Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP2-2.4010.127.2018.1.AG
z 14 maja 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 19 marca 2018 r. (data wpływu 19 marca 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zakończenia roku podatkowego na moment podziału przez wydzielenie – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 marca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zakończenia roku podatkowego na moment podziału przez wydzielenie.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest operatorem telekomunikacyjnym świadczącym usługi telekomunikacyjne.

Wspólnik Wnioskodawcy planuje dokonać podziału Wnioskodawcy poprzez wydzielenie do innej spółki kapitałowej (dalej: „Spółka Infrastrukturalna”) materialnych i niematerialnych składników majątku stanowiących na moment podziału zorganizowaną część przedsiębiorstwa (zorganizowana część przedsiębiorstwa, dalej: „ZCP”; majątek wydzielany, dalej: „Dział Wydzielany”) w rozumieniu przepisów podatkowych.

Jednocześnie, w związku z przeprowadzonym podziałem przez wydzielenie w Spółce pozostanie majątek służący do realizacji zadań gospodarczych, w szczególności do świadczenia usług telekomunikacyjnych. Pozostający u Wnioskodawcy majątek będzie stanowił przedsiębiorstwo (dalej: „Majątek Pozostający”) w rozumieniu przepisów podatkowych.

Podział przez wydzielenie zostanie dokonany w trybie art. 529 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2017 r., poz. 1577 ze zm.). W następstwie podziału przez wydzielenie wspólnik Wnioskodawcy otrzyma udziały Spółki Infrastrukturalnej.

Przeniesienie ZCP Wydzielanego do Spółki Infrastrukturalnej jest elementem szerszej strategii przyjętej przez grupę kapitałową Spółki. Uprzednio do Spółki Infrastrukturalnej został przeniesiony także w drodze podziału przez wydzielenie dział infrastrukturalny (skupiający infrastrukturę telekomunikacyjną) z jednej ze spółek zależnych od Wnioskodawcy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy na moment podziału przez wydzielenie u Wnioskodawcy dojdzie do zakończenia roku podatkowego?

Stanowisko Wnioskodawcy.

Na moment podziału przez wydzielenie Wnioskodawca nie będzie zobowiązany (ale uprawniony) do zamknięcia ksiąg rachunkowych. W konsekwencji, w przypadku nie zamknięcia ksiąg rachunkowych, nie dojdzie do zakończenia roku podatkowego Wnioskodawcy i nie powstanie obowiązek złożenia przez Wnioskodawcę zeznania rocznego CIT-8 za okres od pierwszego dnia miesiąca następującego po zakończeniu poprzedniego roku podatkowego Wnioskodawcy do dnia podziału przez wydzielenie.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2017 r., poz. 2343, z późn. zm.; dalej: „ustawa o CIT”), rokiem podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 2, 2a, 3 i 6, jest rok kalendarzowy, chyba że podatnik postanowi inaczej w statucie albo w umowie spółki, albo w innym dokumencie odpowiednio regulującym zasady ustrojowe innych podatników i zawiadomi o tym właściwego naczelnika urzędu skarbowego; wówczas rokiem podatkowym jest okres kolejnych dwunastu miesięcy kalendarzowych.

Zgodnie bowiem z art. 8 ust. 6 ustawy o CIT, jeżeli z odrębnych przepisów wynika obowiązek zamknięcia ksiąg rachunkowych (sporządzenia bilansu) przed upływem przyjętego przez podatnika roku podatkowego, za rok podatkowy uważa się okres od pierwszego dnia miesiąca następującego po zakończeniu poprzedniego roku podatkowego do dnia zamknięcia ksiąg rachunkowych. W tym przypadku za następny rok podatkowy uważa się okres od dnia otwarcia ksiąg rachunkowych do końca przyjętego przez podatnika roku podatkowego.

Z powyższego wynika, iż zakończenie roku podatkowego na podstawie przepisów ustawy o CIT może nastąpić w wyniku:

• zakończenia przyjętego przez podatnika roku podatkowego wskazanego w umowie spółki; albo
  

• wystąpienia sytuacji, w której z odrębnych przepisów wynika obowiązek zamknięcia ksiąg rachunkowych podatnika.
  
  
  

„Odrębnymi przepisami” wskazanymi w art. 8 ust. 6 ustawy o CIT są przepisy ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2017 r., poz. 2342 ze zm.; dalej: „UOR”).

Zgodnie z art. 12 ust. 2 pkt 5 UOR, księgi rachunkowe zamyka się, z zastrzeżeniem ust. 3, 3a, 3b i 3c, na dzień poprzedzający dzień podziału lub połączenia jednostek, jeżeli w wyniku podziału lub połączenia powstaje nowa jednostka, to jest na dzień poprzedzający dzień wpisu do rejestru połączenia lub podziału – nie później niż w ciągu 3 miesięcy od dnia zaistnienia tych zdarzeń.

Jednocześnie, w myśl art. 12 ust. 3a UOR, można nie zamykać ksiąg rachunkowych, jeżeli podział jednostki następuje przez wydzielenie. Przepis ten daje możliwość, a nie obowiązek, niezamykania ksiąg rachunkowych przy podziale przez wydzielenie.

Biorąc powyższe pod uwagę, Wnioskodawca na moment podziału przez wydzielanie nie będzie zobowiązany (ale uprawniony) do zamknięcia swoich ksiąg rachunkowych, albowiem UOR nie zawiera przepisów nakazujących dokonania zamknięcia ksiąg rachunkowych w przypadku podziału przez wydzielenie jeżeli w następstwie podziału nie powstanie nowy podmiot. W konsekwencji, w przypadku nie zamknięcia ksiąg rachunkowych rok podatkowy Wnioskodawcy nie ulegnie zakończeniu na moment podziału przez wydzielenie, a Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do złożenia zeznania rocznego CIT-8 za okres od pierwszego dnia miesiąca następującego po zakończeniu poprzedniego roku podatkowego Wnioskodawcy do dnia poprzedzającego podział przez wydzielenie.

Powyższe stanowisko potwierdził m. in. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 3 lipca 2017 r., sygn. 0114-KDIP2-3.4010.77.2017.1.MS: „UOR nie zawiera przepisów nakazujących dokonania zamknięcia ksiąg rachunkowych w przypadku podziału przez wydzielenie jeżeli w następstwie podziału nie powstanie nowy podmiot. W konsekwencji rok podatkowy Wnioskodawcy nie ulegnie zakończeniu na moment podziału przez wydzielenie, a Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do złożenia zeznania rocznego CIT-8 za okres od pierwszego dnia miesiąca następującego po zakończeniu poprzedniego roku podatkowego Wnioskodawcy do dnia poprzedzającego podział przez wydzielenie”.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.