli zgodnie z przepisami prawa podatkowego tego innego państwa jest traktowana jak osoba prawna i podlega w tym państwie opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania;

A zatem, spółką niebędącą osobą prawną - do której odnosi się zwolnienie przedmiotowe z cytowanego art. 21 ust. 1 pkt 50b - jest również spółka komandytowa.

Analizując treść przywołanych uregulowań prawnych zaznaczyć należy, że wniesienie do spółki osobowej wkładu niepieniężnego skutkuje przeniesieniem własności rzeczy lub prawa będącego przedmiotem wkładu na spółkę. Nie powoduje jednak przyrostu majątkowego po stronie wnoszącej go osoby. Aby można było bowiem mówić o odpłatnym zbyciu składników majątku, zbywca powinien w zamian otrzymać ekwiwalent swojego świadczenia – w postaci zapłaty ceny nabycia. W zamian za wniesiony wkład wspólnik spółki osobowej objęty zostaje natomiast jedynie ogółem praw i obowiązków związanych ze swoim uczestnictwem w tej spółce. Otrzymuje prawo do udziału w zyskach i stratach spółki oraz do wpływania na jej działalność. Prawa te, mimo że istotnie posiadają wartość materialną, nie stanowią jednak ceny nabycia.

Wniesienie wkładu niepieniężnego do spółki niebędącej osobą prawną (w tym komandytowej) jest zatem operacją neutralną podatkowo, co znajduje dodatkowe potwierdzenie w treści przywołanego wcześniej art. 21 ust. 1 pkt 50b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie więc z wolą ustawodawcy wyrażoną w tym przepisie, wniesienie do spółki komandytowej aportu w postaci przedmiotowej nieruchomości nie skutkuje dla Wnioskodawcy obowiązkiem zapłaty podatku dochodowego.

Mając powyższe na względzie, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania pierwszego należy uznać za prawidłowe, wobec czego odstąpiono od udzielenia odpowiedzi na pytanie drugie.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.