2018.05.16 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-3.4012.198.2018.1.KB
z 16 maja 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 21 marca 2018 r. (data wpływu 26 marca 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia kwoty nabycia przy stosowaniu procedury VAT marża – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 marca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia kwoty nabycia przy stosowaniu procedury VAT marża.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresu handlu używanymi samochodami. Wnioskodawca nabywa pojazdy używane z terytorium Niemiec m.in. poprzez portal aukcyjny w celu ich dalszej odsprzedaży.

Właścicielem i sprzedawcą oferowanych przez portal samochodów jest zagraniczna spółka – czynny podatnik VAT UE.

Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zakupione samochody stanowią towar używany w rozumieniu art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku od towarów i usług (dalej: ustawy o VAT) oraz nabywane są od podmiotu wymienionego w art. 120 ust. 10 pkt 5 ustawy o VAT, tj. od podatnika podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana podatkiem od wartości dodanej na zasadach odpowiadającym regulacjom zawartym w ust. 4 i ust. 5, a nabywca posiada dokumenty jednoznacznie potwierdzające nabycie towarów na tych zasadach.

Na potwierdzeniu zakupu, podany jest numer rachunku, na który należy uiścić opłatę za wylicytowany samochód wraz z kosztem poszczególnych dodatkowych usług związanych z jego zakupem, a mianowicie:

opłata za przygotowanie i wydanie dokumentów dotyczących samochodu;
opłata aukcyjna.

Wnioskodawca nie zamawia od sprzedawcy dodatkowych usług, są one nierozerwalnie związane z transakcją główną, tj. zakupem samochodu. Jako ściśle z nim powiązane stanowią nierozłączną część transakcji i nie można z nich zrezygnować.

Wobec powyższego, nie ma do czynienia z odrębnym przedmiotem opodatkowania tylko z częścią składową świadczenia złożonego i dominującego jakim jest zakup samochodu.

Do opisanego powyżej potwierdzenia zakupu, po wylicytowaniu samochodu Wnioskodawca dopiero po kilku dniach otrzymuje trzy faktury, na których wylicytowana wcześniej cena samochodu jest podzielona na odrębne transakcje zakupu:

towar-samochód (procedura VAT marża),
opłata aukcyjna (procedura odwrotne obciążenie),
dokumenty przewozowe (procedura odwrotne obciążenie).

Każda faktura posiada ten sam numer rachunku bankowego, na który Wnioskodawca obowiązany jest uiścić zapłatę. Fakturę za opłatę aukcyjną wystawia Spółka B; fakturę za samochód wystawia spółka C, a fakturę za dokumenty przewozowe wystawia Spółka D.

Wnioskodawca pragnie podkreślić, że podmioty działają w ramach jednej grupy X (zwane dalej: Spółkami z Grupy).

Suma wszystkich kwot podanych na fakturach stanowi łączną wylicytowaną przez Wnioskodawcę cenę zakupu samochodu, przy czym wartość samochodu określona na fakturze w skrajnych przypadkach stanowi mniej niż 50% wylicytowanej ceny zakupu, a reszta to wymienione opłaty dodatkowe.

Przy sprzedaży w Polsce zakupionych w ten sposób samochodów używanych Wnioskodawca zamierza stosować procedurę szczególną, określoną w art. 120 ust. 4 ustawy, tj. opodatkowanie marży.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy przy obliczaniu podstawy opodatkowania oraz kwoty należnego podatku od towarów i usług, w sytuacji opisanej w zdarzeniu przyszłym, przy zastosowaniu procedury opodatkowania marży, Wnioskodawca jest obowiązany do zaliczenia do „kwoty nabycia”, wartości opłat dodatkowych (związanych z opłatą aukcyjną i dokumentami przewozowymi samochodu), składających się na wylicytowaną cenę zakupu samochodu?

Zdaniem Wnioskodawcy, przy obliczaniu podstawy opodatkowania oraz kwoty należnego podatku od towarów i usług, w sytuacji opisanej w zdarzeniu przyszłym, przy zastosowaniu procedury opodatkowania marży, będzie on obowiązany do zaliczenia do „kwoty nabycia”, wartości opłat dodatkowych (związanych z opłatą aukcyjną i dokumentami przewozowymi samochodu), składających się na wylicytowaną cenę zakupu samochodu.

Zdaniem Wnioskodawcy, podstawa opodatkowania przy zastosowaniu procedury opodatkowania marży, oprócz zakupu samochodu powinna także uwzględniać koszty związane z opłatami dodatkowymi, dotyczącymi samochodu, a mianowicie: opłatę aukcyjną oraz dokumenty przewozowe.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż powinien w procesie ustalania ceny nabycia uwzględniać ww. opłaty uiszczane na rzecz dostawcy towaru, gdyż ich niedoliczenie może skutkować zaniżeniem realnych obciążeń, które ciążą na Wnioskodawcy każdorazowo w przypadku zakupu samochodu.

Zaznaczyć należy, iż samochody kupowane na zagranicznym portalu aukcyjnym w odróżnieniu od realiów polskich portali aukcyjnych, stanowią wyłączną własność rzeczonych portali aukcyjnych, a wszelkie prawa od pierwotnych właścicieli zostały przeniesione na ww. serwisy aukcyjne przed wystawieniem przez nie ofert sprzedaży samochodów w formie aukcji. Potwierdzeniem powyższej tezy jest również konieczność przekazywania przez kupującego – Wnioskodawcę, opłaty za zakupiony samochód poprzez przelanie kwoty należnej z tytułu nabycia samochodu, a także wynikającej z pozostałych ww. opłat na jedno i to samo konto bankowe sprzedającego.

Dla potrzeb procedury „VAT-marża”, przez kwotę nabycia Wnioskodawca rozumie wszystko to, co stanowi wynagrodzenie, które pierwotny sprzedawca towaru używanego otrzymał od podatnika (nabywcy). Ponadto, Wnioskodawca przyjmuje, iż kwota nabycia to cena, którą podatnik zapłacił dostawcy towaru, a która to obejmuje wszystkie koszty związane bezpośrednio z transakcją, a więc poza fakturą dokumentującą zakup samochodu, również faktury za opłaty dodatkowe związane bezpośrednio z każdym konkretnym kupowanym samochodem.

Zgodnie z art. 120 ust. 4 ustawy – w przypadku podatnika dokonującego dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków nabytych uprzednio przez tego podatnika w ramach prowadzonej działalności, w celu odprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę między kwotą sprzedaży a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku.

Przez kwotę sprzedaży – w myśl art. 120 ust. 1 pkt 5 ustawy – rozumie się całkowitą kwotę, którą podatnik otrzymał lub ma otrzymać z tytułu dostawy towarów od nabywcy lub osoby trzeciej, wliczając w to otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty bezpośrednio związane z tą dostawą, podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze oraz koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, którymi podatnik obciąża nabywcę, z wyłączeniem kwot, o których mowa w art. 29a ust. 7.

Natomiast przez kwotę nabycia rozumie się wszystkie składniki wynagrodzenia, o których mowa w pkt 5, które dostawca towarów otrzymał lub ma otrzymać od podatnika – art. 120 ust. 1 pkt 6 ustawy.

Dla potrzeb stosowania szczególnej procedury w zakresie dostawy towarów używanych ustawodawca w art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy określił, że przez towary używane rozumie się ruchome dobra materialne nadające się do dalszego użytku w ich aktualnym stanie lub po naprawie, inne niż określone w pkt 1-3 oraz inne niż metale szlachetne lub kamienie szlachetne (CN 7102, 7103, 7106, 7108, 7110, 7112), (PKWiU 24.41.10.0, 24.41.20.0, ex 24.41.30.0, ex 32.12.11.0, ex 32.12.12.0 i 38.11.58.0).

Towarami używanymi są zatem te dobra ruchome, które wcześniej zostały choć raz użyte, lecz nadają się do wielokrotnego wykorzystania (nie ulegają zużyciu po jednokrotnym użytku).

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług przewidują zatem stosowanie szczególnej procedury opodatkowania dostawy – między innymi – towarów używanych, polegającej na opodatkowaniu marży. Jest to wyjątek od ogólnej reguły opodatkowania obrotu, czyli kwoty stanowiącej zapłatę z tytułu sprzedaży, pomniejszonej o kwotę należnego podatku. Ta szczególna procedura dotyczy jednak tylko dostawy towarów używanych, które podatnik nabył od określonej kategorii podmiotów. Należy podkreślić, że do stosowania szczególnej procedury opodatkowania marżą uprawnieni są podatnicy, którzy dokonują dostawy towarów nabytych w okolicznościach wymienionych w art. 120 ust. 10 ustawy.

I tak, stosownie do art. 120 ust. 10 pkt 5 ustawy o VAT – przepisy ust. 4 i 5 dotyczą dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków, które podatnik nabył od podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana podatkiem od wartości dodanej na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w ust. 4 i 5, a nabywca posiada dokumenty jednoznacznie potwierdzające nabycie towarów na tych zasadach.

Powyższe regulacje wskazują, że dla potrzeb zastosowania procedury marży, przez kwotę nabycia należy rozumieć wszystko, co stanowi wynagrodzenie, które pierwotny sprzedawca towaru używanego otrzymał od podatnika (nabywcy).

Należy zauważyć, iż formułując w art. 120 ustawy szczególne procedury w zakresie dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich i antyków, ustawodawca, określając w ust. 4 tego artykułu podstawę opodatkowania, posłużył się sformułowaniem „kwota nabycia”.

Jak wskazano powyżej, przez kwotę nabycia należy rozumieć wszystko, co stanowi wynagrodzenie, które pierwotny sprzedawca towaru otrzymał od podatnika (nabywcy). Tak rozumiana cena towaru (kwota nabycia) obejmuje wszystkie koszty związane z transakcją, jeżeli nabywca towaru (kupujący) ponosi ciężar tych opłat płacąc za nie dostawcy. Do kwoty nabycia, o której mowa wyżej, nie mogą zostać zaliczone koszty, które nie zostały zapłacone i nie są należne dostawcy towaru.

Jak wynika z opisu sprawy, Wnioskodawca otrzymuje faktury za dokumenty przewozowe oraz opłatę aukcyjną, wystawiane przez podmioty działające w ramach jednej grupy X.

W świetle obowiązujących przepisów prawa oraz przedstawionego zdarzenia przyszłego Wnioskodawca jest zdania, iż przy sprzedaży przedmiotowych samochodów będzie miał prawo zastosować procedurę opodatkowania w systemie „VAT marża”. Tym samym określając podstawę opodatkowania (marżę) powinien wyliczyć różnicę między całkowitą kwotą, którą ma zapłacić nabywca towaru, a kwotą nabycia (zapłaconą przez Wnioskodawcę Spółkom z Grupy), pomniejszoną o kwotę podatku od towarów i usług.

Zatem, Wnioskodawca ustalając wartość nabycia przedmiotowych samochodów winien uwzględnić kwotę nabycia samochodu, którą Wnioskodawca zapłacił Spółkom z Grupy za zakup samochodu wraz z opłatami wynikającymi z faktur za opłaty aukcyjne oraz za przygotowanie i wydanie dokumentów dotyczących samochodu, zwiększając tym samym kwotę nabycia, o której mowa w art. 120 ust. 1 pkt 6 ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.) – zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
eksport towarów;
import towarów na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy – przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez „podatników” w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

Na mocy art. 120 ust. 4 ustawy – w przypadku podatnika dokonującego dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków nabytych uprzednio przez tego podatnika w ramach prowadzonej działalności, w celu odprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę między kwotą sprzedaży a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku.

Jak stanowi art. 120 ust. 1 pkt 5 ustawy – przez kwotę sprzedaży rozumie się całkowitą kwotę, którą podatnik otrzymał lub ma otrzymać z tytułu dostawy towarów od nabywcy lub osoby trzeciej, wliczając w to otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty bezpośrednio związane z tą dostawą, podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze oraz koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, którymi podatnik obciąża nabywcę, z wyłączeniem kwot, o których mowa w art. 29a ust. 7.

Towarami używanymi są zatem te dobra ruchome, które wcześniej zostały choć raz użyte, lecz nadają się do wielokrotnego wykorzystania (nie ulegają zużyciu po jednokrotnym użytku).

Ta szczególna procedura dotyczy jednak tylko dostawy towarów używanych, które podatnik nabył od określonej kategorii podmiotów. Należy podkreślić, że do stosowania szczególnej procedury opodatkowania marżą uprawnieni są podatnicy, którzy dokonują dostawy towarów nabytych w okolicznościach wymienionych w art. 120 ust. 10 ustawy.

I tak, stosownie do art. 120 ust. 10 ustawy – przepisy ust. 4 i 5 dotyczą dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków, które podatnik nabył od:

osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, niebędącej podatnikiem, o którym mowa w art. 15, lub niebędącej podatnikiem podatku od wartości dodanej;
podatników, o których mowa w art. 15, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;
podatników, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana zgodnie z ust. 4 i 5;
podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;
podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana podatkiem od wartości dodanej na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w ust. 4 i 5, a nabywca posiada dokumenty jednoznacznie potwierdzające nabycie towarów na tych zasadach.

Należy zauważyć, że formułując w art. 120 ustawy szczególne procedury w zakresie dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich i antyków, ustawodawca, określając w ust. 4 tego artykułu podstawę opodatkowania, posłużył się sformułowaniem „kwota nabycia”.

Dla potrzeb zastosowania procedury marży, przez kwotę nabycia należy rozumieć wszystko, co stanowi wynagrodzenie, które pierwotny sprzedawca towaru używanego otrzymał od podatnika (nabywcy).

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że Wnioskodawca określając podstawę opodatkowania (marżę) powinien wyliczyć różnicę między całkowitą kwotą, którą ma zapłacić nabywca towaru, a kwotą nabycia (zapłaconą przez Wnioskodawcę pierwotnemu sprzedawcy), pomniejszoną o kwotę podatku od towarów i usług.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresu handlu używanymi samochodami. Jest on zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Nabywa on pojazdy używane z terytorium Niemiec m.in. poprzez portal aukcyjny w celu ich dalszej odsprzedaży. Właścicielem i sprzedawcą oferowanych przez portal samochodów jest zagraniczna spółka – czynny podatnik VAT UE.

Zakupione samochody stanowią towar używany w rozumieniu art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy oraz nabywane są od podmiotu wymienionego w art. 120 ust. 10 pkt 5 ustawy.

Wnioskodawca dokonuje licytacji samochodu na aukcji internetowej, a następnie otrzymuje potwierdzenie zakupu od Spółki operacyjnej A, która jest właścicielem i sprzedawcą oferowanych przez portal samochodów. Na potwierdzeniu zakupu, podany jest numer rachunku, na który należy uiścić opłatę za wylicytowany samochód wraz z kosztem poszczególnych dodatkowych usług związanych z jego zakupem, a mianowicie opłatę za przygotowanie i wydanie dokumentów dotyczących samochodu oraz opłatę aukcyjną.

towar-samochód (procedura VAT marża),
opłata aukcyjna (procedura odwrotne obciążenie),
dokumenty przewozowe (procedura odwrotne obciążenie).

Przy sprzedaży w Polsce zakupionych w ten sposób samochodów używanych Wnioskodawca zamierza stosować procedurę szczególną, określoną w art. 120 ust. 4 ustawy, tj. opodatkowanie marży.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia kwoty nabycia w związku ze sprzedażą przez niego wylicytowanego na aukcji internetowej samochodu przy zastosowaniu procedury VAT marża.

Jak wskazano powyżej, przez kwotę nabycia należy rozumieć wszystko, co stanowi wynagrodzenie, które pierwotny sprzedawca towaru otrzymał od podatnika (nabywcy). Tak rozumiana cena towaru (kwota nabycia) obejmuje wszystkie koszty związane z transakcją, jeżeli nabywca towaru (kupujący) ponosi ciężar tych opłat płacąc za nie sprzedawcy. Do kwoty nabycia, o której mowa wyżej, nie mogą zostać zaliczone koszty, które nie zostały zapłacone i nie są należne sprzedawcy towaru.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca otrzyma osobne faktury – za opłatę aukcyjną oraz za dokumenty przewozowe – wystawione przez inne podmioty niż sprzedawca samochodu. Fakt, że Wnioskodawca ww. należności, tj. za samochód, za opłatę aukcyjną oraz za dokumenty przewozowe wpłaci na ten sam numer rachunku bankowego nie zmienia podmiotów, wobec których Wnioskodawca będzie zobowiązany zapłacić te należności. Należności z tytułu opłaty aukcyjnej i dokumentów przewozowych będą przysługiwały tym innym podmiotom, a nie pierwotnemu sprzedawcy samochodu, co potwierdzają faktury wystawione przez różne podmioty. W związku z powyższym nie będą mogły one zwiększać kwoty nabycia, o której mowa w art. 120 ust. 1 pkt 6 ustawy. Bez znaczenia pozostaje również to, że podmioty te działają w ramach jednej Grupy. Podmioty te są odrębnymi podatnikami podatku i samodzielnie wystawiają faktury za świadczone przez siebie usługi.

Mając na uwadze obowiązujące przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że Wnioskodawca przy określeniu kwoty nabycia przedmiotowego samochodu winien uwzględnić wynagrodzenie zapłacone i należne sprzedawcy samochodu, tj. kwotę nabycia samochodu. Natomiast należności za usługi związane z jego zakupem, tj. opłatę aukcyjną oraz dokumenty przewozowe, które będą należne innym podmiotom, a nie pierwotnemu sprzedawcy samochodu nie będą stanowiły elementów kwoty nabycia samochodu, o której mowa w art. 120 ust. 1 pkt 6 ustawy.

Podsumowując, Wnioskodawca obliczając podstawę opodatkowania oraz kwotę podatku należnego, przy zastosowaniu procedury opodatkowania marży dla sprzedaży samochodu używanego, nie będzie uprawniony do zaliczenia do „kwoty nabycia”, wartości opłat dodatkowych (związanych z opłatą aukcyjną i dokumentami przewozowymi samochodu).

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin