Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-1.4012.204.2018.2.AM
z 29 maja 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 23 marca 2018 r. (data wpływu 5 kwietnia 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT przekazania nieruchomości na rzecz Wspólników – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 kwietnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT przekazania nieruchomości na rzecz Wspólników.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest spółką osobową z siedzibą na Cyprze, utworzoną w 2013 r. (odpowiednik polskiej spółki osobowej). W ramach utworzenia spółki jako wkład wniesiono do niej dwie nieruchomości: niezabudowaną oraz zabudowaną budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym: nieruchomości położone są w Polsce (nieruchomości zostały wniesione przez podmiot nieprowadzący działalności gospodarczej - osobę fizyczną). W najbliższej przyszłości może zostać podjęta decyzja o likwidacji Spółki i wydaniu jej składników majątkowych Wspólnikom. Nieruchomości nigdy nie były wykorzystywane przez Spółkę w prowadzeniu działalności gospodarczej. Nieruchomości nigdy nie były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych VAT na terytorium Polski oraz Cypru. W momencie wnoszenia ww. nieruchomości jako wkładu, jak również po jego wniesieniu - intencją Wspólników Spółki nie było wykorzystywanie przedmiotowych nieruchomości w prowadzeniu działalności gospodarczej, jak również wykorzystywanie do wykonywania czynności opodatkowanych VAT na terytorium Polski oraz Cypru. Spółka nie była i nie jest zarejestrowana dla celów VAT w Polsce.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy przekazanie przez Spółkę jej Wspólnikom nieruchomości o jakich mowa w stanie faktycznym będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Na podstawie art. 14 ust. 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem podlegają towary własnej produkcji i towary, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy towarów, w przypadku:

1. rozwiązania spółki cywilnej lub handlowej niemającej osobowości prawnej;
2. zaprzestania przez podatnika, o którym mowa w art. 15, będącego osobą fizyczną wykonywanie czynności podlegających opodatkowaniu, obowiązanego, na podstawie art. 96 ust. 6, do zgłoszenia zaprzestania działalności naczelnikowi urzędu skarbowego.
   
   

Przepisy ust. 1 i 3 stosuje się do towarów, w stosunku do których przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (art. 14 ust. 4 ustawy o VAT).

W świetle art. 14 ust. 5 ustawy w przypadkach, o których mowa w ust. 1 i 3, podatnicy są obowiązani sporządzić spis z natury towarów na dzień rozwiązania spółki lub zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, zwany dalej: „spisem z natury”. Podatnicy są obowiązani załączyć informację o dokonanym spisie z natury, o ustalonej na jego podstawie wartości i o kwocie podatku należnego, do deklaracji podatkowej składanej za okres obejmujący dzień rozwiązania spółki lub zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu.

Przywołany powyżej art. 14 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, nakazując, w sytuacji wskazanej w tym przepisie, opodatkowanie towarów, różnicuje je na towary własnej produkcji oraz towary, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że przy nabyciu przedmiotowych nieruchomości spółce nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT jako że wniesienia wkładu dokonywała osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej w zw. z czym spółka nie dysponowała odpowiednią fakturą generującą uprawnienie do odliczenia wynikającego z niej podatku.

Co równie istotne, oceniając prawo do odliczenia, należy w pierwszej kolejności ustalić, czy w danej transakcji nabywca występuje w charakterze podatnika. Status podatnika ma charakter „funkcjonalny”, a nie „instytucjonalny”. Podatnikiem jest podmiot, który działa w charakterze przedsiębiorcy (analiza pojęcia podatnika zawarta została w komentarzu do art. 15). Warto zaznaczyć, że status podatnika nie wynika z wypełnienia wymogów formalnych (rejestracja dla celów podatku VAT), lecz ma charakter obiektywny (Komentarz VAT - Martini 2014, wyd. 1, J. Martini, P. Skorupa, M. Wojda).

Nie tracąc powyższego z pola widzenia, jako że intencją Wspólników i Spółki nie było wykorzystywanie nieruchomości w prowadzeniu działalności gospodarczej, jak również wykorzystywanie do wykonywania czynności opodatkowanych VAT na terytorium Polski oraz Cypru, to Spółka - zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT - nie miała prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Zatem w świetle wskazanych przepisów art. 14 ust. 1 pkt 1, ust. 4 i ust. 5 ustawy o VAT, Spółka w sporządzanym w związku z likwidacją Spółki spisem z natury nie ujmie w nim przedmiotowej nieruchomości. Zdaniem Spółki czynność przekazania nieruchomości Podatnikowi nie będzie więc podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.) – zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 5 ust. 3 ustawy, opodatkowaniu podatkiem podlegają również towary w przypadku, o którym mowa w art. 14. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio.

Zakres tych czynności został zdefiniowany w art. 7 i art. 8 ustawy.

I tak, w świetle art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy).

Stosownie do postanowień art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Jak wskazuje brzmienie powołanych przepisów, pojęcia dostawy towarów i świadczenia usług na gruncie ustawy uzupełniają się w tym sensie, że co do zasady czynności podejmowane przez podatników należy uznać za świadczenie usług, o ile nie stanowią one dostawy towarów. Takie skonstruowanie zakresu czynności opodatkowanych prowadzi do zapewnienia zasady powszechności opodatkowania.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem podlegają towary własnej produkcji i towary, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy towarów w przypadku:

1. rozwiązania spółki cywilnej lub handlowej niemającej osobowości prawnej,
2. zaprzestania przez podatnika, o którym mowa w art. 15, będącego osobą fizyczną, wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, obowiązanego, na podstawie art. 96 ust. 6, do zgłoszenia zaprzestania działalności naczelnikowi urzędu skarbowego.
   
   

Przepisu ust. 1 nie stosuje się do podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 (art. 14 ust. 2 ustawy).

Stosownie do art. 14 ust. 3 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, w przypadku gdy podatnik, o którym mowa w art. 15, będący osobą fizyczną nie wykonywał czynności podlegających opodatkowaniu co najmniej przez 10 miesięcy. Nie dotyczy to podatników, którzy zawiesili wykonywanie działalności gospodarczej na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej.

Natomiast w myśl art. 14 ust. 4 ww. ustawy, przepisy ust. 1 i 3 stosuje się do towarów, w stosunku do których przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Stosownie do art. 14 ust. 5 ww. ustawy, w przypadkach, o których mowa w ust. 1 i 3, podatnicy są obowiązani sporządzić spis z natury towarów na dzień rozwiązania spółki lub zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, zwany dalej „spisem z natury”. Podatnicy są obowiązani załączyć informację o dokonanym spisie z natury, o ustalonej na jego podstawie wartości i o kwocie podatku należnego, do deklaracji podatkowej składanej za okres obejmujący dzień rozwiązania spółki lub zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej – na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy – należy rozumieć wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest Spółką osobową z siedzibą na Cyprze, utworzoną w 2013 r. (odpowiednik polskiej Spółki osobowej). W ramach utworzenia Spółki jako wkład wniesiono do niej dwie nieruchomości: niezabudowaną oraz zabudowaną budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym: nieruchomości położone są w Polsce (nieruchomości zostały wniesione przez podmiot nieprowadzący działalności gospodarczej - osobę fizyczną). W najbliższej przyszłości może zostać podjęta decyzja o likwidacji spółki i wydaniu jej składników majątkowych Wspólnikom. Nieruchomości nigdy nie były wykorzystywane przez Spółkę w prowadzeniu działalności gospodarczej. Nieruchomości nigdy nie były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych VAT na terytorium Polski oraz Cypru. W momencie wnoszenia ww. nieruchomości jako wkładu, jak również po jego wniesieniu - intencją Wspólników Spółki nie było wykorzystywanie przedmiotowych nieruchomości w prowadzeniu działalności gospodarczej, jak również wykorzystywanie do wykonywania czynności opodatkowanych VAT na terytorium Polski oraz Cypru. Spółka nie była i nie jest zarejestrowana dla celów VAT w Polsce.

Wnioskodawca ma wątpliwości, czy przekazanie przez Spółkę jej Wspólnikom nieruchomości o jakich mowa w stanie faktycznym będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Biorąc pod uwagę powołane przepisy prawa oraz przedstawione okoliczności niniejszej sprawy należy stwierdzić, że czynność przekazania ww. nieruchomości Wspólnikom Spółki, następująca w wyniku likwidacji Spółki, nie będzie stanowiła dostawy towarów lub świadczenia usług, lecz rozporządzanie majątkiem Spółki. Zatem rozliczenie podatkowe tej czynności należy rozpatrywać na podstawie art. 14 ustawy o VAT. Tym samym, czynność przekazania objętych niniejszym wnioskiem nieruchomości na rzecz Wspólników Spółki nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z przywołanych wyżej przepisów wynika, że w spisie z natury, sporządzonym na podstawie art. 14 ust. 5 ustawy, ujmuje się towary, które na dzień rozwiązania Spółki cywilnej lub handlowej niemającej osobowości prawnej, po nabyciu nie były przedmiotem dostawy, a w stosunku do których podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z treści wniosku wynika, że w ramach utworzenia Spółki jako wkład wniesiono do niej dwie nieruchomości: niezabudowaną oraz zabudowaną budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym. Nieruchomości położone są w Polsce. Nieruchomości te zostały wniesione przez podmiot nieprowadzący działalności gospodarczej - osobę fizyczną. Przy nabyciu przedmiotowych nieruchomości Spółce nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT jako, że wniesienia wkładu dokonywała osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej, zatem Spółka nie dysponowała odpowiednią fakturą generującą uprawnienie do odliczenia wynikającego z niej podatku. W momencie wnoszenia ww. nieruchomości jako wkładu, jak również po jego wniesieniu - intencją Wspólników Spółki nie było wykorzystywanie przedmiotowych nieruchomości w prowadzeniu działalności gospodarczej, jak również wykorzystywanie do wykonywania czynności opodatkowanych VAT na terytorium Polski oraz Cypru. Spółka nie była i nie jest zarejestrowana dla celów VAT w Polsce.

Zatem w świetle wskazanych przepisów art. 14 ust. 1 pkt 1 i ust. 5 ustawy, Wnioskodawca w związku z likwidacją Spółki nie będzie miał obowiązku ujęcia przedmiotowych nieruchomości we wskazanym w art. 14 ust. 5 ustawy o VAT spisie z natury.

Wobec powyższego czynność przekazania nieruchomości Wspólnikom Spółki w przypadku likwidacji Spółki nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.