2018.05.25 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej - 0114-KDIP1-2.4012.169.2018.2.JŻ

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-2.4012.169.2018.2.JŻ
z 25 maja 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Strony przedstawione we wniosku z dnia 7 marca 2018 r. (data wpływu 14 marca 2018 r.), uzupełnionym w dniu 26 kwietnia 2018 r. (data wpływu 27 kwietnia 2018 r.), na wezwanie z dnia 16 kwietnia 2018 r. (skutecznie doręczone w dniu 19 kwietnia 2018 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 marca 2018 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia. Wniosek został uzupełniony w dniu 26 kwietnia 2018 r. (data wpływu 27 kwietnia 2018 r.), na wezwanie z dnia 16 kwietnia 2018 r. (skutecznie doręczone w dniu 19 kwietnia 2018 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą i jest czynnym podatnikiem VAT. Przedmiotem działalności Wnioskodawcy są usługi montażu kotłów centralnego ogrzewania wraz z instalacją w budynkach jedno lub dwurodzinnych wraz z pierwszym uruchomieniem tych kotłów, naprawy gwarancyjne kotłów centralnego ogrzewania w budynkach jedno lub dwurodzinnych.

Oferowane usługi mieszczą się pod PKWiU:

43.22.12.0 - montaż kotłów centralnego ogrzewania w budynkach jedno lub dwurodzinnych wraz z pierwszym uruchomieniem kotła, naprawy gwarancyjne kotłów centralnego ogrzewania w budynkach jedno lub dwurodzinnych.

Wnioskodawca ma podpisaną umowę serwisową z firmą produkującą kotły gazowe R. (zwaną dalej R.). Zgodnie z umową Wnioskodawca oferuje osobom fizycznym, nieprowadzącym działalności gospodarczej, montaż kotłów grzewczych tego producenta wraz z pierwszym uruchomieniem, wykonuje naprawy gwarancyjne kotłów CO oraz dokonuje pierwszego uruchomienia kotłów CO bez ich montażu (montaż kotłów dokonuje inna firma). Zakupu kotłów CO do montażu dokonuje Wnioskodawca lub osoba fizyczna. Naprawy gwarancyjne kotłów dokonywane są przez Wnioskodawcę, który działa jako autoryzowany serwisant firmy R.

Należność za usługę montażu kotła grzewczego CO płaci Wnioskodawcy osoba fizyczna. Aby kocioł objęty był gwarancją przez R., pierwszego uruchomienia kotła dokonuje Wnioskodawca, który działa jako autoryzowany serwisant firmy R., czyli jako podwykonawca. Zgodnie z zawartą umową z firmą R., Wnioskodawcy przysługuje należność, za pierwsze uruchomienie pieca, pochodzącego z oferty R. Za tę usługę Wnioskodawca wystawia fakturę z odwrotnym obciążeniem.

Ponadto Wnioskodawca wykonuje również usługi napraw gwarancyjnych kotłów CO, pochodzących z oferty R. Zlecenie naprawy gwarancyjnej pochodzi od osoby fizycznej lub R. Osoba fizyczna nie ponosi żadnych opłat z tytułu naprawy gwarancyjnej. Natomiast Wnioskodawca, zgodnie z zawartą umową z R., wystawia fakturę na R. za usługę naprawy gwarancyjnej, obejmującą wartość robocizny, zużytych części oraz dojazd, stosując mechanizm odwrotnego obciążenia. Firma R. nie wystawia faktur za naprawy gwarancyjne dla osób fizycznych, ponieważ jest gwarantem dla osoby fizycznej z tytułu instalacji kotła, pochodzącego z ich oferty. Firma R., zgodnie z warunkami gwarancji, jest zobowiązana do niezwłocznego i na własny koszt usunięcia wad kotłów - usługę tę wykonuje Wnioskodawca, który działa jako autoryzowany serwisant firmy R., czyli jako podwykonawca.

Wnioskodawca na wezwanie o wskazanie:

czy R. jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, zarejestrowanym jako podatnik VAT czynny odpowiedział, że R. jest czynnym podatnikiem podatku VAT,

czy należność za pierwsze uruchomienie kotła Wnioskodawca otrzymuje od R. czy też od osoby fizycznej odpowiedział, że należność za wykonaną przez Wnioskodawcę usługę pierwszego uruchomienia kotła zamontowanego u osoby fizycznej, płaci R. na rachunek bankowy Wnioskodawcy, na podstawie faktury z odwrotnym obciążeniem wystawionej przez Wnioskodawcę na firmę R. Koszty pierwszego uruchomienia kotła ponosi R., co wynika z warunków gwarancji udzielanej przez R. użytkownikowi kotła (osobie fizycznej), po spełnieniu określonych warunków tj. jeśli kocioł zostanie nabyty u Autoryzowanego Dystrybutora, Serwisu lub Instalatora B.,

czy Wnioskodawca fakturę za pierwsze uruchomienie kotła wystawia na R. czy też na osobę fizyczną odpowiedział, że za usługę pierwszego uruchomienia kotła zamontowanego u osoby fizycznej, Wnioskodawca wystawia fakturę z odwrotnym obciążeniem na firmę R., jeżeli użytkownik kotła (osoba fizyczna), dokonała zakupu kotła u Autoryzowanego Dystrybutora, Serwisu lub Instalatora B., czyli spełnione są warunki określone w karcie gwarancyjnej,

jeśli należność za pierwsze uruchomienie kotła Wnioskodawca otrzymuje od R. i na rzecz R. wystawia fakturę należy jednoznacznie wskazać czy R. następnie odrębnie poza sprzedażą kotła należność za uruchomienie kotła przenosi (obciąża tymi kosztami) na osobę fizyczną wystawiając np. fakturę lub inny dokument dokumentujący wykonanie usługi pierwszego uruchomienia kotła odpowiedział, że R. otrzymuje od Wnioskodawcy fakturę z odwrotnym obciążeniem od Wnioskodawcy za wykonaną usługę pierwszego uruchomienia kotła i nie obciąża tymi kosztami osób fizycznych (użytkowników kotła), ponieważ:
1. zgodnie z warunkami gwarancji, wynikającymi z karty gwarancyjnej oraz zapisów art. 577 Kodeksy cywilnego gwarantem jest producent kotła czyli R.,
2. zakres odpowiedzialności gwaranta, czyli R. (czyli do jakich czynności, usług obowiązane jest R.), jest określony w karcie gwarancyjnej,
3. z warunków gwarancji wynika, że koszt pierwszego uruchomienia kotła jest po stronie R., jeśli użytkownik kotła (osoba fizyczna) dokona zakupu kotła (którego producentem jest R.) u Autoryzowanego Dystrybutora, Serwisu lub Instalatora B.,
4. R. tak skalkulował cenę za kocioł, że obejmuje ona, obok kosztów produkcji, również koszty pierwszego uruchomienia,

czy usługi pierwszego uruchomienia kotła są świadczone w związku z wcześniejszym dokonaniem przez R. na rzecz osoby fizycznej dostawy towarów czy też z wcześniejszym wykonaniem przez R. na rzecz osoby fizycznej usługi (tj. czy usługi pierwszego uruchomienia kotła dotyczą dokonanej przez R. dostawy towarów czy też wykonanej przez R. usługi) odpowiedział, że R. jest producentem kotłów grzewczych, nie dokonuje bezpośredniej sprzedaży kotłów na rzecz osób fizycznych (użytkowników kotła). Osoba fizyczna może dokonać zakupu kotła u Autoryzowanego Dystrybutora, Serwisu lub Instalatora B.. Wnioskodawca działa jako Serwis, ma podpisaną z R. Umowę serwisową.

Autoryzowany Dystrybutor, Serwis lub Instalator B. dokonuje zakupu kotła od producenta, czyli R., a w dalszej kolejności dokonuje montażu kotła grzewczego u osoby fizycznej (użytkownika kotła). Po wykonaniu usługi montażu wystawia na osobę fizyczną fakturę ze stawką VAT, należność płaci osoba fizyczna. Cena na fakturze obejmuje wszystkie koszty związane z montażem kotła tj. koszt kotła, robociznę, materiały bezpośrednie. Powyższe usługi wykonywane przez Wnioskodawcę (Serwis) mieszczą się pod PKWiU 43.22.12.0.

Natomiast usługę pierwszego uruchomienia wykonuje Wnioskodawca, jako Serwis, działając jako podwykonawca dla R., będącego czynnym podatnikiem VAT. Z karty gwarancyjnej wynika, że pierwszego uruchomienia kotła może dokonać wyłącznie Autoryzowany Dystrybutor, Serwis lub Instalator B., który działa na rzecz i w imieniu R. i ma podpisaną z nim stosowną umowę.

jeśli usługi pierwszego uruchomienia kotła są świadczone w związku z wcześniejszym wykonaniem przez R. usługi należy jednoznacznie wskazać czy R. wykonało usługę wymienioną w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy odpowiedział, że usługi pierwszego uruchomienia nie są świadczone w związku z wcześniejszym wykonaniem przez R. usługi.

czy usługi napraw gwarancyjnych są świadczone w związku z wcześniejszym dokonaniem przez R. na rzecz osoby fizycznej dostawy towarów czy też z wcześniejszym wykonaniem przez R. na rzecz osoby fizycznej usługi (tj. czy usługi napraw gwarancyjnych dotyczą dokonanej przez R. dostawy towarów czy też wykonanej przez R. usługi) odpowiedział, że usługi napraw gwarancyjnych wynikają z warunków gwarancji, których udziela R. jako producent kotłów grzewczych osobom fizycznym (użytkownikom kotła) oraz zapisów art. 577-581 Kodeksu cywilnego. Zgodnie z zapisem powyższych artykułów Kodeksu cywilnego - gwarant, czyli R. jest zobowiązany wykonać obowiązki wynikające z gwarancji w odpowiednim terminie i dostarczyć uprawnionemu z gwarancji (osobie fizycznej - użytkownikowi kotła) na swój koszt rzecz wolną od wad lub dokonać istotnych napraw rzeczy objętej gwarancją. Z powyższego wynika, że, jeżeli osoba fizyczna żąda wykonania przez gwaranta czyli R., wykonania zobowiązania gwarancyjnego w postaci usunięcia ujawnionych wad nabytego kotła, lecz naprawy gwarancyjnej dokonuje Wnioskodawca, wówczas wykonując napraw gwarancyjnych w imieniu R., Wykonawca działa jako jego podwykonawca. Naprawy gwarancyjne mieszczą się pod PKWiU 43.22.12.0.

jeśli usługi napraw gwarancyjnych są świadczone w związku z wcześniejszym wykonaniem przez R. usługi należy jednoznacznie wskazać czy R. wykonało usługę wymienioną w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy odpowiedział, że usługi napraw gwarancyjnych nie są świadczone w związku z wcześniejszym wykonaniem przez R. usługi.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy właściwe jest opodatkowanie usług świadczonych przez Wnioskodawcę na rzecz R., tj:

za pierwsze uruchomienie kotła CO,
za naprawy gwarancyjne kotłów CO zgodnie z zapisami art. 17 ust. 1 pkt 8 i ust. 1h?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że dla usług:

należność za pierwsze uruchomienie kotła
należność za naprawy gwarancyjne,

które mieszczą się pod PKWiU 43.22.12.0 i są wymienione w załączniku nr 14 do ustawy o VAT - powinien być zastosowany mechanizm odwrotnego obciążenia. Wnioskodawca działa tu jako podwykonawca firmy R.

Obowiązek wykonania napraw na rzecz osoby fizycznej z tytułu rękojmi lub gwarancji wynika wprost z przepisów Kodeksu cywilnego. Źródłem powstania tego obowiązku są warunki określone w karcie gwarancyjnej kotła CO, pochodzącego z oferty R. i to na R. ciąży obowiązek gwarancyjny w stosunku do osób fizycznych, będących użytkownikami kotła. Wnioskodawca dokonuje pierwszego uruchomienia kotłów oraz napraw gwarancyjnych w imieniu i na rzecz R., jako ich autoryzowany serwisant. Usługi te są wymienione w załączniku nr 14 do ustawy o VAT. Mimo, iż R. nie obciąża osób fizycznych za wykonanie tych usług (pierwsze uruchomienie, naprawy gwarancyjne), lecz zakupuje te usługi od Wnioskodawcy, który działa jako autoryzowany serwisant, i wykonuje je, nie w celu zaspokojenia potrzeb R., ale by R. wywiązało się ze swoich zobowiązań, jako producent kotłów i gwarant. Podobnie należy podejść do pierwszego uruchomienia kotła, za które osoba fizyczna nie płaci, lecz nabywa je wraz z zakupem pieca i które ma wykonać producent (R.). Zatem i w tej sytuacji dochodzi do zakupu usług wymienionych w załączniku nr 14 do ustawy o VAT, celem wywiązania się ze zobowiązań, a nie na własne potrzeby. R. nie jest nabywcą tych usług na potrzeby własne, lecz na potrzeby inwestora, którym jest osoba fizyczna, dokonująca zakupu i montażu pieca pochodzącego z oferty R. Potwierdzeniem stanowiska Wnioskodawcy jest interpretacja Dyrektora KIS nr 0113-KDIPT1-2.4012. 554.2017.2.KW z dnia 6 listopada 2017 r. w podobnej sprawie. Dołączono kartę gwarancyjną zawierającą warunki gwarancji oraz cennik usług serwisowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Na wstępie należy zauważyć, że przy określaniu czy opodatkowanie danej czynności powinno nastąpić z zastosowaniem mechanizmu odwrotnego obciążenia istotne jest prawidłowe jej zaklasyfikowanie wg symbolu PKWiU. Tym samym wydając przedmiotową interpretację Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie sprawy, tj. na klasyfikacji podanej przez Wnioskodawcę.

Zauważyć należy, że zgodnie z poz. 7.3 Zasad Metodycznych Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług zawartych w załączniku do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) - dalej: „PKWiU”, zaliczanie danego produktu do odpowiedniego grupowania jest obowiązkiem producenta (względnie usługodawcy). Wynika to z faktu, że właśnie producent (usługodawca) posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia produktu do odpowiedniego grupowania PKWiU, tj. informacje dotyczące rodzaju użytego surowca, technologii wytwarzania, konstrukcji i przeznaczenia wyrobu lub charakteru usługi.

Należy jednak podkreślić, że dokonana przez producenta (usługodawcę) klasyfikacja nie może naruszać zasad budowy i logiki struktury PKWiU. W razie trudności przy zaliczaniu wyrobu (towaru) lub usługi do odpowiedniego grupowania PKWiU można wystąpić w tej sprawie do organów statystycznych. Procedury udzielania informacji w sprawie standardów klasyfikacyjnych (w tym Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług) określa Komunikat Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych.

Zatem to podatnik jest zobowiązany do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z prawidłowym zdefiniowaniem i zaklasyfikowaniem realizowanych świadczeń. W przypadku zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia to nabywca jest podmiotem zobowiązanym do rozliczenia podatku, tym samym nabywca jest zobowiązany do dokonania klasyfikacji nabywanych świadczeń.

Tut. Organ nie jest uprawniony do przyporządkowywania formalnego towarów i usług do określonego grupowania klasyfikacyjnego. Podkreślić należy, że kwestie dotyczące zaklasyfikowania towaru lub usługi do właściwego grupowania statystycznego nie mieszczą się w ramach określonych w art. 14b § 1 ww. ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Tak więc niniejszą interpretację wydano w oparciu o grupowanie PKWiU wskazane przez Wnioskodawcę we wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów opisanego zdarzenia przyszłego (w szczególności w przypadku błędnej klasyfikacji PKWiU wymienionej we wniosku czynności) lub zmiany stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221 z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami, stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W rozumieniu tego przepisu, istotą dostawy towarów, jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zgodnie z art. 5a ww. ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Jednocześnie zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi wymienione w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,
usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.

Przy tym, w myśl art. 17 ust. 1h ustawy - w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy przepis ust. 1 pkt 8 stosuje się, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.

Załącznik nr 14 do ustawy obowiązujący od dnia 1 stycznia 2017 r. zawiera (w poz. 2-48) zamkniętą listę usług identyfikowanych przy pomocy Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) podlegających mechanizmowi odwrotnego obciążenia w przypadku świadczenia tych usług przez podwykonawców.

W myśl art. 17 ust. 2 ustawy, w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8 usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy prawa, należy wskazać, że art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy wprowadza mechanizm polegający na przesunięciu obowiązku rozliczenia podatku VAT na podatnika, na rzecz którego świadczona jest usługa wymieniona w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub 9, natomiast usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. Przy czym, w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy mechanizm odwrotnego obciążenia ma zastosowanie, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca, o którym mowa w art. 17 ust. 1h ustawy.

Natomiast, transakcje, których przedmiotem jest świadczenie wymienionych w załączniku nr 14 do ustawy usług, realizowane przez wykonawcę (generalnego wykonawcę) na rzecz inwestora, podlegają opodatkowaniu według zasad ogólnych, tj. podatek VAT rozliczany jest przez wykonawcę (generalnego wykonawcę), natomiast inwestor otrzymuje fakturę na kwotę należności za wykonane usługi zawierającą podatek VAT.

Należy wskazać, że ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia podwykonawcy, zatem dla prawidłowego rozumienia terminu „podwykonawca” wystarczające będzie posłużenie się powszechnym jego znaczeniem wynikającym z wykładni językowej. Zgodnie z definicją zawartą w internetowym wydaniu Słownika Języka Polskiego PWN - podwykonawca to „firma lub osoba wykonująca pracę na zlecenie głównego wykonawcy”.

W przypadku, wystąpienia dalszych „podzleceń” podwykonawca zlecający staje się głównym wykonawcą swojego zakresu prac w stosunku do swojego podwykonawcy i jest on wówczas zobowiązany do rozliczenia „podzleconych” usług budowlanych na zasadzie odwróconego obciążenia.

Zatem, ustalenie czy dana usługa podlega rozliczeniu z zastosowaniem mechanizmu odwrotnego obciążenia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy, czy też zastosowanie będzie miała ogólna zasada rozliczenia podatku – ma charakter indywidualny. Oznacza to, że w każdej sytuacji należy zbadać, czy spełnione są następujące warunki:

usługodawcą usługi jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,

usługobiorcą usługi jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny,

dana usługa jest usługą wymienioną w załączniku nr 14 do ustawy oraz

usługa ta jest świadczona przez podwykonawcę, o którym mowa w art. 17 ust. 1h ustawy.

Dla zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia wszystkie wymienione powyżej warunki muszą być spełnione łącznie. W konsekwencji niespełnienie chociażby jednego z tych warunków eliminuje zastosowanie mechanizmu odwrotnego obciążenia.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą i jest czynnym podatnikiem VAT. Przedmiotem działalności Wnioskodawcy są usługi montażu kotłów centralnego ogrzewania wraz z instalacją w budynkach jedno lub dwurodzinnych wraz z pierwszym uruchomieniem tych kotłów, naprawy gwarancyjne kotłów centralnego ogrzewania w budynkach jedno lub dwurodzinnych.

Oferowane usługi mieszczą się pod PKWiU 43.22.12.0 - montaż kotłów centralnego ogrzewania w budynkach jedno lub dwurodzinnych wraz z pierwszym uruchomieniem kotła, naprawy gwarancyjne kotłów centralnego ogrzewania w budynkach jedno lub dwurodzinnych.

Wnioskodawca ma podpisaną umowę serwisową z firmą produkującą kotły gazowe R., czynnym podatnikiem podatku VAT. R. jest producentem kotłów grzewczych, nie dokonuje bezpośredniej sprzedaży kotłów na rzecz osób fizycznych (użytkowników kotła). Osoba fizyczna może dokonać zakupu kotła u Autoryzowanego Dystrybutora, Serwisu lub Instalatora B. Zgodnie z umową Wnioskodawca oferuje osobom fizycznym, nieprowadzącym działalności gospodarczej, montaż kotłów grzewczych tego producenta wraz z pierwszym uruchomieniem, wykonuje naprawy gwarancyjne kotłów CO oraz dokonuje pierwszego uruchomienia kotłów CO bez ich montażu (montaż kotłów dokonuje inna firma). Zakupu kotłów CO do montażu dokonuje Wnioskodawca lub osoba fizyczna. Naprawy gwarancyjne kotłów dokonywane są przez Wnioskodawcę, który działa jako autoryzowany serwisant firmy R. Należność za usługę montażu kotła grzewczego CO płaci Wnioskodawcy osoba fizyczna.

Aby kocioł objęty był gwarancją przez R., pierwszego uruchomienia kotła dokonuje Wnioskodawca, który działa jako autoryzowany serwisant firmy R. Zgodnie z zawartą umową z firmą R., Wnioskodawcy przysługuje należność, za pierwsze uruchomienie pieca, pochodzącego z oferty R. Należność za wykonaną przez Wnioskodawcę usługę pierwszego uruchomienia kotła zamontowanego u osoby fizycznej, płaci R. na rachunek bankowy Wnioskodawcy, na podstawie faktury z odwrotnym obciążeniem wystawionej przez Wnioskodawcę na firmę R. R. otrzymuje od Wnioskodawcy fakturę z odwrotnym obciążeniem od Wnioskodawcy za wykonaną usługę pierwszego uruchomienia kotła i nie obciąża tymi kosztami osób fizycznych (użytkowników kotła). Koszty pierwszego uruchomienia kotła ponosi R., co wynika z warunków gwarancji udzielanej przez R. użytkownikowi kotła (osobie fizycznej), po spełnieniu określonych warunków tj. jeśli kocioł zostanie nabyty u Autoryzowanego Dystrybutora, Serwisu lub Instalatora B. R. tak skalkulował cenę za kocioł, że obejmuje ona, obok kosztów produkcji, również koszty pierwszego uruchomienia. Usługi pierwszego uruchomienia nie są świadczone w związku z wcześniejszym wykonaniem przez R. usługi.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia czy właściwe jest opodatkowanie usług świadczonych przez Wnioskodawcę na rzecz R., tj.: za pierwsze uruchomienie kotła CO oraz za naprawy gwarancyjne kotłów CO zgodnie z zapisami art. 17 ust. 1 pkt 8 i ust. 1h ustawy.

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy wskazać należy, że skoro świadczone usługi pierwszego uruchomienia oraz usługi napraw gwarancyjnych mieszczą się pod PKWiU 43.22.12.0 stanowią usługi wymienione w załączniku nr 14 do ustawy. Jednak wbrew twierdzeniu Wnioskodawcy, Wnioskodawca nie świadczy przedmiotowych usług na rzecz R. jako podwykonawca, o którym mowa w art. 17 ust. 1h ustawy. Jak wskazał Wnioskodawca usługi pierwszego uruchomienia oraz usługi napraw gwarancyjnych nie są świadczone w związku z wcześniejszym wykonaniem przez R. usług. Ponadto należność za wykonaną przez Wnioskodawcę usługę pierwszego uruchomienia kotła zamontowanego u osoby fizycznej, płaci R. i nie obciąża tymi kosztami osób fizycznych (użytkowników kotła). Koszty pierwszego uruchomienia kotła ponosi R., co wynika z warunków gwarancji udzielanej przez R. użytkownikowi kotła (osobie fizycznej), po spełnieniu określonych warunków. Również w przypadku usług napraw gwarancyjnych osoba fizyczna nie ponosi żadnych opłat z tytułu naprawy gwarancyjnej. Natomiast Wnioskodawca, zgodnie z zawartą umową z R., wystawia fakturę na R. za usługę naprawy gwarancyjnej, obejmującą wartość robocizny, zużytych części oraz dojazd. Firma R., zgodnie z warunkami gwarancji, jest zobowiązana do niezwłocznego i na własny koszt usunięcia wad kotłów (usługę tę wykonuje Wnioskodawca).

Zatem, w analizowanym przypadku Wnioskodawca świadcząc na rzecz R. usługę wymienioną w załączniku nr 14 do ustawy, która nie jest związana z wykonaniem przez R. usługi wymienionej w załączniku nr 14 do ustawy nie jest podwykonawcą R., o którym mowa w art. 17 ust. 1h ustawy. W konsekwencji, skoro Wnioskodawca nie świadczy przedmiotowych usług jako podwykonawca, o którym mowa w art. 17 ust. 1h ustawy nie są spełnione wszystkie warunki niezbędne dla zastosowania mechanizmu odwrotnego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 8 w zw. z art. 17 ust. 1h ustawy. Oznacza to, że w okolicznościach niniejszej sprawy nie wystąpi mechanizm odwrotnego obciążenia natomiast świadczone przez Wnioskodawcę usługi pierwszego uruchomienia oraz usługi napraw gwarancyjnych mieszczące się pod PKWiU 43.22.12.0 powinny być opodatkowane na zasadach ogólnych.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, że wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach stanu faktycznego podanego przez Wnioskodawcę. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego stanu faktycznego. Tym samym, tut. Organ nie dokonuje analizy załączonych dokumentów, a interpretację indywidualną wydaje na podstawie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, co wynika wprost z przepisu art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa.

Jednocześnie, odnosząc się do powołanej przez Wnioskodawcę na poparcie własnego stanowiska interpretacji nr 0113-KDIPT1-2.4012.554.2017.2.KW należy zauważyć, że interpretacje indywidualne są wydawane w indywidualnych sprawach i nie wiążą w sprawach innych podatników, co jest tym bardziej zrozumiałe zważywszy na różnorodność i odmienność okoliczności faktycznych występujących w każdej z indywidualnych spraw podlegających rozstrzygnięciu. Interpretacja powołana przez Wnioskodawcę rozstrzyga w odmiennym stanie faktycznym od stanu faktycznego przedstawionego we wniosku przez Wnioskodawcę. Należy bowiem zauważyć, że powołana przez Wnioskodawcę interpretacja dotyczy wyłącznie napraw gwarancyjnych dźwigów osobowych. Jednocześnie, w sprawie nr 0113-KDIPT1-2.4012. 554.2017.2.KW usługi będące przedmiotem rozstrzygnięcia sklasyfikowane wg symbolu PKWiU 43.29.19.0 (poz. 29 załącznika nr 14 do ustawy) są świadczone przez podmiot trzeci na rzecz Zainteresowanego, który zawarł z Wykonawcą umowę na wykonanie usług budowlanych wymienionych w poz. 29 załącznika do ustawy. Tym samym, w przeciwieństwie do opisu niniejszego wniosku usługi z załącznika nr 14 są nabywane przez podmiot, dla którego została wydana powołana wyżej interpretacja, w związku ze świadczeniem usług z załącznika nr 14 do ustawy na rzecz Wykonawcy. Natomiast, w przedmiotowej sprawie jak wskazał Wnioskodawca usługi pierwszego uruchomienia oraz usługi napraw gwarancyjnych nie są świadczone przez Wnioskodawcę w związku z wykonaniem przez R. usług. Zatem z powyższych względów, powołana przez Wnioskodawcę interpretacja nie może stanowić poparcia stanowiska Wnioskodawcy w zakresie zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin