Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-1.4012.189.2018.1.AP
z 28 maja 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 10 kwietnia 2018 r. (data wpływu 17 kwietnia 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 14 maja 2018 r. (data wpływu 21 maja 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia podatku VAT z tytułu realizacji operacji dotyczącej projektu grantowego pn.: „Utworzenie miejsca rekreacji dla dzieci poprzez montaż urządzeń do zabaw” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 kwietnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia podatku VAT z tytułu realizacji operacji dotyczącej projektu grantowego pn.: „Utworzenie miejsca rekreacji dla dzieci poprzez montaż urządzeń do zabaw”. Wniosek uzupełniono w dniu 21 maja 2018 r. poprzez wskazanie sposobu doręczenia interpretacji indywidualnej, właściwego Naczelnika Urzędu Skarbowego oraz doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Fundacja planuje pozyskać dofinansowanie z krajowych środków publicznych i środków pochodzących z Europejskiego Funduszu Rolnego na Rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich w ramach PROW 2014-2020, na realizację operacji w zakresie poddziałania 19.2 Projektów Grantowych. Dofinansowanie zostanie przeznaczone na stworzenie miejsca rekreacji dla dzieci poprzez montaż urządzeń do zabaw we wsi A, gm. B. Fundacja, w ramach realizacji projektu będącego przedmiotem dofinansowania, nabędzie towary i usługi w celu wykonania placu zabaw dla dzieci. Na potrzeby tego dofinansowania należy złożyć oświadczenie o kwalifikowalności VAT. W przypadku możliwości odzyskania podatku VAT jest on kosztem niekwalifikowalnym, a w przypadku braku możliwości jego odzyskania jest on kosztem kwalifikowalnym. Zdaniem Fundacji, nie będzie ona miała możliwości odzyskania podatku VAT, gdyż projekt będzie realizowany w ramach nieodpłatnej działalności statutowej. Fundacja nie będzie pobierała opłat/pożytków z udostępniania placu zabaw, w związku z tym nie ma możliwości odzyskania podatku VAT, wynika to z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Przepis ten przyznaje prawo do odzyskania podatku VAT tylko wówczas, gdy nabycie towarów i usług służy wykonywaniu przez podatnika czynności opodatkowanych. Fundacja nie wykorzystuje i nie zamierza wykorzystywać infrastruktury i sprzętu sfinansowanych w ramach Projektu do wykonywania jakichkolwiek czynności opodatkowanych, które dawałyby prawo do odliczenia podatku naliczonego, wynikającego z zakupów dokonanych w ramach Projektu, więc warunek odzyskania podatku, określony w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług nie jest w tym przypadku spełniony.

Pismem z dnia 14 maja 2018 r. Wnioskodawca uzupełnił opis sprawy o następujące informacje:

Tytuł operacji dotyczy projektu grantowego: „Utworzenie miejsca rekreacji dla dzieci poprzez montaż urządzeń do zabawy”.

Fundacja jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Fundacja ma możliwość odliczenia podatku VAT pomimo braku możliwości wykorzystania infrastruktury wytworzonej w ramach Projektu?

Zdaniem Wnioskodawcy, Fundacja nie ma możliwości odzyskania podatku VAT w związku z realizacją projektu, ponieważ użytkowanie placu zabaw będzie nieodpłatne.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy – kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast na podstawie przepisu art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez „podatników” w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – w myśl art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że Wnioskodawca planuje pozyskać dofinansowanie na realizację operacji dotyczącej projektu grantowego pn.: „Utworzenie miejsca rekreacji dla dzieci poprzez montaż urządzeń do zabawy”. Dofinansowanie zostanie przeznaczone na stworzenie miejsca rekreacji dla dzieci poprzez montaż urządzeń do zabaw. Fundacja w ramach realizacji projektu będącego przedmiotem dofinansowania nabędzie towary i usługi w celu wykonania placu zabaw dla dzieci. Projekt będzie realizowany w ramach nieodpłatnej działalności statutowej. Fundacja nie będzie pobierała opłat/pożytków z udostępniania placu zabaw. Fundacja nie wykorzystuje i nie zamierza wykorzystywać infrastruktury i sprzętu sfinansowanych w ramach projektu do wykonywania jakichkolwiek czynności opodatkowanych. Fundacja jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT.

Wątpliwości Zainteresowanego dotyczą kwestii ustalenia, czy Fundacja ma możliwość odliczenia podatku VAT w związku z realizacją przedmiotowego projektu.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Ponadto, art. 88 ust. 4 ustawy wyklucza odliczenie w odniesieniu do podmiotów niebędących zarejestrowanymi, czynnymi podatnikami podatku VAT. W omawianej sprawie, pomimo że Wnioskodawca jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT, wszystkie warunki uprawniające do odliczenia nie będą spełnione, gdyż – jak wynika z wniosku – Fundacja nie wykorzystuje i nie zamierza wykorzystywać infrastruktury i sprzętu sfinansowanych w ramach Projektu do wykonywania jakichkolwiek czynności opodatkowanych. Ponadto Wnioskodawca nie będzie pobierał opłat/pożytków z udostępniania placu zabaw.

Podsumowując, Fundacja nie będzie miała możliwości odliczenia podatku VAT w związku
z realizacją projektu pn.: „Utworzenie miejsca rekreacji dla dzieci poprzez montaż urządzeń do zabawy”.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Zaznaczyć należy, że granice szczególnego postępowania podatkowego, którego celem jest uzyskanie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, określa wnioskodawca występując z konkretnym pytaniem prawnym, wyłącznie w odniesieniu do stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego przez niego, co wynika wprost z przepisu art. 14b § 1, 2 i 3 Ordynacji podatkowej. Natomiast na podstawie art. 14c § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej, tut. Organ dokonuje oceny stanowiska wnioskodawcy.

W związku z powyższym należy zaznaczyć, że odpowiedzi na ww. pytanie udzielono w oparciu o informacje zawarte we wniosku, w tym w szczególności o wskazanie, że Fundacja nie wykorzystuje i nie zamierza wykorzystywać infrastruktury i sprzętu sfinansowanych w ramach Projektu do wykonywania jakichkolwiek czynności opodatkowanych. W przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego opisu sprawy, w szczególności wykorzystywania powstałego w efekcie działania mienia do wykonywania czynności opodatkowanych, wydana interpretacja straci swą aktualność.

Należy nadmienić, ze kryterium kwalifikowalności wydatków w ramach rozliczeń dotyczących wykorzystywanych środków pomocowych Unii Europejskiej (w tym kwalifikowalności podatku od towarów i usług), nie jest zagadnieniem regulowanym przez przepisy prawa podatkowego. Określenie kryteriów kwalifikowalności wydatków objętych dofinansowaniem w ramach programu operacyjnego, zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (Dz. U. z 2017 r., poz. 1376, z późn. zm.), należy do zadań instytucji zarządzającej, która na podstawie art. 25 ust. 1 ww. ustawy, odpowiada za prawidłową realizację programu operacyjnego.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.