2018.06.01 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-2.4012.320.2018.1.IG
z 1 czerwca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 6 lutego 2018 r. (data wpływu 20 lutego 2018 r.), uzupełnionym w dniu 15 maja 2018 r. (data wpływu 16 maja 2018 r.) w odpowiedzi na wezwanie Organu z dnia 2 maja 2018 r. otrzymane przez Wnioskodawcę w dniu 8 maja 2018 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania realizowanego świadczenia w ramach Wariantu 2 – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 lutego 2018 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania realizowanego świadczenia w ramach Wariantu 2. Wniosek został uzupełniony w dniu 15 maja 2018 r. w odpowiedzi na wezwanie do uzupełnienia wniosku z dnia 2 maja 2018 r. otrzymane przez Wnioskodawcę w dniu 8 maja 2018 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, której przeważającą działalnością jest transport drogowy towarów. Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT.

W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca zamierza zawierać ze swoimi Kontrahentami, umowy w następujących wariantach:

Wariant 1 - Wnioskodawca realizuje na rzecz Kontrahentów zamówienie polegające na transporcie masy betonowej betonowozem na plac budowy, gdzie masa wypompowywana jest przez Wnioskodawcę przy użyciu specjalistycznej pompy do gotowej formy (szalunku). W ramach tego wariantu Wnioskodawca wykonuje na rzecz swoich Kontrahentów następujące czynności:

transport masy betonowej - czynność ta polega na odebraniu betonu z miejsca jego produkcji (miejsce to jest wskazywane przez kontrahenta) i jego przewozie na plac budowy, w miejsce wskazane przez Kontrahenta;
wypompowanie masy betonowej do gotowej formy - czynność ta polega na wypompowywaniu betonu za pomocą specjalistycznej pompy z betonowozu do szalunków znajdujących się na placu budowy;

- czynności te są przedmiotem świadczenia określonego w umowie pomiędzy Wnioskodawcą a jego kontrahentem.

Powyższe czynności mają jednakowe znaczenie, tj. żadna z nich nie ma znaczenia dominującego.

Po przekazaniu betonu Kontrahentom, Wnioskodawca nie wykonuje żadnych prac przy jego użyciu. Wnioskodawca nie zajmuje się w szczególności rozprowadzaniem, wyrównywaniem lub wygładzaniem betonu. Kontrahenci Wnioskodawcy świadczą na rzecz podmiotów trzecich zarówno usługi budowlane wymienione w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy o VAT, jak również usługi niewymienione w tym załączniku. Rozładunek betonu dokonywany jest przez Wnioskodawcę w miejscu wskazanym przez Kontrahenta.

W ramach wariantu 1 Wnioskodawca wystawia faktury, na których widnieje pozycja pompowanie betonu oraz transport. Wynagrodzenie za transport uzależnione jest od odległości kilometrów do placu budowy. W ramach tego wariantu Wnioskodawca dostarcza niekiedy również beton, wówczas na fakturze pojawia się także pozycja beton dotycząca ceny za beton. Jeżeli Wnioskodawca dostarcza beton, wówczas w cenie betonu zawarta jest również cena transportu betonu na plac budowy. Beton jest kupowany przez Wnioskodawcę u podmiotu trzeciego. Dostarczenie masy betonowej w takim przypadku stanowi dostawę towaru i nie jest to czynność, która mieści się w grupie usług sklasyfikowanych w załączniku nr 14 do ustawy o VAT. Dochód z betonu uzyskiwany przez Wnioskodawcę jest uzależniony od rodzaju betonu. Zazwyczaj dochód z betonu nie przekracza 10% wartości całej usługi. 90% dochodu to praca pompy. Z tego powodu należy uznać, że praca pompy ma w tym wypadku charakter dominujący.

Niektóre umowy Wnioskodawcy z Kontrahentami w ramach 1 wariantu przewidują również opłatę za niepełny załadunek. Zazwyczaj jest ona wpisywana na fakturze w osobnych pozycjach.

Wariant 2 - Wnioskodawca świadczy na rzecz Kontrahentów kompleksową usługę pompowania mieszanek betonowych, polegającą na udostępnieniu samojezdnej specjalnej pompy do pompowania betonu wraz z obsługą. W ramach tego wariantu, Wnioskodawca wykonuje na rzecz swoich Kontrahentów następujące czynności: udostępnia samojezdną specjalną pompę do pompowania betonu wraz z obsługą. Po przekazaniu betonu Kontrahentom, Wnioskodawca nie wykonuje żadnych prac przy jego użyciu. Wnioskodawca nie zajmuje się w szczególności rozprowadzaniem, wyrównywaniem lub wygładzaniem betonu.

Zarówno usługa sklasyfikowana w Wariancie 1 jak i 2 stanowią usługę sklasyfikowaną w grupowaniu PKWiU - 2008 - 52.24.19.0 "Pozostałe usługi przeładunku towarów".

W przypadku dostarczania przez Wnioskodawcę betonu w ramach umowy łączącej go z Kontrahentami, zapisy umów przewidują różne ceny w zależności od rodzaju dostarczanego betonu. Wynagrodzenie dla Wnioskodawcy za beton zostaje ustalone jako iloczyn rzeczywistych ilości dostarczanego towaru (betonu) i uzgodnionych pomiędzy stronami cen jednostkowych za m³ betonu.

Podstawą wystawienia faktury przez Wnioskodawcę w wariancie 2 jest załączone zestawienie usług pompowania z podpiętymi Raportami Pracy Pompy.

Wynagrodzenie Wnioskodawcy jest płatne jako stawka za godzinę pompowanego betonu lub za m³ pompowanego betonu, w zależności od wydajności pomp na godzinę. Na fakturze widnieje pozycja pompowanie betonu.

Czynności Wnioskodawcy w ramach wariantu 2 ograniczają się do udostępnienia samojezdnej specjalistycznej pompy wraz z obsługą, w tym wariancie Wnioskodawca w szczególności nie dostarcza betonu. Współpraca Wnioskodawcy z Kontrahentami polega w szczególności na świadczeniu przez Wnioskodawcę kompleksowej usługi pompowania mieszanek betonowych na potrzeby Kontrahenta wynikające z realizacji dostaw mieszanek betonowych na inwestycję.

Świadczeniem dominującym w obu wariantach jest praca pompy oraz wylanie betonu do formy. Dostarczanie betonu jest usługą pomocniczą, której celem jest możliwość świadczenia na rzecz Kontrahenta usługi kompleksowej, polegającej zarówno na dostarczeniu betonu, jego transporcie oraz wylaniu do gotowej formy.

Kontrahenci Wnioskodawcy wykonują roboty ogólnobudowlane, w tym zajmują się budową dróg. Świadczenia nabywane od Wnioskodawcy są przez Kontrahentów wykorzystywane do świadczenia usług budowlanych na rzecz podmiotów trzecich. Wnioskodawca działa zatem w analizowanej sprawie w charakterze podwykonawcy, o którym mowa w art. 17 ust. 1h ustawy o VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie oznaczone we wniosku numerem 2 doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku z dnia 15 maja 2018 r.:

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym w ramach wariantu 2 usługi świadczone przez Wnioskodawcę podlegają opodatkowaniu stawką 23%, bowiem Wnioskodawca świadczy na rzecz Kontrahentów kompleksową usługę pompowania mieszanek betonowych, polegającą na udostępnieniu specjalistycznej pompy oraz jej obsługi, która została sklasyfikowana w grupowaniu 52.24.19.0 "pozostałe usługi przeładunku towarów" i podlega opodatkowaniu podatkiem VAT w stawce 23%?

W ramach powyższego pytania Wnioskodawca nie oczekuje aby Organ określił jakie świadczenie realizuje Wnioskodawca oraz aby Organ potwierdził przyjętą przez Wnioskodawcę klasyfikację statystyczną dla opisanych świadczeń.

Stanowisko Wnioskodawcy doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku z dnia 15 maja 2018 r.:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 - stosowanie do art. 8 ust. 1 ustawy - rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednocześnie na podstawie art. 146a pkt 1 ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f: stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy o VAT, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi wymienione w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,
usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.

Zgodnie z art. 17 ust. 1h ustawy o VAT w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy przepis ust. 1 pkt 8 stosuje się, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca, zgodnie zaś z art. 17 ust. 2 ustawy o VAT w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.

Podsumowując powołane powyżej regulacje należy stwierdzić, że mechanizm odwróconego obciążenia ma zastosowanie przy rozliczaniu podatku z tytułu świadczenia usług budowlanych wymienionych w załączniku nr 14 ustawy o VAT (poz. 2-48) objętych wskazanymi w tym załączniku symbolami PKWiU, przez podwykonawcę.

Podwykonawcą będzie zaś każdy podmiot będący usługodawcą, który nie jest generalnym wykonawcą w ramach danej inwestycji budowlanej, przyjmującym zlecenie wykonania tej inwestycji bezpośrednio od inwestora.

Odnosząc się do opodatkowania wariantu 2, należy stwierdzić, że świadczenie kompleksowej usługi pompowania mieszanek betonowych, polegające na udostępnieniu samojezdnej specjalnej pompy do pompowania betonu wraz z obsługą, mieszczą się grupowaniu PKWiU 52.24.19.0 "Pozostałe usługi przeładunku towarów". Usługa ta nie została wymieniona w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy o VAT.

Z uwagi na powyższe, przepisy dotyczące odwróconego obciążenia przy rozliczaniu podatku należnego nie mają w tym przypadku zastosowania. Wnioskodawca winien zatem rozliczać podatek z tytułu wykonywanych w wariancie 2 czynności na zasadach ogólnych, tj. opodatkowując je stawką podstawową w wysokości 23%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego (wariant nr 2) jest prawidłowe.

Na wstępie należy zauważyć, że przy określaniu czy opodatkowanie danej czynności powinno nastąpić z zastosowaniem mechanizmu odwrotnego obciążenia istotne jest prawidłowe jej zaklasyfikowanie wg symbolu PKWiU. Tym samym wydając przedmiotową interpretację Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie sprawy, tj. na klasyfikacji podanej przez Wnioskodawcę.

Zauważyć należy, że zgodnie z poz. 7.3 Zasad Metodycznych Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług zawartych w załączniku do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) - dalej: „PKWiU”, zaliczanie danego produktu do odpowiedniego grupowania jest obowiązkiem producenta (względnie usługodawcy). Wynika to z faktu, że właśnie producent (usługodawca) posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia produktu do odpowiedniego grupowania PKWiU, tj. informacje dotyczące rodzaju użytego surowca, technologii wytwarzania, konstrukcji i przeznaczenia wyrobu lub charakteru usługi.

Należy jednak podkreślić, że dokonana przez producenta (usługodawcę) klasyfikacja nie może naruszać zasad budowy i logiki struktury PKWiU. W razie trudności przy zaliczaniu wyrobu (towaru) lub usługi do odpowiedniego grupowania PKWiU można wystąpić w tej sprawie do organów statystycznych. Procedury udzielania informacji w sprawie standardów klasyfikacyjnych (w tym Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług) określa Komunikat Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych.

Zatem to podatnik jest zobowiązany do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z prawidłowym zdefiniowaniem i zaklasyfikowaniem realizowanych świadczeń. W przypadku zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia to nabywca jest podmiotem zobowiązanym do rozliczenia podatku, tym samym nabywca jest zobowiązany do dokonania klasyfikacji nabywanych świadczeń.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego (w szczególności w przypadku błędnej klasyfikacji PKWiU świadczenia na rzecz Wnioskodawcy) lub zmiany stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221 z póżn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami, stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zgodnie z art. 5a ww. ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Jednocześnie zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi wymienione w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,
usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.

Przy tym, w myśl art. 17 ust. 1h ustawy - w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy przepis ust. 1 pkt 8 stosuje się, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.

Załącznik nr 14 do ustawy obowiązujący od dnia 1 stycznia 2017 r. zawiera (w poz. 2-48) zamkniętą listę usług identyfikowanych przy pomocy Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) podlegających mechanizmowi odwrotnego obciążenia w przypadku świadczenia tych usług przez podwykonawców.

W myśl art. 17 ust. 2 ustawy, w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8 usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy prawa, należy wskazać, że art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy wprowadza mechanizm polegający na przesunięciu obowiązku rozliczenia podatku VAT na podatnika, na rzecz którego świadczona jest usługa wymieniona w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, natomiast usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. Przy czym, w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy mechanizm odwrotnego obciążenia ma zastosowanie, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca, o którym mowa w art. 17 ust. 1h ustawy.

Natomiast, transakcje, których przedmiotem jest świadczenie wymienionych w załączniku nr 14 do ustawy usług, realizowane przez wykonawcę (generalnego wykonawcę) na rzecz inwestora (np. dewelopera budowlanego), podlegają opodatkowaniu według zasad ogólnych, tj. podatek VAT rozliczany jest przez wykonawcę (generalnego wykonawcę), natomiast inwestor otrzymuje fakturę na kwotę należności za wykonane usługi zawierającą podatek VAT.

Należy wskazać, że ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia podwykonawcy, zatem dla prawidłowego rozumienia terminu „podwykonawca” wystarczające będzie posłużenie się powszechnym jego znaczeniem wynikającym z wykładni językowej. Zgodnie z definicją zawartą w internetowym wydaniu Słownika Języka Polskiego PWN - podwykonawca to „firma lub osoba wykonująca pracę na zlecenie głównego wykonawcy” (http://sjp.pwn.pl/sjp/podwykonawca;2503008).

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca w ramach Wariantu 2 świadczy na rzecz Kontrahentów kompleksową usługę pompowania mieszanek betonowych, polegającą na udostępnieniu samojezdnej specjalnej pompy do pompowania betonu wraz z obsługą. W ramach tego wariantu, Wnioskodawca wykonuje na rzecz swoich Kontrahentów następujące czynności: udostępnia samojezdną specjalną pompę do pompowania betonu wraz z obsługą. Po przekazaniu betonu Kontrahentom, Wnioskodawca nie wykonuje żadnych prac przy jego użyciu. Wnioskodawca nie zajmuje się w szczególności rozprowadzaniem, wyrównywaniem lub wygładzaniem betonu.

W ramach umowy łączącej Wnioskodawcę z Kontrahentami Wnioskodawca jest obowiązany do świadczenia kompleksowej usługi pompowania mieszanek betonowych na potrzeby Kontrahentów. Rozładunek betonu dokonywany jest przez Wnioskodawcę w miejscu wskazanym przez Kontrahenta. Podstawą wystawienia faktury przez Wnioskodawcę w wariancie 2 jest załączone zestawienie usług pompowania z podpiętymi Raportami Pracy Pompy. Wynagrodzenie Wnioskodawcy jest płatne jako stawka za godzinę pompowanego betonu lub za m³ pompowanego betonu, w zależności od wydajności pomp na godzinę. Na fakturze widnieje pozycja pompowanie betonu. Czynności Wnioskodawcy w ramach wariantu 2 ograniczają się do udostępnienia samojezdnej specjalistycznej pompy wraz z obsługą, w tym wariancie Wnioskodawca w szczególności nie dostarcza betonu. Współpraca Wnioskodawcy z Kontrahentami polega w szczególności na świadczeniu przez Wnioskodawcę kompleksowej usługi pompowania mieszanek betonowych na potrzeby Kontrahenta wynikające z realizacji dostaw mieszanek betonowych na inwestycję.

Usługa w Wariancie 2 stanowi usługę sklasyfikowaną w grupowaniu PKWiU - 2008 - 52.24.19.0 "Pozostałe usługi przeładunku towarów".

Świadczenia wykonywane przez Wnioskodawcę Kontrahenci wykorzystują do wykonywania czynności opodatkowanych (niezwolnionych) podatkiem VAT. Wszyscy kontrahenci Wnioskodawcy są zarejestrowanymi czynnymi podatnikami podatku VAT. Kontrahenci Wnioskodawcy wykonują roboty ogólnobudowlane, w tym zajmują się budową dróg. Świadczenia nabywane od Wnioskodawcy są przez Kontrahentów wykorzystywane do świadczenia usług budowlanych na rzecz podmiotów trzecich. Wnioskodawca działa zatem w analizowanej sprawie w charakterze podwykonawcy, o którym mowa w art. 17 ust. 1h ustawy o VAT.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą tego czy świadczone w ramach wariantu 2 usługi podlegają opodatkowaniu stawką 23%, bowiem Wnioskodawca świadczy na rzecz Kontrahentów kompleksową usługę pompowania mieszanek betonowych, polegającą na udostępnieniu specjalistycznej pompy oraz jej obsługi, która została sklasyfikowana w grupowaniu 52.24.19.0 "pozostałe usługi przeładunku towarów" i podlega opodatkowaniu podatkiem VAT w stawce 23%.

Ustalenie czy dane świadczenie podlega rozliczeniu z zastosowaniem mechanizmu odwrotnego obciążenia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy, czy też zastosowanie będzie miała ogólna zasada rozliczenia podatku – ma charakter indywidualny. Oznacza to, że w każdej sytuacji należy zbadać, czy spełnione są następujące warunki:

usługodawcą usługi jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,

usługobiorcą usługi jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny,

dane świadczenie jest usługą wymienioną w załączniku nr 14 do ustawy oraz

usługa ta jest świadczona przez podwykonawcę, o którym mowa w art. 17 ust. 1h ustawy.

Dla zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia wszystkie wymienione powyżej warunki muszą być spełnione łącznie. W konsekwencji niespełnienie chociażby jednego z tych warunków eliminuje zastosowanie mechanizmu odwrotnego obciążenia.

Wnioskodawca wskazał, że w ramach Wariantu 2 świadczy na rzecz kontrahentów kompleksową usługę pompowania mieszanek betonowych, polegającą na udostępnieniu samojezdnej specjalnej pompy do pompowania betonu wraz z obsługą. Jak wskazał Wnioskodawca usługa realizowana w Wariancie 2 stanowi usługę sklasyfikowaną w grupowaniu PKWiU - 2008 - 52.24.19.0 "Pozostałe usługi przeładunku towarów". Należy wskazać, że przedmiotowa usługa nie została wymieniona przez ustawodawcę w załączniku nr 14 do ustawy. Zatem skoro świadczona przez Wnioskodawcę usługa nie została wymieniona w załączniku nr 14 do ustawy jako ta, do której ma zastosowanie mechanizm odwrotnego obciążenia, to tym samym w analizowanej sprawie nie są spełnione przesłanki wynikające z art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy. Przepis ten ma zastosowanie bowiem jedynie w odniesieniu do usług wymienionych w załączniku nr 14 do ustawy. W związku z powyższym przedmiotowe świadczenie nie wpisuje się w mechanizm polegający na przesunięciu obowiązku rozliczenia podatku VAT na podatnika, na rzecz którego jest ono realizowane. Zatem rozliczenie podatku dla przedmiotowej usługi powinno nastąpić na zasadach ogólnych, tj. Wnioskodawca powinien opodatkować je z zastosowaniem właściwej dla tego świadczenia stawki podatku od towarów i usług. Przepisy ustawy i rozporządzeń wykonawczych nie przewidują obniżonej stawki podatku dla przedmiotowych usług. Zatem Wnioskodawca powinien opodatkować przedmiotową usługę podstawową stawką podatku.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie opodatkowania realizowanego świadczenia w ramach Wariantu 2 należy uznać za prawidłowe.

Niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie opodatkowania realizowanego świadczenia w ramach Wariantu 2 (pytania oznaczonego we wniosku nr 2). Natomiast w zakresie opodatkowania realizowanego świadczenia w ramach Wariantu 1 (pytania oznaczonego we wniosku nr 1) zostało wydane odrębne rozstrzygniecie.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin