Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-3.4012.255.2018.1.ISK
z 5 czerwca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 9 maja 2018 r. (data wpływu 16 maja 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży usług na kasie rejestrującej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 maja 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży usług na kasie rejestrującej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Podstawowym przedmiotem działalności Spółki, będącej czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług jest sprzedaż detaliczna paliw do pojazdów silnikowych oraz innych towarów i usług na stacjach benzynowych. Sprzedaż ta ewidencjonowana jest przez Spółkę na kasach rejestrujących.

W ramach prowadzonej działalności Spółka świadczy również usługi mycia samochodów. Obecnie planowane jest wdrożenie rozwiązania informatycznego „W”, które umożliwi klientom Spółki zakup tego rodzaju usług za pośrednictwem aplikacji internetowej. Płatności za nabywane usługi przy użyciu przedmiotowej aplikacji będą mogły dokonywać zarówno osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej, jak i osoby fizyczne prowadzące taką działalność, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej. Aplikacja przewiduje dwie podstawowe metody dokonywania płatności za nabywane usługi myjni:

1. Płatność kartą debetową albo kredytową - realizacja płatności odbywać się będzie poprzez obciążenie karty przy każdorazowym korzystaniu z usługi.
2. Przedpłata na konto - zakup usługi pomniejsza wartość dostępnych środków w aplikacji w „portfelu” klienta, który dokonuje przedpłaty przed skorzystaniem z usługi.
   
   

W przypadku pierwszej ze wskazanych powyżej metod płatności, obciążenie karty debetowej lub kredytowej odbywać będzie się za pośrednictwem operatora płatności internetowych Adyen. Środki za usługi zakupione przez klientów, korzystających z aplikacji W, będą pomniejszane o wartość opłat transakcyjnych pobieranych przez Adyen i przekazywane na rachunek bankowy Spółki. Płatność dokonana przy pomocy danej karty kredytowej lub debetowej jest zatem przyjmowana przez Adyen, a dopiero następnie zgromadzone przez operatora środki przekazywane są na konto Spółki (nie wpływają na to konto bezpośrednio w momencie skorzystania przez danego klienta z aplikacji).

Dla skorzystania z takiej metody płatności niezbędne jest uprzednie podanie przez klienta w aplikacji W danych karty kredytowej/debetowej, w szczególności: numeru karty, daty jej ważności, numeru CVC, imienia i nazwiska posiadacza karty, a także jego adresu e-mail. W przypadku zaś gdy karta kredytowa/debetowa należy do firmy, niezbędne jest podanie przez osobę korzystającą z aplikacji również danych tejże firmy, takich jak jej nazwa, adres, czy też numer NIP. W oparciu o dane te generowane są następnie faktury VAT.

W ramach dokonywanej płatności przy pomocy karty kredytowej lub debetowej, Adyen dokonuje zatem odpowiedniej autoryzacji, tj. potwierdzenia, że osoba posługująca się daną kartą jest uprawniona do dokonania płatności, a także rozlicza i przetwarza poszczególne transakcje. Płatność w ramach przedmiotowego systemu odbywa się poprzez obciążenie karty kredytowej lub debetowej danego użytkownika aplikacji W.

Drugi z możliwych sposobów płatności przewiduje natomiast przedpłatę środków do „portfela” klienta, prowadzonego w ramach aplikacji. Przedpłata jest możliwa przez obciążenie karty kredytowej lub debetowej, której dane klient podał wcześniej w aplikacji lub za pośrednictwem szybkiej płatności elektronicznej realizowanej przez Adyen przy współpracy z operatorem Dotpay. Środki zgromadzone w „wirtualnym portfelu” klienta są przechowywane przez Adyen i przekazywane na rachunek bankowy Spółki dopiero w momencie dokonania rzeczywistego zakupu usługi przez klienta.

Ponadto, każda zakupiona usługa i transakcja będzie rejestrowana i przypisana do konkretnego konta klienta w aplikacji W. Rejestrowane dane będą służyć do powiązania zakupu przez aplikację z konkretną transakcją finansową. W szczególności, Wnioskodawca dysponować będzie imieniem i nazwiskiem klienta, numerem rejestracyjnym pojazdu, czasem rozpoczęcia transakcji, kosztem transakcji w PLN, numerem telefonu klienta, na który została zarejestrowana aplikacja, lokalizacją myjni na której była zakupiona usługa, rodzajem płatności, statusem płatności oraz podglądem faktury za zakupioną usługę (w przypadku sprzedaży na rzecz podatników VAT). Zarówno do płatności, jak i do świadczonej usługi przypisany będzie konkretny numer, dzięki któremu Spółka będzie w stanie powiązać zapłatę z konkretną czynnością.

W tak przedstawionym stanie faktycznym (zdarzeniu przyszłym) Wnioskodawca pragnie potwierdzić, iż w odniesieniu do usług mycia samochodów świadczonych przez Spółkę na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, w związku z którymi płatności na rzecz Spółki dokonywane będą przez klientów za pośrednictwem opisanej powyżej aplikacji W, Wnioskodawca zwolniony będzie z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym w odniesieniu do usług mycia samochodów świadczonych przez Spółkę na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, w związku z którymi płatności na rzecz Spółki dokonywane będą za pośrednictwem aplikacji W, Wnioskodawca zwolniony będzie z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących na podstawie § 2 ust. 1 w zw. z poz. 39 załącznika do Rozporządzenia?

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do usług mycia samochodów świadczonych przez Spółkę na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, w związku z którymi płatności na rzecz Spółki dokonywane będą za pośrednictwem aplikacji W, Wnioskodawca zwolniony będzie z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących na podstawie § 2 ust. 1 w zw. z poz. 39 załącznika do Rozporządzenia.

Uzasadnienie

Zgodnie z art. 111 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są zobowiązani do prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Natomiast w świetle art. 111 ust. 8 ustawy o VAT, minister właściwy do spraw finansów publicznych może zwolnić, w drodze rozporządzenia, na czas określony, niektóre grupy podatników oraz niektóre czynności z obowiązku, o którym mowa w ust. 1, oraz określić warunki korzystania ze zwolnienia, mając na uwadze interes publiczny, w szczególności sytuację budżetu państwa.

Rezultatem kompetencji wynikającej z art. 111 ust. 8 ustawy o VAT jest Rozporządzenie ministra rozwoju i finansów z dnia 20 grudnia 2017 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (dalej: „Rozporządzenie”). Zgodnie z § 1 Rozporządzenia, Rozporządzenie określa zwolnienia na czas określony niektórych grup podatników i niektórych czynności z obowiązku prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących, zwanego dalej „ewidencjonowaniem”, oraz warunki korzystania ze zwolnienia.

Jak stanowi § 2 ust. 1 Rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2018 r., czynności wymienione w załączniku do rozporządzenia. Załącznik ten stanowi integralną część Rozporządzenia i zawiera szereg towarów i usług, których dostawa/świadczenie jest (w niektórych przypadkach pod pewnymi warunkami) zwolnione z obowiązku ewidencjonowania. Pozycja 39 załącznika jako czynności zwolnione z obowiązku ewidencjonowania wskazuje świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli świadczący usługę otrzyma w całości zapłatę za wykonaną czynność za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem), a z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności zapłata ta dotyczyła.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że w świetle § 4 ust. 1 pkt 2 Rozporządzenia zwolnień z obowiązku ewidencjonowania, o których mowa w § 2 i § 3, nie stosuje się w przypadku świadczenia usług:

1. przewozów pasażerskich w samochodowej komunikacji, z wyłączeniem przewozów wymienionych w poz. 15 i 16 załącznika do rozporządzenia,
2. przewozu osób oraz ich bagażu podręcznego taksówkami,
3. naprawy pojazdów silnikowych oraz motorowerów (w tym naprawy opon, ich zakładania, bieżnikowania i regenerowania),
4. w zakresie wymiany opon lub kół dla pojazdów silnikowych oraz motorowerów,
5. w zakresie badań i przeglądów technicznych pojazdów,
6. w zakresie opieki medycznej świadczonej przez lekarzy i lekarzy dentystów, z wyłączeniem usług świadczonych przez osoby wymienione w poz. 51 załącznika do rozporządzenia,
7. prawniczych, z wyłączeniem usług określonych w poz. 28 załącznika do rozporządzenia,
8. doradztwa podatkowego
9. związanych z wyżywieniem (PKWiU 56), wyłącznie:
   • świadczonych przez stacjonarne placówki gastronomiczne, w tym również sezonowo, oraz
     
   • usług przygotowywania żywności dla odbiorców zewnętrznych (catering),
     
10. fryzjerskich, kosmetycznych i kosmetologicznych
11. kulturalnych i rozrywkowych - wyłącznie w zakresie wstępu na przedstawienia cyrkowe,
12. związanych z rozrywką i rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu do wesołych miasteczek, parków rozrywki, na dyskoteki, sale taneczne.
    
    

Jak zatem wynika z przywołanych powyżej regulacji, zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących znajduje zastosowanie w odniesieniu do świadczenia usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. usługodawca otrzymuje w całości zapłatę za wykonaną czynność za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem),
2. z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła,
3. wykonywane usługi nie są wymienione w katalogu określonym w § 4 ust. 1 pkt 2 Rozporządzenia.
   
   

W opinii Wnioskodawcy, sytuacja przedstawiona w opisie zdarzenia przyszłego spełniać będzie wszystkie warunki konieczne dla zastosowania zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących na podstawie § 2 ust. 1 w zw. z poz. 39 załącznika do Rozporządzenia.

Analizując szczegółowo przedmiotowe warunki, w pierwszej kolejności należy zaznaczyć, iż ani w ustawie o VAT ani w analizowanym Rozporządzeniu nie zostało zdefiniowane co należy rozumieć przez „zapłatę za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej”. Zgodnie z definicją zawartą w słowniku języka polskiego, sformułowanie „za pośrednictwem” ma znaczenie analogiczne do sformułowania „korzystając z czegoś”. Samo zaś „pośrednictwo” zostało zdefiniowane w słowniku języka polskiego jako działalność osoby trzeciej mająca na celu porozumienie się między stronami lub załatwienie jakichś spraw dotyczących obu stron albo jako kojarzenie kontrahentów w transakcjach handlowych oraz umożliwianie kontaktu uczestnikom rynku pracy.

Jak zaś wynika z opisanego schematu funkcjonowania aplikacji W, płatności dokonywane poprzez tę aplikację przekazywane będą przez Adyen (po potrąceniu odpowiednich opłat transakcyjnych) na rachunek bankowy Spółki. Nie ulega zatem wątpliwości, w ocenie Wnioskodawcy, iż płatność dokonana przez klienta Spółki przy użyciu aplikacji, bez względu na to czy zostanie ona dokonana w drodze obciążenia jego karty kredytowej/debetowej czy też pobrania środków z jego wirtualnego przedpłaconego „portfela”, będzie de facto otrzymywana przez Spółkę za pośrednictwem banku (lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo kredytowej).

Podejście takie znajduje potwierdzenie w szeregu interpretacji indywidualnych wydawanych przez organy podatkowe. Przykładowo, płatność na rachunek bankowy podatnika za pośrednictwem aplikacji internetowych została uznana za spełniającą analizowaną przesłankę w interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 19 września 2017 r. (0114-KDIP1 -3.4012.249.2017.2.JG). Podobne wnioski płyną również z następujących interpretacji:

1. interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 29 marca 2017 r. (1462-1PPP2.4512.73.2017.1.JO),
2. interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 10 lipca 2015 r. (IPPP2/4512-321/15-5/RR),
3. interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 31 grudnia 2015 r. (IBPP3/4512-722/15/BJ).
   
   

Warto w tym miejscu zaznaczyć, że jak wskazał Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 19 maja 2015 roku (IPPP2/4512-128/15-6/RR), „w odniesieniu do płatności poprzez systemy płatnicze on-line (tutaj np. Przelewy24, PayPal albo PayU) oraz przy użyciu karty płatniczej, które będą dokonywane za pośrednictwem firmy lub firm oferujących usługi płatnicze Organ zauważa, że taka forma płatności, ponieważ dokonywana jest na konto bankowe Wnioskodawcy, spełnia przesłankę do uznaniu, że została dokonana za pośrednictwem banku. Przemawia za tym również wykładnia celowościowa, ponieważ obowiązkiem ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej na podstawie rozporządzenia objęta jest przede wszystkim sprzedaż detaliczna w żaden inny sposób nieudokumentowana”.

Podobnie, w odniesieniu do operatora płatności internetowych PayU, orzekł Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 26 lutego 2015 (IPPP2/443-1242/14-2/RR), w której to wskazano, że „(...) taka forma płatności, ponieważ dokonywana jest z konta nabywcy przedmiotowych towarów na konto bankowe Wnioskodawcy, spełnia przesłankę do uznania, że została dokonana za pośrednictwem banku. Przemawia za tym również wykładnia celowościowa, ponieważ obowiązkiem ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej na podstawie rozporządzenia objęta jest przede wszystkim sprzedaż detaliczna w żaden inny sposób nieudokumentowana. Natomiast w opisanym przypadku każda sprzedaż „pozostawia po sobie ślad” w postaci wpływu na konto Wnioskodawcy w związku z wcześniejszą sprzedażą”.

W konsekwencji, należy uznać, iż w analizowanym opisie zdarzenia przyszłego, spełniona jest pierwsza ze sformułowanych przez ustawodawcę przesłanek zastosowania zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania - przesłanka otrzymania zapłaty za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem).

W drugiej kolejności, Wnioskodawca pragnie podkreślić, że wraz z płatnościami otrzymywać będzie od operatora płatności (Adyen) informacje pozwalające na powiązanie poszczególnych płatności z wykonywanymi przez Spółkę usługami. Jak już bowiem wskazano, każda zakupiona usługa i transakcja będzie rejestrowana i przypisana do konkretnego konta klienta w aplikacji W. Rejestrowane dane posłużą do powiązania zakupu przez aplikację z konkretną transakcją finansową. W szczególności, Spółka dysponować będzie imieniem i nazwiskiem klienta, numerem rejestracyjnym pojazdu, czasem rozpoczęcia transakcji, kosztem transakcji w PLN, numerem telefonu klienta, na który została zarejestrowana aplikacja, lokalizacją myjni na której była zakupiona usługa, rodzajem oraz statusem płatności. Zarówno do płatności, jak i do świadczonej usługi przypisany będzie konkretny numer, dzięki któremu Spółka będzie w stanie powiązać zapłatę z konkretną czynnością.

Nie ulega zatem wątpliwości, w ocenie Wnioskodawcy, iż z posiadanych przez Spółkę ewidencji i dowodów dokumentujących poszczególne płatności będzie jednoznacznie wynikać jakiej konkretnie czynności dana zapłata dotyczyła, a tym samym spełniona zostanie druga ze sformułowanych przez ustawodawcę przesłanek, warunkujących zastosowanie zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania.

Finalnie, Wnioskodawca pragnie podkreślić, iż w katalogu czynności wyłączonych z możliwości zastosowania przedmiotowego zwolnienia (§ 4 ust. 1 pkt 2 Rozporządzenia) nie zostały wymienione usługi mycia pojazdów. Tym samym, również rodzaj świadczonych przez Spółkę usług, których dotyczy niniejszy wniosek, nie stoi na przeszkodzie zastosowania zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania.

Biorąc zatem pod uwagę powyższe, należy uznać, iż w analizowanym stanie faktycznym (zdarzeniu przyszłym) spełnione będą wszystkie przesłanki konieczne dla zastosowania zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących na podstawie § 2 ust. 1 w zw. z poz. 39 załącznika do Rozporządzenia.

W konsekwencji, w opinii Wnioskodawcy, w odniesieniu do usług mycia samochodów świadczonych przez Spółkę na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, w związku z którymi płatności na rzecz Spółki dokonywane będą za pośrednictwem aplikacji W, Wnioskodawca zwolniony będzie z obowiązku ewidencjowania na postawie § 2 ust. 1 w zw. z poz. 39 załącznika do Rozporządzenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.